Bekijk deze aflevering op YouTube or Gerommel
Luister hier naar deze aflevering:
"Fed Watch" is de macropodcast voor Bitcoiners. Elke aflevering bespreken we de actualiteit in macro van over de hele wereld, met de nadruk op centrale banken en valuta's.
In deze aflevering behandelen Christian Keroles en ik de ontwikkelingen in Japan met betrekking tot yield curve control (YCC); in de VS, met betrekking tot groei- en inflatieprognoses; en in Europa, met betrekking tot de bezorgdheid over versnippering. Aan het einde van de aflevering vieren we de 100e aflevering van "Fed Watch" door enkele gasten en telefoontjes te beoordelen die we in de loop van de geschiedenis van de show hebben gemaakt.
Grote problemen in Japan
De economische problemen in Japan zijn op dit moment legendarisch. Ze hebben verschillende verloren decennia van lage groei en lage inflatie, aangepakt door de beste monetairbeleidsinstrumenten van de dag, door enkele van de beste economische experts (misschien was dat de fout). Het heeft allemaal niet gewerkt, maar laten we even de tijd nemen om bekijk hoe we hier zijn gekomen.
Japan belandde in 1991 in een recessie/depressie nadat hun gigantische zeepbel uiteenspatte. Sindsdien bedraagt de Japanse economische groei gemiddeld ongeveer 1% per jaar, met een lage werkloosheid en een zeer lage dynamiek. Het is geen negatieve groei van het bruto binnenlands product (bbp), maar het is het absolute minimum om een economische impuls te hebben.
Om deze problemen aan te pakken, werd Japan in 2001 de eerste grote centrale bank die kwantitatieve versoepeling (QE) lanceerde. Dit is waar de centrale bank, Bank of Japan (BOJ), overheidspapier van de banken zou kopen in een poging om het evenwicht te corrigeren bladproblemen, waardoor de weg wordt vrijgemaakt voor die banken om geld uit te lenen (ook bekend als printgeld).
Die eerste poging tot QE mislukte jammerlijk en zorgde er zelfs voor dat de groei daalde van 1.1% naar 1%. De Japanners werden overtuigd door westerse economen, zoals Paul Krugman, wie beweerde de BOJ faalde omdat ze niet "geloofwaardig hadden beloofd [d] onverantwoordelijk te zijn." Ze moeten de inflatie-/groeiverwachtingen van de mensen veranderen door ze te schokken in inflatiezorg.
De tweede ronde van het monetaire beleid in 2013 werd "QQE" genoemd (kwantitatieve en kwalitatieve versoepeling). In deze strategie zou de BOJ "shock and awe" veroorzaken over hun losbandigheid, door niet alleen overheidseffecten te kopen, maar ook andere activa zoals exchange-traded funds (ETF's) op de Tokyo Stock Exchange. Ook dit mislukte natuurlijk.
De derde ronde was de toevoeging van YCC in 2016, waarbij de BOJ het rendement op de 10-jarige Japanse staatsobligatie (JGB) zou koppelen aan een bandbreedte van plus of min 10 basispunten. In 2018 werd die bandbreedte uitgebreid naar plus of min 20 basispunten en in 2021 naar plus of min 25 basispunten, waar we nu staan.
De YCC-strijd
(bron)
Omdat de wereld nu te maken heeft met enorme prijsstijgingen als gevolg van een economische orkaan, drukt de rentecurve van de staatsobligaties in Japan opwaarts, wat de vastberadenheid van de BOJ op de proef stelt. Inmiddels is het plafond meerdere keren doorgebroken, maar het is nog niet helemaal doorgebroken.
(bron)
(bron)
De BOJ bezit nu meer dan 50% van alle staatsobligaties, bovenop hun enorme aandeel ETF's op hun beurs. In dit tempo zal de hele Japanse economie binnenkort in handen zijn van de BOJ.
De yen crasht ook ten opzichte van de Amerikaanse dollar. Hieronder vindt u de wisselkoers voor hoeveel yen naar een Amerikaanse dollar.
(bron)
Federal Reserve DSGE-prognoses
De voorzitter van de Federal Reserve, Jerome Powell, stond deze week voor het Congres en zei dat een recessie in de VS niet zijn 'basisscenario' was, ondanks het feit dat bijna alle economische indicatoren de afgelopen maand instortten.
