(Aşağıda ifade edilen görüşler yazarın kişisel görüşleri olup, yatırım kararlarının alınmasına temel oluşturmamalı, yatırım işlemleri yapılmasına yönelik tavsiye veya tavsiye olarak yorumlanmamalıdır.)

Bloomberg terminali olanlar için FARBAST Inde'yi çalıştırınx . Bu, haftalık olarak güncellenen, ABD Merkez Bankası'nın bilançosunu milyonlarca ABD doları cinsinden veren endekstir. Bunun hakkında gevezelik edip duruyorum ama önemli olan tek şey bu sayı ve gidişatı. Fed'in bilançosunun bugünkü seviyelere göre katlanarak artacağına inanıyorsanız, kripto piyasalarındaki kısa vadeli dalgalanmalar önemsiz hale gelir.

Açık olmak gerekirse, makro kripto para birimi piyasa değeri konusundaki genel yükseliş beklentim için önemli olan iki şey var.

1. ABD Hükümeti, Fed'in Hazine bonosu, tahvil ve tahvil satın almasıyla finanse edilen nominal GSYİH hedeflemesine girişmeye başlayacak. Dolayısıyla Fed'in bilançosu bugüne göre daha yüksek olacak.
2. Merkezi olmayan finans (DeFi), merkezi finansal hizmet kurumları tarafından gerçekleştirilen birçok rant toplama faaliyetine agresif bir şekilde aracılık etmeyecektir. Daha ucuz ücretler ve daha fazla kapsayıcılık nedeniyle elde edilen tasarruf, son kullanıcıya ve tokenleri elinde bulunduranlara akacak.
3. 1. noktanın aşırı büyümesi, 2. noktanın hızlanmasına yönelik itici gücü sağlar.

Kendini sürdürme ve büyüme, organizmaların veya insanlardan oluşan bir medeniyetin potansiyel eylemlerini değerlendirirken kullanılan iki evrensel sabittir. Çoğu modern toplumun temelinde sonsuz büyüme varsayımı vardır. Bir hisse senedini nasıl fiyatlandırdığımızdan başka bir yere bakmayın.

Bir hisse senedinin değeri gelecekteki tüm nakit akışlarının iskonto edilmiş akışıdır. Nihai değer, şirketin sonsuza kadar var olmaya ve büyümeye devam ettiğini varsayar. Bu kesinlikle ampirik olarak yanlıştır, ancak yine de bunu süslü modelimize yerleştiriyoruz. Bu nedenle benim genel varsayımım, büyümenin tercih edildiği ve varsayıldığı yönünde. Soru maliyettir. Büyümeyi ödemenin çeşitli yolları vardır ve ulusal düzeyde en etkili olanlardan biri, borç alınan parayla ödenen nominal GSYİH hedeflemesidir.

Fed'in bilançosunun kısa sürede 10 kat daha yüksek olabileceğinden neden bu kadar emin olduğumu tam olarak anlamak için, Amerika'nın 2. Dünya Savaşı sonrasındaki durumuyla nasıl başa çıkacağını, COVİD-19'a karşı dünya savaşı sonrasındaki durumuyla nasıl başa çıkacağını karşılaştıracağım. Siyasi ve ekonomik açmaz her zaman şu sorudur: "Yıkıcı bir krizin ardından bir ulus nasıl büyümeye devam eder?"

Bu Crypto Trader Özeti, ancak ben çok fazla zamanımı, hakim olan mevcut asalak merkezi sistem üzerinde merkezi olmayan bir para ve finans sisteminin temel yararları yerine Amerikan para politikası hakkında konuşmaya ayırıyorum. USD dünyasında yaşıyoruz. Satoshi'nin teknik incelemesini okuyan herkes, 2008 mali krizinin ve tüm büyük merkez bankalarının tepkisinin, Satoshi'nin daha iyi bir şeyin yaratılabileceğine inanmasının nedenlerinden biri olduğunu açıkça anlayacaktır. Bu nedenle, küresel anlamda en önemli finans kurumu olan ABD Merkez Bankası'nın takdir edilmesi ve gidişatına duyulan güven, herhangi bir spekülatörün gün içerisinde %30 ile %50 arasında düşüş yaşamasını umursamamasına olanak tanıyacaktır, çünkü on yıldan az bir sürede bunun gerçekleşeceğini biliyorlar. Para basma tsunamisi, kripto kompleksinin piyasa değerini hayal bile edilemeyecek seviyelere taşıyacak.

1939'a geri dönmeden önce şunu kontrol edin. ABD'nin Kovid-XNUMX'la mücadele için uygulamaya koyduğu devasa mali teşvik nedeniyle, Federal net harcamalar 31 GSYH'sinin %2020'ini temsil ediyordu. Bu, ABD hükümetini bağımsız bir varlık olarak, küresel olarak 3 GSYİH'sine göre ölçüldüğünde ABD özel sektörünün ve Çin'in hemen arkasında 2020. büyük ekonomi haline getiriyor. Herhangi bir büyük merkezi hükümetin en güzel yanı, çok fazla istatistik toplamasıdır. Ölçmediğiniz şeyi yönetemezsiniz. Dolayısıyla 2. Dünya Savaşı sırasında ve sonrasında istatistik zenginliği, internet bağlantısı olan herkesin noktaları birleştirmesine olanak tanıyor.

TikTok'çular için bu makaleyi TL;DR olarak yazayım; Muhtemelen ilk cümlemde seni kaybettiğimi biliyorum ama umarım şu ana kadar dikkatin 2 dakikayı ayırabilir:

2. Dünya Savaşı Sonrası Ne Oldu?

1. ABD hükümeti 2. Dünya Savaşı'nın masraflarını karşılamak için borç aldı. Fon maliyetini düşük tutmak için Fed, paranın fiyatını sabitlemeye yetecek miktarda tahvil satın aldı. Uzun uç %2.5'tan büyük olmayacak şekilde sabitlendi.
2. Sonuç olarak, Fed'in bilançosu 11'dan 1939'ya 1946 kat arttı.
3. ABD'nin borcunun GSYH'ye oranı zirve noktasında %110'a ulaştı; Savaşı kazanmak için katlanılan borcu şişirmek amacıyla Fed, Hazine'den bağımsızlığını yeniden kazandığı 1951 Para Anlaşmasına kadar hazine eğrisinin fiyatını sabitlemeye devam etti.
4. Ne yazık ki pleblerin özel olarak altın sahibi olması yasaktı, bu nedenle ciddi negatif faiz oranları ve yüksek enflasyonla karşı karşıya kaldılar. Devlet tahvilleri ve hisse senetlerinden başka gidecek yerleri yoktu.
5. 1951'e gelindiğinde ABD hükümeti borç/GSYİH oranını %110'dan %70'e düşürerek bilançosunu başarıyla tamamladı. Artık Fed, ABD hazine piyasasında serbest piyasanın bir kez daha faaliyet göstermesine izin verebilir.

COVİD Sonrası Neler Oluyor?

