[Bu konuk gönderisi Pragya Singh ve Lakshita Handa tarafından yazılmıştır. Pragya Kıdemli Yerleşik Üyedir Vidhi Hukuk Politikası Merkezi, Yeni Delhi'de ve Lakshita, Yeni Delhi'deki Vidhi Hukuk Politikası Merkezi'nde Araştırma Görevlisidir. Yasal Tasarım ve Düzenleme alanında çalışırlar. Burada ifade edilen görüşler yazarların görüşleridir..]

Yasaların ve politikaların hazırlanması, eldeki konunun ayrıntıları üzerinde ilgili paydaşlar arasında çok sayıda müzakere, müzakere ve istişare aşamasını içeren titiz bir süreçtir. Yürütme ve yasama organının amacı bir politika haline getirilmeden veya bir yasa olarak kabul edilmeden önce, kapsamlı inceleme turlarından geçer ve taslağı hazırlayanlar, ilgili paydaşlar, konunun uzmanları ve Hükümetin çeşitli departmanları arasında el değiştirir. Bu yazıda, mahkeme bu sürece girdiğinde ne olduğunu ve mahkemeler politikayı şekillendirmeye çalıştığında ortaya çıkan sonuçları keşfetmeye koyulduk. Bu analizin amacı için, Delhi Yüksek Mahkemesinin son zamanlarda verdiği karara odaklanıyoruz. OpenTV Inc., Patent ve Tasarım Denetleyicisi ve Anr'ye Karşı ('OpenTV ve CPD karşılaştırması'), burada mahkeme, teknolojik gelişmeler ışığında 'iş yöntemlerine' patent verilmesinin gözden geçirilmesi gerektiğini ifade etti. 

Politika ve Hukuk Tasarım Faktörleri

Yasaların ve politikaların hazırlanmasında kullanılan müzakere süreci, bu tür yasa veya politikaların doğasına göre değişir. Örneğin, bir ekonomi politikasının formülasyonu, bu tür veriler tarafından sunulan eğilimleri analiz etmek için belirli bir süre boyunca ampirik kanıtların toplanmasına dayanabilir. Benzer şekilde, sınır aşan bir etkiye sahip olması muhtemel bir kanun, kanunu uluslararası kabul görmüş en iyi uygulamalarla uyumlu hale getirmek ve yerel kaygılara göre uyarlamak için konuyla ilgili hakim uluslararası hukuk rejimlerinin analizini gerektirebilir.

Bu nedenle, politika oluşturmanın ve nihai olarak yasaların çıkarılmasının, uzman analizinden, paydaş istişaresinden ve ayrıca Hükümet düzeyinde departmanlar arası/bölümler içi değerlendirmelerden elde edilen önemli miktarda bilgi gerektiren uzun bir süreç olduğu sonucuna varmak güvenlidir. İyi yönetişim üzerinde gerçek bir etki yaratmak için amacı, mekanizması ve uygulamasında kasıtlı olmalıdır. Ayrıca, konuyu düzenleyen yasal çerçevenin statükonun değiştirilmesini savunmak için eksiksiz gerekçeler sunmalıdır.

Delhi Yüksek Mahkemesi, 11 Mayıs'ta, OpenTV vs. CPD davasında, 3 tarihli Patent Kanunu'nun 1970 (k) Bölümü üzerinde müzakere edilen Patent Sicili emriyle yapılan bir itirazı inceledi ('Hareket') 'iş yöntemlerine' patent verilmesinin engellenmesi (bunun hakkında daha fazla bilgi edinin) okuyun ve okuyun). Konuyu incelerken mahkeme, Tescil Dairesi'nin kararını onadı ve Kanun'un 3(k) Bölümü iş yöntemlerine ilişkin patent verilmesini açıkça yasakladığı için dilekçeyi reddetti. Bununla birlikte, davanın mevcut yasal çerçevesi ve esasına dayalı olarak konuyu reddetmesine rağmen, mahkeme, iş yöntemi patentleri üzerindeki yasağın mutlak olmadığı diğer yargı bölgelerindeki (Birleşik Krallık ve Avrupa) davaları listelemeye devam etti. Ayrıca bir 'Post Script' aracılığıyla, küçük ve orta ölçekli işletmeler, yeni kurulan şirketler ve eğitim kurumları dahil olmak üzere gelişmekte olan teknolojilerdeki çok sayıda icadın iş yöntemleri veya bilgi işlem ve dijital teknolojilerin uygulamaları alanında olduğunu kaydetti. Bu nedenle Mahkeme, Kanun'un 3(k) Bölümündeki istisnalara yeniden bakılması gereğini vurguladı ve Sicil Dairesi'ne kararın bir nüshasını Sanayi ve İç Ticareti Teşvik Dairesi'ne göndermesi talimatını verdi ('DPIIT'), bu değişikliği patent düzenlemesinin yasal çerçevesinde gerçekleştirmeyi düşünmek.

