Door Robert Clarke, CEO van Kinaset, als onderdeel van de From The Trenches-functie van LifeSciVC.

Hoewel ik van plan ben de cultus van beroemdheden uit de weg te gaan, resoneerde een recente clip van Tom Hanks met mij over de huidige staat van de biotechmarkt. Terwijl de heer Hanks zijn evolutie naar dat vertrouwde, grootvaderachtige type staatsman voortzet, sprak hij wijs met een groep collega's en junioren en herinnerde hen eraan dat "Ook dit zal voorbij gaan'.

Met het voordeel van mijn eigen grijze haren en nu enkele tientallen jaren ervaring in de biotech-industrie, zou ik dat gevoel van "ook dit zal voorbijgaan" willen herhalen voor ons allemaal in de biotech, met name de jongere generatie opkomende oprichters, wetenschappers en mensen uit het bedrijfsleven. Het werk dat we gezamenlijk doen is te belangrijk voor patiënten. De mate van betrokkenheid die in de hele sector wordt getoond met de wind in de rug van innovatie zal de komende dagen leiden tot een opleving.

Helaas heb ik niet het vermogen om precies te zeggen wanneer en ik weet dat een terugkeer naar een meer bullish staat voor sommigen te laat zal komen. Maar als we uit persoonlijke ervaring spreken, kunnen we allemaal deze storm doorstaan ​​en geweldige dingen blijven doen voor mensen in nood. Ik heb de volatiliteit van de biotechmarkt rechtstreeks ervaren als een bankwetenschapper op middelhoog niveau, als een particuliere biotech-VP van Biologie die worstelde om VC-financiering aan te trekken, en als een beursgenoteerde CEO die publieke marktsteun probeerde te vinden. Het was altijd ongemakkelijk. Het ging altijd gepaard met wat pijn. Maar we zijn er altijd in geslaagd om eruit te komen toen de markt terugkeerde naar een gelukkiger plek.

Nu als CEO van een privébedrijf in een andere berenmarkt werkt, verergerd door een wereldwijde pandemie, een verstoorde toeleveringsketen en een onzeker Europees conflict, zie ik dat onze sector in een strijd verkeert, maar we zullen aan de andere kant uitkomen met versneld leren opgedaan in moeilijke tijden - we leren echt meer van tegenspoed dan wanneer we dingen krijgen aangereikt. Dit omvat tastbare zaken zoals het aanscherpen van een pitch en het onderhandelen over een term sheet, de moeren en bouten om uw project of bedrijf vooruit te helpen. En misschien net zo belangrijk, menselijke vaardigheden van emotionele intelligentie, mededogen en leren jezelf weer op te pakken. De blijvende mogelijkheid om bij een ander bedrijf of fonds terecht te komen, maar deze nieuwe ervaringen gaan met je mee.

Mijn eigen reis begon in 1999, net op het moment dat biotech op de eerste golf van de internetbubbel werd getrokken. De waarderingen waren ongelooflijk schuimig. Ik had verwacht een academicus te zijn toen een professor aan Harvard me vertelde dat ik geen professor wilde worden. Hij overhandigde me een kleine advertentie van de Boston Globe voor Advanced Inhalation Research (AIR) en ik vond mezelf al snel een Sr Scientist bij een volledige dochteronderneming van Alkermes.

Maar in 2001 was de zeepbel gebarsten en raakte biotech in de problemen toen de waarderingen snel daalden. Toen de FDA ons een paar maanden later verraste met een niet-goedkeuringsbrief voor een kandidaat-product, moest het bedrijf de moeilijke zakelijke beslissing nemen om te verkleinen om kapitaal te besparen. Er was een knauw van het wroeging van de overlevende toen ik mijn naaste collega's en vrienden het bedrijf zag verlaten. Met de verlaagde verbrandingssnelheid reageerde de markt wel op de beslissing van het management.

In 2008 was ik VP Biologie bij een particulier bedrijf (Pulmatrix) dat een door VC gesteunde seed/Series A had voltooid en aanzienlijke niet-verwaterende financiering van de Amerikaanse regering had verworven. We hadden een nieuwe leidende therapie en een opkomende platformtechnologie. We hadden een Serie B nodig. Maar oh my, het was het verkeerde moment om een ​​Serie B nodig te hebben. De gevolgen van de giftige hypotheekcrisis waren uitgegroeid tot een volledige financiële crisis. De banken waren too big to fail en zo. Biotech-investeringen droogden op. Wat we dachten dat een moordend verhaal was, was precies dat... een verhaal. We waren in staat om de vergaderingen te krijgen, wat we niet konden doen, was het vastleggen van toezeggingen. Ik leerde om op alle mogelijke manieren nee te horen, maar leerde ook door te zetten. We werkten met ongelooflijke efficiëntie en we namen harde beslissingen over geweldige ideeën die we op dat moment gewoon niet konden uitvoeren. We hadden geen gebroken deal, elke deal was destijds verbroken.

Uiteindelijk konden we voor de tweede keer voor een paar belangrijke investeerders komen. Het was inmiddels 2009 en de markt vertoonde net tekenen van heropleving. Beleggers stonden weer open om te luisteren. Ik draag het als een teken van trots dat een van de investeerders ons omschreef als "iets dat vast komt te zitten aan je schoen en je krijgt het er niet uit". En zo werd een Series B veiliggesteld.

