Oorspronkelijk gepubliceerd door, Europese Commissie, een officiële website van de Europese Unie
De Europese Commissie heeft vastgesteld dat Daimler, BMW en Volkswagen Group (Volkswagen, Audi en Porsche) de EU-antitrustregels hebben geschonden door samen te spannen over de technische ontwikkeling op het gebied van stikstofoxidereiniging. De Commissie heeft een boete van 875 189 000 euro opgelegd. Daimler kreeg geen boete, omdat zij het bestaan van het kartel aan de Commissie openbaarde. Alle partijen erkenden hun betrokkenheid bij het kartel en kwamen overeen de zaak te schikken.
Uitvoerend vicevoorzitter van de Commissie Margrethe Vestager, belast met het mededingingsbeleid, zei:
“De vijf autofabrikanten Daimler, BMW, Volkswagen, Audi en Porsche beschikten over de technologie om schadelijke emissies te verminderen die verder gaan dan wettelijk vereist is volgens de EU-emissienormen. Maar ze vermeden om te concurreren door het volledige potentieel van deze technologie te gebruiken om beter schoon te maken dan wettelijk vereist is. De beslissing van vandaag gaat dus over hoe legitieme technische samenwerking mis ging. En we tolereren het niet als bedrijven samenspannen. Het is illegaal volgens de EU-antitrustregels. Concurrentie en innovatie op het gebied van het beheer van autovervuiling zijn essentieel voor Europa om onze ambitieuze Green Deal-doelstellingen te halen. En deze beslissing toont aan dat we niet zullen aarzelen om actie te ondernemen tegen alle vormen van kartelgedrag die dit doel in gevaar brengen.”
De autofabrikanten hielden regelmatig technische vergaderingen om de ontwikkeling van de selectieve katalytische reductie (SCR)-technologie te bespreken die de schadelijke stikstofoxide (NOx)-emissies van dieselpersonenauto's elimineert door de injectie van ureum (ook wel "AdBlue" genoemd) in de uitlaat gasstroom. Tijdens deze bijeenkomsten, en gedurende meer dan vijf jaar, hebben de autofabrikanten samengespannen om concurrentie op het gebied van schoonmaak beter te vermijden dan wettelijk vereist is, ondanks het feit dat de relevante technologie beschikbaar is.
Meer specifiek bereikten Daimler, BMW en Volkswagen Group een overeenkomst over de afmetingen en het bereik van AdBlue-tanks en een gemeenschappelijk begrip over het gemiddelde geschatte AdBlue-verbruik. Ze wisselden ook commercieel gevoelige informatie uit over deze elementen. Daarmee hebben ze de onzekerheid over hun toekomstige marktgedrag met betrekking tot NOx-emissiereiniging buiten en boven de wettelijke vereisten (zogenaamde “over-fulfilment”) en AdBlue-navulbereiken weggenomen.
Dit betekent dat ze de concurrentie op voor de klanten relevante productkenmerken beperkten.
Die gedraging vormt een inbreuk naar strekking in de vorm van een beperking van de technische ontwikkeling, een soort inbreuk waarnaar uitdrukkelijk wordt verwezen in artikel 101, lid 1, onder b), van het Verdrag en artikel 53, lid 1, onder b), van de Europese Economische Ruimte (EER)-Overeenkomst.
De gedraging vond plaats tussen 25 juni 2009 en 1 oktober 2014.
boetes
De boetes werden vastgesteld op basis van de door de Commissie vastgestelde 2006 richtsnoeren inzake geldboeten (Zie ook MEMO).
Bij de vaststelling van de hoogte van de geldboeten heeft de Commissie rekening gehouden met de waarde van de verkopen door de partijen van dieselpersonenauto's met SCR-systemen in de EER in 2013 (het laatste volledige jaar van inbreuk), de ernst van de inbreuk en de geografische bereik.
Voor alle partijen werd een extra verlaging toegepast aangezien dit het eerste kartelverbod is dat uitsluitend is gebaseerd op een beperking van de technische ontwikkeling en niet op prijsafspraken, marktverdeling of klantentoewijzing. Het bedrag van de verlaging van 20% houdt rekening met het feit dat dit soort gedrag uitdrukkelijk verboden is door artikel 101, lid 1, onder b), van het Verdrag.
Onder de 2006 clementieregeling:
- Daimler kreeg volledige immuniteit, waardoor een totale boete van ca. € 727 miljoen.
- Volkswagen-groep profiteerde van een verlaging van de boete op grond van de clementieregeling van 2006. De verlaging weerspiegelt de timing van de samenwerking en de mate waarin de door Volkswagen-groep verstrekte bewijzen de Commissie hielpen om het bestaan van het kartel te bewijzen.
Daarnaast heeft de Commissie een verlaging van 10% van de boetes van alle partijen toegepast op grond van de 2008 Afhandelingskennisgeving gezien de erkenning van hun deelname aan het kartel en van hun aansprakelijkheid bij deze inbreuk.
De verdeling van de aan elke onderneming boetes is als volgt:
Achtergrond
Het kartelonderzoek van vandaag is een voorbeeld van hoe de handhaving van het mededingingsrecht kan bijdragen aan de Green Deal door onze markten efficiënt, eerlijk en innovatief te houden. Innovatie is de sleutel voor Europa om zijn ambitieuze doelstellingen van de Green Deal te halen, en levendige concurrentie is de sleutel om dergelijke innovatie te laten gedijen.
Dit kartelonderzoek staat los van en verschilt van andere onderzoeken, waaronder die van openbare aanklagers en andere autoriteiten naar autofabrikanten en het gebruik van illegale manipulatie-instrumenten om wettelijke tests te vervalsen. Er zijn geen aanwijzingen dat de partijen het gebruik van illegale manipulatie-instrumenten hebben gecoördineerd om de wettelijke controles te vervalsen.
