Zephyrnet-logo

India's Agni-V-test: implicaties voor regionale strategische stabiliteit

Datum:

Op 11 maart sprak de Indiase premier Narendra Modi tweeted dat India met succes een Agni-V-raket had getest die was uitgerust met Multiple Independent Targetable Re-entry Vehicle (MIRV) -technologie. MIRV-technologie kan de Indiase tegenkrachtcapaciteiten ten opzichte van Pakistan vergroten. 

Bovendien draagt ​​de ontwikkeling van MIRV-technologie naast andere nucleaire vooruitgangsprogramma's die in India gaande zijn, zoals hypersonische raketten en het ballistische raketafweersysteem (BMD), verder bij aan het veranderen van de Indiase nucleaire houding van massale vergelding naar een preventieve aanval. De ontwikkeling van MIRV-technologie door India kan daarom negatieve gevolgen hebben voor de strategische stabiliteit tussen India en Pakistan.

Wat is de Agni-V?

Agni-V is een landgebaseerde raket met nucleaire capaciteit en een geschat bereik van meer dan 7,000 kilometer, waardoor het een intercontinentale ballistische raket is. Deze drietrapsraket op vaste brandstof werd voor het eerst in 2012 door India getest en in de loop der jaren gevolgd. Agni-V is een raket met canister, waarin een kernkop is gekoppeld aan een afleversysteem dat de tijd die nodig is om de raket te lanceren, verkort. 

Het bereik van de raket bestrijkt het gehele Chinese vasteland, inclusief de oostkust. Verder heeft India plannen om een Agni VI nucleaire raket, die een bereik zal hebben van meer dan 10,000 kilometer. India is al in staat heel China te bestrijken via de Agni-V; de ontwikkeling van de Agni-VI zal India in staat stellen heel Europa, Azië, Afrika, Oceanië en sommige delen van de Verenigde Staten en Canada te bestrijken. 

Onlangs heeft India voor de kust van het eiland Abdul Kalam in Odisha een vliegtest uitgevoerd met een Agni-V-raket uitgerust met MIRV-technologie. codenaam Missie Divyastra. 

Wat is MIRV-technologie?

De MIRV-technologie, ontwikkeld in het begin van de jaren zestig, maakt het mogelijk dat één raket meerdere kernkoppen afvuurt. MIRV-raketten hebben het vermogen kernkoppen met verschillende snelheden en in verschillende richtingen af ​​te vuren en doelen zo ver te raken 1,500 kilometer deel. Om MIRV-technologie te ontwikkelen, moeten kernkoppen worden geminiaturiseerd, uitgerust met onafhankelijke geleidings- en navigatiecontroles, en opeenvolgend worden vrijgegeven uit het overbrengingssysteem.

MIRV-technologie kan worden gebruikt voor zowel landraketten als zeeraketten. Ze zijn vooral essentieel voor raketten op zee vanwege de beperkte capaciteit van onderzeeërs om kernraketten te vervoeren – met MIRV-technologie kan een groter aantal kernkoppen worden ingezet zonder het aantal raketten te vergroten. 

Een ander voordeel van de ontwikkeling van MIRV-technologie is het vermogen om BMD-systemen tegen te gaan. Het lanceren van meerdere kernkoppen vanuit dezelfde raket, met hun onafhankelijke trajecten, maakt het volgen en onderscheppen ervan erg moeilijk. Landen ontwikkelen dus MIRV-technologie om de BMD-systemen van hun tegenstanders tegen te gaan. Zes landen die kernwapens kunnen ontwikkelen hebben MIRV-technologie ontwikkeld: de Verenigde Staten, het Verenigd Koninkrijk, Frankrijk, China, Rusland en Pakistan – en nu is India de zevende toevoeging aan de club. 

Behalve dat het een effectieve maatregel is tegen BMD-systemen, kan MIRV-technologie ook worden gebruikt voor first-strike-opties en als krachtig tegenkrachtwapen. MIRV's vergroten exponentieel de krachtverhouding voor een aanval door het numerieke voordeel ten opzichte van de verdedigende kracht te vergroten. Een aanvaller kan veel van de verdedigingstroepen van de tegenstander beschadigen door een paar kernraketten te gebruiken. Hiermee blijft de aanvaller achter met een aanzienlijke kracht om een ​​reactie af te schrikken. 

