Stali czytelnicy wiedzą, że dokumentowałem na tym blogu niedawny wzrost liczby pozwów zbiorowych dotyczących papierów wartościowych dotyczących podmiotów i transakcji SPAC (ostatnio tutaj). Przy okazji zasugerowałem, że biorąc pod uwagę ogromną aktywność IPO SPAC w latach 2020 i 2021, liczba tego typu sporów prawdopodobnie wzrośnie. Najnowszym dowodem potwierdzającym tę możliwość jest pozew zbiorowy złożony 24 lutego 2021 roku przeciwko MultiPlan Corporation, spółce medycznej, która w październiku 2020 roku połączyła się w SPAC. Jak omówiono poniżej, ten ostatni pozew ma kilka cech, które mogą się powtórzyć w przyszłych procesach sądowych związanych z SPAC. Można znaleźć kopię skargi z 24 lutego 2021 r. Na MultiPlan i innych oskarżonych tutaj.
Tło
Churchill Capital Corp. III („Churchill III”) jest spółką specjalnego przeznaczenia (SPAC), która zakończyła ofertę publiczną 14 lutego 2020 r. IPO było sponsorowane przez M. Klein and Company, którą w późniejszym pozwie zbiorowym określa jako „jednego z najbardziej płodnych twórców spółek czekowych in blanco na świecie, który uruchomił co najmniej siedem takich spółek, które mają zebrać miliardy dolarów ”.
13 lipca 2020 roku Churchill III ogłosił że zawarła umowę, pod warunkiem uzyskania zgody akcjonariuszy, na połączenie z MultiPlan Corp. MultiPlan to firma zajmująca się analizą danych, która dostarcza rozwiązania w zakresie zarządzania kosztami dla sektora opieki zdrowotnej w USA. Jej klientami są m.in. duże krajowe towarzystwa ubezpieczeniowe. Połączenie miało zostać sfinansowane ze środków z pierwszej oferty publicznej oraz nowych emisji dłużnych i kapitałowych. Po sfinalizowaniu transakcji połączona spółka miała nosić nazwę MultiPlan. W głosowaniu 7 października 2020 r. Churchill III akcjonariusze wyrazili zgodę na połączenie i powiązane finansowanie.
11 listopada 2020 r. Krótkofalowiec Muddy Waters Research opublikował raport zatytułowany „MultiPlan: Private Equity Necrophilia Meets The Great 2020 Money Grab” (tutaj). Raport Muddy Waters stwierdził między innymi, że w momencie połączenia MultiPlan był w trakcie utraty swojego największego klienta, UnitedHealthcare, co, jak twierdził raport, mogło kosztować firmę około 35% przychodów firmy i 80% lewarowanych wolnych przepływów pieniężnych w ciągu najbliższych dwóch lat. W raporcie stwierdzono ponadto, że United Healthcare uruchomiło konkurenta, Naviguard, w celu ograniczenia swojej działalności z MultiPlan. W raporcie stwierdzono ponadto, że MultiPlan przesłaniał pogarszającą się sytuację finansową, manipulując rezerwami gotówkowymi, aby pokazać zawyżone zyski. W raporcie stwierdzono również, że nieujawniona presja cenowa spowodowała, że firma w niektórych przypadkach zmniejszyła „wskaźnik przejęcia” od klientów o połowę.
W raporcie stwierdzono ponadto, że czterej poprzedni właściciele kapitału prywatnego MultiPlan „ograbili interes” za gotówkę w okresie poprzedzającym fuzję, a poprzedni właściciele kapitału prywatnego nie mogli znaleźć nikogo, kto kupiłby firmę po cięciach. W raporcie stwierdzono ponadto, że firma starała się „kupować” wzrost przychodów poprzez przejmowanie mniejszych, rzekomo „gorszych” firm, aby zamaskować erozję podstawową. Zgodnie z późniejszym pozwem zbiorowym na papiery wartościowe cena akcji MultiPlan spadła do 6.12 USD za akcję, czyli o około 40% poniżej ceny, po której akcjonariusze mogliby umorzyć swoje akcje w momencie głosowania akcjonariuszy w sprawie połączenia.
Pozew
W dniu 24 lutego 2021 r. Akcjonariusz powoda wniósł pozew zbiorowy dotyczący papierów wartościowych w południowym dystrykcie Nowego Jorku przeciwko MultiPlan i kilku innym pozwanym. Lista wymienionych oskarżonych obejmuje osoby, które rzekomo służyły jako indywidualni członkowie zarządu Churchill III przed połączeniem; Prezes i dyrektor generalny Churchilla III, Michael Klein, który jest również założycielem sponsora SPAC, M. Klein and Company; oraz CFO Churchilla III przed fuzją, który jest również dyrektorem finansowym M. Klein and Company.
Ponadto poszczególni pozwani obejmują również „partnera operacyjnego” Churchilla III przed połączeniem, a także prezesa i dyrektora generalnego MultiPlan przed połączeniem, który pełnił tę funkcję w spółce po przejęciu po połączeniu; oraz dyrektor finansowy MultiPlan przed połączeniem, który po połączeniu pełnił tę funkcję w spółce po przejęciu. Wśród pozwanych jest także sponsor SPAC M. Klein and Company oraz niektóre inne podmioty powiązane z Kleinem.