Neye Doğru Bir Dürtme?

DPIIT'e gerekli inceleme için emri göndermeden önce, mahkemenin DPIIT'i Kanun kapsamında iş yöntemi patentlerine neden izin verilmediğini anlamak için taraf olarak çağırmadığına dikkat edilmelidir. Özellikle, mahkemenin yürütmeyi politika oluşturmaya ittiği durumlarda, örneğin Visakha Örneği ve en son Pathan düzeni, Devlet ve özel dairesi, kanunda bu tür değişiklikler önerilmeden önce konunun daha iyi anlaşılması ve müzakere sürecinin tamamlanması amacıyla yargılamalara taraf yapılmıştır. Bu durumda, yalnızca Patentler, Tasarımlar ve Ticari Markalar Genel Denetleyicisi ('CGPDTM') temyiz prosedürü nedeniyle davanın tarafıdır ve sipariş yalnızca referans olması için DPIIT'e gönderilmiştir. Ayrıca, CGPDTM ofisinin ilgili yasanın uygulanmasından sorumlu olduğunu, buna karşılık DPIIT'nin yasa ve politikalar hazırlayarak (Ulusal Fikri Mülkiyet Politikası, 2016, Sanayi Politikası gibi) tüm alanı düzenleme yetkisine sahip olduğunu belirtmek önemlidir. 2017 ve E-Ticaret Kuralları, 2020) ve her ikisi de 'Devlet'in bir parçasını oluşturmasına rağmen, tamamen farklı birimler olarak işlev görürler.

Kararda mahkeme, 'Hindistan'daki Fikri Mülkiyet Hakları Rejiminin İncelenmesi' başlıklı 161. Parlamento Daimi Komisyonu Raporuna kesin olarak atıfta bulunuyor (raporun tamamını okuyun) okuyun) Devleti ilgili kanunu değiştirmeye çağırmak için bir dayanak olarak. Rapor'a atıfta bulunulmasıyla ilgili sorun, iş yöntemleri kavramının yalnızca yapay zeka ile ilgili fikri mülkiyet iddialarına ilişkin genel bir öneriye atıfta bulunularak bahsedilmiş olmasıdır. Ayrıca, daha önce de belirtildiği gibi mahkeme, AB ve Birleşik Krallık gibi diğer yargı bölgelerindeki uygulamalara değinmekte, ancak bu ülkelerdeki çerçeveyi Hindistan'daki geçerli koşullarla karşılaştırarak analizin daha derinine inmekten kaçınmaktadır.

Bu nedenle mahkeme konuyu uzun uzadıya incelemez veya patentleri düzenleyen politika ve yasada önerilen değişikliği haklı çıkarmak için istatistiksel kanıtlarla ilgili herhangi bir çalışmaya atıfta bulunmaz. Böyle bir incelemenin önemi, konunun doğası, yani patentlerin korunması tarafından garanti edilir. İş yöntemlerinin düzenlenmesi etrafındaki tartışma, çok sayıda hareketli parçadan oluşur ve yargı alanından yargı alanına değişir. Teknik yenilik içeren buluşlara patent koruması verilmektedir. Bununla birlikte, iş yöntemi patent talepleri gibi ticari işlemleri geliştiren süreçler, yaratıcı bir teknik yaratımdan çok iş stratejileri ve ilgili pazarın ekonomik analizi ile daha fazla ilgisi olduğundan, geleneksel olarak patent koruması kapsamından men edilmiştir. okuyun ve okuyun). Mahkeme, kararında ayrıca, iş yöntemi patentlerinin verilmesinin, bir iş yapma biçimini tekelleştirme riski taşıyabileceğini de not eder. Böyle bir patent verilmesi, rekabete aykırı olabilir ve yeni teknolojik yenilikleri teşvik etmeye karşı olabilir ve ayrıca belirli bir pazarın engellenmesine yol açabilir.

Yasanın 3(k) Bölümü kapsamındaki istisnalara yeniden bakmak, Yasanın dijital alandaki teknolojik yeniliklerle aynı hizaya getirilmesine yardımcı olabilir, ancak Bölüm 117A'dan kaynaklanan bir temyiz emri yoluyla yasanın statükosunu önemli ölçüde değiştirebilir. usule ilişkin bir meseledir, daha fazla analiz gerektirir.

'Post Script'in Etkileri

Tipik olarak, mahkeme, bir ilam veya kamu yararı davası yoluyla politika formülasyonuna girer ve yargının emsaller yoluyla ve genel hukuk gövdesini genişleterek yasa yapabileceği uzun zamandan beri kurulmuştur. Bir yasanın statüsü hakkında yorum yapmak için obiter dicta'nın kullanılması yargının da yaygın bir uygulamasıdır.