1. 2020'de, Kovid-2'a karşı savaş, ABD GSYİH'sının XNUMX. Dünya Savaşı'ndan bu yana en büyük düşüşe neden oldu.
2. Buna karşılık Cumhuriyetçiler tarafından yönetilen USG, ABD tarihinde toplam olarak en fazla parayı harcadı.
3. Fed, hazine eğrisinde açık fiyat sabitlemeye başvurmasa da 55'de ihraç edilen tüm hazine tahvillerinin %2020'ini satın aldı. Bu, bilançolarının 76'de %2020 büyümesiyle sonuçlandı.
4. ABD'nin borcunun GSYH'ye oranı 130'nin sonunda tüm zamanların en yüksek seviyesi olan %2020'a ulaştı.
5. Demokratlar seçildiler ve tıpkı Cumhuriyetçiler gibi hızla birkaç trilyon dolarlık harcama tasarısını yürürlüğe koydular ve çok, çok daha fazlasını yapacaklarının sözünü verdiler.
6. ABD artık ikili açık veren bir ülke; vergi olarak aldığından daha fazlasını harcıyor (mali açık) ve ihraç ettiğinden daha fazlasını ithal ediyor (negatif sermaye hesabı).
7. Her iki partideki ABD'li politikacılar, hükümetin geçmişteki yanlışları düzeltmek ve COVID sonrasında emeğin korunmasını sağlamak için mali harcamaları agresif bir şekilde genişletmesi gerektiğini yüksek sesle dile getiriyor.
8. Yabancılar, 7 trilyon dolar değerindeki ABD hazine tahvillerinin yok edilmesini izlemek için beklemiyorlar ve net bazda, 8'den 2020'a kadar ihraç edilen tüm hazine tahvillerinin %42'sine karşılık 2002'de ihraç edilen hazine tahvillerinin yalnızca %2019'ini satın aldılar.
9. Siyasi açıdan kabul edilebilir tek seçenek, Fed'in para basımıyla karşılanan agresif mali harcamalardır.
10. Neyse ki 2021'de bazı devlet kurumlarının veya merkez bankalarının hedefi olmayan kripto sermaye piyasalarımız var.
11. Fed tarafından yaratılan on trilyonlarca doların tamamı kriptoya akmayacak olsa da, bir kısmı akacak ve kripto, ipoteksiz olduğu için, sahiplerinin parasal enflasyon karşısında satın alma gücünü korumalarına olanak tanıyan bir seviyeye yükselebilir.

Araştırma asistanım ve ben bu hipoteze hayat verecek bilgilendirici grafikler oluşturmak için özenle çalıştık. Kemerinizi bağlayın, içeceğinizi veya bir fincan kombuchanızı hazır bulundurun ve makroekonomik istatistiklere aşık olalım. Bitirdiğinizde, umarım kripto portföyünüze daha fazla güvenirsiniz ve belki de dip, dip, dip, dip satın alırsınız…

Savaş korkunç bir şeydir. Bir vergi mükellefi olarak bunun bedelini doğrudan ödemek zorunda kalmanız daha da kötüdür. Bu nedenle hükümetler savaşın masraflarını karşılamak için agresif bir şekilde vergileri artırmak yerine gizli enflasyon vergisine başvurmayı tercih ediyor. Nüfus biraz fazla pasifist olabilir ve bu da vergi gelirlerinin kullanımına ilişkin bir dizi itiraza yol açabilir.

Amerika'nın 2. Dünya Savaşı'na katılımını karşılamak için belirli vergiler artırılırken, kendilerinden önceki ve sonraki tüm hükümetler gibi onlar da savaşın masraflarını karşılamak için borç almayı seçtiler. Ağırlıklı olarak Federal Bank of New York personel raporundan yararlanacağım: "1940'larda Hazine Getiri Eğrisini Yönetmek”, Şubat 2020'de yayınlandı (aşağıdaki italik paragraflar bu rapordan alınmıştır).

ABD, 1941'de Pearl Harbor'dan sonra resmi olarak savaşa girmeye karar verdiğinde, savaşmak için gereken devasa harcamaları nasıl karşılayacaklarını bulmak zorundaydı. Unutmayın; hükümet harcıyor ve hazine bunu tahvil satarak ödüyor. Her zaman olduğu gibi borç alırken mümkün olduğunca az faiz ödemek istersiniz. Hazine kibarca Fed'den yalnızca tahvil ihracını desteklemek amacıyla fazla bankacılık rezervi oluşturmasını talep etti.

Savaştan önce:

FOMC (Federal Açık Piyasa Komitesi), rezervlerin seviyesini veya faiz oranlarının seviyesini yönetmek için hiçbir girişimde bulunmadı. Açık piyasa işlemleri, Hazine tahvilleri için "düzenli bir piyasa" sağlamakla sınırlıydı ve genellikle doğrudan alım veya satımdan ziyade vade değişimlerini içeriyordu.

Ancak daha sonra Hazine, Fed'in paranın fiyatını sabitlemesine yardım etmesini emretti çünkü gen pop, ABD hükümetinin savaş çabalarını finanse etmesine yardımcı olacak bu kadar düşük faizler almaya hazır değildi:

Yüzde ⅜'lük fatura oranı da benzer şekilde yaygın bir destek sağlamadı. Savaş zamanındaki ilk büyük finansmandan (Mayıs 1942'de 900 milyon dolarlık yüzde 2'lik 25 yıllık tahvil teklifi) önce, Hazine yetkilileri Federal Açık Piyasa Komitesi'nden bol miktarda fazla rezerv bulundurma taahhüdü için baskı yapıyordu. Tahvillere olan talebi artırmak için fazla rezervlerin baskısına güvenebilmek istiyorlardı. [Ed. ÇOK ÖNEMLİ]

Dipnot:

Guvernörler Kurulu Başkanı Marriner Eccles birkaç ay önce şunu belirtmişti: "Mevcut finansman yöntemleri büyük ölçüde devam ettirilirse, ... bankaları baskı altına almak amacıyla büyük miktarda fazla rezerv yaratmak gerekli olacaktır." Devlet tahvillerini satın almak için.” Federal Açık Piyasa Komitesi Tutanakları, 2 Mart 1942, s.4.

Çeviri: Hazine çok ucuza borçlanmak istiyor. Ve siz Fed olarak bizi, fiyatı sizin Hazine'nin arzu ettiği seviyeye sabitlemek için sınırsız miktarda tahvil satın almamız gereken bir politikaya tekmeleyerek ve çığlık atarak sürüklüyorsunuz. Sonuç olarak bilançomuz patlayacak.

Fed'in SOMA hesap bakiyesi, Hazine'nin emriyle paranın fiyatını sabitlemek vatanseverlik görevini yerine getirirken 10'dan 1939'ya kadar 1946 kattan fazla arttı. En önemlisi uzun tahvil faizinin %2.5'te sabitlenmesi oldu.

Bu grafik, kamuoyunun ABD hükümetine yapay olarak düşük fiyatlarla borç vermek istemediğini açıkça gösteriyor. Ne yazık ki, 1930'ların başlarında Başkan Roosevelt, altının özel mülkiyetini yasakladı. Binlerce bin yıllık geleneksel enflasyon koruması mevcut değildi.

Reel faiz oranını kabaca, uzun tahvil faizinden yıllık nominal GSYİH büyümesinin çıkarılmasıyla tanımlıyorum. Herhangi bir hükümet para basarak ekonomik aktiviteyi canlandırabilir. Borç finansmanı yoluyla yaratılan GSYİH büyümesinden daha düşük bir faiz oranı öderse, o zaman kâr ederken, kamu borcunu elinde bulunduranlar zarar görür. Asya Kaplanlarının 2. Dünya Savaşı sonrası dönemdeki her bir “ekonomik mucizesi”, başarısını, tasarruf sahiplerini finansal olarak baskı altına almasına ve ucuz finansmanı ağır sanayiye yönlendirmesine borçludur. Çin 1980'den günümüze kadar bu kadar hızlı büyüyebilmenin yolu budur. İşin zor kısmı, ulusal borcun performans artırıcı etkisinden kendinizi vazgeçirmektir.

