Sneaky stealth-game The Lord of the Rings: Gollum verschijnt op 1 september voor pc, PlayStation 4/5, Xbox One en Xbox Series X/S, zo heeft ontwikkelaar Daedalic aangekondigd. Een Nintendo Switch-lancering volgt later dit jaar, hoewel daar nog geen exacte datum voor is.

“The Lord of the Rings: Gollum, gebaseerd op de legendarische The Lord of the Rings-trilogie van boeken van JRR Tolkien, vertelt over Gollums ervaringen achter de schermen in de eerste hoofdstukken van The Fellowship of the Ring”, schrijft Daedalic. “Nadat hij zijn kostbare ring aan Bilbo Baggins heeft verloren, besluit Gollum de Misty Mountains te verlaten en aan een gevaarlijke reis te beginnen die hem van de kerkers van Barad-dûr naar het rijk van de Boselfen in Mirkwood leidt.

“Om de gevaren van zijn reis door Midden-aarde te overleven, moet Gollum sluipen en klimmen en al zijn sluwheid gebruiken.” Als onderdeel van een hands-off preview vorige week kreeg ik een deel van deze sluwheid in actie te zien.

Gollum is zeker een behendig wezen, met het vermogen om gemakkelijk muren te beklimmen (hij heeft tenslotte 500 jaar de tijd gehad om zijn vaardigheden aan te scherpen). Hij is echter veel zwakker in gevechten dan je typische held, en als zodanig moeten spelers rekening houden met deze zwakte en zich aanpassen om de tegenstanders in Middle Earth te verslaan – inclusief enkele baasgevechten.

Dat gezegd hebbende, ga niet het spel in en verwacht niet dat Gollum sterker wordt naarmate het verhaal vordert. Integendeel, de capaciteiten die Gollum aan het begin heeft, zijn dezelfde capaciteiten die hij zal hebben als het eindigt. “Dit is logisch in de context van de overlevering van het spel”, zei Daedalic. “De gebeurtenissen die tijdens het spel plaatsvinden, vinden plaats in een behoorlijk gecomprimeerde hoeveelheid tijd vergeleken met de totale levensduur van Gollum, dus het leek niet erg logisch dat hij [overal] nieuwe vaardigheden zou verwerven.”

Dit heeft The Lord of the Rings: Gollum inherent tot één grote puzzel gemaakt. In plaats van het tegen orcs en dergelijke op te nemen, moet Gollum de omgeving en zijn ‘Gollum Vision’ gebruiken om ontmoetingen te omzeilen en het voordeel te behalen.

Dit werd getoond in de preview die ik zag toen Gollum een ​​steen naar een nabijgelegen licht gooide om een ​​patrouillerende ork in de duisternis te storten. In hun verwarring viel de ork al snel dood zonder dat Gollum ooit zijn vingers op hen legde.

Kortom, The Lord of the Rings: Gollum wordt geen uitgebreide actiegame, maar eerlijk gezegd was dat ook nooit de bedoeling. Naast dat ik meer stealth-gameplay zag, zag ik ook de gespleten persoonlijkheidsmonteur in actie.

“Spelers zullen tegelijkertijd de hoofdrolspeler en antagonist zijn, verenigd in één persoon”, aldus de verteller van de preview.

“[Gollum] heeft te maken met zijn Hobbit-zelf – Sméagol. Het is aan de spelers of ze willen dat Gollum de overhand heeft als het gaat om het nemen van belangrijke beslissingen, of dat ze liever Sméagol de macht laten overnemen.”

Tijdens de preview zag ik beide kanten van Gollums persoonlijkheid discussiëren over de vraag of een kever wel of niet te vertrouwen was. Gollum wilde de kever opeten, omdat hij vermoedde dat het een spion uit Mordor was. Aan de andere kant wilde Sméagol naar de kever kijken en vond dat het gewoon een onschuldig wezen was.

Tijdens dit voorbeeld vertoonde het spel geen harde en snelle druk op de ene persoonlijkheid boven de andere. In plaats daarvan kwamen er talloze opties naar voren waaruit de speler kon kiezen voordat hij eindelijk kon beslissen welke persoonlijkheid zou winnen (wat in dit geval Sméagol bleek te zijn).

Dit mechanisme zal gedurende het hele spel worden gebruikt en zal er uiteindelijk toe leiden dat The Lord of the Rings: Gollum eindigt met een van de twee scenario's. Beide eindes zullen echter tot dezelfde epiloog leiden. Dit komt omdat, hoewel de ontwikkelaars van het spel een uniek verhaal vertellen dat zich afspeelt in de wereld van Tolkien, ze de algemene gebeurtenissen die plaatsvinden in zijn Midden-Aarde (en hoe Frodo en zijn avonturen uiteindelijk bij deze aansluiten) niet kunnen veranderen.

Naast dat ze de verhalende beats beïnvloeden, zullen de twee conflicterende persoonlijkheden van Gollum ook als gids voor spelers fungeren.

In games met slechts één hoofdpersonage kan dit soms een beetje lastig zijn, omdat het voelt alsof de held alleen zijn innerlijke gedachten uitspreekt om verbinding te maken met de speler. Dit kan de algehele onderdompeling in een game doorbreken.

Omdat we echter tegelijkertijd als Gollum en Sméagol spelen, zullen we de ene persoonlijkheid de andere aan dingen horen herinneren, zoals stil zijn als er vijanden in de buurt zijn. In termen van het verhaal van de game is dit logisch, en ik vond deze toevoeging van Daedalic leuk.

Eindelijk ontmoette ik enkele van de andere personages die zullen voorkomen. Ik zag en hoorde Gandalf en de elfenkoning Thranduil over Gollum praten in de koninklijke kamer van Thranduil, terwijl Gollum zich uit het zicht verborg. Interessanter was echter dat ik ook kennis maakte met een nieuw personage: een gevangengenomen elf genaamd Mell.

Gollum ontmoette Mell voorafgaand aan de getoonde beelden, en samen vormden de twee een alliantie om aan Thranduils opsluiting te ontsnappen. Hoewel Mell als het ware niet in het echt werd getoond, werd een klein stukje van haar achtergrondverhaal onthuld.

Mell heeft een magisch vermogen waardoor ze via water kan communiceren, wat werd gedemonstreerd door haar gesprek met Gollum ondanks dat ze niet persoonlijk bij hem was. Deze macht heeft ze in het verleden echter misbruikt, waardoor ze een verschoppeling onder de elfen werd. De preview eindigde voordat we konden zien of Mell een betrouwbare bondgenoot voor Gollum zal worden, of dat ze hem uiteindelijk later zal verraden.

Voor meer informatie over The Lord of the Rings: Gollum kun je eens nader bekijken hoe personages eruit zien Gandalf en de Mond van Sauron worden hier in de game getoond.