Dit is de eerste van drie blogposts waarin de beslissing van het Britse Hof van Beroep wordt onderzocht in het veelbesproken geschil tussen Lidl en Tesco, over het gebruik door Tesco van een blauw en geel bord (het “Tesco-teken”) voor de Clubcard-promoties.

In een beslissing van 19 maart 2024 bevestigde het Hof van Beroep de bevindingen van het Hooggerechtshof inzake merkinbreuk en misbruik door Tesco.

De uitspraak van het Hooggerechtshof

In eerste instantie werd geoordeeld dat het Tesco-teken en het Lidl-merk met tekst voldoende overeenkwamen vanuit het standpunt van een gemiddelde consument. Ondanks de verschillende teksten op de merken werd geoordeeld dat deze niet het effect hadden van “het uitdoven van de sterke indruk van gelijkenis die wordt overgebracht door hun achtergronden in de vorm van de gele cirkel, zittend in het midden van het blauwe vierkante ”.

Het door Lidl aangevoerde substantiële bewijsmateriaal werd voldoende geacht om een ​​verband te leggen tussen het merk met tekst en het Tesco-teken, waarbij zowel verwarring/associatie over de herkomst als de prijs werd vastgesteld. Er was geen sprake van een subjectieve intentie namens Tesco om opzettelijk oneerlijk voordeel te behalen of mee te liften op de reputatie van Lidl, aangezien Tesco simpelweg zijn eigen agenda had gepromoot, maar intentie is niet noodzakelijk voor inbreuk op artikel 10(3). .

Smith J heeft in eerste aanleg geoordeeld dat het gebruik van de Tesco-tekens had geleid tot afbreuk aan het onderscheidend vermogen van het merk met tekst, zoals blijkt uit het feit dat Lidl gedwongen was 'ontwijkende' maatregelen te nemen in de vorm van corrigerende reclame. Verder werd aangenomen dat Tesco oneerlijk voordeel had getrokken uit de reputatie van de Lidl Marks vanwege de lage prijs. Ze was verder van mening dat Tesco er niet in was geslaagd een geldige reden aan te voeren met haar argument dat zij het recht had om een ​​combinatie van gele en blauwe kleuren te gebruiken, aangezien geel vaak door supermarkten werd gebruikt als heldere, opvallende bewegwijzering en blauw zijn eigen kleurstelling is. . Smith J verklaarde dat het de in combinatie gebruikte kenmerken zijn die specifiek zijn voor de Lidl-merken. 

Het beroep

Het belangrijkste middel van Tesco tegen de bevindingen van de rechter inzake merkinbreuk en passiviteit was dat de rechter ongelijk had door te oordelen dat de gemiddelde consument die de Tesco-borden ziet, ertoe zou worden gebracht te geloven dat de prijs(en) waarvoor geadverteerd werd, “prijsgevoelig” waren. gematcht” door Tesco met de gelijkwaardige Lidl-prijs, zodat deze dezelfde of een lagere prijs was.

Bij het afwijzen van het beroep van Tesco wegens merkinbreuk en -misbruik merkte Lord Justice Arnold op dat, hoewel op het eerste gezicht de bevinding van de rechter in eerste aanleg dat een aanzienlijk aantal consumenten door de Tesco-borden zou worden misleid door te denken dat de Clubcard-prijzen van Tesco hetzelfde of lager waren dan de prijzen van Lidl voor gelijkwaardige goederen is enigszins verrassend. Hij legde echter verder uit dat de beslissing misschien minder verrassend is als men bedenkt dat de rechter op basis van het bewijsmateriaal had vastgesteld dat: (a) het Woordeloze Merk onderscheidend was geworden voor Lidl door het gebruik van het Woord met Tekst; (b) dat de Tesco-tekens het merk met een tekst in gedachten zouden oproepen, en (c) en dat het algemeen aanvaard is dat Lidl een reputatie heeft voor lage prijzen. Lord Justice Arnold kwam tot de conclusie dat de bevinding van de rechter gebaseerd was op deze drie onderdelen van het bewijsmateriaal en dat zij niet alleen het recht had om enig gewicht aan elk van deze onderdelen toe te kennen, maar ook om elk van de drie onderdelen te beschouwen als een versterking van de andere twee. Uiteindelijk concludeerde hij dat “Als ik even terugga, ben ik er niet van overtuigd dat haar bevinding rationeel onverdraagzaam was'.

Wat nu?

Het valt nog te bezien of Lidl, als kopiist van serieverpakkingen, dit oordeel zal zien gebruikt door merkeigenaren die Lidl's eigen, op elkaar lijkende producten willen aanpakken. De bevindingen van Smith J in eerste instantie dat kleur en vorm de belangrijkste kenmerken van de Lidl-merken waren, waarbij het woord 'Lidl' minder onderscheidend was, zijn van onschatbare waarde voor degenen die vergelijkbare claims nastreven en sluiten aan bij de gedragswetenschap van consumenten. Lidl kan spijt krijgen van deze overwinning...

_____________________________

Om ervoor te zorgen dat u geen regelmatige updates van de Kluwer Trademark Blog mist, kunt u zich abonneren hier.

Kluwer IE-recht

De 2022 Future Ready Advocaten-enquête toonde aan dat 79% van de advocaten denkt dat het belang van juridische technologie volgend jaar zal toenemen. Met Kluwer IP Law kunt u navigeren in de steeds mondialer wordende praktijk van IE-recht met gespecialiseerde, lokale en grensoverschrijdende informatie en tools vanaf elke gewenste locatie. Ben jij als IE-professional klaar voor de toekomst?

Leer hoe Kluwer IE-recht kan je ondersteunen.