Görebildiğimiz gibi, bankacılık sistemindeki mevduat yoluyla para biriktiren veya ABD Hazine tahvili tutan herkesin içini, ABD savaşı karşılayabilsin diye derin negatif faiz oranlarıyla çıkardı. Aslında yapabileceğiniz pek bir şey yoktu; ya birikimlerinizi bankaya yatırırdınız ya da tahvil satın alırdınız. Hisse senedi piyasası hala Büyük Buhran'ın ardından toparlanmaya çalışıyordu. 1939'dan 1951'e kadar Dow Jones Endüstriyel Ortalaması %4.6 düştü. Tasarruf sahiplerine uygulanan mali baskıdan kurtulmanın yolu yoktu.

Bu parasal enflasyon reel mal ve hizmetlere de yansıdı. TÜFE endeksi 1939'dan 1951'e kadar neredeyse iki katına çıktı. Yine kaçış yoktu.

Stok/akış oranından nefret ediyorum ama popüler olduğundan STFU yapıp analizimde bunu kullanacağım. Grafik, savaşa katılmak uğruna Amerika'nın bilançosunun feda edildiğini gösteriyor.

Düşmanlıklar sona erdikten sonra bile Fed paranın fiyatını sabitlemeye devam etti. ABD fiziki altyapısı zarar görmeden ortaya çıktı ve Avrupa'yı yeniden inşa etti. GSYİH büyümesi arttı. Ancak oranlar değişmedi. Sonuç, hükümetin bilançosunda bir azalma oldu.

Fed nihayet 1951'de bağımsızlığını yeniden kazandı. Vatanseverlik görevlerini yerine getirdiler ve ardından bağımsız bir para politikası izlemelerine izin verildi.

Bu çıkmaz, Snyder'ın hastaneye gittiği ve Bakan Yardımcısı William McChesney Martin'i "Hazine-Federal Rezerv Anlaşması" olarak bilinen anlaşmayı müzakere etmek üzere bıraktığı 1951 Şubat ortasına kadar devam etti. 3 Mart 1951 Cumartesi günü geç saatlerde, Hazine ve Federal Reserve yetkilileri, "Hükümetin gereksinimlerinin başarılı bir şekilde finanse edilmesini sağlamak için ortak amaçları ilerletmek amacıyla izlenecek borç yönetimi ve para politikaları konusunda tam bir anlaşmaya vardıklarını" duyurdular. aynı zamanda kamu borcunun parasallaştırılmasını en aza indirmek için.” 51 Alan Meltzer (2003, s. 712), Anlaşmanın "on yıllık esnek olmayan faiz oranlarına son verdiği" ve "ülke için büyük bir başarı" olduğu sonucuna varıyor.

Bu alıntıyı çok seviyorum:

Alan Meltzer (2003, s. 712), Anlaşmanın "on yıllık esnek olmayan faiz oranlarına son verdiği" ve "ülke için büyük bir başarı" olduğu sonucuna varıyor.

Çeviri: Hükümetin savaşın masraflarını gizli enflasyon vergisi kullanarak ödemesine yardımcı olmak için paranın fiyatını yapay olarak düşürdük.

Şans eseri Amerika, herhangi bir sosyal çalkantı olmadan bu kadar açık bir şekilde enflasyonist para politikasını sürdürmek için doğuştan gelen fiziksel ve doğal sermayeye sahipti. Bunun nedeni, Amerika'nın çok sağlam bir yerli imalat tabanına sahip olması, kendi kendini besleyebilmesi ve gerçek malları üretmek için yurt içinde gerekli endüstriyel mallara sahip olmasıdır. Benzer savaş ödemesi politikaları izleyen ülkelerin çoğu, para arzındaki genişlemenin gerçek mal ve hizmetlerde felç edici enflasyona yol açması nedeniyle sosyal kaosa sürükleniyor. Bunun nedeni, çoğu ulusun Doğa Ana tarafından bu kadar iyi donatılmamasıdır.

Birleşik Krallık, Amerika'ya olan 2. Dünya Savaşı borcunu ancak 2006 yılında ödedi. Savaşın maliyetini tamamen ödemeleri neredeyse 6 yıl sürdü. Savaşın maliyetini önemli ölçüde şişirmek Amerika'nın 5'dan 1946'e kadar yalnızca 1951 yılını aldı. Dünyanın rezerv para birimi olmanın güzelliği de bu.

Günümüze geçiş yaparken hatırlamamız gereken temel dersler şunlardır:

1. Savaşa katılmak pahalıdır ve hükümetler doğrudan ücretler ve sermaye üzerinden alınan vergiler yerine enflasyon yoluyla dolaylı olarak vergilendirmeyi tercih etmektedir.
2. Merkez bankasının bağımsızlığı bir kimeradır. Yurt içi gündemler merkez bankalarının hükümetlerinin borçlanma maliyetlerini ucuzlatmak için para basmasını gerektirdiğinde, merkez bankası her zaman emirlere uyacaktır.
3. Hükümetin bilançosunu gevşetmek için hükümetin, borç genişlemesinin yarattığı nominal GSYİH büyümesinden daha ucuza borç alabilmesi gerekir.
4. Tahliye valfi merkez bankasının bilançosudur, çünkü hükümetin sunduğu yapay olarak düşürülmüş faiz oranıyla halkın satın almayı reddettiği hükümet borcu miktarını karşılamak için gerektiği kadar yükselmesi gerekir.
5. Bu parasal enflasyon finansal varlıklarda ve reel mallarda kendini gösterecektir.

Resmi istatistiklere göre yaklaşık. Son iki yılda 600,000 Amerikalı, ölüm nedeni olarak Kovid-19'a atfedilen ölüm nedeniyle hayatını kaybetti. Yaklaşık. 400,000 Amerikalı 2. Dünya Savaşı sırasında öldü. Tüm insan hayatları değerlidir, ancak yerel olarak seçilmiş bir politikacı için sizin dalgalı çizgi alanınızda ölenler en önemlileridir.

COVİD-19 zaten kaybedilen canlar açısından 2. Dünya Savaşı'ndan daha yıkıcı. Bu, pandemilerin insanlık durumuna savaştan daha fazla sefalet ve katliam getirdiğinin bir başka kanıtıdır. Bu nedenle bir salgına verilen politika tepkisi, savaş tepkisini kolaylıkla aşabilir.

Modern şehir bulaşıcı hastalıkların etkisinin bir kanıtıdır. Akan su, kanalizasyon sistemleri ve bina kodları, 19. ve 20. yüzyıllarda, insanlar yakın çevrede yaşarken yaygınlaşan çeşitli bulaşıcı hastalıkları yenmek için dramatik bir şekilde değiştirildi veya tanıtıldı.

ABD'nin 2020 GSYİH'sı 2. Dünya Savaşı'ndan bu yana en sert düşüşünü yaşadı ve Kovid-2'la mücadele için uygulamaya konulan bütçe açığı da XNUMX. Dünya Savaşı sonrası rekor kırdı. Özellikle pandeminin başlangıcı zaten hareket halinde olan trendleri hızlandırdığı için artık COVID adına her şey mümkün.

Oynamak için öde

Öncelikle USG'nin 2020'de yürürlüğe giren devasa mali harcamaları nasıl ödediğini analiz edelim.

Amerika, küresel rezerv para biriminin ihraççısı olma statüsü nedeniyle, fonlama seçenekleri açısından benzersiz bir konumdadır. Ticaretin çoğunluğu dolar cinsinden fiyatlandırılıyor ve bu nedenle net ihracatçı olan ülkeler malları karşılığında dolar alıyor. Dolar satıp yerli para birimini satın alarak para biriminin değerini yükseltmek istemedikleri sürece, fazla veren bir ülkenin ABD doları cinsinden bir finansal varlık satın alması gerekir. Amerika, küresel rezerv para birimi ihraççısı rolünü yerine getirebilmek için açık bir sermaye hesabı işletmek zorundadır. Çoğu ülke sinir bozucu yabancıların herhangi bir finansal varlık, özellikle de yerli mülk satın almasına izin vermek istemiyor. Bu nedenle Çin ve Japonya gibi büyük ekonomik güçler, eğer teklif edilirse rezerv para ihraççısı rolünü üstlenmeyi reddederler. Kapalı veya yarı kapalı sermaye piyasalarından son derece memnunlar.

