Zeeschildpadden zijn getuigen en slachtoffers van de hoge mate van plasticvervuiling in de Adriatische Zee. Een groep onderzoekers van de Universiteit van Bologna analyseerde 45 schildpadden die in het ziekenhuis van Fondazione Cetacea in Riccione waren opgenomen en vond plastic afval in hun ontlasting. Naast de bevestiging van de rol van schildpadden als ideale schildwachten om de plasticvervuiling in de zee te monitoren, laten de resultaten van hun analyse – gepubliceerd in het tijdschrift Frontiers of Marine Medicine – cruciaal zien hoe het plastic afval in hun darmen hun microbiota op gevaarlijke wijze kan veranderen en uiteindelijk hun leven in gevaar kan brengen. gezondheid.

“De resultaten van deze studie bewijzen de alomtegenwoordigheid van plasticvervuiling in het ecosysteem van de Adriatische Zee, een mariene omgeving die intensief wordt geëxploiteerd door de industrie”, legt Elena Biagi uit, de eerste auteur van de studie en tevens onderzoeker bij de afdeling Farmacie. en Biotechnologie van de Universiteit van Bologna. “Plastic afval is het begin van puin dat in de voedselwebben van de zee terechtkomt en dat in hoge concentraties in de hele voedselketen kan worden aangetroffen, tot aan de toproofdieren, zoals zeeschildpadden. Dit heeft ernstige gevolgen voor hun gezondheid, waarvan sommige ook te wijten zijn aan de variaties in hun darmflora”.

Geschat wordt dat er elk jaar meer dan 10 miljoen ton plastic in de oceanen terechtkomt en verantwoordelijk wordt voor meer dan 80% van het zwerfvuil op zee. Tussen zeezoogdieren, vogels en zeeschildpadden worden ongeveer 260 soorten bedreigd door plastic afval als gevolg van verstrikking en/of inslikken. Bovendien valt plastic na verloop van tijd uiteen in kleinere fragmenten en filamenten (microplastics) die vissen en schaaldieren kunnen binnenkrijgen, waardoor microplastics zich geleidelijk ophopen in de voedselketen tot aan de toproofdieren, waaronder de mens.

In deze context vertegenwoordigen zeeschildpadden (Caretta caretta) een vlaggenschipsoort. Ze maken het inderdaad mogelijk om het niveau van plasticvervuiling in de zee te monitoren, omdat hun gezondheid strikt verband houdt met die van de omgeving waarin ze leven. Vooral plasticafval vormt een gevaarlijke bedreiging voor hen: zeeschildpadden verwarren plasticafval vaak met prooien en eten of ze inslikken terwijl ze rondlopen, of zich voeden met kleine vissen die voorheen plastic aten.

Onderzoekers probeerden hun omgevingscontext zo precies mogelijk te bestuderen. Ze analyseerden de ontlastingsmonsters van 45 schildpadden die werden ondergebracht in het Sea Turtles Rescue Center (CRTM) van de "Fondazione Cetacea" in Riccione (Rimini, Italië). De vervuiling in de Adriatische Zee is vooral te wijten aan intensieve visserij, viskweek en toerisme en is op een zorgwekkend hoog niveau. Dit wordt inderdaad bevestigd door het plastic afval in alle 45 monsters.

“Onze resultaten laten zien dat alle 45 bestudeerde monsters plastic afval bevatten, ongeacht hoe lang de schildpadden in het opvangcentrum verbleven”, zegt prof. Silvia Franzellitti, een van de auteurs van het onderzoek en werkzaam bij het Lab of Environmental and Animal Physiology. van de Universiteit van Bologna. "Een vergelijking van onze dataset met de bestaande literatuur over dit onderwerp is moeilijk uit te voeren, omdat eerdere studies rekening hielden met gegevens verkregen uit necroscopies op dode dieren. Desondanks suggereert ons onderzoek dat het niveau van plasticverontreiniging in de uitwerpselen van de geobserveerde schildpadden zeer hoog is, zowel wat betreft het aantal dieren dat plastic binnenkreeg als wat betreft de concentratie van plasticafval in hun uitwerpselen”.

