Zoals gewoonlijk was het weer een jaar van ups en downs voor duurzaam ondernemen. Dat hoort erbij - een opwindende vooruitgang hier, politieke of economische tegenslag daar. Twee stappen vooruit, één stap terug: de duurzame zakelijke cha-cha, zoals ik die al lang omschrijf.

Over het algemeen waren het meer positieve dan negatieve punten. Zelfs de negatieve punten – de politisering van ESG-investeringen en -rapportage, de economische neergang, de energiecrisis veroorzaakt door de Russische invasie van Oekraïne – zijn tijdelijke fenomenen, die deel uitmaken van de regelmatige eb en vloed van economie en beleid. Deze dingen zullen in 2023 waarschijnlijk niet verdwijnen - ze kunnen inderdaad problematischer worden - maar ze zijn niet voorbestemd om lang mee te gaan.

Tegenwoordig lijkt de tegenwind van de vooruitgang de tegenwind van het verzet te overwinnen. Met een goede reden: de klimaat- en biodiversiteitscrises, gecombineerd met de sociale en economische gelijkheidscrises, zorgen voor momentum en stimulansen om op koers te blijven. Hetzelfde gold voor de omkering van het politieke lot in Brazilië (Jair Bolsonaro eruit, Luiz Inácio Lula da Silva erin) en Australië (Scott Morrison eruit, Anthony Albanese erin), waar klimaatontkenners werden vervangen door meer actiegerichte leiders. En er kwamen nieuwe klimaatwetten in de Verenigde Staten en Europa, die de klimaatactie in die landen nieuw leven inblazen.

De tegenwind van de vooruitgang lijkt de tegenwind van de weerstand te overwinnen.

Combineer dat met de stortvloed van zwaar weer - en de gevolgen daarvan voor voedsel, water, levensomstandigheden en middelen van bestaan ​​- en de noodzaak tot verandering wordt steeds heviger.

Zoals ik heb gedaan voor het afgelopen decennium, bied ik een samenvatting van enkele van de verhalen en trends van het jaar dat net is geëindigd, geselecteerd uit de bijna 1,300 verhalen die in 2022 op GreenBiz.com zijn gepubliceerd. (Alle links gaan naar enkele van die verhalen.) Hier zijn er vijf trends die het vermelden waard zijn.

1. Groene banen en carrières komen op gang

Bedrijven huren al jaren gestaag duurzaamheidsprofessionals in, maar dit jaar dingen sprong in een hogere versnelling. Banen in rapportage en netto nul zijn heet heet heet terwijl bedrijven hun toeleveringsketens doorzoeken op meer en meer gedetailleerde informatie over de sociale en milieueffecten van hun leveranciers, en bedrijven beoordelen hoe ze hun ecologische voetafdruk kunnen verkleinen.

Nu de vraag naar talent groter is dan het aanbod, worden bedrijven steeds groter het aftappen van de grote adviesbureaus om hun volgende medewerkers op het gebied van duurzaamheid en ESG te vinden. Voor werkzoekenden en huidige baanhouders, de doorgroeimogelijkheden zijn rijp. Een grote vraag is of de personeelsafdelingen van het bedrijf zijn uitgerust om de golf te verwerken.

De banenboom doorkruist sectoren, van financiën en Private Equity naar schone energie en biodiversiteit. Het verschijnt op plaatsen die je niet noodzakelijkerwijs zou verwachten, bijvoorbeeld in de Verenigde Staten Iowa en Indiana. En het bevat een breder scala aan titels, waaronder een paar coole.

Een belangrijke vraag is of bedrijven dat snel en effectief kunnen overbruggen van de kloof in vaardigheden op het gebied van duurzaamheid - in financiën, toeleveringsketen, techniek, materiaalkunde en andere disciplines. Gelukkig komt er geen einde aan duurzaamheid certificeringen en fellowships om precies dat te helpen doen. En bedrijven bouwen interne trainingsprogramma's om werknemers langs de leercurve te helpen.

Enkele van de nieuwste medewerkers vertegenwoordigen die van hun bedrijf eerste duurzaamheidsprofessional, waardoor ze in feite hun eigen routekaart uitstippelen. Maar de reis is voldoende bereisd om hem vertrouwder en ongecompliceerder te maken, inclusief de soft skills dat succes kan garanderen.

Toegegeven, de wereldwijde economische onzekerheid heeft leidde tot een pauze in enkele nieuwe aanwervingen, en zelfs in enkele bezuinigingen. Maar het is een blip, geen omkering. Die banen zullen nog steeds nodig zijn en de talentpijplijn, hoewel voorlopig vertragend, zal niet snel stoppen.