Geleneksel olarak, likiditeleri ve algılanan risksiz doğaları nedeniyle, fazla veren ülkeler ihracat gelirlerini ABD hazinelerine aktarıyorlardı. ABD Hazinesi aylık Hazine Uluslararası Sermaye (TIC) Verilerini yayınlamaktadır. Kimin hangi tür USD finansal varlıklarını elinde bulundurduğunu toplu olarak detaylandırır.

2002'den 2019'a kadar yabancılar tüm net ABD Hazine tahvili ihraçlarının %42'sini satın aldı. Fed yüzde 13'ünü satın aldı. Sınırda, yabancıların alımları USG'nin bütçe açığını makul faiz oranlarıyla finanse etmesine yardımcı oldu.

2020'de her şey değişti. COVID küresel ticareti yok etti ve küresel olarak halk sağlığına yönelik etkisizliği ve yetersiz yatırımı ortaya çıkardı. Dünyanın dört bir yanındaki hükümetler, virüs bulaşmasını durdurmak için ekonomilerini kapatmanın, KKD ve aşı tedarikini güvence altına almanın ve halk sağlığı sistemlerini iyileştirmenin bedelini nasıl ödeyeceklerini bulmaya çalışıyor. Dilenebilecekleri, ödünç alabilecekleri veya basabilecekleri kadar paraya ihtiyaçları var.

Ne yazık ki çoğu ülke kamu harcamalarının genişletilmesi konusunda Amerika kadar cömert olamıyor. Ülkeler para basarak mali harcamalarını artırırsa, bu muhtemelen para birimlerinin bozulmasına neden olacak ve emtia fiyatlarında enflasyona yol açacaktır (bunu sosyal huzursuzluk izleyecektir). Eğer plebler ekmeğini alamazsa, kafanız olmaz.

“Önce Amerika” mantrasının farklı tatları var ama hem Demokratlar hem de Cumhuriyetçiler bunu destekliyor. Ücretlilere yardımcı olan üretimin desteklenmesi, altyapı harcamaları ve ithalat tarifeleri gibi politikaların 50 yıl sonra ilk kez yapılması gereken doğru şey olduğu konusunda genel bir fikir birliği var. Ne yazık ki, bu politikalar enflasyonisttir ve eğer ABD tahvili sahibiyseniz, Virgin Galactic uzay botlarınızın içinde titriyorsunuz.

ABD hazine tahvillerini elinde bulunduran yabancıların elinde bulunan faiz oranı riskinin miktarına ilişkin hızlı ve kirli bir tahmin yaptım. SIFMA, ABD Hazine tahvili ihracını vadeye göre ayıran bir tablo sunmaktadır. Tedavüldeki hazine tahvillerinin mevcut kompozisyonuna baktım ve bu oranları, yabancı hissedarların tahmini portföyünü hesaplamak için kullandım. Daha sonra şunu kullandım Her tahvil veya tahvil türünün değiştirilen süresini hesaplamak için Bloomberg'deki işlev. Hazine bonosunun vadesi 2 ila 10 yıl arasındadır. Buna Değişken Faizli Tahviller de dahildir. Hazine Tahvili, 10 ve 20 yıllık tahviller ve TIPS olmak üzere 30 yılı aşan herhangi bir şeydir.

Yabancı hissedarlar için ağırlıklı ortalama süreyi 17.08 yıl olarak hesapladım.

Bir Baz Puanın Dolar Değeri (DV01) = ABD Doları Nominal Değeri * Süre * 0.0001

DV01 = 6.461 Trilyon ABD Doları * 17.08 * 0.0001 = $ 12.08 milyar

Bu rakam pek bir şey ifade etmeyebilir ama çok büyük bir faiz oranı riski anlamına geliyor. Faiz oranları %1 veya 100 baz puan artarsa, yabancıların 1.208 trilyon dolarlık piyasa kaybına uğrayacağını çok gevşek bir şekilde tahmin ediyorum. Mart 2021 itibarıyla nominal değerin 6.461 trilyon dolar olduğu göz önüne alındığında, faiz oranlarındaki 100 baz puanlık artış %20'ye yakın kayıpla sonuçlanıyor. NEGATİF DIŞBÜKSELİK alabilir miyim!!!

Unutmayın, eğer uzun tahvil iseniz, kısa faiz oranlısınız demektir. Artan faiz oranları tahvil sahipleri için kötü haber anlamına geliyor.

ABD hazine tahvillerinin büyük bir yabancı sahibi iseniz ve hükümet size yerli orta sınıfını desteklemek için enflasyon politikasını tercih ettiğini söylerse, çıkışlara koşarsınız. Bu nedenle, USG'nin yağmur yağdırdığı 2020'de yabancılar greve gitti ve ihraç edilen hazine tahvillerinin yalnızca %8.39'unu satın aldı. Farkı kim yarattı?

Bu saçmalık oldukça kolaydır. 1939'da Hazine çok pahalı tahvil satın almak için enayi birine ihtiyaç duyduğunda ne oldu? “Bağımsız” merkez bankasını aradılar ve harekete geçmelerini söylediler. 2020'de Hazine'nin sormasına bile gerek kalmadı; Fed, ihraç edilen tüm hazine tahvillerinin %55'ini satın aldı. Bu nedenle Fed'in bilançosu 76'de %2020 büyüdü.

Yabancı tahvil çantası sahiplerini unutmayın. On yılın geri kalanına ilişkin USG için politika seçenekleri hakkında konuştuğumuzda onların içinde bulunduğu duruma daha sonra geri döneceğiz.

Fed'in, yalnızca hükümetin faturalarını ödemek için bir para matbaası işletmediği anlatısını sürdürmesine yardımcı olan birkaç teknik özellik var:

1. Fed, devlet tahvili getirileri için açık bir hedef belirlemedi. Görünüşe göre getirilerin henüz bilmediğimiz bir seviyeye düzenli, değişken olmayan bir yükselişini tercih ediyorlar. Bir hedef belirlemedikleri için, Getiri Eğrisi Kontrolü (YCC) ile meşgul olmadıklarını net bir ifadeyle söyleyebilirler. Bu önemli çünkü Vali Eccles'in daha önce söylediklerini hatırlayın; eğer Fed YCC yapıyorsa bilançoları, getirileri hedefte veya altında tutmak için gereken seviyeye kadar genişleyecektir. Bilanço genişledikçe para arzı da artıyor ve bu da enflasyonun ortamını yaratıyor.
2. Fed'in yükümlülükleri yasal ödeme aracı değildir. İngilizcede Fed sadece para basıp doğrudan hesaplarından harcamaz. Bunun yerine ana dağıtıcı masasının etrafında küçük bir ring oyunu oynuyorlar. Hazine'nin bir hazine ihalesi var, piyasa yapıcılar tahvillere teklif veriyor ve Fed, tahvilleri hemen küçük bir kâr marjıyla dağıtıcılardan satın alıyor. Herkes kazanır. USG kendi maaşını alıyor, bankalar sıfır risk almaları için para alıyor ve Fed doğrudan hükümeti finanse etmediğini iddia ediyor.
3. 2020 patlama yılıydı. Kripto aya gitti ve şu anda Dünya'nın çekim kuvvetinin müthiş etkileri altında sarsılıyor. Hala bitirmedik mi? Fed'in bilançosu her türlü finansal varlığı da beraberinde götürerek yükselmeye devam edecek mi? Pepe'nin kristal küresine bakalım.

