 |
|
2020 was een horrorshow. Is er iets dat we moeten leren van de reactie van scholen?
|
|
|
|
|
|
Een wereldwijde pandemie van het coronavirus. Rouwende eisen voor raciale gerechtigheid. Een recordbrekend Atlantisch orkaanseizoen. Een ongekende presidentiële poging om geldige verkiezingen ongedaan te maken.
2020 was in ieder geval een tumultueus jaar.
nieuwe beleidsnota van het National Center for Research on Education and Choice (REACH) heeft tot doel de chaos te begrijpen, waarbij de nadruk ligt op de lessen die zijn getrokken uit de manieren waarop traditionele scholen, handvestscholen, privéscholen die vouchers ontvangen en landelijke en stedelijke districten reageerden op de uitdagingen van de pandemie en de roep om raciale gerechtigheid die werd aangewakkerd door de moord op George Floyd, een ongewapende zwarte man, door de politie die hem in hechtenis had genomen.
Onder leiding van NEPC Fellow Huriya Jabbar van de Universiteit van Zuid-Californië was het in de brief beschreven onderzoek gebaseerd op 68 interviews met districts-, school- en gemeenschapsleiders, evenals op 46 interviews met ouders. Ze voerden ook website-, sociale media- en documentanalyses uit in vier staten (Colorado, Michigan, Louisiana en Oregon) plus Washington, DC.
De onderzoekers vonden meer overeenkomsten dan verschillen in de manier waarop scholen in de chartersector en in traditionele openbare schooldistricten reageerden op de gebeurtenissen van het jaar. In plaats daarvan varieerden de reacties in verschillende gemeenschapscontexten:
|
|
|
|
|
|
Waar we variatie zagen in de reacties op pandemieën tussen plaatsen (bijvoorbeeld besluiten om scholen te heropenen voor persoonlijk leren), gaven de respondenten aan dat dit werd aangedreven door politieke dynamiek (bijvoorbeeld eisen van het staatsbeleid, de kracht van lerarenvakbonden), eerdere bestuursstructuren (bijvoorbeeld partnerschappen tussen districts- en charterscholen), veranderingen in concurrentiedruk en geografische contexten (bijvoorbeeld verschillen veroorzaakt door stedelijkheid of plattelandskarakter).
|
De reacties op de roep om raciale rechtvaardigheid liepen op dezelfde manier uiteen langs politieke en geografische lijnen, waarbij stedelijke en liberale gebieden meer ervaring vertoonden met gelijkheidswerk en proactief reageerden, terwijl de reacties in conservatieve en afgelegen gebieden eerder reactief waren.
Misschien verrassend vonden de onderzoekers beperkt bewijs dat ouders en leden van de gemeenschap de reacties op raciaal onrecht beïnvloedden. Bovendien waren de acties, zelfs in gebieden met meer proactieve reacties, “vaak abstract, waardoor ze grotendeels ineffectief waren in het verbeteren van de materiële en structurele realiteit van raciaal geminderde studenten.”
Hoewel de meeste systemen en scholen niet voorbereid waren op de samenloop van gebeurtenissen in 2020, waren ze in staat de situatie te beheersen met gecoördineerde en gecentraliseerde sectoroverschrijdende reacties. Federaal en staatsbeleid dat de begrotingen voorspelbaar hield, hielp concurrentiedruk te voorkomen die deze pogingen om samen te werken zou kunnen bemoeilijken, merkten de auteurs van het rapport op.
Wat de pandemie betreft, waren staten als Louisiana in het voordeel omdat ze al over goed ontwikkelde coördinatiesystemen beschikten om de reacties op orkanen te beheren. De auteurs van de brief schreven:
|
Als reactie op toekomstige gezondheidsgebeurtenissen of natuurrampen suggereert ons werk het ontwikkelen van beleid om ervoor te zorgen dat schoolsystemen die een gemeenschappelijk geografisch gebied bedienen, de crisisrespons coördineren. Dit is over de hele linie belangrijk, vooral voor districten die arme studenten, gekleurde studenten en andere gemarginaliseerde achtergronden bedienen. De districtsleiders met wie we spraken, beschouwden de centralisatie van informatie over gezondheidsprotocollen en diensten voor basisbehoeften (bijvoorbeeld voedsel, technologie) als cruciaal voor hun benadering van gelijkheid – om ervoor te zorgen dat cruciale informatie en middelen beschikbaar waren op een centrale locatie, ongeacht welke locatie er was. school of sector waar de gezinnen naar toe gingen.
|
Hoewel de gebeurtenissen van 2020 misschien ongekend zijn geweest, suggereren de auteurs van de brief dat ze een voorbode kunnen zijn van de dingen die komen gaan, en uitdagingen en kansen bieden waar we van kunnen leren:
|
Hoewel COVID een grote schok was voor onderwijsorganisaties over de hele wereld, was het ook duidelijk dat het geen geïsoleerde gebeurtenis was en dat er waarschijnlijk nog meer crises zouden volgen. Tijdens dit onderzoek waren we zelfs getuige van nationale en lokale crises bovenop de pandemie, zoals de nationale afrekening met raciaal onrecht, orkanen, bosbranden en een opstand in de Amerikaanse hoofdstad. Als zodanig is het essentieel om te begrijpen hoe scholen en systemen reageren, zodat we veranderingen in beleid en praktijk kunnen ontwerpen en implementeren die ons beter zullen voorbereiden op de toekomst.
|
|
|
|
|
|
Het National Education Policy Center (NEPC), een universitair onderzoekscentrum gehuisvest aan de University of Colorado Boulder School of Education, sponsort onderzoek, stelt beleidsnota's op en publiceert deskundige beoordelingen van denktankrapporten door derden. NEPC-publicaties zijn geschreven in toegankelijke taal en zijn bedoeld voor een breed publiek, waaronder academische experts, beleidsmakers, de media en het grote publiek. Onze missie is het leveren van hoogwaardige informatie ter ondersteuning van het democratisch overleg over het onderwijsbeleid. We laten ons leiden door de overtuiging dat het democratisch bestuur van openbaar onderwijs wordt versterkt wanneer beleid is gebaseerd op degelijk bewijs en een multiraciale samenleving ondersteunt die inclusief, vriendelijk en rechtvaardig is. Bezoek ons op: http://nepc.colorado.edu/
|
|
|
|
|
|
Copyright 2023 Nationaal Onderwijsbeleidscentrum. Alle rechten voorbehouden.
|
|
|
|
|
|
