|
DOOR JOHN WATSON
A blogpost van een tijdje terug dat besproken artikel kritisch over online leren inclusief dit citaat uit het originele artikel:
"Er is weinig uitgebreide informatie over de curricula, student-leraarratio's, hoeveel daadwerkelijk lesgeven plaatsvindt, of wat als academische ondersteuning door de scholen wordt geboden."
Mijn blogpost ging verder met te zeggen:
“Het is mij niet duidelijk wat “uitgebreid” in deze paragraaf betekent. Het is duidelijk dat er een gebrek aan algemeen begrip is voor veel van deze kwesties, ook binnen hogescholen en bij beleidsmakers. Maar bij DLAC hosten we een onderzoeksgemeenschap met universiteitsprofessoren en NGO-vertegenwoordigers, evenals organisaties zoals Michigan Virtual University, die uitgebreid over deze onderwerpen publiceert. Daarnaast zijn onderwijsstrategieën, academische ondersteuning en gerelateerde onderwerpen een focus van veel DLAC-sessies. Binnen de digitale leergemeenschap is deze informatie breed beschikbaar.”
Dit onderwerp verdient om een aantal redenen verdere discussie. De belangrijkste van deze redenen is dat er niet alleen een gebrek aan begrip is over online leren, maar ook een gebrek aan erkenning van de hoeveelheid informatie over online leren die beschikbaar is, inclusief van overheids- en academische bronnen. Deze bronnen valideren vaak online leren als een levensvatbare modaliteit door het bestaan zelf van het onderzoek. Met andere woorden, een tijdschrift zou geen artikelen publiceren over een onderwerp dat volgens de redacteuren onbelangrijk is.
Onderwijspsycholoog publiceerde onlangs een speciale uitgave dat kijkt naar online leren in het K-12-onderwijs. De artikelen variëren van vrij algemeen tot zeer specifiek.
"Online leren - leren waarbij interacties plaatsvinden die worden bemiddeld door het gebruik van digitale, meestal op internet gebaseerde technologie - is alomtegenwoordig, veelzijdig en evolueert, en creëert kansen en uitdagingen voor onderwijsonderzoek in de nasleep van de COVID-19-pandemie."
Leanna Archambault van de Arizona State University, Heather Leary van Brigham Young en Kerry Rice van Boise State schrijven in hun samenvatting:
“De groeiende verschuiving naar online leren heeft geleid tot nieuwe verwachtingen voor leraren, waaronder vaardigheden die nodig zijn om inhoudelijke kennis te combineren met boeiende pedagogische strategieën die gebruikmaken van de mogelijkheden van technologie. Als gevolg hiervan is online pedagogiek steeds relevanter geworden in moderne scholen. De uitdaging is het begrijpen van de aard van online pedagogiek, de vaardigheden die leraren nodig hebben om te slagen in online omgevingen, en de theoretische onderbouwing waarom deze vaardigheden essentieel zijn. Dit artikel ontvouwt de fundamentele componenten van online pedagogiek, bestaande uit vijf pijlers die gebaseerd zijn op de principes van leerlinggerichtheid, constructivisme en gesitueerd leren. Deze pijlers omvatten het vermogen om (a) relaties en gemeenschap op te bouwen, (b) actief leren op te nemen, (c) gebruik te maken van leermiddelen, (d) meesterschapsleren omarmen en (e) het leerproces personaliseren. We beschrijven hun theoretische onderbouwing, bespreken gerelateerde literatuur en overwegen implicaties voor de lerarenopleiding met daaropvolgende implicaties voor de wetenschap in onderwijstechnologie, onderwijspsychologie en de leerwetenschappen.”
De aanwezigheid van één nummer van één tijdschrift bewijst natuurlijk niet veel. Maar het is niet moeilijk om tal van andere tijdschriftartikelen en academische bronnen te vinden. Bijvoorbeeld:
"North Carolina State University" onderzoekers vrijgegeven bevindingDat blijkt uit een analyse van 284 verschillende onderzoeken naar de uitdagingen en best practices voor het online geven van K-12-lessen - een poging die tijdens de COVID-19-pandemie werd gelanceerd om docenten en beheerders te helpen bij de snelle overgang naar online instructie.'
Of zie de Tijdschrift voor onderzoek naar online leren. Of de Handboek voor onderzoek naar online en gemengd leren in het basisonderwijs. Of de Michigan Virtual Learning Research Instituut en hun onderzoeksdatabase. Of De blog van Michael Barbour. Of vele andere voorbeelden die er zijn en zonder veel moeite te vinden zijn.
Daarnaast hebben we een onderzoeksgroepbijeenkomst bij DLAC en verschillende onderzoeksgerichte sessies over de hoofdprogramma. "Diverse Lenses on Improving Online Learning Theory, Research, and Practice" is gebaseerd op de speciale uitgave van Educational Psychologist en bevat onderzoekers van Indiana University, Michigan State, Purdue, George Mason en Arizona State.
De volgende keer dat iemand zegt "online leren wordt niet goed begrepen", moet u klaar zijn om te reageren met "Ik neem aan dat u dat bedoelt u begrijp het niet - omdat veel andere mensen dat wel doen."
|