Konik öfke nöbeti

Parasal enflasyon yalnızca politik olarak kabul edilemez şekillerde ortaya çıktığında bir sorundur. Politikacıları en çok ilgilendiren fiyatlar emek (ücret) fiyatı ile gıda ve enerji fiyatlarıdır.

USG, COVID-19 vurduğunda ekonomiyi bir nevi kapattı ve herkesin sorunları için çekler gönderdi - 1, 2, ayakkabımı tokalıyorum, 3, 4, Robinhood'a stimmie çekleriyle taş atmak için kapıdan dışarı. Çoğu eyalette, tüm çeşitli devlet çeklerini topladığınızda asgari ücret artık saat başına 15 ila 20 dolar arasındadır, oysa COVID öncesi birçok eyalette yasal asgari ücret 10 doların altındaydı.

İşletmeler artık hükümetin cömertliğinin yeterli işçiyi işe almalarına engel olduğundan şikayet ediyor. Stimmie çekleri, işletmelerin eski düşük ücret seviyesinde işçi çalıştırmasını kesinlikle engelliyor, ancak çözüm daha fazla ücret ödemek. Sermayeye kaptırılan 50 yılın ardından emek, reel ücret artışının devam etmesinden başka hiçbir şeyi kabul etmeyecek. 2022'de bir seçim yaklaşıyor, kırmızı ya da mavi, eğer güzellikleri dağıtmazsanız, bir başkası Amerika Malı, Sendika yanlısı, yüksek maaşlı bir platformda yarışacak ve iş yanlısı adayı alt edecek sermaye getirilerine öncelik vermeyi tercih edenler. Zamanın ruhu değişti.

Sosyal medyadaki memlerin Amerika'da kereste için ödenen gülünç fiyatlarla dalga geçtiği gerçeği size enflasyonun burada olduğunu ve daha da önemlisi insanların burada olduğunu bildiğini gösteriyor.

Ücret ve hammadde enflasyonunun bir sonucu olarak, düzenin bir kısmı Fed'in yavaşlaması ve faiz oranlarını yükseltmesi ya da en azından bilanço büyüme hızını düşürmesi gerektiğini haykırıyor ve haykırıyor. Nisan Tüketici Fiyat Endeksi (TÜFE) verilerinin on yıllardır en yüksek seviyede olmasının da bir faydası yok. TÜFE, reel ekonomideki enflasyonu ölçmesi beklenen, hükümet tarafından hesaplanan bir endekstir. Eğer Fed enflasyonla mücadeleyi önemsiyorsa, o zaman tüm işaretler mevcut ve artık rotayı değiştirmeleri gerekiyor.

Aynı zamanda Beyaz Saray, vergi artışlarıyla birlikte gelecek multi trilyon dolarlık altyapı anlaşmasını onaylamak için Senato'da önemli oylar almakta zorlanıyor. Görünen o ki, KOVİD salgınının aciliyeti, olağan partizan siyasetin yeniden ortaya çıkmasına yetecek kadar azaldı.

Fed'in bilançosunun büyümeye devam etmesi için iki şeyin gerçekleşmesi gerekiyor:

1. USG'nin agresif harcamalara devam etmesi gerekiyor.
2. Faiz oranlarının USG açısından uygun seviyelerde kalabilmesi için Fed'in ihraç edilen tahvillerin çoğunluğunu satın alması gerekiyor.

Görünüşe göre bu koşulların her ikisi de politika yapıcılar tarafından sorgulanıyor. Bu benim yatırım tezim için hiç de iyi bir şey değil. Şimdi, bu Taper Tantrum'un neden ortadan kalkacağını ve USG ile Fed'in her zamanki gibi işlerine geri döneceğini açıklayacağım - USG, Fed'in USD kredi kartını kaydırıp gerekli mali güzellikleri sağlıyor.

Yabancı Çanta Tutucular

Yeni ihraç edilen Hazine tahvillerini %80 daha az satın almaya karar veren yabancı hazine sahiplerini hatırlıyor musunuz? Dolarlarıyla ne yapabilirler?

Bloomberg tarafından derlenen 2021 ABD GSYİH Ekonomik Tahmini %6.50 seviyesinde bulunuyor. Eğer bu gerçekleşirse, bu 1980'lerin başından bu yana en hızlı büyüme olacak. Politikacılar tedarik zincirlerinin kıyıda olmasını tercih etse de bu bir gecede gerçekleşmiyor.

Çin, Almanya ve Japonya, stimmie çekleri sayesinde aşırı harcama yapan Amerikalı tüketiciler için süs eşyaları üreterek güzel dolar kazanacaklar. Japonya ve Çin aynı zamanda sırasıyla ABD Hazine tahvillerinin bir numaralı ve en büyük iki sahibi konumunda. En fazla doları kazanıyorlar ve bu nedenle de en fazla ABD hazine tahviline sahipler.

Hazine tahvili stoklarında hareketsiz kalabilmek için, enflasyonist hükümet politikaları yoluyla açıkça devalüe edilmeyen farklı bir dizi ABD doları varlığı satın almaları gerekecek. ABD borsası ve özellikle de Kovid sonrası davranıştan yararlanan teknoloji uzmanları 2020'de kapıları havaya uçurdu. Yabancılar tahvil satın almak yerine akıllı davrandı ve hisse senetlerine büyük miktarda girdi.

2020 yılında yabancılar 2.454 trilyon dolar değerinde taş satın aldı. Bu yaklaşık. İhraç edilen ABD Hazine tahvili miktarının %57'si. Ocak-Mart 2021 verilerini ve düz çizgi tahminini kullanarak, 2021'de yabancılar 3.224 trilyon dolar değerinde başka bir taş satın alma yolunda ilerliyor.

Yabancılar, ihracat gelirlerini Hazine'ye aktarmak yerine hisse senedi satın aldı; bu da düşük faiz oranlarından ve genişleyen Fed bilançosundan faydalanıyor. Yabancıların elinde hâlâ 7.07 trilyon dolar değerinde Hazine tahvili bulunuyor.

Faiz oranının artması, uzun tahvil ve hisse senedi sahipleri için kötü bir şey. Fed'in kısa vadeli faiz oranlarını artıracağı ve/veya aylık tahvil alımlarını azaltacağı tarihi öne çekeceğinin ipucunu vermesi halinde iki şey olacak. Birincisi, yabancılar hisse senetlerini terk ettikçe hisse senedi piyasası çökecek. Dünyanın en hızlı insanı, S&P 500 %20 düşerse politikasından geri adım atan Fed yöneticisidir. İkincisi, Hazine getirileri daha da yükselecek. Çığlığı daha bağlam içinde ele alalım; faiz oranlarındaki 100 baz puanlık bir artış, tüm finansal varlıklara REKT kelimesini dövmek için yeterli. ASSve sınıflar.

Yüce USG

Her rejim, örtülü veya açık bir şekilde tebaasına verdiği desteğin karşılığında bir şeyler vaat eder. Modern ABD'nin bir nevi refah devletinin mimarları, Başkanlar FDR ve LBJ'ydi.

Nüfus tasarruf ederse harcamaz. Modern hükümetlerin düzeltmeye / doğrudan ödemeye çalıştığı başlıca büyük toplu harcamalar öncelikle sağlıkla ilgilidir. ABD sağlık hizmetleri tamamen ücretsiz olmasa da, ABD gençlere, yaşlılara ve yoksullara ücretsiz veya büyük oranda sübvansiyonlu bakım sağlıyor. Politikacılar için en önemli grup yaşlanan işçilerdir. Boomers, Amerika'nın en büyük ve en zengin topluluğudur. Yaşlı zenginler oy veriyor. Dolayısıyla siyasetçiyseniz her zaman onların önemsediği şeyleri desteklersiniz. Yaşlı zenginler sağlık hizmetlerine önem verirler.

