Antidrugspropaganda bestaat al tientallen jaren in de Verenigde Staten en gaat terug tot de film uit 1936 Reefer Madness, en mogelijk eerder. In het begin van de jaren tachtig zorgde de lancering van het DARE-programma voor een nieuwe impuls voor het drugsverbod, en in 1980 ondertekende voormalig president Ronald Reagan de Anti-Drug Abuse Act, waarmee een verplichte minimumstraf voor drugsdelicten werd ingesteld. Tegelijkertijd dook er in de jaren '1986 en '80 een schat aan advertenties op, bedoeld om kinderen en volwassenen van drugs af te houden.

Als u in die tijd bent opgegroeid, herinnert u zich waarschijnlijk een reeks advertenties die belachelijk van toon waren: video's met gebakken eieren, luiaards, Pee-wee Herman, Mr. T, Clint Eastwood en meer werden gebruikt om de aandacht van mensen te trekken en angst inboezemen in plaats van educatieve waarde te geven aan de drugs zelf. 

Hoewel deze video's met succes onze aandacht hebben getrokken door ironische lachjes of knipogen op te wekken, herinneren ze er ook aan hoe absurd de Drugsoorlog en anti-drug messaging is geweest. De anti-drugsvideo's van dit tijdperk hebben de neiging om alle middelen en de mensen die ze gebruiken als slecht te bestempelen, en negeren de grotere maatschappelijke problemen van drugsverslaving, armoede en klassenongelijkheid, om er maar een paar te noemen.

De War on Drugs blijft vandaag schade aanrichten. Hoewel onderzoek laat zien dat zwarte en blanke Amerikanen ongeveer evenveel wiet consumeren, zwarte mensen bijna vier keer zoveel kans hebben om gearresteerd te worden voor cannabis dan blanke mensen, en in sommige staten zelfs zeven of acht keer. Minstens één medewerker van voormalig president Nixon – die in de jaren zeventig de War on Drugs lanceerde –heeft gezegd dat de drugsoorlog bedoeld was om zwarte Amerikanen te onderdrukken en niet noodzakelijkerwijs het drugsgebruik te beteugelen.

Hoewel deze video's nostalgisch en leuk kunnen zijn door hun dwaze overdrijvingen, zijn het ook overblijfselen van een oud verhaal dat alle drugs slecht zijn, dat je er verslaafd aan raakt als je ze eenmaal gebruikt en dat je je leven eraan verspilt. 

De tijden zijn veranderd en we hebben nieuw bewijs om deze berichtgeving te weerleggen, vooral nu meer staten cannabis legaliseren en psychedelica zoals psilocybine opduiken. Het bekijken van deze video's herinnert ons eraan hoe ver we de afgelopen tien jaar zijn gekomen in de perceptie van drugsgebruik. 

Dit is je brein op drugs

De klassieke anti-drugsadvertentie, "This Is Your Brain on Drugs", werd uitgebracht in 1987. Een sissend ei is bedoeld om je post-drugshersenen te simuleren en dient als een dramatische metafoor om mensen weg te jagen van alle middelen. YouTuber WigWoo1 zegt het misschien het beste in het commentaargedeelte: "Je zegt me dat drugs mijn hersenen veranderen in een heerlijk onderdeel van een uitgebalanceerd ontbijt?"

Ondanks de verwarde metafoor werd de advertentie zo symbolisch voor de antidrugsbeweging dat er een vervolg tien jaar later, met toen nog onbekende actrice Rachael Leigh Cook. De advertentie richt zich op heroïne en gaat een stap verder wanneer Cook een hele keuken met een koekenpan kapot slaat. 

In 2017 werkte Cook samen met de Drug Policy Alliance, een bureau dat zich richt op het onderwijzen en beëindigen van de drugsoorlog, voor nog een video: "Dit is jouw brein over drugsbeleid.” Een teken van een verandering in denken, de video is een commentaar op de nutteloosheid van de War on Drugs, en hoe deze zich richt op mensen van kleur voor massale opsluiting, waardoor levens en gemeenschappen worden verwoest. 

