Zephyrnet-logo

De kwantitatieve fondsen van Azië maken een comeback door

Datum:

Kwantitatieve investeerders – kwantitatieve fondsen – zijn de eerste en meest vraatzuchtige gebruikers van data en kunstmatige intelligentie op de kapitaalmarkten. Ze zijn een grote onderneming geworden in de VS, maar hun mondiale financiers hebben de quants die in Azië actief zijn, grotendeels opgegeven vanwege de slechte prestaties.

Dat is nu aan het veranderen, en kwantitatieve beleggers in de regio zeggen dat sommige Aziatische fondsen nu beter presteren dan die in de VS en Europa. De winkels die het meest geschikt zijn voor het verkrijgen van alternatieve gegevens, het trainen van hun algoritmen om de beste bronnen van liquiditeit te vinden en het exploiteren van de vele markteigenaardigheden in Azië, maken het niet uit of de lokale omstandigheden bullish (zoals in Japan en India) of bearish (zoals in China) zijn. .

“Het sentiment over China is slecht, maar we kunnen geld aan het werk zetten waar niemand anders dat doet”, zegt een kwantitatieve investeerder op een particulier forum dat werd bijgewoond door GravFin. Dat komt omdat kwantitatieve analyses hun door computers gegenereerde algoritmen gebruiken om marktsignalen te vinden die afhankelijk zijn van volatiliteit en niet van macrogroei. Ze floreren door misbruik te maken van het soort marktfricties dat reguliere beleggers als een probleem beschouwen.

Van nul tot held

De kwantitatieve factoren in Azië hebben gedurende een lange periode, van 2015 tot 2021, niet beter gepresteerd dan de benchmarks, omdat ze verpletterd werden onder de wielen van een nulrente. De grote vermogensbezitters die zich richten op kwantitatieve fondsen hebben zich gestaag teruggetrokken uit Azië-Pacific: een investeerder zegt dat de sector in de regio in 2015 een piek bereikte van $7 miljard aan internationale activa onder beheer, maar vandaag de dag ligt het totaal onder de $500 miljoen.

Dat is een brutale aanklacht; de Amerikaanse ruimte kende tussen 2018 en 2020 ook een ‘kwantitatieve winter’, maar de sector is groot en volwassen (met een piek van 2.5 biljoen dollar in 2019, zegt J.P. Morgan). Quants in Azië zeggen echter dat ze de afgelopen achttien maanden alfa (rendementen die hoger zijn dan een benchmark) hebben gegenereerd, te beginnen in Japan. Nu zijn kwantitatieve managers optimistisch dat China en India vruchtbaar zullen zijn.

Vooral de Chinese industrie heeft de afgelopen twee jaar een grote vlucht genomen. Het is een grote en sterk geautomatiseerde markt, waardoor deze perfect is voor kwantitatieve spelers.

Chinese expansie

Schattingen over de omvang van de Chinese kwantitatieve industrie lopen uiteen. Chinese media citeren een rapport van Huatai Securities dat de binnenlandse industrie eind 1.08 op Rmb148 biljoen ($2021 miljard) schat, en voornamelijk bestaat uit grote lokale bedrijven zoals High-Flyer Quant Investment, Yanfu Investments en Shanghai Minghong Investment Management.

De afgelopen jaren hebben enkele van de grootste namen in de kwantitatieve sector zich in China gevestigd, waaronder Citadel, Bridgewater Associates, Two Sigma en Winton Capital.



Andere rapporten halen kleinere cijfers aan, maar zijn het erover eens dat 2021 een keerpuntjaar voor China was, met een explosie van het aantal fondsen en activa onder beheer, evenals de toetreding van grote buitenlandse spelers.

Quants gebruiken algoritmen om enorme hoeveelheden gegevens te analyseren en te verhandelen. Ze zijn er in verschillende soorten, waaronder hoogfrequente handelaren (of HFT's, die met een snelheid van nanoseconden moeten handelen), grondstoffen-futures-adviseurs (CTA's, die futures gebruiken om trends te volgen), waardebeleggers, marktneutrale beleggers, en statistische arbitrageurs.

Factoren die achtervolgen

De meest populaire vorm van kwantitatief beleggen is het verzamelen van veel gegevens om een ​​‘factor’ te identificeren die de basis vormt voor een portefeuillestrategie, zoals een factor die gebaseerd is op de waarde, liquiditeit, omvang, momentum of een ander kenmerk van een aandeel. Afgezien van de HFT's geven kwantitatieve analyses er de voorkeur aan om factoren te vinden die op de korte tot middellange termijn (dagen tot maanden) stand zullen houden.

Deze beleggers gebruiken vervolgens geautomatiseerde of systematische handelsstrategieën om op deze factoren in te spelen.

Verschillende factoren maken de grootste markten van Azië tot een speeltuin voor ervaren kwantitatieve beleggers. Ten eerste bestaan ​​de volumes in markten als China, Korea en Taiwan voor maar liefst 50 procent uit retail, tegenover slechts 10 tot 12 procent in de VS en Europa. “Er zijn nog veel meer particuliere beleggers waar we uit kunnen kiezen”, zegt een investeerder.

Opkomende markten zijn minder gereguleerd, wat betekent dat er minder naleving en rapportage plaatsvindt, en het is gemakkelijker voor kwantitatieve beleggers om onder de radar te blijven – waar ze het liefst zijn.

