Zephyrnet-logo

Hier leest u hoe u het drone-tekortprobleem in Oekraïne kunt helpen oplossen

Datum:

Drones en andere onbemande systemen zijn een “centrale motor” van de oorlog tussen Rusland en Oekraïne, aldus de topgeneraal van Kiev opgemerkt in een opiniestuk dat deze maand werd gepubliceerd. In termen van innovatie op het slagveld is de “eerste prioriteit” van Oekraïne de “beheersing van een heel arsenaal aan (relatief) goedkope, moderne en zeer effectieve, onbemande voertuigen en andere technologische middelen”, schreef hij.

Door gebruik te maken van hun hulpbronnen, technologieën en productiecapaciteit kunnen de VS en hun bondgenoten Oekraïne helpen deze uitdaging het hoofd te bieden.

Naast artilleriegranaten is een van de meest dringende behoeften van Oekraïne op het slagveld een enorm aantal onbemande luchtvaartuigen voor eenrichtingsaanvallen, ook wel bekend als ‘kamikaze-drones’. In de eerste plaats betekent dit first-person view – of ‘FPV’ – drones, waarbij goedkope, in de handel verkrijgbare quadcopters worden gecombineerd met munitie. Zowel Rusland als Oekraïne maken op grote schaal gebruik van FPV's als geïmproviseerde rondhangende munitie die wordt gebruikt om voertuigen en personeel aan of nabij de frontlinie aan te vallen. Maar terwijl de Oekraïners eerst FPV-drones adopteerden, heeft Rusland nu de rand dankzij zijn voordeel in productiecapaciteit.

Met door het Westen geleverde granaten momenteel binnen kleine voorraad, Oekraïne zal dat nodig hebben leunen nog zwaarder op FPV's als a gedeeltelijke vervanging voor artillerie. De Oekraïners wel het maken van Elke maand vele duizenden FPV-drones, maar ze zijn nog steeds ver achter bij die van Kiev doel van 1 miljoen per jaar. Hoewel Oekraïne dat wel heeft gedaan ontvangen sommige rondhangende munitie uit de Verenigde Staten en andere westerse landen zijn ze veel duurder en worden ze lang niet op voldoende schaal geproduceerd.

Oekraïne heeft ook behoefte aan meer langeafstandsaanvalsdrones die zijn ontworpen om doelen ver achter de frontlinies te raken. Ook hier heeft Moskou momenteel een voordeel dankzij de door Iran geleverde Shahed-UAV's Rusland begon producerende zelf vorig jaar. Volgens de Oekraïense inlichtingendienst kan Rusland dat nu wel maken maar liefst 350 Shaheds per maand.

Hoewel Amerikaanse bedrijven nog niet zoiets als de Shahed in massa produceren, is de Oekraïense industrie begonnen met het maken van een variëteit van langeafstandsaanvalsdrones en blijft dat doen ontwikkelen nieuwe ontwerpen. De strijdkrachten van Kiev hebben dat herhaaldelijk gedaan loondienst zulke UAV's om toe te slaan vliegbases en andere diepe doelen, zowel in bezet gebied als binnen Rusland.

Als Oekraïne de productie voldoende kan opschalen, kan het Rusland op eigen kracht verslaan. In 2024, Kiev wil om 11,000 UAV’s voor eenrichtingsaanvallen te maken met een bereik van minimaal 300 kilometer. Deze drones kunnen die van Oekraïne aanvullen beperkte voorraden van Westers geleverd raketten.

Oekraïne heeft een innovatieve en zich snel ontwikkelende UAV-industrie, maar een gebrek aan middelen vertraagt ​​de vooruitgang. Westerse hulp kan Oekraïne helpen de productie op te schalen en toegang te krijgen tot geavanceerde technologieën en componenten. Europa is van plan zijn steentje bij te dragen. Letland wel leidend een UAV-coalitie voor Oekraïne, terwijl Litouwen dat wel heeft gedaan interesse getoond bij het helpen van Oekraïne bij de productie van drones. Maar ook de Verenigde Staten hebben een belangrijke rol te spelen.

Dus, wat moet er gebeuren?

Ten eerste moeten de regering-Biden en het Congres Amerikaanse defensiebedrijven stimuleren om samen te werken met Oekraïense bedrijven. Eén optie is de overdracht van Oekraïens intellectueel eigendom aan Amerikaanse bedrijven voor productie op grote schaal in de Verenigde Staten. Amerikaanse bedrijven zouden ook kunnen investeren in de lokalisatie van de productie in Oekraïne. Dit soort samenwerking begint al tot stand te komen, maar steun van de Amerikaanse overheid zou dit soort samenwerking kunnen helpen bloeien.

