In deel 1 van mijn driedelige artikel over de projectie van de vraag naar waterstof tot 3, heb ik de twee grootste vraaggebieden van vandaag verkend en waarom ze bijna zullen verdwijnen. In dit tweede deel verken ik enkele gebieden waar er weinig kans is voor significante verandering, en het enige gebied dat de vraag naar waterstof sterk doet toenemen, zie ik op dit moment.
Gemengde andere — 30 miljoen ton plat blijven
Ongeveer een derde van de waterstof komt tegenwoordig voor in mengsels met andere gassen tijdens industriële processen. Er is weinig reden om aan te nemen dat dit de komende decennia substantieel zal groeien of krimpen, dus ik heb voorspeld dat het op dat niveau zal blijven.
methanol - 9 miljoen ton blijft plat
Methanol heeft een redelijk stabiele wereldmarkt als bron van oplosmiddelen, pesticiden en alternatieve brandstoffen. Het ebt en vloeit een beetje, maar als synthetische substantie heeft het tegenwoordig toepassingen die niet verdwijnen. Het is in de meeste gevallen een slechte synthetische brandstof omdat het duur is en een lagere energiedichtheid heeft dan alternatieven, maar als alcohol brandt het schoon. Methanex, een in Vancouver gevestigd bedrijf waar ik een paar jaar geleden op het hoofdkantoor was voor advies over technologietransformatie, is wereldwijd de 800-pond gorilla. Het bedrijfsmodel is het bouwen van kleinere methanolfabrieken om regionale markten te voorzien van lagere verzendkosten, een model dat nog logischer zal zijn met duurdere verzending in de toekomst. De prijs van methanol zal hoe dan ook stijgen als goedkope zwarte waterstof wordt vervangen door duurdere groene waterstof.
Ik voorspel dat die vraag naar methanol de hele eeuw ongeveer gelijk zal blijven met 9 miljoen ton per jaar.
Hydrogenering - 8 miljoen ton tot 5 miljoen
Waterstof wordt gebruikt om veel vloeibare oliën te maken tot meer vaste varianten die beter zijn voor kant-en-klaar voedsel en koken. Margarine is gewoon gehydrogeneerde plantaardige olie, als een duidelijk voorbeeld. Ze hebben gevolgen voor de gezondheid, maar het nut ervan suggereert dat ze nog lang zullen bestaan. Onderschat de smaak en het gemak van de consument nooit boven gezondheid. Ik denk echter dat de gezondheidsproblemen steeds meer zullen domineren en dat er andere oplossingen zullen worden gevonden om de voordelen te bereiken. Ik voorspel een langzame afname van de vraag van 8 miljoen ton per jaar tot 5 miljoen ton per jaar tegen het einde van de eeuw. Dit is een zeer zwakke projectie gezien mijn kennis van het gebied, maar het is ook in een klein vraaggebied dat stabiel is in mijn begrip, dus ik ben er comfortabel mee in het grotere schema.
Staal — 4 miljoen ton oplopend tot 40 miljoen
Dit is het enige groeigebied dat ik kan zien voor waterstof, en het is ook waar mijn kristallen bol en vinger in de wind hun grootste training krijgen. Toename ja, maar mijn verwachte toename heeft zeer grote foutbalken, waarschijnlijk meestal naar boven.
Directe reductie van ijzererts tot staal vindt al plaats vandaag. Veel ervan wordt geleverd in de vorm van syngas, niet als gasvormige waterstof. Dit is relevant omdat het grootste deel van het nieuwe staal afkomstig is van ijzererts dat wordt gereduceerd met behulp van metallurgische kolen, met hoge CO2-emissies.