2. De klimaatcrisis werd riskanter

Klimaat wordt lange tijd gezien als een risicofactor voor bedrijven, maar die risico's waren berekenbaar en konden worden meegenomen in bestaande financiële en risicostatistieken, waardoor sommige bedrijven actie voorkwamen. Naarmate de door het klimaat veroorzaakte verstoringen toenemen naast zorgen van investeerders, regelgevers en het publiek, het risico van passiviteit groeit.

Verzekeraars, bijvoorbeeld, die al lang in de frontlinie van de klimaatcrisis staan, lijken hun breekpunt te bereiken. De toenemende gevolgen van stormen, overstromingen, droogtes en bosbranden eisen hun tol, en de daarmee gepaard gaande uitbetalingen worden problematisch. Voor sommige bedrijven betekent dat forse premiestijgingen; voor anderen kan het betekenen verzekering is gewoon niet mogelijk. Swiss Re, de grote herverzekeringsmaatschappij, schatte een "beschermingskloof" van $ 1.2 biljoen aan onverzekerde catastrofeverliezen. En dat is voordat de klimaatcrisis in een hogere versnelling komt.

Sommige grotere verzekeraars nemen een standpunt in en weigeren polissen voor nieuwe olie- en gasfaciliteiten en andere activiteiten die als schadelijk worden beschouwd. zoals het in München gevestigde Allianz heeft gedaan. Een rapport vond dat de verzekering zal worden steeds onbetaalbaarder of niet beschikbaar in grote delen van Australië als gevolg van verslechterende extreme weersomstandigheden, waarbij 1 op de 25 huizen en commerciële gebouwen in het land tegen 2030 feitelijk onverzekerbaar wordt.

Een onbedoeld gevolg is de schade die extreme weersomstandigheden aanrichten aan grote wind- en zonne-installaties, waardoor ongekende verzekeringsuitkeringen nodig zijn. Dat zou hernieuwbare energie moeilijker te verzekeren maken, waardoor de groei mogelijk wordt vertraagd of zelfs gestopt.

Banken van hun kant lijken aarzelend als het gaat om het beperken van klimaatrisico's. Ondanks de gedurfde toezeggingen die velen hebben gedaan om te investeren in klimaattechnologieën en groene bedrijfsgroei, blijven de meeste banken de fossiele-brandstofindustrie onderschrijven. Een studie wees uit dat financiering uit fossiele brandstoffen van 's werelds 60 grootste banken bereikte bijna $ 4.6 biljoen in de zes jaar sinds de goedkeuring van de Overeenkomst van Parijs.

En dan is er nog de juridische kant. Nu Republikeinen in de Verenigde Staten alles terugdringen, van mandaten voor schone energie en elektrische voertuigen tot investeringen van staatspensioenfondsen, waarbij bedrijven met sterke ESG-scores worden bevoordeeld, klimaatgerelateerde rechtszaken is voorbestemd om te groeien. Volgens het Intergouvernementeel Panel inzake klimaatverandering van de VN hebben klimaatgeschillen "de uitkomst en ambitie van klimaatgovernance beïnvloed".

Natuurlijk zijn het niet alleen klimaatvertragers en ontkenners die aanklagen. Dat geldt ook voor activisten, die vervuilers, met name fossiele brandstofbedrijven, al lang verantwoordelijk houden voor hun klimaatimpact. Sommige conservatieve politici richten hun vizier op wat wordt beschouwd als "geïnstitutionaliseerde antitrustschendingen". Groene marketing, en vooral net-nul, claims zijn een andere potentiële arena voor meer rechtszaken, vooral in Europa, waardoor sommige bedrijven opnieuw moesten nadenken of en hoe te communiceren over deze onderwerpen.

3. Elektrificatie versterkt

Het doel om "alles te elektrificeren", aangedreven door hernieuwbare energie, ontwikkelde zich dit jaar van een mantra tot een markt. Samen met zijn neef, 'decarbonisatie', werden ze steeds transformerender in een reeks sectoren.

Voertuigen stonden natuurlijk centraal, met de verkoop van batterij-elektrische en hybride auto's, bussen en vrachtwagens accelereren, niet in de laatste plaats dankzij recordhoge gas- en dieselprijzen, maar ook door een breder scala aan beschikbare en betaalbare modellen. De transitie wordt geleid door zakelijke en institutionele wagenparkeigenaren, met grootschalige aankoopverplichtingen voor voertuigen van merken als AB InBev, hertz, IKEA, Schneider en de wagenparkbeheerbedrijven Koopmansvloot en LeasePlan. Bezorgwagens voerden het peloton aan, mede dankzij emissievrije bezorgzones, gebieden waar alleen emissievrije voertuigen onbeperkt toegang hebben. De nieuwe Amerikaanse klimaatwet zal miljarden storten om deze trends te laten groeien.