Üretken yetişkinler haline geldikçe Boomers'a yaşlandıkça uygun fiyatlı / neredeyse ücretsiz sağlık hizmeti (Medicare) sözü verildi. Ayrıca kendilerine Sosyal Güvenlik tarafından ödenen onurlu bir emeklilik sözü verildi.

Karşılığında kazandıklarının çoğunu Amerikan rüyası uğruna harcadılar. Biblolarla dolu bir McMansion, ucuz işlenmiş yiyeceklerle dolu bir kiler ve bir kamyonet ve ucuz benzinle dolu SUV'un bulunduğu iki arabalık bir garaj. Amerikan tüketicisi yıllık GSYİH'nın %60 ila %70'ine bu şekilde enerji sağlıyor. Bunu, çoğu yoldaşa sağlık hizmeti sağlamayan ve emeklilik geliri garantisi vermeyen Çin ile karşılaştırın. Nüfus agresif bir şekilde tasarruf yapıyor ve Çinli tüketicilerin yıllık GSYİH'nın yalnızca %30 ila %40'ını oluşturmasının bir nedeni de bu.

Medicare, Medicaid ve Sosyal Güvenlik'in USG harcama kalemleri birlikte haklar olarak adlandırılır. Nüfus, hükümet tarafından ödenen sağlık ve emeklilik haklarına sahip olduklarını düşünüyor. Bu “üçüncü rayları” reform etmeye çalışan herhangi bir politikacı, sandıkta elektrik çarpmasıyla karşı karşıya kalacak.

Savunma harcamaları neredeyse hiç azalmaz çünkü dünyanın polisi olmak pahalıdır. Hele ki amaç sosyal açıdan istikrarsız bölgelerde üretilen ucuz enerji ürünlerinin her gün, her gün Amerika'ya ulaşmasını sağlamaksa.

Yetkiler ve savunma harcamalarıyla ilgili sorun bunların parasal değil gerçek mallar olmasıdır. Fed ne kadar uğraşırsa uğraşsın daha fazla hemşire, hastane veya uçak gemisi basamaz. Nüfus giderek hastalanıp yaşlandıkça, zaten pahalı olan sağlık sistemi aşamalı olarak başka bir pahalılık evrenine doğru kayacak.

Şunu kontrol edin; ABD Nüfus Sayım Bürosu'na göre 2010'dan 2019'a kadar 65 yaş ve üzeri nüfus %7.74 arttı. Aynı dönemde Medicare ve Sosyal Güvenlik giderleri %48.52 arttı. Yaşlılardaki her yüzde 1'lik artış, devlete yapılan harcamaları yüzde 6 artırdı. Önümüzdeki on yılda yaklaşık. 42-55 yaş arası 64 milyon kişi 65 yaş ve üzeri olacak. Kimsenin ölmediğini varsayarsak, bu, şu andan itibaren 13'a kadar agresif bir şekilde hükümet desteğinden yararlanmaya başlayacak olan nüfusun %2030'üdür. Mevcut eğilimin devam ettiği varsayılırsa, bu, sağlık ve emeklilik harcamalarında %78'lik bir artış daha gerektirecektir.

Sağlık, emeklilik ve savunma harcamalarının büyüklüğünü takdir etmek bu çalışmanın amacıdır; bir sonraki konu ise USG'nin halkla uzlaşma için gerekli olan programların artan maliyetlerini nasıl ödeyeceğidir. Halihazırda gerçekleşen muazzam miktarda mali harcama göz önüne alındığında, pek çok kişi artık USG'nin artan harcamaları karşılamak için sermaye üzerindeki vergileri agresif bir şekilde artırma yoluna başvuracağına inanıyor.

Bu grafik, Medicare, Medicaid, Sosyal Güvenlik ve Savunma'ya yapılan toplam harcamanın yüzde kaçının yıllık vergi gelirlerinden karşılandığını gösterir. Sonuç olarak vergiler, 100 yıl önce maliyetin %200'ünü karşılarken artık maliyetin ancak %20'ünü karşılıyor. Son 20 yılda başkanlığın yüzde 60'ı Cumhuriyetçiler, yüzde 40'ı ise Demokratlar tarafından yapıldı. Hangi parti iktidarda olursa olsun giderler gelirlerden daha hızlı arttı.

Bu programların maliyetleri 207'den 2000'ye %2020 artarken vergi gelirleri %83 arttı. Bu eğilimi bir on yıl daha tahmin edersek, vergi gelirleri yalnızca %90'ı karşılayacaktır. Hükümetin, haklar ve savunma harcamalarının üzerinde ve ötesinde ödenmesi gereken ek bütçe kalemlerinde hâlâ kabaca %30 ila %40'ı var. Bu, verimliliğin ve ekonomik aktivitenin yüksek vergi oranlarından etkilenmeyeceğini varsaymaktadır. İnsanların çabalarından giderek daha azını eve götürdüklerinde aynı şeyi veya daha fazlasını üretecekleri sahte bir varsayımdır.

Vergiler hiçbir zaman hükümetin vaat ettiği tüm güzellikleri karşılayamaz. USG, tüm hükümetler gibi toplumsal yükümlülüklerini yerine getirmek için borç alacak. Bu, özellikle bunu yapmanın maliyeti nispeten ucuz olduğunda doğrudur, çünkü bu durumda USG, dünyanın rezerv para birimi olan matbaaya sahiptir.

Yukarıdan Başka Seçim Yok

Fed'in bilanço büyümesinin hızını yavaşlatmak, faiz oranlarını yükseltmekle aynı şeydir. Fed faiz oranlarına ayak basmasaydı, bu faiz oranları belirgin şekilde daha yüksek olurdu çünkü yabancılar ticari dolar kazançlarının çoğunu Hazine piyasalarına aktarmıyor.

Yüksek faiz oranlarından yararlanan siyasi açıdan önemli bir paydaş yok.

Hem yerli hem de yabancı tahvil sahipleri portföylerinde piyasaya göre önemli kayıplar yaşıyor.

Gelecekteki temettü akışına uygulanan iskonto oranındaki artış, değerlemelerin daralması anlamına geldiğinden hisse sahipleri sıkıntı çekiyor. Ekonomik dogma, borsa yükseliyorsa reel ekonominin daha iyi durumda olması gerektiğini savunuyor. Dolayısıyla borsa düşüyorsa reel ekonominin durumu kötü demektir. TL;DR: S&P'nin düşmesine izin vermeyin.

Nüfus yaşlandıkça ve dünya düzeni daha çok kutuplu hale geldikçe giderek daha pahalı hale gelen sağlık, emeklilik ve savunma malzemelerini sağlamak için USG her yıl daha fazla borçlanmak zorunda kalıyor. Vergi oranlarının artırılması hem uç noktalarda hoş karşılanmıyor hem de ihtiyaç duyulan geliri elde etmek için yetersiz kalıyor. USG'nin Fed'in top oynamasına ve trendin üzerinde büyüme sağlamak için ekonomiye borç pompalarken faiz oranlarının düşük kalmasını sağlamasına ihtiyacı var.

Sıkı para ve maliye politikalarının tek kazananı, güçlü ve istikrarlı USD'den faydalananlar olacaktır. Eğer ABD'nin borç/GSYİH oranı %100'ün oldukça altındaysa, o zaman ABD'nin küresel rezerv para biriminin maliyetini yurt içinde karşılamaya devam edebileceği iddia edilebilir. Ancak artık, 50 yıldır fiat USD rejiminin maliyetini üstlenen yerli orta ve alt sınıfa sahip, çift açık veren bir ülke olduğundan, kemer sıkmayı kabul edilebilir bir politika olarak satma yeteneği ortadan kalktı.