Bununla birlikte, bir mahkeme sürecinin doğasında var olan özellikler, yargının politikayla ilgili uzun uzun düşünmelerinin etkisini sınırlayabilir. İlk olarak, yargılama, doğası gereği, kendi davalarının gerçeklerine dayalı bir hukuk yolu talep eden davacılar arasındaki lis yoluyla ortaya çıktığı için, bir politika uygulamasının kapsamını sınırlar. Mahkeme bu tür davalarda dava konusu olan hukuk alanı hakkında yorumda bulunabilse de, dağınık ve geniş kapsamlı kararlardan kaçınmak için karar dar bir şekilde ifade edilmelidir. Bir hükmün anayasaya uygunluğuna veya hükümlerine davanın taraflarından biri itiraz etmedikçe, mahkemenin kanunu mevcut haliyle kanunun sınırları dahilinde yorumlaması gerekir. İkincisi, yasa koyuculardan farklı olarak mahkemelerin, nihai kararlarını verirken esas aldıkları bir davada bilgi üretme konusunda sınırlı kapasiteleri vardır. Hükümet, bir politika oluştururken veya bir yasa çıkarırken, komite toplantıları ve raporları, paydaş analizi ve uzman tanıklığı yoluyla çok sayıda bilgi toplayabilir. Üçüncüsü, politika belirleme veya doğrudan yasa yapma yetkisine sahip olmasına rağmen, mahkemenin, belirtilen politikanın uygulanmasını izlemek ve operasyonel hale getirmek için altyapı oluşturma kapasitesi yoktur (daha fazla bilgi edinin) okuyun).

Bu davada mahkeme, oran kararından bu ayrımı tasvir etmek için 'Post-Script' başlığını kullanmıştır. DPIIT'in obiter diktasıyla konuyu incelemeye yönlendirilmesi, mahkemenin bu uygulamasının güven uyandırıp uyandırmadığı veya konu hakkında daha fazla kafa karışıklığı yaratıp yaratmadığı sorusunu gündeme getiriyor. Mahkeme ayrıca politika meselelerinde yasama organının yargı yetkisine müdahale etmeme konusunda dikkatli olmalıdır, çünkü böyle bir uygulama, kanunun elden geçirilmesini gerçekleştirecek dayanaklar olmadan, Devleti kanunu değiştirmeye çağırmak için zayıf anayasal gerekçelere yol açar.

Kevin T. McGuire'ın yargı süreci ve politika oluşturma analizinden ilgili bir paragraf 'Etkili Politika Oluşturma Koşulları', mahkemenin politikayı telaffuz ederken koruması gereken dengeye ışık tutar:

“Mahkemeler, politikalarını üzerine inşa edecekleri bir dizi emsali kurumsallaştırarak değişim için yasal zemin hazırlamalıdır. Bu politikalar bir kez oluşturulduktan sonra, hem kamu hem de seçilmiş yetkililer tarafından makul ölçüde kabul edilmelidir. Yargı politikasına karşı direnç olduğu ölçüde, hükümet yetkilileri uygulamayı sağlamak için ödül veya ceza teklif etmeye istekli olmalıdır. Kısacası, mahkemeler kararlarını yürürlüğe koyma kabiliyetine sahip olmadığı için, onlar adına hareket etmek için başkalarının iyi niyetine bağlı olmalıdır. Mahkemeler, kararlarının meşruiyetini tesis etmeye ne kadar özen gösterirlerse, uygulayıcıların mahkemelerin iradesini yerine getirmesi için gerekli koşulları yaratabilen kişiler tarafından desteklenme olasılığı o kadar artar.”

Temyiz yetkisiyle hareket eden ve Devletten, buluşların genel olarak gelişen doğası ışığında, konu üzerinde önemli bir müzakere olmaksızın bir kanun hükmünü gözden geçirmesini talep eden mahkeme, daha fazla düşünmeye davet eder. Odaklanmış bir politika müzakere perspektifinden özel bir konuyu ele almaya yönelik herhangi bir çaba, mahkemeler veya yasa koyucular tarafından özenle yürütülmelidir. Bu konuda formalite icabı bir girişim, faydadan çok zarar getirebilir. Bu nedenle, yargının hukuk ve politikayı etkileyen bir rol oynadığı inkar edilemezken, hukuk ve politikadaki herhangi bir önemli değişikliğin, sonunda sistemde anlamlı değişikliklere dönüşecek bu tür tahminler üretmek için zorunlu olarak bağımsız araştırmalara ve titiz analizlere dayandırılması gerekir.

• SEO Destekli İçerik ve Halkla İlişkiler Dağıtımı. Bugün Gücünüzü Artırın.
• EVM Finans. Merkezi Olmayan Finans için Birleşik Arayüz. Buradan Erişin.
• Kuantum Medya Grubu. IR/PR Güçlendirilmiş. Buradan Erişin.
• PlatoAiStream. Web3 Veri Zekası. Bilgi Genişletildi. Buradan Erişin.
• Kaynak: https://spicyip.com/2023/06/beckoning-the-state-an-analysis-of-open-tv-inc-vs-controller-of-patents-and-design.html