Het zijn niet alleen voertuigen voor op de weg. Decarbonisatie van alle transportcategorieën, vanaf schepen naar rail naar luchtvaart, versneld in 2022, "een ongelooflijk jaar voor de transportsector", volgens mijn collega Vartan Badalian.

Gebouwen waren een andere hoeksteen van elektrificatie en decarbonisatie. In de Verenigde Staten, rechtsgebieden van De staat Washington naar New York staat bood stimulansen, zo niet mandaten, voor eigenaren van gebouwen om een ​​breed scala aan retrofits in te zetten om gebouwen koolstofarm te maken of om bouwvoorschriften te wijzigen om de installatie van aardgas in nieuwe commerciële gebouwen te beperken.

Zelfs zonder subsidies en mandaten groeit het besef van de gelaagde voordelen van dergelijke stappen. Uit een rapport van commercieel vastgoeddienstverlener JLL bleek dat 63 procent van de toonaangevende investeerders het er sterk mee eens is dat groene strategieën kunnen leiden tot een hogere bezettingsgraad, hogere huren, meer huurdersbehoud en een algehele hogere waarde. De volledig elektrische kantoortoren van Adobe is daar het bewijs van.

Een belangrijke vraag: als de terugverdientijd en voordelen van koolstofarme gebouwen zo aantrekkelijk zijn, waarom ondernemen niet meer gebouweigenaren zulke dingen?

Nog een andere arena zijn fabrieken en andere industriële faciliteiten, die hun eigen elektrificatie en decarb(r)evolutie ondergaan, grotendeels als gevolg van een groeiende vraag naar koolstofarm staal, aluminium, beton en andere goederen. De regering-Biden heeft de skids gesmeerd richtlijnen uitvaardigen om de ontwikkeling van koolstofarme bouwmaterialen te stimuleren.

Maar er is nog een lange weg te gaan. EEN Rapport van het Wereld Economisch Forum merkte op dat er technische oplossingen beschikbaar zijn om de productie in zes belangrijke industriële sectoren in overeenstemming te brengen met een netto-nultraject, maar dat geen enkele "enigszins in de buurt komt" van het decarbonisatietraject dat ze nodig hebben om tegen 2050 netto-nul te bereiken.

4. Het natuur- en biodiversiteitsbewustzijn is ontstaan

De verbinding tussen natuur en een bloeiende economie – en in het bijzonder klimaatadaptatie en -mitigatie – bloeide op in 2022. Eén drijfveer: de zoektocht naar een mondiaal akkoord om natuur en biodiversiteit te beschermen, een “Akkoord van Parijs voor de natuur” — ook bekend als het Kunming-Montreal Global Biodiversity Framework — behaald op COP15, de biodiversiteitsconferentie van de Verenigde Naties, in december. EEN kader geïntroduceerd tijdens COP15 door de regering Biden, erkenden dat het inzetten van op de natuur gebaseerde oplossingen om de klimaatcrisis te bestrijden, op het spel staat.

Het beschermen van de biodiversiteit is een onderwerp dat al bestaat sinds bomen voor het eerst werden erkend als een koolstofput, hoewel de actie van bedrijven om de biodiversiteit te beschermen is weggekwijnd in de binnenwateren van milieubewustzijn en -actie. Wat de vooruitgang nu stimuleert, is het groeiende inzicht in de wereldwijde economische voordelen die kunnen voortvloeien uit het ondersteunen van natuurlijke systemen: de wereld voeden, schone lucht leveren en een breed scala aan andere voordelen bieden, terwijl ook wordt bijgedragen aan het minimaliseren van de verwoestingen van een veranderend klimaat. En de risico's voor de toeleveringsketens en winsten van bedrijven als dergelijke zaken niet worden aangepakt.

Zoals altijd drijft geld verandering. Overweeg een opkomend fenomeen nagesynchroniseerd "natuurtechnologie," technologieën zoals monitoring van het regenwoud via satelliet, drones voor het planten van bomen en software voor het verhandelen van koolstofkredieten Marktkans van $ 6 miljard voor op de natuur gebaseerde oplossingen tegen 2030, volgens een rapport.

Dat is slechts een topje van de spreekwoordelijke ijsberg. Op de natuur gebaseerde markten, waaronder landbouw, vrijwillige koolstofkredieten, instandhoudingsprojecten en koolstofvastlegging, kunnen meer dan 7 biljoen dollar per jaar waard zijn, wat overeenkomt met 8.6 procent van het wereldwijde bbp. aldus de Taskforce Natuurmarkten. Eén verbluffend resultaat: bosbouw wordt besproken op technische conferenties.

