Uit een recente analyse van het Internationaal Energieagentschap (IEA) blijkt dat de groei van de mondiale CO2023-uitstoot in XNUMX een recordhoogte bereikte, maar dat deze gematigder is vergeleken met het jaar daarvoor. Dit is voornamelijk te danken aan de voortdurende uitbreiding van hernieuwbare energiebronnen zoals zonne-, wind- en kernenergie.

Volgens de IEA-rapportkende de mondiale uitstoot in 1.1 een bescheiden stijging van ongeveer 2023%, tot een totaal van ongeveer 410 miljoen ton. Negentig procent van deze uitstoot wordt veroorzaakt door menselijke activiteiten en bedraagt ​​nu een totaal van 37.4 miljard ton. 

Het rapport benadrukt echter dat zonder de inzet van schone energie technologieën zouden de emissies de afgelopen vijf jaar aanzienlijk sterker zijn gestegen. 

Van 2019 tot 2023 zal de inzet van fotovoltaïsche zonne-energie (PV), windenergie, kernenergie, elektrische auto's en warmtepompen hebben samen jaarlijks ongeveer 2.2 miljard ton (Gt) aan uitstoot vermeden. Zonder deze technologieën zou de mondiale toename van de CO2-uitstoot in dezelfde periode ruim drie keer zo hoog zijn geweest.

Bovendien belemmerden droogtes de werking van waterkrachtcentrales op volle capaciteit, wat leidde tot een afhankelijkheid van fossiele brandstoffen om aan de energievraag te voldoen. Dit is verantwoordelijk voor bijna 40% van de totale toename van de uitstoot, zoals hieronder geïllustreerd.

Hoe schone energie de groei van de uitstoot remt

Ondanks de voortdurende toename van de uitstoot hebben de geavanceerde economieën een opmerkelijke mijlpaal bereikt door de CO2-uitstoot terug te dringen en tegelijkertijd een bbp-groei te ervaren. Dit verschil duidt op een significante afwijking van de historische trend die de ontwikkeling van fossiele energiebronnen koppelt aan economische expansie. 

Bovendien was het afgelopen jaar de eerste keer dat meer dan 50% van de elektriciteit die in geavanceerde economieën werd opgewekt, afkomstig was uit bronnen met lage emissies. Deze opmerkelijke prestaties op het gebied van emissiereductie waren grotendeels te danken aan een combinatie van factoren:

• Uitgebreide inzet van hernieuwbare energiebronnen, 
• De transitie van steenkool naar aardgas, 
• Verbeteringen in de energie-efficiëntie, en 
• Vooruitgang in industriële productieprocessen met lagere emissies.

Fatih Birol, de uitvoerend directeur van het IEA, benadrukte de veerkracht van het IEA transitie naar schone energie ondanks verschillende uitdagingen. Birol merkte op dat: 

“De transitie naar schone energie heeft de afgelopen vijf jaar een reeks stresstests ondergaan – en heeft zijn veerkracht aangetoond… door de uitstoot voort te zetten en in toom te houden – zelfs nu de mondiale vraag naar energie in 2023 sterker groeit dan in 2022.” 

In de Verenigde Staten kende de totale CO2-uitstoot als gevolg van energieverbranding een opmerkelijke daling van 4.1%, wat overeenkomt met een vermindering van 190 miljoen ton (Mt), zelfs toen de economie met 2.5% groeide. Met name de elektriciteitssector was verantwoordelijk voor tweederde van deze emissiereductie, wat wijst op aanzienlijke vooruitgang bij het koolstofvrij maken van de energieopwekkingssector.

Ondertussen daalde de totale CO2-uitstoot door energieverbranding in de EU in 9 met bijna 2023% (-220 miljoen ton). De elektriciteitsopwekking uit steenkool daalde in 27 met 2023%, terwijl de op aardgas gebaseerde elektriciteitsopwekking met 15% daalde.

Verschillen in schone energie in ontwikkelingseconomieën 

Ondanks de vooruitgang blijft er sprake van een grote onevenwichtigheid in de ontwikkeling van schone energie, waarbij geavanceerde economieën en China het landschap domineren.

Volgens het rapport waren deze leidende economieën in 2023 goed voor maar liefst 90% van de nieuwe fotovoltaïsche (PV) en windenergie-installaties wereldwijd, samen met 95% van de verkoop van elektrische voertuigen (EV). Deze concentratie onderstreept de noodzaak van bredere mondiale investeringen in schone energie, vooral in ontwikkelingslanden en opkomende economieën.