Dene dene

Tüm bu güzel sözler ve grafikler harika ancak Fed hâlâ seçenekleri olduğuna inanmak istiyor. Bu nedenle tahvil alım hızını düşürmeye çalışacaklar ki bu da muhtemelen felaket etkisi yaratacaktır. 2013 yılında, Fed başkan vekili gelecekte tahvil alımlarının azaltılabileceğinden bahsetmişti ve piyasa krize girmişti. Stonks ve tahviller sopayı aldı ve Bernanke programa hemen uyum sağladı. JK millet, tahvil alımı planlandığı gibi devam edecek.

Fed ne zaman QE 4 EVA'dan kurtulmaya çalışsa piyasa NYET diyor. Bu sefer riskler daha da yüksek, çünkü USG'nin belirtilen politikası, COVID ile savaşta olduğumuz ve bu nedenle elimizden gelen her şeyi harcayacağımız yönünde. 1939-1951 dönemine benzer şekilde, Fed'den, yıllık ekonomik büyüme oranının altında bir Hazine getiri eğrisi oluşturmak için dolaylı veya açık bir şekilde tahvil satın alması istenecektir.

Şu anda iki sorun var: Fed aylık tahvil alımlarını azaltmayı düşünüyor ve ABD hükümetinin seçilmiş yetkilileri yeni büyük harcama tasarılarını geçirmiyor. Kripto piyasaları, Fed ve USG'nin daha fazla para harcamak için birlikte çalışmaması halinde hisse senedi ve tahvil piyasalarına ne olacağına dair bir başlangıç ​​yaptı.

Varlıklar arası katliamın sonbaharın başlarına kadar devam etmesini kesinlikle bekliyorum. Fed'in Haziran ve Temmuz aylarında iki politika toplantısı var. Bilanço büyümesinin azaltılması hakkında ciddi olarak konuşmaya başlarlarsa dikkatli olun.

Demokratların altyapı tasarısını geçirmenin bir yolunu bulması gerekiyor. Bitiş çizgisine ulaşmak için ne tür tavizler vereceklerini kim bilebilir, ama daha fazla uyarı çeklerine ihtiyacımız var. 3,600 için genişletilmiş 2021 ABD doları tutarındaki çocuk kredisi, Washington DC'den gelen mananın akışını ve Robinhood hesaplarının ağzına kadar dolu kalmasını sağlamak için iyi bir adımdır.

Bütün bunların anlamı, eğer Fed'in bilançosu 10 kat büyüyecekse, çok daha fazla borçlanmanın hızla gerçekleşmesi gerekiyor. Hiçbir şey düz bir çizgide yukarı veya aşağı gitmez. Hisse senedi fiyatları düşmeden ve faiz oranları artmadan, büyük bir bürokratik organizasyonun ataleti agresif bir şekilde mali genişleme çabalarını gölgede bırakacaktır. Bu yaz ve sonbaharda küresel piyasalarda olumsuz bir tepki göreceğimize inanıyorum.

Bu makalenin amacı, Kovid-19 ile mücadele etmek ve toplumsal huzursuzluğun şiddetlenmesini önlemek için, politik olarak kabul edilebilir tek eylem planının, borç alınan parayla ödenen nominal GSYİH hedeflemesi olduğunu savunmaktır. Borçlanma maliyetini ulaşılan büyümenin altında tutabilmek için Fed, bilançosunu gereken seviyeye kadar genişletecek.

Nominal GSYİH büyüme hedefleme politikası işe yarıyor; tek sorun ücretler ve mallarda kontrolden çıkan enflasyonun önlenmesi. Ancak bazen bu politik olarak kabul edilebilir bir sonuçtur. Savaş sırasında ve sonrasında hükümet bu tür zararlı enflasyonu her zaman kabul eder, zira bu çabanın karşılığını alabilmelerinin tek yolu budur.

İşin püf noktası, parayı, gerçek ekonomik değeri verilen borcun faizinden daha fazla getiri sağlayan girişimlere harcamaktır. Çin, 1970'li yılların sonlarından günümüze kadar böyle bir stratejiyi büyük bir başarı ile izlemiştir. Michael Pettis, borcun gerçek maliyetinin 2008'den sonra ekonomik büyümeyi geride bıraktığını öne sürüyor. Çin, insanlık tarihindeki en büyük borç stokunu biriktirdi çünkü nominal GSYİH hedefleme politikasını büyük bir zevkle benimsedi ve küresel rezerv para birimini ihraç etmedi. . Eğer ABD de kendini adamışsa, Fed'in depolayabileceği borç miktarının sınırı gökyüzüdür.

Fed'in bilançosunun ne kadar büyüyeceğini kesin olarak tahmin edemiyorum. Tek bildiğim, eğer böyle bir politika izleniyorsa bunun bedelini ödemenin tek yolu para basmaktır. Biz tüccarlar ve yatırımcılar için soru, en azından Fed'in bilançosu ile aynı hızda artan hangi finansal varlığa sahip olabileceğimizdir.

ABD süreci çoktan başlattı. 2021'in sonunda ABD 10 yıllık tahvilinin %2 getiri sağladığını ve GSYİH'nın %6.5 büyüdüğünü varsayalım ki bu, Fed ve "saygın" ekonomistlerin mevcut tahminidir. Bu negatif %4'lük bir reel getiri anlamına geliyor.

Tek bir işin var

Su, su, her yerde,

Ve tüm tahtalar küçüldü;

Su, su, her yerde,

İçecek bir damla da yok.

– Kadim Denizcinin Kırağı

Bu benim en sevdiğim şiir dizelerinden biri ve mevcut likidite durumuna çok uygun. Fed'in aylık tahvil alımı nedeniyle çok fazla görünür likidite var; ancak ihtiyacımız olan gerçek su yalnızca USG ve Hazine'nin çok daha fazla fatura, senet ve tahvil ihracını gerektiren devasa harcama faturalarını geçirmesinden gelebilir.

Ne yazık ki, bu makale zaten çok uzun olduğundan, niceliksel genişlemenin aktarım kanalının tam olarak nasıl çalıştığına fazla derinlemesine giremiyorum. Ancak esasen, Fed, Batmak İçin Çok Büyük bankalardan Hazine tahvili satın aldığında, onlara Fed'de tutulan banka rezervlerini kredi olarak verir. Sermaye yeterlilik oranı kuralları gereği bankaların bu rezervlere karşılık ilave sermaye tutması gerekmektedir. Bununla birlikte, ellerinde Hazine tahvili varsa, çok daha azını tutmaları veya hiç bulundurmamaları gerekir.

Fed açık piyasa işlemleri yürüttüğünde ve bankalardan Hazine tahvili satın aldığında, daha üstün bir teminat biçimi alır ve onu daha düşük bir teminatla değiştirir. Bankaların daha sonra bu rezervleri desteklemek için sermaye bulmaları gerekiyor. Bu, temel olarak bankaların daha fazla kredi verme kabiliyetini engelliyor çünkü Fed'de tutulan büyük ve artan rezervlerini desteklemek için sermaye bağlamaları gerekiyor.

Fed bu problemin farkında olduğundan ters repo yapıyor. Bu, Fed'in Hazine tahvilleri için rezerv takası yaptığı anlamına geliyor. Fed bir yandan bankalardan Hazine tahvili satın alarak likiditeyi artırırken, diğer yandan da bunları bankalara geri vererek likiditeyi azaltıyor. Dolayısıyla net etki, sabit getirili piyasalardaki genel likidite koşullarının ekstrem durumlarda değişmemesidir.