De voordelen van biodiversiteit zijn slechts één kant van de vergelijking. De andere is risico: de kredietbeoordelaar Moody's geschat dat er $ 1.9 biljoen aan nominale schuld is in negen sectoren die "hoge" of "zeer hoge" blootstellingen hebben aan natuurlijke kapitaalrisico's, waaronder landbouw, mijnbouw, visserij, toerisme en bouw. Biodiversiteitsrisico's kunnen van invloed zijn op de kredietratings van staatsfondsen, of zelfs tot een faillissement leiden in sommige opkomende economieën. Bedrijven van hun kant zijn dat wel begin net te beoordelen hun eigen individuele natuurgerelateerde risico's. Nieuwe rapportagekaders van de Taskforce Financiële Meldingen Natuur en Op wetenschap gebaseerde doelen-initiatief zullen daar naar verwachting verandering in brengen. Ze zijn voorlopig vrijwillig, hoewel sommigen geloven ze zouden verplicht moeten zijn.

5. Koolstofcompensaties en verwijdering ingegraven

Een ander langbesproken onderwerp - koolstofcreditering en -verwijdering - trok dit jaar geld en aandacht, samen met meer dan een beetje controverse.

Koolstofverwijdering, waar jaren aan gewerkt werd, werd een echt bedrijf, zij het een ontluikende, toen zowel vraag als aanbod toenam. Een handvol bedrijven, waaronder Stripe, Shopify, Alphabet, Meta en McKinsey, heeft bijna $ 1 miljard toegezegd om oplossingen te helpen opschalen die minder dan $ 100 per ton kosten, een fractie van de huidige prijs, die rond de $ 600 per ton schommelt. Die inspanning werd mogelijk gemaakt door een financieringsinitiatief genaamd Grens, dat "beoogt de ontwikkeling van koolstofverwijderingstechnologieën te versnellen door de toekomstige vraag ernaar te garanderen."

Om aan die toekomstige vraag te voldoen, racen startups om de kosten te verlagen en de levensvatbaarheid van koolstofverwijdering te verbeteren. Er is bijvoorbeeld Carbfix, dat koolstofdioxide oplost in bruisend water en het mengsel onder het aardoppervlak injecteert. Nieuwe financiering in de Verenigde Staten door de Inflation Reduction Act en olie- en gasmaatschappijen heeft geleid tot een hele reeks andere startups en partnerschappen in de VS heeft aanvullende financiering uit de publieke en private sector nieuwe projecten gestimuleerd wereldwijd.

Ondertussen is koolstofcreditering, de manier waarop organisaties verantwoording afleggen over koolstof die ze hebben vastgelegd of vermeden, aan herziening toe. Zoveel projecten en partnerschappen die goedkope compensaties aan bedrijven verkopen, missen voldoende nauwkeurigheid en verantwoordelijkheid dat ze een lachertje zijn geworden - letterlijk. De wrange komiek John Oliver, in zijn wekelijkse HBO-show, kwam het onderwerp aan bod, ongemakkelijk (en ongepast) alle offsets afwijzend als - nou, laten we zeggen dat hij een boerenerfbenaming gebruikte en het daarbij laten.

Het gebrek aan geloofwaardigheid van de sector zal een groeiende uitdaging vormen voor bedrijven die compensaties willen gebruiken om hun netto-nulverplichtingen na te komen. En hoewel compensaties een laatste redmiddel zouden moeten zijn om netto nul te bereiken - in overeenstemming met efficiëntieverbeteringen en aankopen van hernieuwbare energie - is dat niet het geval geweest. Bedrijven lijken te vertrouwen op het planten van bomen en andere goedkopere compensaties om te voorkomen dat ze hun uitstoot moeten verminderen - een andere bron van kritiek, zo niet spot. Ondanks de feelgood-aantrekkingskracht van het planten van een boom als een planeet-positieve daad, en de verschillende triljoen-boom-initiatieven die over de hele wereld wortel schieten, de voordelen van boomplantprogramma's worden in twijfel getrokken.

Er is hoop, en een paar tekens, dat de koolstofmarkten aan het verbeteren zijn, waaronder a marktplaats voor koolstofkredieten onlangs gelanceerd door Salesforce. En 2022 zag een golf van nieuwe overleginitiatieven gelanceerd, gericht op het aanpakken van de twee uitdagingen van koolstofkredietkwaliteit en openbaarmaking.

En (een deel van) de rest

Als je op de een of andere manier nog steeds honger hebt naar meer, zijn hier, in alfabetische volgorde, een dozijn andere bakkerskoppen die we in 2022 publiceerden over bedrijfsinitiatieven:

Al met al weer een jaar vooruitgang, hoewel nooit genoeg. Je kent het verhaal al: twee stappen vooruit, één stap terug.

• Door SEO aangedreven content en PR-distributie. Word vandaag nog versterkt.
• Platoblockchain. Web3 Metaverse Intelligentie. Kennis versterkt. Toegang hier.
• Bron: https://www.greenbiz.com/article/2022-was-year