Skarga ma zostać wniesiona w imieniu (i) wszystkich nabywców papierów wartościowych Churchill III w okresie od 12 lipca 2020 r. (Data zawarcia przez strony umowy o połączeniu) do 10 listopada 2020 r. (Data przed opublikowaniem raportu Muddy Waters); oraz (ii) wszyscy posiadacze akcji zwykłych Churchill III klasy A uprawnieni do głosowania w sprawie fuzji Churchilla III z Polaris Parent Corp. i jej skonsolidowanych spółek zależnych (łącznie „MultiPlan”) i przejęciu tych spółek, zakończonych w październiku 2020 r. Skarga zarzuca pozwanym naruszenie Sekcja 10 (b), 14 (a) i 20 (a) Ustawy o giełdzie papierów wartościowych z 1934 r.
Skarga w dużej mierze cytuje treść informacji dla pełnomocników opublikowanych przed połączeniem; publiczne oświadczenia kierownictwa Churchill III i MultiPlan przed połączeniem; oraz raport Muddy Waters. W skardze zarzuca się, że oskarżeni złożyli fałszywe lub wprowadzające w błąd oświadczenia lub nie ujawnili
- że MultiPlan tracił dziesiątki milionów dolarów w sprzedaży i przychodach na rzecz Naviguard, konkurenta stworzonego przez jednego z największych klientów MultiPlan, UnitedHealthcare, który zagroził do 35% sprzedaży Spółki i 80% jej lewarowanych przepływów pieniężnych do 2022 roku;
- że spadki sprzedaży i przychodów w kwartałach poprzedzających Połączenie nie wynikały z „idiosynkratycznych” zachowań klientów, jak przedstawiono, ale raczej z powodu fundamentalnego pogorszenia się popytu na usługi MultiPlan i zwiększonej konkurencji, ponieważ płatnicy rozwinęli konkurencyjne usługi i szukali alternatyw dla eliminacja kolejnych kosztów opieki zdrowotnej;
- że MultiPlan borykał się ze znaczną presją cenową na swoje usługi i został zmuszony do znacznego obniżenia wskaźnika przejęć w okresie poprzedzającym Połączenie przez ubezpieczycieli, którzy wyrazili niezadowolenie z ceny i jakości usług MultiPlan oraz zrównoważonych praktyk rozliczeniowych, co spowodowało, że Spółka w niektórych przypadkach obniżyć współczynnik sprzedaży nawet o połowę;
- że w wyniku (a) - (c) powyżej MultiPlan miał kontynuować spadki przychodów i przychodów, zwiększoną konkurencję i pogarszającą się dynamikę cen po połączeniu;
- że w wyniku (a) - (d) powyżej MultiPlan był zmuszony dążyć do dalszego wzrostu przychodów i poprawić swoją pozycję konkurencyjną poprzez drogie przejęcia, w tym poprzez zakup HST za 140 mln USD po wyższej cenie od byłego MultiPlanu zarząd zaledwie miesiąc po Połączeniu; i
- że w wyniku powyższego punktu (a) - (e) inwestorzy Churchill III rażąco przepłacili za nabycie MulitPlan w ramach połączenia, a działalność MultiPlanu była warta znacznie mniej niż przedstawiana inwestorom.
Skarga zawiera również pewne zarzuty dotyczące samej struktury SPAC i jego administracji. W związku z tym w skardze zarzuca się, że ze względu na strukturę SPAC sponsor SPAC i osoby mające dostęp do informacji poufnych „byliby sowicie wynagrodzeni”, gdyby SPAC zakończył planowane połączenie jednostek gospodarczych w pierwszych dwóch latach. Pozwanym spółce sponsorującej wydano akcje założycielskie równe 20% pozostających w obrocie akcji zwykłych Churchilla III po ofercie publicznej, ale tylko wtedy, gdy Churchill III zakończy planowane połączenie jednostek. Pozwani sponsor zakupili również 23 miliony warrantów oferty prywatnej, które straciłyby ważność, gdyby połączenie jednostek gospodarczych nie zostało osiągnięte. W rezultacie, jak twierdzi skarga, pozwani - sponsor i indywidualni pozwani Churchill III - byli „wysoce zmotywowani do zakończenia początkowego połączenia jednostek gospodarczych i przekonania akcjonariuszy do zatwierdzenia połączenia”.
