Tokenomika strony podaży: podaż, dystrybucja, optymalizacja

Autor i współpracownik: Max K – dyrektor generalny Coinstruct.tech

Jakie są właściwe wybory dotyczące warunków i klifów nabywania uprawnień, dystrybucji tokenów i cen tokenów? Na jaki cel FDV (w pełni rozwodniona wycena) się zdecydować i jak przezwyciężyć nadmierną inflację, ale jednocześnie sprawiedliwie wynagradzać użytkowników i gwarantować inwestorom solidny zwrot z inwestycji?

Wielu założycieli czuje się wyczerpanych, gdy zbliżają się do tych wielostronnych, ale w dużej mierze ważnych kwestii. W tym artykule omówiono większość punktów tokenomiki po stronie podaży i jego celem było dostarczenie twórcom web3 sprawdzonej i praktycznej wiedzy na temat pracy z modelami zarządzania dostawami i emisji.

Istnieje wiele czynników, które wpływają na wydajność cenową i długoterminowy sukces tokena. Czynniki te obejmują mechanizmy motywacyjne, przypadki użycia, użyteczność, przechwytywanie wartości, narastanie wartości, pochłaniacze podaży, zdarzenia losowe, narrację itp. Jednakże tokenomika strony podaży jest podstawową częścią prawidłowego tokenomika każdego udanego projektu web3.

Od mechanizmów emisji tokenów po strategie dystrybucji, od modeli inflacyjnych po mechanizmy deflacyjne, bieżąca emisja i emisje końcowe – każdy aspekt tokenomiki strony podaży stwarza unikalne wyzwania i możliwości dla tokena. Krytycznie zarządzając podażą, dystrybucją tokenów, ujściami i źródłami oraz aktywnie proponując innowacyjne rozwiązania, takie jak nabywanie uprawnień za kamienie milowe lub spalanie wyzwalane akcją cenową, możemy utorować drogę do pojawienia się odpornych ekosystemów tokenów zdolnych do wspierania organicznego wzrostu, płynności i długoterminowego tworzenie wartości terminowej.

Poświęć chwilę i zasubskrybuj nasze cotygodniowe podsumowanie web3. Jesteśmy kuratorem specjalnego podsumowania web3, wypełnionego przydatnymi narzędziami, spostrzeżeniami rynkowymi i wyjątkowymi możliwościami dostosowanymi do założycieli i inwestorów.

Niski pływak – wysoki FDV

Pierwszym aspektem do rozważenia jest wstępne odblokowanie podczas zdarzenia generowania tokenu (TGE).

Kierując się obawą dotyczącą inflacji, twórcy przestrzeni web3 często skupiają się wyłącznie na niebezpieczeństwach związanych z nadmierną podażą tokenów w obiegu. Jednak założyciele powinni również wziąć pod uwagę scenariusz odwrotny: potencjalne wady wynikające z braku wystarczającej podaży na początku.

Dzieje się tak, ponieważ po pierwszym uruchomieniu token zazwyczaj ma:

➡️ Najwyższy wolumen obrotu
➡️ Wysoki poziom irracjonalnego szumu
➡️ Najniższa podaż w obiegu, jaką kiedykolwiek będzie miał token

Połączenie tych czynników może skutkować dużą liczbą zakupów FOMO, tworząc niezrównoważoną pompę cenową, która natychmiast ulega awarii po uruchomieniu emisji symboli – ponieważ tego poziomu skoncentrowanego popytu zakupowego na jednostkę dostępnej podaży po prostu nie da się utrzymać w miarę spadku szumu i/lub wzrost podaży.

Zamiast dążyć do ograniczenia podaży tylko po to, aby utrzymać ją na niskim poziomie, należy skupić się na dostosowaniu zapotrzebowania użytkowników do dostępnej podaży cieczy.

Rzeczywiście, początkowa dystrybucja tokenów podczas TGE jest punktem krytycznym, który znacząco wpływa na dynamikę strony podaży tokena. Kiedy na TGE do obiegu trafia mniej niż 5% całkowitej podaży tokenów, często tworzy to grunt pod potencjalną ogromną presję inflacyjną po TGE.

Trzymając na początku znaczną część tokenów zablokowaną lub zarezerwowaną, projekty skutecznie ograniczają dostępną podaż na rynku i dążą do wyższego FDV. Jednakże strategia ta może w sposób niezamierzony prowadzić do nierównowagi podaży i popytu, zwłaszcza jeśli popyt nie dorównuje ograniczonej podaży. W rezultacie, gdy te zablokowane tokeny zaczną się odblokowywać i wchodzić do obiegu, nagły napływ podaży może wywrzeć presję na obniżenie ceny tokena, potencjalnie prowadząc do tendencji inflacyjnych.