New York Fed'de bu olanağın kullanımı, piyasada Hazine teminatının tükenmesi nedeniyle son zamanlarda tüm zamanların en yüksek seviyelerine çıktı. Hazine/USG'nin daha fazla borç alabilmesi için daha fazla harcama yapması gerekiyor. Çünkü eğer Fed aylık 120 milyar dolarlık alımlarına sadık kalırsa, bunun yaklaşık. Yüzde 70'i Hazine tahvili, bankacılık sisteminin işleyişini sağlayacak kadar yeterli teminat olmayacak ve kısa vadeli faiz oranları yüzde 0'ın üzerinde olacak. ABD para piyasalarının işleyişinde ciddi bir bozulmaya neden olmadan Hazine eğrisinin kısa ucunun negatife gidememesinin çeşitli yapısal ve yasal nedenleri vardır.

2008'de Fed, yüksek hızda para basma moduna geçti. Ancak Fed başkanlarının her biri, ancak bu kadarını yapabildiklerinden yakındı. USG daha fazla para harcamazsa ve dolayısıyla daha fazla Hazine teminatı yaratmazsa, parasal genişleme tedbirleri etkisiz olacaktır. QE yalnızca bankaların ve diğer finansal kuruluşların bilançolarını Hazine tahvili bulunduranlardan daha riskli kurumsal borç ve hisse senetlerine sahip olanlara dönüştürür. Bu, bankaların reel ekonomiye kredi verirken risk alacağı anlamına gelmiyor. Stimmie kontrollerini GameStop savaşçılarının eline bırakmaz. Esasen, 1970'lerden bu yana emeğin sermayeye karşı gösterdiği düşük performansı düzeltmek için hiçbir şey yapmıyor.

Hazine bu temel sorunun bilincindedir. Dosh'u harcayıp bizi Valhalla'ya götürmenin zamanı geldi.

Serbest Bırakma Valfi Olarak Kripto

Bir ölçü hedef haline geldiğinde iyi bir ölçü olmaktan çıkar.

-Marilyn Strathern

Finansal piyasalar, bize reel ekonominin farklı yönleri hakkında bir şeyler söylemesi beklenen çeşitli önlemlerin bir toplamıdır. Ancak bu tedbirlerin merkez bankaları tarafından hedefe dönüştürülmesiyle hiçbir anlamı kalmıyor. Daha sonra bize sadece merkez bankasının arzu edilen politik olarak kabul edilebilir bir sonuca ulaşmak için bir varlığı satın alma veya satma derecesine göre hareket edeceğini söylerler.

Neyse ki, 1940'lı ve 1950'li yıllardaki insan meslektaşlarımızın aksine, kripto paramız var. Kendi yerel hükümetleri tarafından altın bulundurmaları yasaklanmış olsa bile, finansal olarak kendilerini ifade etme yeteneği gerçekten yalnızca son derece zenginlerin elindeydi. Diğer herkes mütevazı pastasını yedi ve dünyanın ikinci kez topyekün savaşını ödemek için birikimlerinin içleri boşaltılırken homurdandı.

İşte çeşitli önlemler ve bunların nasıl hedef haline geldiği:

Devlet Tahvili — Hemen hemen her merkez bankası küresel olarak agresif satın alma programlarıyla yerel tahvil piyasasını bozuyor. Bu nedenle devlet tahvili getirileri bize yalnızca bir merkez bankasının bilançosunu ne kadar genişletmeye istekli olduğunu söyler; paranın gerçek ve uygun maliyeti hakkında bize hiçbir şey söylemez.

Özkaynaklar — Küresel çapta neredeyse her merkez bankası kendi yerel hisse senedi piyasalarında aktiftir. Fed henüz bunu yapmadı, ancak S&P 500'ün sürekli bir düşüşe geçmesi yeterli olacak ve hisse senedi piyasasını desteklemenin bir yolunu bulacaklar. Merkez bankacıları ve politikacıların çoğu, puan kartlarının hisse senedi piyasasının performansı olduğuna ve bunun bir şekilde reel ekonominin sağlıklı olduğu anlamına geldiğine inanıyor. Ancak gerekli miktarlarda satın almak için para basarak herhangi bir seviyedeki hisse senetlerini hedefleyebilirseniz, o zaman borsa performansı size yerel kamu kurumsal sektörünün gerçek sağlığı hakkında hiçbir şey söylemez.

Konaklama — Küresel ölçekte hemen hemen her merkez bankası kendi yurt içi konut finansmanı piyasalarında aktiftir. ABD, ipoteğe dayalı varlık piyasalarının gelişmişliği açısından bir anormalliktir; ancak merkez bankaları ve federal hükümetler, ev satın almayı teşvik etmek veya caydırmak için damga vergisi oranları, ipotek oranları ve diğer karşılanabilirlik tedbirlerini belirlemektedir. Bu çok da büyük bir önlem değil, çünkü malzemeleri temsil eden bir evin fiyatını ve sahibinin kullandığı kirayı çarpıtan pek çok kendine özgü politika var.

Altın — Altınla ilgili ilginç olan şey, büyüsünü geri kazanabilecek olmasıdır. Büyük külçe bankaları, bu yılın haziran ayından itibaren bilançolarında dağıtılmamış altını muhasebeleştirme ve fonlama yöntemlerinde değişikliklerle karşı karşıya kalacak. Basel III'ün yeni kuralları, sınırsız kağıt açıkları yaratarak altın piyasalarını bastırmayı imkansız hale getirebilir. Eğer bu gerçekten gerçekleşirse, o zaman altın, dünya çapında kasalarda bekleyen uykulu bir kaya yerine, bir kez daha parasal enflasyonun bir ölçüsü olabilir.

Kripto

Bu, COVID sonrası dönemde Fed'in bilançosuna endekslenen Bitcoin ve Ether'in grafiğidir. Veriler 100 Ocak 1'den itibaren 2020'e endekslendi. En son şiddetli satışlara rağmen her ikisi de satın alma gücünü artırma konusunda olağanüstü iyi performans gösterdi. Bitcoin ve Ether, Fed'in bilançosunu sırasıyla 2.3 kat ve 15 kat daha iyi performans gösterdi.

Matbaası olan hiçbir kuruluşun herhangi bir kripto için hedef fiyatı yoktur. Tam tersi, kriptonun elektronik olarak birbirine bağlı kalabalıkların çılgınlığını temsil ettiğine inanıyorlar. Bu mükemmel, çünkü kripto para, küresel rezerv para birimini ihraç edenin, kendi baskı makinesi tarafından finanse edilen nominal GSYİH hedeflemesine başvurması durumunda gelmesi kesin olan parasal enflasyon için çalışan tek duman alarmı olarak işlev görebilir.

Tüm bu sözlerden sonra benimle aynı fikirdeyseniz, toplam kripto piyasası değerindeki dalgalanmalar önemsizdir. Fed bilançosu büyüdükçe kripto piyasasının değeri de onunla birlikte büyüyecek. Kripto gökkubbesindeki madeni paraların göreceli performansı anlatıya, teknolojiye ve benimsenmeye bağlıdır. Artık kripto pazarında bir bütün olarak kısa pozisyon almanın neden aptalca olduğuna dair küresel makro tezimi ortaya koyduğuma göre, kripto mikro pazarı yapısının derinlemesine analizine ve DeFi'nin mevcut piyasanın çoğunu nasıl oluşturacağına dair derinlemesine analize dönebilirim. yalnızca dijital ödemeleri kullanmayı reddedenler için yararlı olan finansal kurumlar.

Bu yazı aynı zamanda erişilebilen BitMEX blogunda da yayınlandı. okuyun.

Coinsmart. Europa İçindeki En İyi Bitcoin-Börse
Source: https://cryptohayes.medium.com/farb-l-ast-off-go-de6f5bb7a099?source=rss——-8—————–cryptocurrency