Hier bekijken we het eigen dynamische stochastische algemeen evenwichtsmodel (DSGE) van de Fed.
Het New York Fed DSGE-model wordt sinds 2011 gebruikt om de economie te voorspellen en de voorspellingen zijn sinds 2014 continu openbaar gemaakt.
De huidige versie van het New York Fed DSGE-model is een gesloten economie, representatief agent, rationeel verwachtingsmodel (hoewel we afwijken van rationele verwachtingen bij het modelleren van de impact van recente beleidswijzigingen, zoals gemiddelde inflatiedoelstelling, op de economie). Het model is van middelgrote schaal, in die zin dat het verschillende geaggregeerde variabelen omvat, zoals consumptie en investeringen, maar het is niet zo gedetailleerd als andere, grotere modellen.
Zoals u hieronder kunt zien, voorspelt het model dat het BBP van het vierde tot het vierde kwartaal van 2022 negatief zal zijn, evenals het BBP van 4. Dat klopt met mijn eigen inschatting en verwachting dat de VS een langdurige, maar lichte recessie zal doormaken, terwijl de rest van de wereld een diepere recessie doormaakt.
In de onderstaande grafiek wijs ik op de terugkeer naar de post-Global Financial Crisis (GFC)-norm van lage groei en lage inflatie, een norm die overigens door Japan wordt gedeeld.
(bron)
(bron)
Europese anti-fragmentatiescheuren
Slechts een week nadat we kijkers, luisteraars en lezers van "Fed Watch" Christine Lagarde's frustratie van president Christine Lagarde van de Europese Centrale Bank (ECB) lieten zien over de herhaalde anti-fragmentatievragen, komt EU-zwaargewicht, Nederlandse premier Mark Rutte, door als een stier in een Chinese winkel.
Ik lees delen van een artikel uit Bloomberg waar Rutte beweert dat het aan Italië is, en niet de ECB, om de kredietspreads te beheersen.
Wat is eigenlijk de grote zorg over fragmentatie? De Europese Monetaire Unie (EMU, ook wel eurozone) is een monetaire unie zonder fiscale unie. Het beleid van de ECB moet verschillende landen met verschillende schuldenlasten dienen. Dit betekent dat het rentebeleid van de ECB elk land binnen de unie op een andere manier zal beïnvloeden, en dat landen met een grotere schuldenlast, zoals Italië, Griekenland en Spanje, meer last zullen hebben van stijgende rentetarieven.
De zorg is dat deze creditspreads zullen leiden tot een nieuwe Europese schuldencrisis 2.0 en misschien zelfs tot politieke breuken. Landen kunnen vanwege deze kwestie gedwongen worden om de eurozone of de Europese Unie te verlaten.
Een terugblik op 100 afleveringen
Het laatste deel van deze aflevering werd besteed aan het terugkijken naar enkele van de voorspellingen en geweldige telefoontjes die we hebben gedaan. Het ging echter niet volgens mijn plan en we raakten verdwaald in het onkruid. Over het algemeen konden we het succes van onze unieke theorieën benadrukken die door deze show in de Bitcoin-ruimte naar voren werden gebracht:
- Een sterke dollar
- Bitcoin en USD stablecoin dominantie
- De relatieve decentralisatie van de VS maakt het land beter geschikt voor bitcoin
- Bearishness over China en Europa
We belichten ook enkele specifieke oproepen die perfect zijn geweest, waarvoor je naar de aflevering moet luisteren om te horen.
Ik wilde deze dingen onder de aandacht brengen om het succes van onze tegendraadse opvattingen te laten zien, ondanks dat ze niet populair zijn bij Bitcoiners. Deze show is een belangrijke stem in de Bitcoin-scene, omdat we de verhalen aansporen en porren om de waarheid van het wereldwijde monetaire systeem te vinden.
Charts voor deze aflevering zijn te vinden hier.
Dat doet het voor deze week. Met dank aan de kijkers en luisteraars. Als je deze inhoud leuk vindt, abonneer je dan, bekijk en deel!
Dit is een gastpost van Ansel Lindner. De geuite meningen zijn geheel van henzelf en komen niet noodzakelijk overeen met die van BTC Inc. of Bitcoin Magazine.
