Er waren nog maar zes weken verstreken sinds het begin van dit schooljaar en ik voelde me al uitgeput. Op een vrijdag tijdens een van die lange, vermoeiende dagen vlogen er twee vogels mijn klaslokaal binnen. Het was komisch en absurd — zestig minuten lang zag ik mijn middelbare scholieren door het klaslokaal rennen om deze vogels te vangen. Ik moest een paar keer achter mijn leerlingen aan rennen toen ik ze gekke dingen zag doen, zoals op bureaus, stoelen en vensterbanken staan om ze te vangen.
Het managen van de situatie was zo vermoeiend dat ik mijn volgende menstruatie een vrije dag gaf. Ik dacht dat ze hun telefoon zouden pakken en zouden uitchecken; in plaats daarvan keek ik toe hoe ze dezelfde klapspelletjes speelden die ik als kind speelde. Ik keek toe hoe ze uit het raam staarden, werk voor andere lessen afmaakten en telefoontjes pleegden met familieleden. Ook al gaf ik geen directe instructie en werkten de studenten niet aan het behalen van de inhoudsdoelstelling van die dag, ik had het gevoel dat ik overal om me heen zag hoe er geleerd werd. Het was een aangename verrassing na zo'n stressvolle situatie.
In een poging om te begrijpen wat ik die dag zag, zocht ik de definitie van spelen en leren op. Volgens de Oxford Dictionary wordt spelen gedefinieerd als "deelnemen aan een activiteit voor het plezier in plaats van voor serieuze of praktische doeleinden." Leren wordt daarentegen gedefinieerd als "het verwerven van kennis of vaardigheden door ervaring, studie of door onderwezen te worden." Toen ik over beide definities nadacht, realiseerde ik me dat de onserieusheid die we associëren met speelsheid de kern is van waarom het een gemeden benadering van onderwijs is.
Vanwege de rigiditeit van het curriculum, gestandaardiseerde tests en de controlerende aard van verplicht onderwijs, worden speelsheid en ongestructureerde tijd gezien als schadelijk voor het leren van een student. Maar wat is leren en waarom wordt spelen gezien als zo tegengesteld aan lesgeven? Wat als we speelsheid en ongestructureerde tijd centraal stellen in onze klaslokalen, zelfs als het niets te maken heeft met het curriculum? Een deel van leren is het verwerven van kennis door ervaring. Als spelen een ervaring is, kan het ook resulteren in het verwerven van kennis.
Vertrouwen kweken ten dienste van leren
Ongestructureerde tijd en speelsheid creëren een gevoel van vertrouwen en vrijheid tussen de student en de leraar in een klaslokaal. Door studenten de ruimte te geven om te doen wat ze nodig hebben, krijgen ze als mens de macht om te beslissen hoe ze hun tijd gebruiken. Als leraar op de middelbare school is dit vooral belangrijk omdat veel van mijn studenten bijna volwassen zijn. We moeten erop vertrouwen dat onze studenten uitgroeien tot verantwoordelijke mensen, en daarmee komen kansen om te beslissen hoe ze hun tijd gebruiken, net als volwassenen.
In het verleden heb ik geaarzeld om die ruimte te bieden als gekleurde leraar onder de druk van de leerplanverwachtingen. Sinds ik mijn studenten de ruimte geef om te beslissen hoe ze die vrije periode gebruiken, heb ik gezien dat ze de klasafspraken veel gemakkelijker. In die periode hoef ik zelden een discussie te onderbreken of een student te heroriënteren. Het is weken geleden dat ik die vrije periode heb gegeven, en ik zie zo'n hoog niveau van inkopenIk kan leerlingen stimuleren om het beste uit zichzelf te halen en ik geloof dat morele steun beter aanslaat, omdat ik leerlingen laat zien dat ik ze vertrouw en dat zij op hun beurt mij kunnen vertrouwen.