Co więcej, sugestia, że popyt musi wzrosnąć o ponad 1900%, aby utrzymać stabilność cen, podkreśla skalę wyzwania stojącego przed takimi projektami. Ten scenariusz pokazuje, jak ważne jest dostosowanie tokenomiki do dynamiki rynku i zaangażowania społeczności, aby zapewnić zrównoważony rozwój wzrost i tworzenie wartości.

Weźmy przykład Worldcoina ($WLD)

Jeśli przyjrzymy się harmonogramowi nabywania uprawnień przez Worldcoin, zauważymy, że przy maksymalnej podaży 10 miliardów tokenów odsetek odblokowanych na TGE wynosi zaledwie 1,14%.

Zasobów: Odblokowanie tokenów – Harmonogram nabywania uprawnień $WLD

Oznacza to, że podaż $WLD wzrośnie 60-krotnie w ciągu 3 lat. Tak szybki wzrost inflacji, wynoszący średnio 40% tydzień po tygodniu, stwarza niezwykle trudne zadanie utrzymania stabilności cen w obliczu rosnącej podaży tokenów. Dla Worldcoin utrzymanie stabilności cen wymagałoby ciągłego napływu nowych nabywców, wstrzykując miliony dolarów do ekosystemu tydzień po tygodniu. Popyt ten musi nie tylko zrównoważyć rosnącą podaż, ale także uwzględnić dynamikę rynku, nastroje inwestorów i presję konkurencyjną.

Współinstrukt pomogło ponad 25 projektom zoptymalizować tokenomię po stronie podaży, a kluczowym dla nas punktem odniesienia jest rozsądny stosunek MC do FDV na poziomie 15–20%. Coinstruct zdecydowanie zaleca również rozważenie różnych elastycznych modeli weryfikacji, takich jak nabywanie uprawnień w oparciu o kamienie milowe lub AVV (nabycie uprawnień dostosowane do przyjęcia).

Wybór modelu dostaw: ograniczona lub nieograniczona

Wybór pomiędzy ograniczoną lub maksymalną podażą tokena lub nieograniczoną podażą tokena z ciągłą emisją jest kluczową decyzją, z którą muszą się zmierzyć założyciele Web3, ponieważ głęboko kształtuje ona dynamikę ekonomiczną tokena i długoterminową rentowność.

Tworząc Bitcoin, Satoshi Nakamoto zapewnił, że maksymalna podaż wyniesie jedynie 21 milionów. Po wydobyciu 21 milionów Bitcoinów nie można stworzyć nowego BTC. Ta ograniczona podaż pomogła w narracji, że Bitcoin jest prawdziwym środkiem przechowywania wartości w porównaniu z walutami fiducjarnymi, które zwiększają podaż dzięki polityce pieniężnej banku centralnego.

Natomiast Ethereum od samego początku charakteryzowało się inflacyjną podażą. Podaż eteru rosła w tempie 4.5% rocznie. Jednak po połączeniu Ethereum, w wyniku którego przeszło ono z dowodu pracy na dowód stawki, jest to obecnie aktywo nieinflacyjne ze względu na tempo spalania.

Najpopularniejsze założenie, że token z maksymalną podażą (tokenomika podobna do Bitcoina) jest z natury lepszy od tokena z nieograniczoną podażą – można uznać za błąd lub co najmniej błędne przekonanie.

Model podaży jest podstawą przyszłego rozwoju tokena – należy go zdefiniować w oparciu o charakter projektu i strukturę zachęt. Chociaż tokeny o ograniczonej podaży mogą początkowo być atrakcyjne dla inwestorów ze względu na ich potencjał presji deflacyjnej i niedoboru, rzeczywistość jest znacznie bardziej zniuansowana. Nie ma sensu, żeby w obiegu było mniej tokenów, gdy nie ma na nie aktywnego popytu.

Z biegiem czasu tokeny o ograniczonym zaopatrzeniu mają tendencję do deflacji, gdy zaprzestaje się wydawania nowych tokenów, a istniejące tokeny zostają spalone lub utracone. Ta trajektoria deflacyjna może prowadzić do aprecjacji cen i dynamiki spekulacyjnej, ale może również zniechęcić do używania tokenów w codziennych transakcjach. Omówimy to w dalszej części tego artykułu.