In deze kartelprocedure heeft de Commissie niet vastgesteld of de autofabrikanten voldeden aan de EU-emissienormen voor auto's of dat zij volgens een hogere norm dan de vereiste was schoongemaakt.
Dit is de eerste keer dat de Commissie concludeert dat collusie over technische ontwikkeling neerkomt op een kartel. Gezien deze nieuwigheid heeft de Commissie de partijen advies gegeven over aspecten van hun SCR-systeemgerelateerde samenwerking die geen mededingingsbezwaren opleveren, zoals de standaardisatie van de AdBlue-vulhals, de bespreking van kwaliteitsnormen voor AdBlue of de gezamenlijke ontwikkeling van een AdBlue-doseersoftwareplatform.
In april 2019, heeft de Commissie in de gewone procedure een mededeling van punten van bezwaar aangenomen tegen Daimler, BMW en Volkswagen-groep betreffende hun technische samenwerking bij de ontwikkeling van SCR-systemen voor nieuwe dieselpersonenauto's en betreffende Otto-roetfilters (OPF) om de schadelijke deeltjesemissies van de uitlaatgassen van nieuwe personenauto's op benzine met directe injectie. In februari 2021 is de zaak overgegaan van de gewone procedure naar de schikkingsprocedure.
De Commissie heeft besloten het OPF-aspect van de zaak niet verder te onderzoeken, omdat zij van mening was dat het bewijs onvoldoende was om een inbreuk op het OPF-aspect aan te tonen.
Procedurele achtergrond
Artikel 101(1) van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie (VWEU) verbiedt kartels en andere beperkende handelspraktijken, waaronder beperkingen van technische ontwikkeling. Artikel 53, lid 1, van de EER-overeenkomst doet hetzelfde.
Het onderzoek van de Commissie in deze zaak begon met een aanvraag op grond van de 2006 clementieregeling ingediend door Daimler, gevolgd door een verzoek om boetevermindering door de Volkswagen-groep.
Boetes die worden opgelegd aan ondernemingen die in strijd zijn met de EU-mededingingsregels worden betaald aan de algemene EU-begroting. Dit geld is niet bestemd voor bepaalde uitgaven, maar de bijdragen van de lidstaten aan de EU-begroting voor het volgende jaar worden dienovereenkomstig verlaagd. De boetes helpen dus om de EU te financieren en de lasten voor de belastingbetaler te verminderen. In overeenstemming met artikel 141, lid 2, van het terugtrekkingsakkoord tussen de EU en het VK is deze zaak een "voortgezette bevoegdheidszaak". De EU zal het VK daarom zijn aandeel in het bedrag van de boete terugbetalen zodra de boete definitief is geworden. De inning van de boete, de berekening van het aandeel van het VK en de terugbetaling zullen worden uitgevoerd door de Commissie.
Meer informatie over deze zaak is beschikbaar onder zaaknummer AT.40178 in het openbaar case register over de Commissie concurrentie website, zodra vertrouwelijkheidskwesties zijn afgehandeld. Zie voor meer informatie over de strijd van de Commissie tegen kartels kartel website. Zie voor een tijdlijn van alle antitrustzaken: hier.
De schikkingsprocedure
De beslissing van vandaag is de 36th kartelafwikkeling sinds de invoering van deze procedure voor kartels in juni 2008 (zie persbericht en MEMO). Bij een kartelschikking erkennen partijen hun deelname aan een kartel en hun aansprakelijkheid daarvoor. Kartelafspraken zijn gebaseerd op: Antitrustregulering 1 / 2003 en de Commissie in staat stellen een vereenvoudigde en verkorte procedure toe te passen. Dit komt de consument en belastingbetaler ten goede omdat het de kosten verlaagt. Het komt ook de antitrusthandhaving ten goede, aangezien het middelen vrijmaakt om andere vermoedelijke kartels aan te pakken. Ten slotte profiteren de partijen zelf in termen van snellere beslissingen en een boetevermindering van 10%.
Klokkenluiders tool
De Commissie heeft een instrument opgezet om het voor individuen gemakkelijker te maken om haar te waarschuwen voor concurrentieverstorend gedrag, terwijl ze hun anonimiteit behouden. De tool beschermt de anonimiteit van klokkenluiders via een speciaal ontworpen versleuteld berichtensysteem dat tweerichtingscommunicatie mogelijk maakt. De tool is toegankelijk via deze link.
Vordering tot schadevergoeding
Elke persoon of onderneming die wordt getroffen door concurrentieverstorend gedrag zoals beschreven in deze zaak, kan de zaak voor de rechtbanken van de lidstaten brengen en schadevergoeding eisen. De jurisprudentie van het Hof en Verordening 1/2003 van de Raad bevestigen beide dat in zaken voor nationale rechtbanken een besluit van de Commissie een bindend bewijs vormt dat de gedraging plaatsvond en onwettig was. Hoewel de Commissie de betrokken karteldeelnemers boetes heeft opgelegd, kan wegens de boete van de Commissie een schadevergoeding worden toegekend zonder te worden verlaagd.
De Antitrust Schade richtlijn, die de lidstaten uiterlijk op 27 december 2016 in hun rechtsstelsels moesten omzetten, maakt het gemakkelijker voor de slachtoffers van concurrentiebeperkende praktijken om schadevergoeding te verkrijgen. Meer informatie over schadeclaims in antitrustzaken, waaronder een praktische handleiding over hoe te antitrust schade te kwantificeren, is beschikbaar hier.
PlatoAi. Web3 opnieuw uitgevonden. Gegevensintelligentie versterkt.
