Als uitdaging voor China's dominantie op de PV-markt, zal de capaciteit van India om zonnemodules te produceren tegen 110 2026 gigawatt (GW) bereiken en dus zelfvoorzienend zijn. Na die datum zien we mogelijk dat India de PV-exportmarkt betreedt . Veel landen zijn nerveus over de concentratie van paneelproductie in China en zouden een alternatief verwelkomen.

Sinds 2010 is het aandeel van China in de wereldwijde productie van zonnemodules gestegen van ongeveer 50% (in 2010) tot ongeveer 70% in 2022. Een vertraging van de Chinese productie zou wereldwijde gevolgen hebben.

India, de Verenigde Staten van Amerika en Europa hebben allemaal verschillende beleidsmaatregelen genomen om de afhankelijkheid van China te beperken en de lokale productie te ondersteunen. Als India begint met agressieve export, zal het dan dezelfde politieke terugslag krijgen als China? Of leidt de concurrentie tot lagere prijzen?

“India heeft in 2018 een vrijwaringsrecht (SGD) ingevoerd, terwijl de VS een antidumpingrecht (ADD) heeft ingesteld op Chinese PV-import. Meer recentelijk heeft de VS de Inflation Reduction Act (IRA) uitgevaardigd, die voorziet in een uitgebreid aan de productie gekoppeld stimuleringsplan ter ondersteuning van de productie van PV', aldus het Institute for Energy Economics and Financial Analysis (IEEFA). schrijft.

"India zal ook een opmerkelijke aanwezigheid hebben in alle stroomopwaartse componenten van PV-productie, zoals cellen, ingots/wafers en polysilicium", voegt IEEFA toe. “PV-technologie evolueert voortdurend. Polykristallijn, dat slechts een paar jaar geleden de steunpilaar was, is al achterhaald. Momenteel zijn ontwerpen voor alle bestaande en voorgestelde productielijnen voor mono-passivering emitter achtercontactcellen (PERC). Deze voortdurende technologische verschuiving benadrukt de noodzaak voor fabrikanten om zorgvuldig te plannen bij het ontwerpen van hun PV-lijnen om aan alle toekomstige scenario's te voldoen. Daarom kunnen alle huidige mono-PERC-lijnontwerpen eenvoudig worden geüpgraded naar andere opkomende technologieën, zoals Heterojunction-technologie (HJT) of Tunnel Oxide Passivated Contact (TOPCon).

Er lijkt bij lokale consumenten enige terughoudendheid te bestaan ​​ten opzichte van Indiase zonnepanelen, hoewel de kwaliteit van alle Indiase fabrikanten van eerste rang vergelijkbaar is met de wereldwijde normen. Er is ook een gebrek aan geschoolde vakmensen om de hightech machines te installeren en te bedienen, vooral voor cellen en andere stroomopwaartse componenten.

Gunstig overheidsbeleid, met name de productiegebonden stimuleringsregeling (PLI), heeft ertoe bijgedragen dat de PV-productie de capaciteit van zowel cellen als zonnepanelen in de afgelopen 2 tot 3 jaar heeft verdubbeld. IEEFA beweert: "Beleidsstabiliteit moet het vertrouwen van investeerders in de PV-productiesector blijven ondersteunen."

De Indiase regering heeft sinds de eerste SGD in 2018 verschillende tariefbelemmeringen ingevoerd, zoals basisdouanerechten en niet-tarifaire belemmeringen, zoals de goedgekeurde lijst van modellen en fabrikanten. De aan productie gekoppelde incentive (PLI)-regeling heeft de Indiase PV-industrie ondersteund voor een bedrag van ongeveer 3.2 miljard dollar over twee tranches. Tegen 2023 is "de nominale capaciteit voor PV-cellen en -modules in India meer dan verdubbeld tot 6.6 GW aan cellen en 38 GW aan modules in 2023, ook al werken ze op slechts 50-60% capaciteit."

IEEFA verwacht dat India tegen 2026 niet alleen de zelfvoorzieningsdoelstelling van 110 GW zal bereiken, maar ook "een significante aanwezigheid zal hebben in alle aspecten van PV-productie, inclusief cellen, ingots/wafers en polysilicium."