In overleg zouden de Verenigde Staten en Oekraïne moeten overwegen een werkgroep op te richten die functionarissen van de overheid, het leger en de industrie samenbrengt die zich richten op onbemande systemen. Dit forum zou helpen belangrijke relaties te institutionaliseren en de samenwerking tussen defensie en industrie te bevorderen. Het zou ook het Amerikaanse leger en Amerikaanse bedrijven ten goede komen door hen te helpen de lessen te leren die zijn geleerd uit het conflict tussen Rusland en Oekraïne. Kiev van zijn kant wil graag deelnemen aan een dergelijk forum.

In de tussentijd zou het Congres moeten overwegen om Kiev toe te staan ​​een deel van de Amerikaanse financiering voor veiligheidshulp in Oekraïne te besteden aan de aanschaf van UAV's die de Amerikaanse industrie momenteel moeilijk in voldoende hoeveelheden kan leveren. Deze aanpak zou immers geen dramatische afwijking zijn van de huidige Amerikaanse praktijk met andere democratische partners.

Buitenlandse militaire financiering, of FMF, biedt partnerlanden subsidies of leningen waarmee ze Amerikaanse defensieartikelen, -diensten of -training kunnen aanschaffen. Washington toegezegd over $ 1.6 miljard in de FMF voor Oekraïne tijdens de boekjaren 2022 en 2023. In zijn aanvullend verzoek voor het begrotingsjaar 2024 vroeg de regering-Biden het Congres om 7.2 miljard dollar aan FMF-financiering, inclusief 1.7 miljard dollar voor Kiev en andere Europese landen die getroffen zijn door de Russische oorlog in Oekraïne. De rest zou naar Israël en landen in de Indo-Pacific gaan, waaronder Taiwan.

Anders Israël en Taiwan, maar het Congres heeft Oekraïne geen toestemming gegeven om FMF-financiering te gebruiken voor ‘offshore aanbestedingen’. Kiev moet al zijn FMF-geld in de Verenigde Staten uitgeven, terwijl Jeruzalem en Taipei een deel van hun door de VS verstrekte fondsen kunnen gebruiken voor aankopen bij hun eigen defensie-industrie.

Als algemene regel geldt dat die er wel zijn goede redenen voor het eisen van partners om FMF-geld uit te geven in de Verenigde Staten. De buitenlandse vraag naar wapens van Amerikaanse makelij stimuleert de Amerikaanse economie, biedt werkgelegenheid aan Amerikanen, bouwt waardevolle defensie-industriële capaciteit op en versterkt de politieke steun voor het bewapenen van belangrijke partners om gemeenschappelijke tegenstanders af te schrikken en te verslaan.

Soms zijn de Amerikaanse belangen echter het beste gediend door een uitzondering op de regel te maken. De dringende behoefte van Oekraïne aan grote hoeveelheden goedkope drones is hiervan een voorbeeld. Als en wanneer het Congres het aanvullende voorstel uiteindelijk goedkeurt, moet het van de gelegenheid gebruik maken om deze kwestie opnieuw te bekijken.

Met deze extra financiering zou Kiev niet alleen meer UAV's kunnen kopen, maar ook drones en onderdelen van Chinese makelij kunnen ruilen voor alternatieven van Oekraïense makelij. Bovendien zou Oekraïne de integratie van duurdere functies, zoals warmtebeeldcamera's, storingsweerstand, thuis-on-jam-mogelijkheid, en machine visie. Dit zou Kiev een impuls geven in de steeds evoluerende race tussen Russische en Oekraïense dronetechnologie en een compensatie bieden voor Ruslands superioriteit op het gebied van elektronische oorlogsvoering en proliferatie van kleine tegen-drone-stoorzenders.

Vladimir Poetin wil Oekraïne verzwakken en controleren. Als hij daarin slaagt, zullen Europeanen en Amerikanen daar nog jaren spijt van hebben. Washington en zijn bondgenoten kunnen die uitkomst vermijden door Kiev extra veiligheidshulp te bieden, waaronder het garanderen dat de Oekraïense strijdkrachten over de drones beschikken die ze nodig hebben om de niet-uitgelokte invasie van Poetin te bestrijden.

John Hardie is adjunct-directeur van het Rusland-programma bij de Foundation for Defense of Democracies, waar Bradley Bowman senior directeur is van het Center on Military and Political Power.

spot_img

Laatste intelligentie

spot_img