Misschien wel het grootste voordeel in Azië, en vooral in China, is dat lokale inefficiënties ervoor zorgen dat kwantitatieve beleggers meer aandelen kunnen vinden die niet correleren met lokale indexen dan in de VS. Gezien zijn grote omvang is de Chinese markt ongebruikelijk ongecorreleerd met de mondiale markten.

“Azië is de plek om alfa te maken”, zegt de investeerder.

Lokaal versus mondiaal

Voorlopig genieten mondiale quants een voordeel ten opzichte van de meeste binnenlandse concurrenten, die talrijk zijn maar weinig verfijning hebben. Eén buitenlandse investeerder schat dat slechts één op de vijf Chinese bedrijven AI in hun handelsstrategieën inzet. Deze winkels streven doorgaans naar totale rendementen in plaats van naar risico gecorrigeerde rendementen.

“Lokale managers negeren de Sharpe-ratio’s meestal”, zegt een mondiale investeerder in China. (Sharpe-ratio's meten de relatieve prestaties in de loop van de tijd van een portefeuille ten opzichte van de benchmark.) "Ze brengen hedgefondsvergoedingen in rekening voor wat in feite een long-only-portefeuille is."

Binnenlandse fondsen hebben ook de neiging om te vertrouwen op vergelijkbare handelsalgoritmen, zoals volume-gewogen aangepaste prijzen (VWAP), die transacties gedurende de dag gestaag uitvoeren in plaats van diep te graven om betrouwbare haperingen en andere inefficiënties in marktpatronen te ontdekken. Maar Aziatische markten hebben vaak eigenaardigheden waar kwantitatieve beleggers graag misbruik van maken, zoals een concentratie van volume aan het begin van de handelsdag in China.

Dat komt neer op meer alfa die slimmere spelers kunnen genereren.

Uitdagingen op schaal

Maar kwantitatieve strategieën in Azië worden geconfronteerd met drie uitdagingen die in de VS of Europa niet bestaan. Ten eerste zijn er niet veel aandelen beschikbaar om te lenen, een cruciaal instrument voor shorttrading.

Ten tweede zijn er weinig hedginginstrumenten beschikbaar. Elders wordt de voorkeur gegeven aan een futures-index, maar buiten Japan zijn deze in Azië schaars. In China hebben beleggers spotmarkt-ETF's die ze kunnen gebruiken om risico's te beheren, maar er zijn er maar een paar, zoals de China Securities Index 300.

De derde en grootste uitdaging is de regelgeving. In Azië veranderen de regels vaak. Eerder dit jaar verbood Korea bijvoorbeeld short selling. De Chinese toezichthouders hebben sinds de crash van 2015 niets extreems meer gedaan, maar ze zijn voortdurend bezig met regels zoals limieten op dagelijkse handelsvolumes of posities op individuele aandelen.

De China Securities Regulatory Commission doet momenteel onderzoek naar hedgefondsen en makelaars die kwantitatieve handelsstrategieën gebruiken als reactie op klachten van lokale rivalen en particuliere beleggers dat deze bedrijven winst maken in een tijd waarin de Chinese A-aandelenmarkt een langdurige neergang doormaakt, aldus lokale media.

Zowel de CSRC als de toezichthouders op de beurzen van Shanghai en Shenzhen richten zich naar verluidt op programmatische handel – de geautomatiseerde handel in aandelenmandjes, wat een hoofdbestanddeel is van de uitvoering van kwantitatieve analyses.

China voerde een soortgelijk onderzoek uit in de nasleep van de crash van 2015; waardoor shortsellers uiteindelijk werden vrijgesproken. Kwantitatieve beleggers verwachten niet dat de autoriteiten hun activiteiten zullen verbieden, zoals Korea dat heeft gedaan, gezien de wens van China om buitenlands kapitaal aan te trekken. Maar de onzekerheid verhoogt de kosten van zakendoen. En een flitscrash zoals in de VS zou de Chinese functionarissen, die naar stabiliteit verlangen, angst kunnen aanjagen.

Terugkeer van spelers op de publieke markt

Over het geheel genomen zijn de Aziatische cijfers echter optimistisch over 2024, ook in China. Maar de beperkingen – minder aandelenleningen, weinig hedginginstrumenten, onzekerheid over de regelgeving – beperken hoeveel een kwantitatief fonds kan ophalen voordat het zijn voorsprong verliest. Leidinggevenden uit de sector zeggen dat een Chinees kwantitatief fonds ondermaats begint te presteren als het $1 miljard aan activa beheert.

Maar gezien de overvloed aan inefficiënties op de markt kunnen slimme multi-managers hun portefeuille aan diverse boutique managers toewijzen om een ​​veel grotere portefeuille te creëren. Deze multi-managerbenadering is de norm op Wall Street, maar nieuw in China, dus er zullen kansen zijn voor de pioniers om buitensporige rendementen te genereren met weinig risico.

De vraag is of China en andere op Azië gerichte kwantitatieve bedrijven mondiaal kapitaal zullen aantrekken. Lokale fondsbeheerders gaan, onder verwijzing naar de algemene terugtrekking van mondiale vermogensbezitters uit de APAC-kwantitatie, ervan uit dat alleen de grootste instellingen een regionaal mandaat behouden, waarschijnlijk iets meer dan 5 procent van hun mondiale activa-allocatie.

“Buitenlandse LP’s [limited partners] hebben te veel blootstelling aan particulier kapitaal”, zegt een kwantiteit. “Ze moeten alfa uit de publieke markten halen, en dat is het gemakkelijkst te doen in Azië. Dat is de toekomst.”

spot_img

Laatste intelligentie

spot_img