W hrabstwie II skargi, w którym zarzucano naruszenie sekcji 14 (a), w którym powód domaga się odszkodowania za rzekome istotne wprowadzenie w błąd i pominięcia w oświadczeniu pełnomocnika Churchilla III przed połączeniem, w skardze zarzuca się, że „jako bezpośredni skutek pozwanych” wynikające z zaniedbania przygotowanie, przegląd i rozpowszechnianie fałszywego i / lub wprowadzającego w błąd Pełnomocnika, powoda i Klasy zostały wyłączone z wykonywania ich prawa do żądania umorzenia ich udziałów Churchill III przed Połączeniem na w pełni świadomej podstawie i zostali nakłonieni do głosowania z ich akcji i przyjąć niewystarczające wynagrodzenie w związku z Połączeniem. ”
Dyskusja
Według moich obliczeń, ten pozew jest czwartym pozwem zbiorowym związanym z SPAC, który zostanie wniesiony w tym roku - i drugim pozwem związanym z SPAC, który został złożony w zeszłym tygodniu. Oprócz tych pozwów zbiorowych dotyczących papierów wartościowych o odszkodowanie i domniemanych naruszeń sekcji 10 (b), było również wiele pozwów sądowych przeciwko fuzji przed transakcją wniesionych przeciwko spółkom SPAC, zazwyczaj zarzucanych naruszeniom sekcji 14 (a), i zazwyczaj złożone indywidualnie, a nie w imieniu grupy powodów.
Jak zauważyłem w związku z kilkoma wcześniejszymi pozwami zbiorowymi dotyczącymi papierów wartościowych związanych z SPAC, należy zauważyć, że pozwani wymienieni w pozwie o transakcję po deSPAC to nie tylko poszczególni dyrektorzy i funkcjonariusze firmy operacyjnej, ale także poszczególni dyrektorzy i urzędnicy przedtransakcyjnej spółki SPAC. Rzeczywiście wydaje się, że lista poszczególnych oskarżonych w tym pozwie obejmuje wszystkich dyrektorów poszczególnych spółek SPAC. Co ciekawe, na liście oskarżonych znajduje się również sponsor SPAC oraz podmioty powiązane.
Zarzuty zawarte w skardze są również godne uwagi ze względu na ich obszerne odniesienie do zachęt finansowych sponsora SPAC i insiderów SPAC do sfinalizowania przejęcia w określonym okresie inwestycyjnym. Zarzuty są również godne uwagi ze względu na konkretne odniesienie do prawa inwestorów SPAC do umorzenia ich udziałów w momencie transakcji de-SPAC. W skardze zarzuca się, że inwestorzy zostali nakłonieni do powstrzymania się od wykupu swoich udziałów na podstawie rzekomych nieprawdziwych informacji finansowych dotyczących spółki docelowej.
Odniesienie w skardze do praw inwestorów do umorzenia jest dla mnie interesujące ze względu na uwagę, jaką profesor prawa Stanforda Michael Klausner zwrócił na te prawa w swoich publikacjach naukowych, a także w artykule z 6 stycznia 2021 r. Wall Street Journal artykuł pod tytułem „The SPAC Bubble May Burst - and Not a Day Too Soon” (tutaj). Komentarz Klausnera koncentruje się bardziej na rozwadniającym wpływie wykonywania przez inwestorów ich praw na pozycję gotówkową spółki SPAC, ale koncentruje się na prawach do umorzenia jako źródle napięć w strukturze i działaniu SPAC.
Podkreślam tutaj zarzuty zawarte w skardze na strukturę i administrację SPAC, ponieważ wiele spraw sądowych związanych z SPAC dotyczyło spółki przejętej w transakcji deSPAC i jej działań po deSPAC. Oczywiście sednem tego pozwu jest kondycja finansowa MultiPlan, zarówno przed, jak i po połączeniu. Jednak, jak zauważono, istnieją również zarzuty dotyczące samego SPAC. Wydaje mi się to ważne, ponieważ podejrzewam, że w przyszłych procesach sądowych związanych z SPAC może pojawić się więcej zarzutów dotyczących samego SPAC.
Skarga jest również godna uwagi ze względu na skupienie się na jednej z odnoszących sukcesy, seryjnych firm sponsorujących SPAC. Jak zauważa artykuł profesora Klausnera, istnieje branża SPAC, która odpowiada za ponad 400 IPO SPAC, które zostały zakończone od 1 stycznia 2020 r. Ta branża SPAC musi pracować w 2021 r., Ponieważ już było (stan na 25 lutego 2021 r.) 176 zakończono w tym roku IPO SPAC, a wiele więcej jest w przygotowaniu. Biorąc pod uwagę tę dynamikę, zapewne nie jest zaskakujące, że przemysł SPAC sam może stać się przedmiotem zainteresowania.
Niezależnie od powyższego, należy również zauważyć, że skarga zależy w dużej mierze od wysoce motywowanego raportu Muddy Waters, który jest sprzedawcą krótkoterminowym. Z tego powodu istnieją powody do sceptycyzmu zarówno w stosunku do sprawozdania, jak i do skargi. Dopiero okaże się, jak przebiegnie skarga.
Chociaż obawiam się przewidywania czegokolwiek w tym konkretnym procesie sądowym, czuję się komfortowo, że w nadchodzących tygodniach i miesiącach będziemy świadkami dalszych pozwów zbiorowych związanych z SPAC. Sama wielkość działalności finansowej związanej z SPAC praktycznie to gwarantuje.
Źródło: Dziennik D&O - Firma ubezpieczeniowa, sponsor SPAC i wykonawcy SPAC trafieni w pozew o papiery wartościowe post-deSPAC…
