Zephyrnet-logo

Kan het nieuwe wapenbeleid van Biden leiden tot echte verantwoordelijkheid voor Israël?

Datum:

De Israëlische premier Benjamin Netanyahu eind vorige week bestelde zijn oorlogskabinet om plannen op te stellen voor een grondinvasie van Rafah, een van de meest dicht bevolkte plaatsen op de planeet.

Vier maanden na een ongekende en brutale aanval op de Gazastrook na het bloedbad van 7 oktober door Hamas, Israëlische operaties hebben al 28,000 Palestijnen gedood en bracht onnoemelijk lijden en een humanitaire crisis met zich mee. Ongeveer 1.2 miljoen Palestijnen zijn dat geweest gedwongen hun toevlucht te zoeken in Rafah, waar ze zich schrap zetten voor wat daarna zou kunnen komen.

De geplande Israëlische operatie dreigt de laatste te worden in een reeks acties die enorme schade aan burgers hebben toegebracht. Opnieuw roept de op handen zijnde aanval ernstige zorgen op over de Amerikaanse steun aan Israël, met name over de wapenoverdrachten die de regering-Biden blijft verstrekken. De reactie van president Joe Biden – het directe gevolg van de druk van de Democraten in de Senaat – is: Nota Nationale Veiligheid-20. NSM-20 is een nieuwe beleidsrichtlijn die kansen zou kunnen creëren voor de regering en het Congres om ervoor te zorgen dat door de VS gefinancierde wapens niet worden gebruikt in strijd met de internationale humanitaire en mensenrechtenwetgeving.

Hoewel NSM-20 Israël niet specifiek uitkiest, is het duidelijk een reactie op de oorlog in Gaza. Het memorandum werd uitgegeven als onderdeel van een samenwerking tussen het Witte Huis en senator Chris Van Hollen, D-Md. De senator heeft dat consequent gedaan opgebracht zorgen over het gedrag van Israël in de afgelopen vier maanden gezocht om een ​​amendement op te nemen op Biden’s gevraagde aanvullende noodhulp, die Israël 14 miljard dollar aan onvoorwaardelijke veiligheidshulp zou opleveren en is nu door de Senaat gepasseerd.

Het nieuwe memorandum van Biden, dat voortbouwt op het amendement van Van Hollen, draait om de eis dat alle landen die Amerikaanse veiligheidssteun ontvangen “geloofwaardige en betrouwbare schriftelijke garanties” moeten geven over hun naleving van het internationaal recht. Landen die betrokken zijn bij een gewapend conflict moeten dit binnen 45 dagen doen.

Het memorandum vereist verder dat de ontvangers verklaren dat zij zullen voldoen aan Sectie 620I van de Foreign Assistance Act, een bindende wetsbepaling die veiligheidshulp verbiedt aan elk land waar de buitenlandse regering “het transport of de levering van Verenigde Naties direct of indirect verbiedt of anderszins beperkt.” Humanitaire hulp van de staten.”

De Amerikaanse wet stelt veiligheidshulp al afhankelijk van de naleving van internationale en mensenrechtenwetgeving, en ontvangers van Amerikaanse wapens riskeren dat de overdrachten worden stopgezet als ze dergelijke wetten overtreden. Er zijn geen aanwijzingen dat 620I in de 28-jarige geschiedenis ervan ooit is toegepast. Geen enkele Israëlische eenheid is ooit uitgesloten van het ontvangen van Amerikaanse hulp de Leahy-wetten, die hulp verbieden aan elke eenheid waarvan er geloofwaardige informatie is dat de eenheid een grove schending van de mensenrechten heeft begaan.

Overheden hebben mechanismen in het leven geroepen, zoals de overdracht van conventionele wapens beleidsmaatregelen door te lezen., die op papier veelbelovende toezeggingen doen, maar maar al te vaak resulteren in weinig daadwerkelijke verandering in het beleid – vooral voor nauwe Amerikaanse bondgenoten en partners.

Onder NSM-20 zijn alle ontvangers van door de Amerikaanse belastingbetaler gefinancierde hulp nu verplicht zich ertoe te verbinden de Amerikaanse hulp te gebruiken in overeenstemming met de internationale humanitaire en mensenrechtenwetgeving. Op die manier zou dit nieuwe memorandum kunnen – en hopelijk zal – helpen belangrijke bestaande wetten en beleid te operationaliseren en leiden tot nieuwe hefbomen voor Israëlische operaties.

Maar bij gebrek aan echte politieke wil dreigt het gewoon een beleidsoplossing te zijn die de regering-Biden daartoe in staat stelt beweren, net als bij Defense News, ondanks publiekelijk beschikbaar bewijsmateriaal: “We hebben geen enkele schending van de normen gezien, dus hebben we op dit moment geen plannen om de hulp te beperken.” Mensenrechtenorganisaties en mediakanalen hebben dat wel gedaan gepubliceerde ruim bewijzen van Israëls mogelijke schendingen van het internationaal recht, waaronder Met wapens van de Verenigde Staten.

Belangrijk is dat het memorandum een ​​robuust rapporteringsregime voor het Congres creëert. De uitvoerende macht is zelden bereid verslag uit te brengen aan het Congres. De negentig dagen durende tijdlijn van het memorandum voor het rapporteren aan het Congres over de naleving door de partners van het internationaal recht en het faciliteren van de levering van humanitaire hulp zou de aandacht van het Congres kunnen vestigen op civiele schade en humanitaire behoeften en mogelijkheden kunnen creëren voor wetgevers om toezicht uit te oefenen of de hulp te beperken waar nodig.

Maar burgers in Gaza worden geconfronteerd met een dreigende hongersnood, en Israëlische bombardementen hebben hun medische systeem, huisvesting, sanitaire voorzieningen en andere civiele infrastructuur gedecimeerd. De tijdlijn van het memorandum zal niet de onmiddellijke koerswijziging opleveren die vandaag noodzakelijk is.

Uiteindelijk zal de impact van NSM-20 volledig afhangen van de implementatie ervan, en vooral van de vraag of het Congres druk uitoefent op de regering-Biden om de Israëlische regering verantwoordelijk te houden voor de verwoestingen veroorzaakt door haar operaties in Gaza. Een ontkenning door de regering dat Israël één van de normen heeft geschonden waarnaar wordt verwezen in NSM-20, voorspelt niet veel goeds voor de ernst waarmee de regering haar nieuwe memorandum zal implementeren en legt de verantwoordelijkheid bij het Congres om ervoor te zorgen dat die normen worden nageleefd.

Seth Binder is directeur belangenbehartiging bij het Middle East Democracy Center, waar hij zich richt op het Amerikaanse beleid, veiligheidshulp en wapenverkoop aan het Midden-Oosten en Noord-Afrika. John Ramming Chappell is advocacy & legal fellow bij het Amerikaanse programma van het Center for Civilians in Conflict. Zijn werk richt zich op de Amerikaanse wetgeving en het Amerikaanse beleid met betrekking tot burgerschade, wapenverkoop en veiligheidsbijstand.

spot_img

Laatste intelligentie

spot_img