Door andere landen opgelegde beperkingen op Chinese goederen hebben ertoe geleid dat de waarde van de Indiase export tot wel vijf keer per jaar (5-2022) is gestegen. “Alle toonaangevende Tier 2023-fabrikanten in India zeggen dat ze aanzienlijke belangstelling en vraag hebben van exportmarkten voor hun hoogwaardige modules met een hoog wattage. Sommigen bestemmen zelfs 1-20% van hun productiecapaciteit voor exportmarkten.”

De VS zijn goed voor bijna alle (93%) van India's export van zonnepanelen. Aangezien de IRA invloed heeft op de productie van lokale PV, zouden Indiase exporteurs er goed aan doen om andere markten te zoeken. Met de huidige wereldwijde beweging naar hernieuwbare energie zou dat niet moeilijk moeten zijn. Misschien Bangladesh zouden profiteren van goedkope Indiase zonnepanelen.

Er zijn nog enkele uitdagingen in het verschiet. De binnenlandse industrie van India moet overstappen op de productie van stroomopwaartse componenten zoals polysilicium, ingots/wafels, hulpstukken en PV-machines. Dit zal de importkosten en -barrières verminderen en het misschien gemakkelijker maken om op prijs met China te concurreren.

Volgens de IEA, “China en de ASEAN-landen (Vietnam, Thailand en Maleisië) hebben de laagste fabricagekosten voor zonnepanelen voor alle segmenten van de toeleveringsketen. Schaalvoordelen, ketenintegratie, relatief lage energiekosten en arbeidsproductiviteit maken van China de meest concurrerende fabrikant van zonnemodules ter wereld. Hogere investeringskosten in India zijn de belangrijkste reden voor het kostenverschil met China, terwijl hogere overhead- en arbeidskosten de Amerikaanse PV-productie niet zo concurrerend maken. In Europa vergrootten de stijgende energieprijzen na de Russische invasie van Oekraïne de kostenkloof met China. Vandaag de dag zijn de industriële energieprijzen in de EU meer dan drie keer zo hoog als die in China, India en de Verenigde Staten.” De grafiek in het artikel geeft aan dat de kosten voor Indiase PV-modules slechts 3% hoger zijn dan de prijzen voor vergelijkbare Chinese.

Het IEA voorspelt de mogelijkheid van een overvloed aan zonnepanelen tegen 2027, als China doorgaat met een geplande uitbreiding van de productie in de hele toeleveringsketen. Dit aanbodoverschot kan ook prijsconcurrentie veroorzaken en leiden tot onzekerheid bij investeerders, zowel binnen als buiten China.

IEEFA voegt hieraan toe: “China zelf breidt zijn capaciteiten op het gebied van de productie van polysilicium en wafers meervoudig uit. Indiase bedrijven zullen het moeilijk vinden om hun kostenconcurrentievermogen te behouden nadat Chinese bedrijven hun upstream-fabrieken hebben opgezet.”

De overheid moet een evenwicht vinden tussen de eisen van ontwikkelaars en het ondersteunen van binnenlandse PV-fabrikanten. Dat heeft de minister van Energie en Nieuwe en Hernieuwbare Energie, RK Singh, gezegd de versoepeling van de goedgekeurde lijst van modellen en fabrikanten was te wijten aan het feit dat de binnenlandse capaciteit geen gelijke tred kon houden met de vraag naar zon-PV in het land.

“Ik heb het bieden zo snel uitgebreid dat mijn bestaande binnenlandse capaciteit er niet aan kan voldoen. Ik heb ongeveer 70 GW aan zonne-energie alleen in uitvoering, en de productiecapaciteit van 500 Wp [modules] en meer is slechts 10 GW, "zei Singh, eraan toevoegend dat het anders zeven jaar zou hebben geduurd om deze capaciteit toe te voegen."

De Indiase regering moet haar beleid stabiel houden om India de kans te geven een belangrijke schakel te worden in de toekomstige energievoorzieningsketen van de wereld. In de tussentijd zal de binnenlandse productie van zonnemodules India zelfvoorzienend maken terwijl het een betere, duurzame toekomst tegemoet gaat voor ongeveer een zesde van de wereldbevolking.

• Door SEO aangedreven content en PR-distributie. Word vandaag nog versterkt.
• EVM Financiën. Uniforme interface voor gedecentraliseerde financiën. Toegang hier.
• Quantum Media Groep. IR/PR versterkt. Toegang hier.
• PlatoAiStream. Web3 gegevensintelligentie. Kennis versterkt. Toegang hier.
• Bron: https://cleantechnica.com/2023/06/18/india-to-be-self-sufficient-in-solar-modules-by-2026/