Dit is het enige vraaggebied naar waterstof dat ik deze eeuw substantieel zie groeien, maar ik verwacht niet dat het een zo groot vraaggebied zal zijn als anderen aannemen. De reden hiervoor is simpel: vlamboogmolens zetten staalschroot al om in stalen blokken, meestal met de toevoeging van een beetje nieuw staal om de chemische samenstelling goed te krijgen. Een paar decennia geleden had de VS 70% van de vraag naar staal gehaald uit elektrische minimolens. Deze elektrische minimolens zijn een beproefde technologie die prima werkt met elektriciteit die via het net wordt geleverd uit hernieuwbare bronnen, net zoals aluminiumsmelterijen tegenwoordig in het grootste deel van de wereld prima werken op door water opgewekte elektriciteit.
Een van de grootste staalverbruikers en de grootste bestaande staalinfrastructuur zal de komende decennia te maken krijgen met een drastische vraaguitval en sloop als gevolg. Dat zou de wereldwijde infrastructuur voor fossiele brandstoffen zijn. Raffinaderijen gaan sluiten en gesloopt worden. Pijpleidingen worden stilgelegd en gesloopt. Olievrachtschepen worden stilgelegd en gesloopt. Boorinstallaties en oliepompen op locaties worden stilgelegd en gesloopt. De enorme vrachtwagens die in de oliezanden worden gebruikt, worden stilgelegd en gesloopt. De treintankwagens die olie en diesel op elk continent leveren, zullen worden stilgelegd en gesloopt. We gaan geen vervangingen bouwen voor deze infrastructuur, het gaat gewoon weg.
In mindere mate is een andere grote verbruiker van staal (en cement) aan het transformeren. Canada en Scandinavië zijn toonaangevend in het gebruik van geconstrueerd hardhout, in feite multiplex balken, voor de constructie van gebouwen tot 12 of 16 verdiepingen, of zelfs - iets wat ik zojuist zag - 20 verdiepingen. Dat verdringt de wapening in het gewapend beton dat normaal zou worden gebruikt voor structurele ondersteuning, evenals veel cement.
De combinatie van enorme hoeveelheden beschikbaar schrootstaal, de zeer lage koolstofemissies rond minimolens voor elektrisch staal en de vermindering van de belangrijkste soorten vraag betekent dat we veel minder nieuw staal nodig zullen hebben dan veel prognoses verwachten.
Voor alle duidelijkheid: ik heb geen wereldwijde marktberekening gemaakt van de huidige mix van nieuw staal versus schroot, het percentage nieuw staal dat tegenwoordig met syngas wordt gemaakt, of de megaton staalschroot die beschikbaar zal komen uit de infrastructuur voor fossiele brandstoffen, dus de 10x groei van de vraag is in deze projectie het slechtst ondersteund van de grote veranderingen in de vraag. Als lezers op de hoogte zijn van literatuur in deze ruimte die ik zou moeten lezen, zou ik het op prijs stellen ze te zien.
Als gevolg hiervan hebben we veel minder waterstof nodig voor directe reductie van ijzer dan velen verwachten. Ik verwacht echter wel dat het een groeimarkt wordt. We hebben nog nieuw staal nodig.
Ik voorspel dat het zal stijgen van 4 miljoen ton vandaag tot 40 miljoen ton in 2100. Dat is veel groene waterstof, maar lang niet zoveel als de vermindering van het gebruik van kunstmest en raffinaderijen.
En dus zijn er de vlakke vraagsegmenten en het enige lichtpuntje voor de vraag naar waterstof die ik het komende decennium zie. Gezien 30 jaar waterstofhype die alleen maar heeft geleid tot een toename van het gebruik van raffinaderijen, beschouw ik mijn prognoses tot nu toe niet als verrassend of controversieel. Maar het derde stuk zou de nekken moeten opwekken van veel mensen en organisaties die zich inzetten voor een waterstofeconomie die ik niet verwacht te maken.
Waardeer je de originaliteit van CleanTechnica? Overweeg om een CleanTechnica-lid, ondersteuner, technicus of ambassadeur - of een beschermheer op Patreon.
PlatoAi. Web3 opnieuw uitgevonden. Gegevensintelligentie versterkt.
Klik hier om toegang te krijgen.