Clint Eastwood en Nancy Reagan: The Thrill Can Kill/Zeg gewoon nee

Nog een klassieke anti-drugsadvertentie, deze video verpersoonlijkt de angstzaaierij van de War on Drugs en de schadelijke effecten ervan. Uitgebracht in 1987 en door Dirty Harry zelf in dienst te nemen, speelt de advertentie in op de angst voor de crack-epidemie, die met name verwoestende gevolgen op de zwarte gemeenschap in de VS, en leidde tot massale opsluiting.  

In deze versie van de video komt Nancy Reagan, de vrouw van de voormalige president, opdagen om de lancering aan te kondigen van een advertentiecampagne voor de video en soortgelijke video's in bioscopen in het hele land. "Zeg nee tegen drugs en zeg ja tegen het leven", zegt ze, waarmee ze de "zeg gewoon nee"-campagne voortstuwt die ze begin jaren '80 startte en de heropleving van de War on Drugs aanwakkert.

Verwarrend genoeg werd de advertentie gevolgd door een soortgelijke vier jaar later met Pee-wee Herman, een mogelijke poging om kinderen te bereiken.

Stoner Sloth: Je bent slechter met wiet

Dit drietal Australische advertenties richt zich op wiet en vertelt de kijkers dat de plant iedereen verandert in langzame, hersenloze zombies die alles vergeten. (Kanttekening: deze karikaturen bewegen zich eigenlijk vrij snel rond voor luiaards.)

Deze advertenties zijn een goed voorbeeld van hoeveel overdrijving er gaat in anti-drugspropaganda: je zou wat moeten roken ongelooflijk sterk spul om salade te verwarren met zout, zoals luiaard Jason doet in de tweede video. Wiet kan je wat vertragen, maar de makers lijken geen idee te hebben van de werkelijke effecten van wiet.

De droevige muziek versterkt de over-the-topness (en humor) van de advertenties, en de campagne probeert zelfs viraal te gaan door de hashtag "#stonersloth" te promoten. En het zou vanzelfsprekend moeten zijn dat iemand beschamen omdat hij een drugsprobleem heeft, niet de manier is om met de situatie om te gaan.

Pratende hond: hoe zou je het aan een vriend vertellen?

Nog een voorbeeld van "ze moeten behoorlijk sterk spul hebben gerookt", deze advertentie bevat een hond die zijn eigenaar vertelt om te stoppen met het roken van wiet, zodat ze vaker samen buiten kunnen spelen. De makers proberen ons hart te veroveren met het schattige hondje, maar de advertentie voelt verwarrend aan - het is lachwekkend omdat het suggereert dat je zo high moet zijn om te denken dat je hond met je kan praten... zodat je hond je dat kan vertellen je rookt te veel. 

Een populaire parodie van de advertentie eindigt met de persoon die zijn dealer belt om meer wiet te kopen - het spul dat hij rookt moet zo lekker zijn aangezien een hond tegen hem praat.

Platte persoon: we hadden vroeger zoveel plezier samen

Om de term 'couch lock' naar een hoger niveau te tillen, zal ik het aan de mensen van Above the Influence geven - het beeld van de platte persoon op de bank is verontrustend en blijft in je hoofd hangen. De advertentie is weer een overdrijving van de ontspannende effecten van wiet, een kenmerk van anti-drugsadvertenties. (We beweren dat sommige wietsoorten je echt kunnen maken meer leuk en energiek.)

Tegenwoordig weten we dat verschillende soorten verschillende effecten op individuen hebben en dat de lichaamschemie van elke persoon op een unieke manier met wiet in wisselwerking staat. Het kan helpen bij meerdere aandoeningen, waaronder stress en angst, Depressie, ADHDEn nog veel meer.

Eervolle vermeldingen

Hier zijn enkele meer klassieke anti-drugsadvertenties die u zich misschien nog herinnert uit het verleden.

Meneer T: Niet doen of anders

Ik heb het geleerd door naar je te kijken

Het probleem van een vriend negeren

Geen hersens

David Hasselhoff en Kit: Knoei niet met ze

Pat Goggins

Pat Goggins is een hoofdredacteur die de informatieve inhoud van Leafly verwerkt en zich specialiseert in de cannabisteelt nadat hij voor een commerciële teler in Oregon heeft gewerkt. Als je geen typefouten corrigeert, vind je hem waarschijnlijk op een boot of in de bergen.

Bekijk de artikelen van Pat Goggins