Ontwikkelaar Blue Isle Studios beschrijft: LEAP als een multiplayer first-person shooter die tal van genres en stijlen combineert. Het heeft verschillende karaktertypes, exosuits genaamd, met verschillende vaardigheden. Er is een klassieke aanvalsklasse, een geschutskoepelbouwer, een zware, met wapens zwaaiende krachtpatser en een stealth-sluipschutter. Er zijn tactische elementen in de gameplay die vergelijkbaar zijn met wat je zou vinden in Slagveld. Maar de strijd ligt stevig in het rijk van een arcade-shooter. Je kunt ook de lucht in met een hoverboard om over de kaarten te bewegen, die in een paar verschillende maten verkrijgbaar zijn. Ik was erg benieuwd naar de preview LEAP gesloten bèta, in de hoop dat het een nieuwe shooter voor mij zou zijn om vele uren in weg te zinken. Het was niet wat ik had verwacht.
Ik was verwacht zoiets als Apex Legends, een van mijn favoriete schutters. Maar de enige gelijkenis met Top is dat je een klasse-vaardigheid en een ultieme vaardigheid hebt. Het vuurgevecht binnen LEAP is veel meer zoals halo. De beweging trouwens ook. Het voelt alsof het is gemaakt om tegemoet te komen aan controller-spelers. Als muis- en toetsenbordgebruiker had ik het gevoel dat mijn beweging en het vermogen om snel rond te kijken beperkt waren.
kerkbank
Als je van arcade-shooters houdt, moet je geven LEAP een go voor zijn andere kijk op een platgetreden genre. Als uw smaak echter meer geschikt is voor precisieschieters zoals Waardering en Apex Legends, dan is dit niet iets voor jou. De belangrijkste reden hiervoor is dat er sprake is van ernstige wapenbloei, zelfs als je naar beneden richt (ADS). Ik haat het dat mijn doel wordt gehinderd door een monteur als Bloom. Bij voorkeur hou ik van wapens met een terugslag (zelfs als het willekeurig is) waar ik gevoel voor kan krijgen en die ik kan leren beheersen.
Als gevolg hiervan bracht ik het grootste deel van mijn tijd door in LEAP schudt het stealth-exosuit, Wraith, omdat zijn wapen een DMR is die nauwkeurig schiet. Wraith is leuk. Je kunt onzichtbaar worden om naar onverwachte locaties te gaan en vijanden stiekem aan te vallen. Je wapen is ook effectief op grote afstand, dus je kunt tactisch vijanden uitschakelen die proberen een punt te verdedigen of aan te vallen. Als een vijand echter met je sluit, krijg je problemen. Een probleem met Wraith is dat je teamgenoten je niet kunnen zien als je onzichtbaar wordt. Dit maakt het ongelooflijk moeilijk om te coördineren met andere spelers. Toen mijn vriend Wraith speelde, was het ongelooflijk moeilijk voor mij om ze te volgen.
Voordat ik verder ga met fotograferen, moet ik de feedback vermelden van landingshits op vijanden. Het is niet bevredigend. Er is geen lonende audio- of visuele feedback die u laat weten dat uw kogel zijn doel heeft bereikt. De enige feedback die je krijgt is dat je het schild van je vijand ziet oplichten, als je binnen bereik bent om het te zien, en een nummer dat kort op je scherm verschijnt. Het nummer verandert van kleur als het een headshot is. Maar nogmaals, er is geen bevredigend geluid dat je laat weten dat je een knallend schot hebt geslagen.
Roterend in stijl
Het hoverboard kan overal vliegen en je kunt hem niet draaien met je toetsenbord, je moet je muis bewegen. Het voelt ongemakkelijk. Zoals ik al eerder zei, het geeft me het gevoel dat LEAP is gemaakt voor een controller. Over het algemeen verwachtte ik dat het hoverboard meer gewicht en vloeibaarheid zou hebben. Er is ook een onhandige camerabeweging wanneer je je hoverboard tevoorschijn haalt, wat erg desoriënterend is. Het hele proces van op het bord springen kan een stuk soepeler.
Je andere bewegingstool is een grijphaak. Ik hou van de grapples van Titanfall 2 en Apex Legends - ze zijn in wezen hetzelfde. En de halo grapple staat ook hoog aangeschreven. De ene in LEAP voelt traag aan. En het resulteerde erin dat ik meer vast kwam te zitten op lastige delen van het terrein dan ik had gewild, zelfs voor een bèta.
Een functie waar ik dol op ben LEAP is dat objectieve punten na een bepaalde tijd van locatie veranderen om de strijd over de kaart te laten verschuiven. Het maakt een wedstrijd dynamisch en houdt de ontmoetingen fris. Het voorkomt ook dat een wedstrijd muf wordt als een team de meeste punten op slot heeft.
Nog een paar stappen voordat je springt
Over het algemeen denk ik LEAP heeft een paar slimme en leuke ingrediënten. Het voelt gewoon ongepolijst aan. En dat is oké voor een bèta. Maar wanneer het wordt gelanceerd, wordt het vergeleken met alle andere shooters die er zijn - meestal om halo. En er is nog een lange weg te gaan om die benchmark te bereiken.
Het is echter zeker geen verloren zaak. Simpele dingen kunnen een wereld van verschil maken voor de beleving. Alleen al het toevoegen van meer feedback van hits zou de gameplay aanzienlijk verbeteren. Het ontketenen van de beweging voor toetsenbord- en muisspelers is ook iets dat kan helpen bij het bereiken van de volgende stap.