I odwrotnie, tokeny z nieograniczoną podażą nie trzymają się deterministycznej trajektorii deflacyjnej lub inflacyjnej. Na przykład Ethereum (ETH) nie ma ograniczonej podaży i z biegiem czasu doświadcza wahań między inflacją a deflacją. Ten elastyczny model dostaw umożliwia Ethereum dostosowywanie się do zmieniających się warunków rynkowych i dostosowywanie się do rozwoju sieci bez narażania się na sztuczne ograniczenia niedoboru.

W rzeczywistości wybór pomiędzy podażą ograniczoną a nieograniczoną należy oceniać w szerszym kontekście celów projektu, dynamiki rynku i preferencji społeczności. WChociaż żetony zaopatrzenia z ograniczeniami mogą oferować postrzegany niedobór i presję deflacyjną, to żetony zaopatrzenia bez limitu zapewniają elastyczność, zdolność adaptacji i skalowalność.

Co więcej, zwolennicy nieograniczonej podaży argumentują, że tokenomika powinna przedkładać użyteczność, adopcję i efekty sieciowe nad sztuczny niedobór. Wykorzystując dynamiczny model dostaw, projekty mogą osiągnąć zrównoważony wzrost, płynność i włączenie w swoich ekosystemach.

Oto najważniejsze wnioski:

1. Deflacja spowodowana ograniczoną podażą może prowadzić do zmniejszenia wydatków konsumentów, ograniczonego nagradzania użytkowników, co oznacza mniej zachęt do wykonywania działań o wartości dodanej, oraz stagnacji gospodarczej, stwarzając ryzyko dla długoterminowej stabilności.

2. Ethereum i Monero, dwie czołowe platformy blockchain, często uważane za konkurentów Bitcoina, demonstrują alternatywne podejście do dostarczania tokenów. Ethereum nigdy nie miało maksymalnej podaży, co pozwala na elastyczność i skalowalność, podczas gdy Monero wdraża emisję ogonową, aby zachęcić do ciągłego wydobycia i zapewnić bezpieczeństwo sieci. Wiele innych projektów, takich jak zdecentralizowany protokół strumieniowego przesyłania muzyki Audius lub TheGraph, również działa dobrze w przypadku ciągłych emisji.

3. Projekty, które w jakiś sposób wymagają nagradzania ciągłego uczestnictwa przez wiele lat przez cały okres istnienia – mogą zdecydować się na nieograniczoną podaż z intensywnym zarządzaniem emisjami. Na przykład każdy rodzaj tokenizowanych aktywów (np. kredytów węglowych), aktywów powiązanych, aktywów opakowanych lub aktywów wybijanych przez użytkownika pod zabezpieczenie (w tym monety stabilne) w rzeczywistości wymaga nieograniczonej podaży.

4. Emisje końcowe i inflacja: Stała stopa rocznej inflacji, taka jak emisja końcowa, niekoniecznie musi mieć charakter inflacyjny w tradycyjnym sensie. Modele emisji ogona, jak twierdzą twórcy rdzenia Bitcoin, mogą przyczynić się do bezpieczeństwa i zrównoważonego rozwoju sieci bez powodowania presji hiperinflacyjnej.

Konstruktorzy powinni ocenić zarówno podejście do dostaw nieograniczonych, jak i ograniczonych i wybrać rozwiązanie lepiej dopasowane do ich przypadku użycia.

Więcej na temat całkowita podaż i cena za token będzie w następnym artykule z Coinstruct. Zapisz się do cotygodniowego biuletynu InnMind, aby nie przegapić wyjątkowych rzeczy związanych z rozwojem Twojego projektu.

Współinstrukt, oficjalny partner tokenomiki InnMind, to wyspecjalizowana agencja zajmująca się rozwojem tokenomiki Web3 w pełnym cyklu, w której zatrudnia zespół różnorodnych specjalistów, od matematyków, menedżerów produktu po degenów z wiodących DAO, pracujących razem w celu tworzenia zaawansowanych modeli tokenów, systemów wynagrodzeń, audytów ekonomicznych i scoringu. Celem Coinstruct jest tworzenie zrównoważonych rozwiązań ekonomicznych natywnych dla Web3, które pomogą projektom osiągnąć pożądane cele za pomocą tokenów: od efektywnego pozyskiwania funduszy po zwiększanie bazy użytkowników, retencji i lojalności.

Jeśli masz projekt web3, który planuje uruchomić token i zmaga się z rozwojem zrównoważonej Tokenomiki – nie wahaj się wypełnić Nasz formularz i umów się na bezpłatną rozmowę strategiczną z zespołem Coinstruct. Możesz też dołączyć nowy kanał na Telegramie gdzie Coinstruct dzieli się spostrzeżeniami i doświadczeniami z zakresu tokenomiki.