LHBTQA-wetenschappers (in deze onderzoeken gedefinieerd als lesbisch, homoseksueel, biseksueel, transgender, aseksueel of anderszins queer) die hun identiteit verbergen terwijl ze aan het werk zijn, blijken minder peer-reviewed publicaties te produceren dan degenen die meer open zijn over hun seksualiteit en genderidentiteit . Dat blijkt uit een analyse van twee in de VS gevestigde onderzoeken, waarvan de bevindingen de productiviteitskosten benadrukken van werkplekken die niet welkom zijn voor seksuele en genderminderheden (PLoS ONE 17 e0263728).
De enquêtes zijn uitgevoerd door Jeremy Yoder, een bioloog aan de California State University Northridge, en collega's. In 2013 voerde het team een online-enquête uit onder meer dan 600 LGBTQA-professionals op het gebied van wetenschap, technologie, engineering en wiskunde (STEM). De deelnemers werd gevraagd naar het aantal publicaties, seksuele en genderidentiteit, openheid over hun LGBTQA-identiteit op het werk en loopbaanpositie.
De onderzoekers ontdekten dat degenen die hun LGBTQA-identiteit niet openbaar maakten in een professionele omgeving, significant minder peer-reviewed publicaties hadden geschreven. Maar ze ontdekten ook dat mensen in hogere posities een hoger publicatiepercentage hadden en meer open waren over hun seksuele en genderidentiteit.
Om erachter te komen of respondenten die niet open waren over hun identiteit, voornamelijk wetenschappers uit het begin van hun loopbaan waren met van nature lagere publicatiepercentages, of niet, voerde het team in 2016 een ander onderzoek uit onder bijna 1800 STEM-professionals. Deze keer omvatten ze niet-LHBTQA-wetenschappers en, om te controleren voor hun loopbaanfase, vroegen ze de respondenten hoe lang het geleden was sinds hun eerste publicatie. Ze ontdekten dat openlijk homoseksuele en biseksuele mannen een vergelijkbaar aantal publicaties hadden als heteromannen, terwijl vrouwen en LHBTQA-wetenschappers die hun identiteit niet bespraken op het werk allemaal minder publicaties rapporteerden.
De modellering van de onderzoekers voorspelt dat over een 20-jarige publicatiecarrière, niet-LHBTQA-mannen gemiddeld 27 papers zullen schrijven, terwijl niet-LHBTQA vrouwelijke wetenschappers 17 papers zullen produceren. In dezelfde periode zullen homoseksuele, biseksuele, aseksuele of anderszins queer mannelijke en niet-binaire academici die open zijn over hun identiteit ongeveer 24 papers publiceren, terwijl vrouwelijke lesbische, homoseksuele, biseksuele, aseksuele of anderszins queer vrouwelijke wetenschappers 20 papers zullen produceren.
Onder degenen die hun identiteit op het werk niet bekendmaken, bleken mannelijke academici slechts 15 papers te publiceren, terwijl vrouwelijke en niet-binaire wetenschappers de laagste productiviteit hebben van 13 gepubliceerde papers.
LHBT+-wetenschappers overwegen te stoppen met werken vanwege discriminatie
"Het is heel logisch dat werken zonder een belangrijk aspect van je identiteit te kunnen uiten, vaak stressvol is en je gevoel van verbondenheid op een bepaalde werkplek en het algemene carrièrepad zou verminderen," vertelde Yoder. Natuurkunde wereld.
Hij voegt eraan toe dat LHBTQA-wetenschappers eerder 'uit' zijn als ze hun werkplek als veilig en gastvrij beschouwen. "Wat we in ons werk hebben gezien, is dat LHBTQA-wetenschappers zich terdege bewust zijn van de acceptatie die ze van hun collega's kunnen verwachten - en wanneer ze die acceptatie vinden, zijn ze beter in staat om bij te dragen aan de wetenschap", voegt Yoder toe.
De post Publicatieboost voor LHBTQA-wetenschappers die hun identiteit bekendmaken op het werk verscheen eerst op Natuurkunde wereld.
