Zephyrnet-logo

De rol van de Amerikaanse kustwacht in de Blauwe Stille Oceaan neemt toe

Datum:

USCGC Harriet Lane (WMEC-903) arriveerde op 13 december in zijn nieuwe thuishaven op Joint Base Pearl Harbor-Hickam op Hawaï na een 36-daagse transit vanaf de oostkust van de VS. De kotter met gemiddelde duurzaamheid, die bijna 40 jaar geleden in gebruik werd genomen, voltooide onlangs een levensverlengingsprogramma van 15 maanden in Maryland. 

Volgens de Kustwacht zal Harriet Lane weliswaar samenwerken met een reeks ‘Indo-Pacific-partners’, maar vooral focus op betrokkenheid met de staten Oceanië. Eerder dit jaar heeft vice-admiraal Andrew Tiongson, commandant van de kustwacht in de Stille Oceaan, vertelde USNI News dat hij wilde dat de kotter “op één lijn zou komen met wat er in de Blauwe Stille Oceaan gebeurt” en dat de operaties daar zouden “beginnen”. 

De kustwacht heeft een prominente rol in de regio op zich genomen als onderdeel van de Amerikaanse reactie op de strategische concurrentie met de Volksrepubliek China. In tegenstelling tot andere Amerikaanse toezeggingen aan de regio, die dat wel hebben gedaan slachtoffer geworden van een politieke impasse in Washingtonheeft de kustwacht relatief snel kunnen reageren op het zich ontwikkelende strategische landschap. 

In 2021 heeft de kustwacht drie nieuwe snelle responskotters in Guam in gebruik genomen. De 46 meter lange kotters, die drie oudere 154 meter lange patrouilleboten van eilandklasse vervingen, hebben hun waarde snel bewezen met langdurige inzet in de regio. Als erkenning voor de verbeterde ‘expeditiecapaciteiten’ die de nieuwe kotters bieden, heeft de Kustwacht begin 34 de buitenpost van Guam omgedoopt tot US Coast Guard Forces Micronesia/Sector Guam. 

Hoewel snelle responskotters zijn ontworpen om binnen een straal van 200 kilometer (370 zeemijl) van hun thuishaven te opereren gedurende niet meer dan vijf dagen, heeft de Amerikaanse kustwacht van Micronesia/Sector Guam ze regelmatig verder geduwd, met één schip het uitvoeren van een recordbrekende 43 dagen durende patrouille op 8,000 nm in 2022. 

De kustwacht heeft ook zeegaande boeienders, snelle respons en nationale veiligheidskotters, gevestigd op Hawaï, in de regio ingezet. Hoewel uithoudingsvermogen geen probleem is voor de nationale veiligheidsdiensten, hebben ze alleen onregelmatige inzet in de regio kunnen uitvoeren, grotendeels als gevolg van de vraag ernaar in en rond Azië. 

Dit heeft ertoe geleid dat de meeste Amerikaanse patrouilles in de regio worden uitgevoerd door de snelle responskotters van de Kustwacht en door zeegaande boeienders. Vanwege de relatief korte levensduur van dit soort patrouilles zijn langdurige patrouilles alleen mogelijk met de steun van regionale landen die ervoor kiezen om tank- en bevoorradingsdiensten aan te bieden. Wanneer die ondersteuning niet beschikbaar is, vanwege geografie of landen die de toegang tot de kustwacht weigerenkan dit het vermogen van de kustwacht om in de regio te opereren beperken. 

Ter vergelijking: Harriet Lane en zijn zusterschepen uit de Famous-klasse kunnen langdurig presteren onafhankelijke implementaties op afstanden van meer dan 3,800 zeemijl (~7000 kilometer) gedurende meer dan twee maanden. Harriet Lane is ook uitgerust met een cockpit en hangar, waardoor het aan boord kan gaan van een MH-60J of een MH-65 helikopter, als de kustwacht over het vliegtuig beschikt. Dit is een cruciale capaciteit voor inzet in de Stille Oceaan, aangezien veel regionale overheden niet over speciale draaivleugelcapaciteiten beschikken. 

Een MH-65 dolfijnhelikopter rust op het dek van de kustwachtkotter Harriet Lane tijdens een 71-daagse patrouille in 2021, toen de kotter zijn thuishaven had in Portsmouth, Virginia. Krediet: Amerikaanse kustwacht.

Het formaat van de cutter heeft ook andere voordelen. Met een bemanning van ongeveer 100 mensen heeft het meer handen beschikbaar om de handenarbeid uit te voeren die gepaard gaat met taken op het gebied van humanitaire hulp en rampenbestrijding (HADR). 

Hoewel de inzet van Harriet Lane een welkome aanvulling is op de aanwezigheid van de Amerikaanse kustwacht in de Stille Oceaan, is deze verre van doorslaggevend. Hoewel de kotter onlangs een levensverlengingsprogramma heeft voltooid, is hij nog steeds meer dan 30 jaar oud en heeft de Congressional Research Service (CRS) eerder gevonden dat ‘bewoonbaarheidsproblemen’ een ‘feit van het leven’ zijn aan boord van schepen van deze klasse. Dit weerspiegelt een bredere uitdaging waarmee de kustwacht wordt geconfronteerd, die, in het licht van bezuinigingen en matige rekruteringsaantallen, is gedwongen kotters te kannibaliseren kritische capaciteiten te behouden. Hoewel deze bezuinigingen nog geen invloed hebben gehad op de regionale missie van de dienst in de Stille Oceaan, blijft dit in de toekomst een duidelijke mogelijkheid.

spot_img

Laatste intelligentie

spot_img