Tien seconden is lang als je binnen bent Overwatch 2 en het andere team laat je hard los. Goed. Zelfs het andere team niet. Eén eenzaam personage. Eén eenzaam personage met een ultieme vaardigheid die zich voor onbepaalde tijd uitstrekt zolang het schade aanricht, waardoor ze je team volledig kunnen vernietigen.

"Lol", klonk het wedstrijdchatbericht van de Ramattra in kwestie. “Zijn ult is zo overmeesterd op dit moment”

In een vaak giftig spel dat toch in toxiciteit toenam nadat het gratis was om te spelen, dreven die woorden gewoon door Hoe erg Overwatch 2 is. De bron van de pijn van mijn team was verontschuldigend. Die persoon wist precies wat de rest van ons deed...OW2's karakterbalans is nog steeds nooit helemaal goed. En zelfs na de recente beloften van Blizzard om de problemen van seizoen 2 aan te pakken, blijft deze interactie het dichtst in de buurt van iemand die sorry zegt voor alle problemen.

Iedereen die seizoen 2 heeft gespeeld, verdient ook een verontschuldiging. Aan het einde van seizoen 1 zag het er goed uit: serverproblemen opgelost en de gameplay voelde evenwichtiger aan. Ik begon zelfs meer van gerangschikt spel te genieten dan van niet-gerangschikt, omdat ik werd gesorteerd met alle andere noobs en we samen leuke, domme noob-dingen deden. Ik vond het geweldig. Mijn Diamond- en Master-gerangschikte vrienden keken naar mijn spelherhalingen en deden pijn van binnen; Ik keek gewoon uit naar de volgende ronde van ons onhandige puppy's die over onszelf struikelden.

Toen kwam seizoen 2. Mijn vrienden waarschuwden me dat de matchmaker de eerste twee weken kapot zou zijn, maar ik had nooit verwacht dat de slachting op me wachtte. Ik stond in de rij voor spel na spel in gerangschikt, om uiteindelijk te beseffen dat ik niet werd gekoppeld aan spelers met vergelijkbare vaardigheidsniveaus. De matchmaker viel aan beide kanten in met veteranen. Af en toe droegen de sterkste spelers van mijn team nieuwelingen en zwakkelingen, maar meestal leden we allemaal onder een compleet bloedbad. Na tientallen wedstrijden in de eerste twee weken waarin ik mijn team probeerde te helpen maar er niet in slaagde mijn team te helpen, gaf ik het op. Dat deden de meeste van mijn vrienden ook, waardoor de aantrekkingskracht van de niet-gerangschikte modus toen teniet werd gedaan - het is gemakkelijker om te lijden onder onevenwichtige teams als je erover kunt zuchten met mensen die je kent.

Blizzard lijkt eindelijk de zorgen van spelers weg te nemen over de gerangschikte modus, Ramattra's belachelijke ultiemeinvestering veilig is en u uw kans vergroot op het gebrek aan verdienbare in-game valuta in het komende seizoen 3, maar het voelt een beetje laat. Vooral omdat de ontwikkelaar de spelersbasis verantwoordelijk lijkt te houden voor hun eigen onvrede - in zijn blogpost over seizoen 2 zei de ontwikkelaar dat "de nieuwe gerangschikte modus leed aan slecht begrip" en "Er was verwarring over de echte rang van spelers en hoe dat vertaalde zich naar hun vaardigheidsniveau.

Ik weet niet hoe het met jou zit, maar ik weiger de schuld op me te nemen voor het niet begrijpen van een systeem als de leidinggevenden dat niet kunnen (zal niet) leg duidelijk uit welk systeem ze hebben gemaakt. Blizzard is de enige entiteit in Overwatch 2 die van iemand bepalen echte rang en het classificeren van de vaardigheidsniveaus, laat staan ​​hoe de aanduidingen in de loop van de tijd veranderen. Maar in plaats van het aan het publiek uit te leggen, zijn wij blijkbaar het probleem. Als een ontwikkelaar niet genoeg om zijn spelers geeft om dingen goed uit te leggen, wat heeft het dan nog voor zin om te spelen?

Het goede nieuws is dat mijn investering in de franchise relatief laag is. Ik begon slechts zes maanden voor het einde van de eerste game, en alleen om sociale redenen. Ik ben er doorheen gefietst Sea of ​​Thieves, Halo OneindigEn nu Overwatch 2 als een manier om op de hoogte te blijven van mijn vrienden, en er is geen tekort aan andere spellen om mee door te gaan.

Blizzard maakt het waarschijnlijk niet uit of ik stop, en mijn vrienden ook niet. We kopen niet elk seizoen de gevechtspassen. Ik ondersteun een game in deze staat niet met mijn geld - en ik sta ook niet te popelen om mijn tijd te besteden na de emotionele afvalcontainerbrand van seizoen 2. Maar weet je wat? ik heb betaald voor Overwatch. ik zou hebben betaald Overwatch 2 op een vergelijkbare manier als de afstemming beter was. Verdorie, ik heb vorig jaar $ 30 uitgegeven aan een kattenspel. Het enige dat ik van videogames vraag, zijn plezierige mechanica die ik kan leren en uiteindelijk de basis onder de knie kan krijgen. Overwatch 2 is het nu niet, en ik begrijp de overstap van mijn collega Michael Crider volledig van het origineel houden tot nul interesse hebben bij deze opvolger.