Zephyrnet-logo

Krugman: Bidenomics stuurt de Amerikaanse economie naar een zachte landing

Datum:

In een tot nadenken stemmende advies stuk voor The New York Times herziet econoom Paul Krugman het concept van een ‘zachte landing’ in de context van de huidige economische omstandigheden, waarbij hij parallellen trekt met historische voorbeelden van inflatie en economische strategieën.

Paul Krugman is een Amerikaanse econoom, hoogleraar en columnist voor The New York Times. Krugman, geboren op 28 februari 1953, staat bekend om zijn werk op het gebied van de internationale economie, waaronder handelstheorie en economische geografie. In 2008 ontving hij de Nobelprijs voor de Herdenking van de Economische Wetenschappen voor zijn analyse van handelspatronen en de locatie van economische activiteit.

Krugman is een vocale commentator geweest over het economisch beleid, de mondialisering en de economie van de informatietechnologie. Naast zijn academische prestaties en bijdragen aan de economie, staat hij bekend om zijn vermogen om via zijn columns en boeken complexe economische concepten aan het grote publiek uit te leggen. Krugman is een invloedrijke figuur geweest in publieke debatten over het economisch beleid, waarbij hij pleitte voor de keynesiaanse economie en kritische standpunten uitte over het begrotingsbeleid van verschillende regeringen.

In zijn artikel, dat op 12 maart werd gepubliceerd, verwijst Krugman naar de hoopvolle maar uiteindelijk onvervulde voorspelling van George Shultz, de minister van Financiën in 1973, van een zachte landing voor de Amerikaanse economie te midden van een stijgende inflatie, wat de weg vrijmaakt voor een discussie over de huidige situatie. economische vooruitzichten onder de regering van president Biden.


<!–

Niet in gebruik

->

Krugman onderzoekt nauwkeurig de recente bewering van president Biden tijdens de State of the Union-toespraak dat de Verenigde Staten op koers liggen voor een zachte landing – een scenario dat wordt gekenmerkt door lage inflatie zonder ten koste te gaan van hoge werkloosheid. Krugman duikt in de details van wat een zachte landing inhoudt, op basis van criteria die eerder door Jason Furman van Harvard in oktober 2022 zijn uiteengezet, en beoordeelt de huidige economische indicatoren aan de hand van deze benchmarks.

Door de lens van Krugman duiden recente economische gegevens op een voorzichtig optimisme. Ondanks enkele teleurstellende cijfers, waaronder hoger dan verwachte consumentenprijsrapporten en mogelijke tekenen van verslechtering van de arbeidsmarkt, suggereert Krugman dat de vrees voor een harde landing wellicht wordt overdreven. Hij betoogt dat de fundamentele indicatoren van de inflatie, vooral wanneer volatiele of achterblijvende factoren zoals voedsel-, energie- en huisvestingsprijzen buiten beschouwing worden gelaten, veelbelovend blijven.

Krugman breidt zijn analyse uit naar loonontwikkelingen en productiviteitscijfers, en biedt daarmee een alternatief perspectief op de onderliggende inflatie, die volgens hem dichter bij de 2.5 procent ligt. Deze analyse wordt ondersteund door enquêtes onder particuliere bedrijven en rapporten van inkoopmanagers, die het idee verder ondersteunen dat inflatie misschien niet zo urgent is als sommigen vrezen.

Krugman negeert echter niet de uitdagingen die ons te wachten staan, vooral op het gebied van de werkloosheid. Hij benadrukt het nut van de Sahm-regel, een empirische maatstaf genoemd naar voormalig Fed-econoom Claudia Sahm, als een betrouwbare indicator van het recessierisico. Krugman wijst op de sluipende stijging van de werkloosheidscijfers, waardoor er bezorgdheid ontstaat over de mogelijke impact van aanhoudend hoge rentetarieven op de economie.

Uitgelichte afbeelding via YouTube (kanaal van het Witte Huis)

spot_img

Laatste intelligentie

spot_img