Zephyrnet-logo

Fearmonium-recensie | DeXboxHub

Datum:

Een nieuw item in het Metroidvania-genre van RedblackSpade en Ratalaika-spellen is Fearmonium.

Nu beschrijft de beschrijving op de winkel dit spel als “een psychedelische Metroidvania met een expressieve esthetiek waarin spanning samenkomt met humorEn het beste van alles: het verhaal is geschreven door een Master in Psychologie! Zullen we kijken of het daadwerkelijke spel dat wordt aangeboden het trompetgeschal kan waarmaken?

Fearmonium-recensie 1Fearmonium-recensie 1
Fearmonium is behoorlijk donker

We beginnen de zaken met het bespreken van het verhaal en het eerste dat we moeten vermelden is dat het verhaal in Fearmonium een ​​aantal moeilijke onderwerpen bespreekt, zo erg zelfs dat het een triggerwaarschuwing bevat als je het opstart. 

Het eigenlijke verhaal houdt in dat we een onaangename herinnering zijn in de geest van een jonge man genaamd Max. Max is naar een kermis geweest en werd geconfronteerd met enkele clowns. Het zijn deze jongens die het zaad zijn geworden van een nieuwe fobie. Het algemene doel van het spel is om een ​​volwaardige fobie te worden, die alle andere angsten van Max verdringt. Om dit te doen, zullen we zijn innerlijke wereld volledig moeten verkennen en alle andere fobieën moeten uitroeien. Met de hulp van Lady Depression, die baadt in de tranen van Max, moeten we de geest van Max verkennen, in macht groeien en de overkoepelende angst van Max worden. Fearmonium is zeker behoorlijk donker!

Vervolg met de presentatie van Fearmonium en het is behoorlijk positief. De beelden zijn met de hand getekend en bevatten frame-voor-frame animatie, een techniek die wordt gebruikt om het beste effect te bereiken Cuphead. Het is duidelijk dat, gezien het onderwerp van de game, de graphics geheel donkerder zijn. De kaart waar we doorheen moeten navigeren is erg groot, compleet met verschillende gebieden om te verkennen. Op een leuke manier veranderen de vijanden om ook de gebieden weer te geven waarin we ons bevinden. De bazen zijn ook goed ontworpen en hebben het gevoel dat ze in hun ontwerp een zeer grote schuld aan Cuphead verschuldigd zijn. Het is allemaal best goed. 

Het is vergelijkbaar qua geluid met knallende ballonnen (ze fungeren als een soort betaalmiddel in het spel) en vijanden die worden platgedrukt. De muziek past ook heel goed bij de stijl van het spel en werkt erg goed. In feite is het hele thema van het spel behoorlijk effectief en sluit het mooi aan bij het verhaal. 

Fearmonium-recensie 2Fearmonium-recensie 2
Het kan echter behoorlijk helder worden.

Het is vrijwel business as usual in de stijl van Metroidvania Fearmonium te. We beginnen allemaal zwak en zwak, maar door te verkennen en te vechten krijgen we de kans om nieuwe vaardigheden te ontwikkelen, die ons in leven houden, enzovoort. De actie is verdeeld tussen verkenning en gevecht, en in dat laatste gaat ons vrouwelijke personage – een clown met een grote hamer – aan de slag, waarbij hij de hamer gebruikt om vijanden te verslaan. We hebben ook een aantal combo-aanvallen beschikbaar, uitgevoerd door op X te hameren; deze zullen voldoende zijn voor de meerderheid van de vijanden die we tegenkomen. De meeste vijanden zijn behoorlijk zwak, en hoewel sommige ongelooflijk vervelend zijn (de pestkop met de katapult kan het slot verdoven en ons bijna doden als we een aanval verkeerd inschatten), zijn ze, als je de aanvalspatronen eenmaal hebt geleerd, vrij eenvoudig. 

Naarmate er vooruitgang wordt geboekt, krijgen we nieuwe vaardigheden die kunnen worden gebruikt in gevechten, zoals de mogelijkheid om vuurwerk af te schieten als afstandswapens, en verschillende nieuwe bewegingen; een sprintje om uit de problemen te komen is bijzonder nuttig, vooral omdat het ook in de lucht kan worden uitgevoerd. 

De bazen van Fearmonium verhogen de moeilijkheidsgraad en het betreden van hun arena's (die worden ontgrendeld door sleutels verspreid over de plaats te vinden) kan een beetje een schok zijn. Het probleem dat ik heb met de gevechten zit in de besturing, omdat er een beetje vertraging lijkt te zitten tussen het uitvoeren van een actie en het personage dat dat doet; wanneer u probeert aan te vallen in een kort tijdsbestek of problemen probeert te ontwijken, veroorzaakt dit problemen. Over ontwijken gesproken: de besturing lijkt ook een beetje vreemd, omdat we een knop hebben om naar links te ontwijken (LB) en één om naar rechts te ontwijken (RB). Eén ontwijkknop met directionele invoer zou toch beter zijn geweest?

Verkennen is vrijwel hetzelfde als elke andere Metroidvania ooit, met de toevoeging van enkele interessante secties. Er zijn momenten waarop je moet opblazen met helium en moet drijven, andere spelen zich af op een mijnkar en zelfs delen van het spel waarin je op de rug van een hele grote kraai rijdt – de verscheidenheid aan fasen is erg goed inderdaad. 

Fearmonium-recensie 3Fearmonium-recensie 3
Cuphead-vibes?

Maar het gebruik van nieuwe vaardigheden om nieuwe gebieden te bereiken is van cruciaal belang, en teruggaan is absoluut noodzakelijk. Gelukkig kan Lady Depression fungeren als teleporteerpunt, zodat je over de kaart kunt zoomen door simpelweg met haar in bad te springen. Ik denk niet dat ik een vreemdere manier heb gezien om rond te reizen! Er zijn ook puzzels die opgelost moeten worden, meestal draaien ze om dozen en plaatsen ze op plaatsen waar je erop kunt springen. 

Er zijn weinig klachten, maar potentieel groot. De besturing maakt Fearmonium net iets moeilijker dan nodig is, en de kaart is vrij onduidelijk over waar je wel en niet bent geweest; proberen te onthouden waar je niet bent geweest als je eenmaal een nieuwe vaardigheid hebt gekregen, is een beetje wisselvallig. Er zijn NPC's waarmee je kunt communiceren en die een hint voor een prijs geven, maar ze helpen niet enorm. Afgezien daarvan is Fearmonium echter behoorlijk goed. Het zet misschien niet de wereld in vuur en vlam, maar de stijl is genoeg om het interessant te maken.

spot_img

VC Café

VC Café

Laatste intelligentie

spot_img