Er bestaat een aanzienlijke investeringskloof, waarbij de VN een jaarlijkse behoefte schat van ongeveer 1.7 biljoen dollar investeringen in hernieuwbare energie voor ontwikkelingslanden. Ondanks deze dringende noodzaak blijft de instroom van investeringen in schone energieprojecten in ontwikkelingslanden achter. 

Volgens gegevens van de VN ontvingen deze landen in 2022 slechts 544 miljard dollar aan investeringen in schone energie. Het aanpakken van deze kloof en het stimuleren van investeringen in schone energie-infrastructuur is van cruciaal belang voor het behalen van de mondiale doelstellingen voor emissiereductie.

De drijvende kracht achter de stijging van de emissies

Sinds het post-pandemische tijdperk is steenkool naar voren gekomen als de belangrijkste bijdrager aan de stijging van de mondiale CO2-uitstoot. De uitstoot van energieverbranding is sinds 850 opmerkelijk gestegen met ongeveer 2019 miljoen ton (Mt), waarbij de uitstoot van steenkool alleen al met 900 Mt is toegenomen. 

Intussen is de gasuitstoot licht gestegen, terwijl de olie-uitstoot nog steeds iets onder het niveau van 2019 ligt.

Steenkool is met name verantwoordelijk voor ongeveer 70% van de stijging van de mondiale koolstofemissies door energieverbranding in 2023. Steenkool draagt ​​voor ongeveer 270 miljoen ton bij aan de totale emissietoename.

Deze trend is vooral uitgesproken in China en India, waar aanzienlijke stijgingen in de uitstoot van kolenverbranding werden waargenomen, die slechts gedeeltelijk werden gecompenseerd door dalingen in de geavanceerde economieën.

Aan de andere kant kenden de olie-emissies een stijging als gevolg van de heropening van de economische activiteiten in China en de hervatting van de mondiale luchtvaart, resulterend in een mondiale toename van ongeveer 95 miljoen ton. aardgas De emissies vertoonden op mondiaal niveau slechts een marginale groei, wat wijst op een relatief stabiel traject.

Veranderende landschappen: mondiale trends in de bijdrage van emissies

Het mondiale emissielandschap ondergaat aanzienlijke verschuivingen, met opmerkelijke veranderingen in de bijdragen van verschillende landen en regio’s. China is bijvoorbeeld uitgegroeid tot een dominante speler, overtreft in 2020 de gecombineerde uitstoot van de geavanceerde economieën en ervaart in 15 een verdere toename van de uitstoot met 2023%. 

Indiaaan de andere kant heeft de Europese Unie ingehaald en is wereldwijd de op twee na grootste uitstoter geworden.

Het zich ontwikkelende Azië is nu verantwoordelijk voor ongeveer de helft van de uitstoot in de wereld, wat een aanzienlijke stijging betekent ten opzichte van voorgaande jaren. China alleen al draagt ​​een aanzienlijk deel bij en is verantwoordelijk voor 35% van de mondiale CO2-uitstoot. Interessant is dat de Chinese uitstoot per hoofd van de bevolking in 2020 groter was dan die van de geavanceerde economieën samen en bleef stijgen, tot nu 15% hoger. 

De bevindingen van het IEA onderstrepen de veerkracht van de transitie naar schone energie te midden van de toenemende CO2-uitstoot, maar er blijven uitdagingen bestaan, vooral in de ontwikkelingseconomieën. Het aanpakken van de kloof en het versterken van de mondiale investeringen in schone energie-infrastructuur is van cruciaal belang voor het behalen van de doelstellingen voor emissiereductie en het bestrijden van de klimaatverandering.

• Door SEO aangedreven content en PR-distributie. Word vandaag nog versterkt.
• PlatoData.Network Verticale generatieve AI. Versterk jezelf. Toegang hier.
• PlatoAiStream. Web3-intelligentie. Kennis versterkt. Toegang hier.
• PlatoESG. carbon, CleanTech, Energie, Milieu, Zonne, Afvalbeheer. Toegang hier.
• Plato Gezondheid. Intelligentie op het gebied van biotech en klinische proeven. Toegang hier.
• Bron: https://carboncredits.com/iea-reveals-global-carbon-emissions-reach-record-high-in-2023/