Bovendien kunnen MIRV's een belangrijke rol spelen bij het vernietigen van verharde doelen door twee of meer kernkoppen tegen één doel af te werpen. Alle kernkoppen zouden het doelwit binnen een cirkel van enkele kilometers treffen, waardoor ze effectiever zouden worden vernietigd. Het gebruik van meer kernkoppen tegen één enkel doel is dodelijker dan het verhogen van de nucleaire opbrengst van de kernkop. 

De ontwikkeling van de MIRV-technologie door India is interessant omdat zijn tegenstander, Pakistan, niet over een BMD-systeem beschikt. Bovendien beschikt zelfs China niet over een zeer geavanceerd BMD-systeem dat India als een bedreiging kan beschouwen. 

De ontwikkeling van dit vermogen zou de Indiase tegenkrachtcapaciteiten alleen maar vergroten en bijdragen aan de toch al veranderende nucleaire positie van het land – van een geloofwaardige minimale afschrikking naar een oorlogsvoering nucleaire houding. India is al bezig met het ontwikkelen en upgraden van een reeks tegenkracht wapens, waaronder moderne rakettechnologieën, hypersonische raketten, BMD-systemen, supersonische raketten met dubbele capaciteit en capaciteiten voor inlichtingen, bewaking en verkenning (ISR). 

Gevolgen voor de stabiliteit tussen India en Pakistan

Eerder waren er niet bevestigd meldt dat India een MIRV-test heeft uitgevoerd voor zijn Agni-P-raket voor de middellange afstand, die een reeks van 1,000-2,000 kilometer en kan overal in Pakistan doelen raken. Met de officiële aankondiging op 11 maart is echter bevestigd dat India MIRV-technologie heeft ontwikkeld, die kan worden gebruikt voor andere raketten uit de Agni-serie, waaronder Agni-P. India heeft de Agni-P al in zijn raketinventaris opgenomen.

Agni-P, een Pakistan-specifieke Indiase raket, heeft een cirkelfout van waarschijnlijk net 10 meter, waardoor het in staat is om te destsilo's, commando- en controlecentra, ondergrondse faciliteiten en strategische raketbases. Agni-P beschikt over de nieuwste technologie, die voor het eerst in Agni-V werd verwerkt: het opblazen van kernkoppen om met de raket te paren om de lanceertijd te verkorten. Bovendien zouden het vermogen tot canisterisatie en snelle lancering het vermogen van India vergroten om een ​​eerste aanval op een tegenstander uit te voeren. 

De ontwikkeling van de MIRV-technologie heeft de geloofwaardigheid van de Indiase ‘no-first-use’-doctrine alleen maar verder uitgehold, waardoor de perceptie werd vergroot dat New Delhi op weg is naar een alomvattende eerste aanval en nucleaire oorlogsvoering. Deze ontwikkeling is in strijd met de declaratoire Indiase doctrine en is opnieuw een bewijs van een kloof tussen de operationele Indiase doctrine en de verkondigde doctrine. 

Dit kan de perceptie van de nucleaire dreiging van Pakistan vergroten en het land dwingen maatregelen te nemen om de stabiliteit in de regio te handhaven. De ontwikkeling stimuleert Pakistan om zijn eigen kernmacht te moderniseren door een gegarandeerd tweede aanvalsvermogen te ontwikkelen, gericht op het vergroten van de overlevingskansen van zijn kernmacht. Verder kan Pakistan kijken naar de ontwikkeling van hypersonische raketten, capabelere ISR-technologieën en andere geavanceerde platforms om de Indiase ontwikkelingen kwalitatief in evenwicht te brengen. De beweging van India in de richting van een strategie voor het richten op tegenkracht en een preventieve doctrine vergroten alleen maar de risico's van al dan niet onbedoeld nucleair gebruik in de regio.

spot_img

Laatste intelligentie

spot_img