Dit vertrouwen resulteert ook in het verlagen van het affectieve filter. affectief filter is een metafoor voor het zelfgevoel van een student als leerling. Het wordt meestal gebruikt in de context van taalverwerving voor meertalige leerlingen, maar het dient een doel voor elke leraar die een veilige ruimte in haar klaslokaal probeert te creëren. Een hoog affectief filter betekent dat studenten resistent zijn tegen academische risico's omdat ze zichzelf niet zien als sterke leerlingen. Een verlaagd affectief filter is er een waarin studenten zich veilig genoeg voelen om academische risico's te nemen en fouten te maken.
Om het affectieve filter te verlagen, moet een leraar een groei mindset in haar studenten en creëer een veilige klas waar studenten weten dat fouten met een feestje worden begroet. Als een student zijn leraar niet vertrouwt, zal hij zich niet veilig voelen om deze risico's te nemen. En als ze geen academische risico's nemen, kan het zijn dat een student zijn volledige leerpotentieel niet bereikt.
Laat je studenten je verrassen
Terwijl ik dit schrijf, besef ik dat ongestructureerde klaslokalen waarschijnlijk de nachtmerrie van elke leraar zijn. Maar ik zeg niet dat dit elke dag zou moeten zijn. Kennis gaat niet alleen over inhoud, maar ook over het leren kennen van andere mensen. Toen mijn studenten met elkaar kaartspellen begonnen te spelen, was het niet alleen een groep studenten die elkaar al kenden — studenten van de andere kant van de klas verzamelden zich om mee te doen. Ik zag ze lachen en opgewonden springen bij elke beweging van een van hun klasgenoten. Ik zag leren op dat moment toen ze herkenden hoe hun klasgenoten met UNO omgingen en hun eigen strategieën veranderden. De week erna, toen we de les hervatten, waren de studenten in die periode klaar om te leren.
School is al verplicht. Niet elke seconde van de dag hoeft besteed te worden aan het vertellen van leerlingen hoe ze moeten zijn, bewegen en handelen. Soms loont het om hen te vertrouwen om te beslissen hoe ze hun tijd gebruiken. Wat ze zich het meest zullen herinneren, zijn de momenten waarop ze een gemeenschap met hun klasgenoten bleven opbouwen. Hoewel de angst om academische inhoud te verwaarlozen reëel is, informatie onthouden wanneer u angstig of onveilig bent is onmogelijk.
Als docenten kunnen we veel leren over onze studenten als we ze gewoon hun gang laten gaan. Ik zag studenten jong, speels en presentabel zijn op een manier die ik niet had verwacht. Ik was aangenaam verrast dat ze het gewoon leuk vonden om met hun vrienden te zijn en niet standaard hun telefoon gebruikten om de tijd te doden. Het gaf me hoop op een toekomst waarin schermen niet de overheersende benadering zijn van socialisatie voor jongeren.
Waarom zouden we ze niet meer mogelijkheden geven om van elkaars gezelschap te genieten in de klas? Nu alles zo gericht is op het verwerven van academische taal, het volgen van een curriculum en het opbouwen van cognitief uithoudingsvermogen, besef ik nu dat het oké is om dat af en toe los te laten. Die twee vogels die mijn klas binnenvlogen, leerden me een belangrijke les: laat mijn studenten me verrassen met wie ze al zijn.
- Door SEO aangedreven content en PR-distributie. Word vandaag nog versterkt.
- PlatoData.Network Verticale generatieve AI. Versterk jezelf. Toegang hier.
- PlatoAiStream. Web3-intelligentie. Kennis versterkt. Toegang hier.
- PlatoESG. carbon, CleanTech, Energie, Milieu, Zonne, Afvalbeheer. Toegang hier.
- Plato Gezondheid. Intelligentie op het gebied van biotech en klinische proeven. Toegang hier.
- Bron: https://www.edsurge.com/news/2024-12-04-what-happens-when-play-is-left-out-of-the-school-curriculum