Snel vooruit naar 2015. Ik was nu CEO van Pulmatrix en we doorstonden de typische draaipunten van biotech. Het hoofdprogramma had een addertje onder het gras geraakt en onze opkomende pijplijnprogramma's op de platformtechnologie waren nog preklinisch of fase 1. Pulmatrix had contant geld nodig en het zou moeilijk genoeg zijn om vers durfkapitaal op te halen voor een oudere investering... en dit alles werd nog verergerd door wederom een ​​neergang van de biotechmarkt.

Wederom zijn er veel vergaderingen geweest en zijn er veel nee's gehoord. Het was duidelijk dat het vinden van een opkomende voorsprong voor het VC-syndicaat een uitdaging zou worden, zelfs met de steun van de insiders. De IPO-markt was niet echt een optie gezien de marktomstandigheden en het stadium van de leidende activa van het bedrijf. Alternatieve fusiestructuren werden een serieuze overweging, of het nu gaat om een ​​rechte fusie of een omgekeerde fusie. In juni 2015 werd het bedrijf openbaar op de NASDAQ via een omgekeerde fusie en PIPE-financiering van insiders. Dit werd het startpunt voor de volgende fase, aangezien NASDAQ:PULM en toekomstige kansen om kapitaal op de openbare markten aan te trekken, toen biotech opnieuw opknapte.

Dus hoe zit het met vandaag en deze huidige bearmarkt die we allemaal proberen te navigeren? En wat is er deze keer anders?

Ik wou dat ik een nauwkeurige voorspelling kon geven, maar dat kan ik niet. Wat ik kan bieden, is mijn mening dat deze specifieke markt waarschijnlijk meer tijd nodig heeft om te reageren en terug te gaan naar waar we allemaal zouden willen zijn. Mijn mening wordt gedreven door mondiale zaken, restricties op benaderingen van de publieke markt en aanvullende financieringen, en sociale constructies in onze draagbare wereld.

Terwijl de wereld uit de wereldwijde pandemie tevoorschijn komt, erkennen we allemaal dat COVID-19 niet zomaar zal verdwijnen. Het gaat deel uitmaken van het voortdurende kader van infectieziekten waarmee we jaarlijks te maken krijgen, zoals griep en RSV. De uiteenlopende benaderingen over de hele wereld laten een sfeer van onzekerheid achter over wat de toekomst in petto heeft voor de volksgezondheid en voor de wereldwijde financiële markten.

De aanhoudende Russische invasie van Oekraïne zal de angst voor onrust blijven vergroten die het herstel van de biotechmarkt verder bemoeilijkt. Het potentieel voor de NAVO om actie te overwegen zal een punt van zorg zijn totdat een mogelijke oplossing duidelijker wordt.

Wat is er nu ook anders dan in 2008? Nou, toen kreeg je updates over het financiële nieuws in je dagelijkse nieuwsbrief naar je inbox op je computer. Hoe vreemd was dat. Nu, met de komst van Twitter enz., is het een constante knuppel van meningen die je iPhone-feed overspoelt van industriële bronnen, detailhandelaren, biotech-analisten en journalisten die door klikken op succes worden gemeten. Dit versterkt met name het signaal van negatief nieuws, zoals mislukte onderzoeken, inkrimpingen van biotech, NASDAQ-dalingen, enz.

Sinds de onstuimige dagen van begin 2021 is de mogelijkheid tot IPO extreem beperkt geworden. Het op één na beste ding voor IPO, de SPAC, is meestal niets meer geworden. Omgekeerde fusies zijn niet zo gemakkelijk ontstaan ​​als sommigen hadden voorspeld en waardevolle doelen worden bereikt met een groot aantal potentiële kandidaten. De bereidheid van cross-over-investeerders om in meer speculatieve spelen te springen, is op dit moment duidelijk teruggelopen.

Het zit in de menselijke natuur om extra voorzichtigheid te betrachten rond de kapitaalstroom totdat men voelt dat er niet aan het kleed wordt getrokken. We kunnen dus allemaal verwachten dat de volgende terugkeer naar een meer robuuste markt deze keer langer zal duren.

Dat brengt me terug bij meneer Hanks. Het is ongetwijfeld zwaar sleeën voor velen van ons op dit moment, waar je ook bent. Er zullen waarschijnlijk extra afbouw of herstructureringen plaatsvinden. Er zal meer tijd nodig zijn en er zullen meer deuren nodig zijn om aan te kloppen bij het zoeken naar de volgende financieringsronde. Maar geef alsjeblieft niet op. De vele patiënten die we bedienen hebben uw inzet nodig. Er zullen steeds nieuwe innovaties ontstaan ​​die zullen profiteren van uw ervaring en bekwaamheid. En zoals Tom zegt, ook dit gaat voorbij. Geniet in de tussentijd van de zomer, ga naar Top Gun in al zijn cheesy gung-ho glorie tussen 1986 en 2022, en blijf geïnspireerd raken door de vele geweldige dingen die we doen in de biotech-industrie.