De gegevens van dit onderzoek vertellen ons iets over de vervuiling van de zee en de gezondheid van de schildpadden. Eenmaal ingenomen, stapelt plastic afval zich op in het laatste deel van hun darmkanaal, waar het wekenlang kan blijven voordat het wordt uitgestoten. Hier kan plastic afval epitheliale schade veroorzaken en ervoor zorgen dat giftige chemicaliën worden opgenomen. Ten slotte kan plastic afval veranderingen in de darmmicrobiota forceren, waardoor uiteindelijk de samenstelling en werking ervan veranderen.

De microbiota speelt een centrale rol bij alle gewervelde dieren: het helpt de spijsvertering en de opname van voedingsstoffen, reguleert de stofwisseling, werkt samen met het immuunsysteem en helpt pathogene kolonisatie te voorkomen. Daarom kan elke verandering in de microbiota ernstige gevolgen hebben voor de gezondheid van het organisme.

"Onze analyse stelde ons in staat om de aanwezigheid van plastic afval te koppelen aan specifieke pathologische veranderingen van de darmmicrobiota van de schildpadden en de daaruit voortvloeiende negatieve effecten op hun gezondheid", zegt Elena Biagi. “Onze resultaten laten bijvoorbeeld zien dat plastic afval kan dienen als drager van bepaalde bacteriegemeenschappen die zijn geëvolueerd om naast giftige chemicaliën te gedijen, of van sommige ziekteverwekkers die gewoonlijk in mariene omgevingen worden aangetroffen. Deze bacteriën en ziekteverwekkers kunnen dan via plastic afval het darmecosysteem van de schildpadden bereiken”.

Deze studie bevestigt op cruciale wijze dat het verminderen van plastic afval in zee van het allergrootste belang is. Fondazione Cetacea en de Universiteit van Bologna (eenheid Microbioomwetenschap en biotechnologie van de afdeling Farmacie en Biotechnologie en het laboratorium voor dier- en milieufysiologie van de afdeling Biologische, Geologische en Milieuwetenschappen) werkten samen om deze belangrijke resultaten te bereiken. Deze studie was ook mogelijk dankzij de deelname van de instellingen die betrokken zijn bij Fano Marine Center, een internationale hub voor onderzoek en mariene ecologie en biologie in het Middellandse Zeegebied.

Fondazione Cetacea is een ngo die zich richt op de bescherming van mariene ecosystemen en, meer bepaald, op de Adriatische Zee door acties op het gebied van verspreiding, educatie en instandhouding. Fondazione Cetacea beheert ook het Sea Turtles Rescue Centre (CRTM), waar elk jaar tientallen schildpadden die in visnetten verstrikt zijn geraakt of in de winter zijn gestrand, worden opgevangen en vervolgens weer in zee worden vrijgelaten. Deze resultaten zijn ook een deugdzaam voorbeeld van hoe wetenschappelijk onderzoek en de bescherming en het behoud van biodiversiteit met succes kunnen worden gecombineerd met gemakkelijk te verzamelen voorbeelden van indicatoren van de gezondheid van het mariene ecosysteem.

###

Dit onderzoek is gepubliceerd in het tijdschrift Grenzen in de mariene wetenschappen met de titel “Impact van plastic afval op de darmmicrobiota van Caretta caretta uit het noordwesten van de Adriatische Zee”. De auteurs zijn Elena Biagi, Margherita Musella, Giorgia Palladino, Daniel Scicchitano, Simone Rampelli, Silvia Franzellitti en Marco Candela, allemaal van de Universiteit van Bologna, en Valeria Angelini, Sauro Pari, Chiara Roncari van Fondazione Cetacea Onlus.