OlliOlli World is al een geweldig skateboardspel, dus waar kunnen ontwikkelaars Roll7 nog meer uitbreiden? Blijkbaar gaat het antwoord daarop nog harder in op wat de game zou moeten zijn: een skateboard-actie-platformgame.

Als je al van OlliOlli World houdt en meer inhoud wilt, zijn de nieuwe toevoegingen in de VOID Riders-uitbreiding zeker de prijs waard.

Maar hoe zo?

Nebulord-regels!

Void Riders (zo zal ik het voor de rest van deze recensie spellen, maar ja, het is ook een acroniem) voegt een nieuwe verhaallijn en 11 nieuwe reguliere niveaus toe - vijf in de nieuwe wereld van de VOID terwijl de rest in drieën is verdeeld groepen voor drie bestaande biomen.

Hé, het blijkt dat Gnarly Mike's obsessie met buitenaardse wezens niet zomaar een valse samenzweringstheorie is, ze bestaan ​​en zijn hier op Radlandia aangekomen, op zoek naar exemplaren om mee terug te nemen naar de Nebulord. Dat omvat koeien en behoorlijk hype-schaatsers.

Sair'Rah, Khehvyn en Pftangxi zullen je drie leidende skaters zijn door deze kleine campagne, net als de drie lokale legendes in elke zone van de basiscampagne. Net als het basisspel blijft het schrijven in Void Riders net zo charmant, geestig en trendy als je zou verwachten. Wat als we de tafel omdraaien en deze buitenaardse wezens, vanuit ons perspectief, ook in buitenaardse wezens (ons) geloven en nu stomverbaasd zijn over hoe echt hun complottheorieën waren?

Er zijn ook een heleboel meer kosmische cosmetica met de toevoeging van Void Riders. Van RGB-broeken tot Khehvyns helm waarmee je kunt doen alsof je een van de neven van The Prince uit Katamari Damacy bent.

FS Indy 900

Maar voordat je de VOID, het nieuwe bioom, bereikt, ga je opnieuw naar Sunshine Valley, Cloverbrook en Burntrock, elk met drie nieuwe niveaus, elk met een heel ander uiterlijk dan het basisspel. De woestijnen van Burntrock regenen nu met zware stormen terwijl het bos van Cloverbrook nu bedekt is met sneeuw.

De nieuwe levels maken allemaal gebruik van een nieuwe platformgimmick. Een daarvan is de trekstraal. Doe een grijptruc terwijl je onder de paarse gloed bent en je zweeft omhoog. In de platformtrucs van het basisspel moest je trucs uithalen om voorbij grote paarse kristallen te komen en breekbare platforms neer te halen om toegang te krijgen tot het lagere gedeelte van een level. Deze keer is het andersom.

Maar het is niet de bedoeling dat je die meloengrijper voor altijd vasthoudt, je zou tegen de bovenkant van de UFO kunnen botsen die die trekstraal uitstraalt en de run beëindigt. Er zit een nuance in.

Er is goed gebruik gemaakt van de trekstraal, aangezien de nieuwe niveaus allemaal een flinke dosis lucht hebben. Hoe groot? De ongrijpbare 900-spin komt vrij veel voor en ik heb een paar 1260-spins geland. Combineer dat met balustrades die zichzelf alleen onthullen als je dichtbij bent en er is veel gebalde billen, snelle reflexen en stick-flicking in de nieuwe levels.

De 'platformer' in Action-Platformer naleven

Wat dat betreft vind ik de nieuwe niveaus van betere kwaliteit. Ten eerste hebben de ontwikkelaars het een beetje los gespeeld, waarbij het geheel de voorgrond en achtergrond contrasteerde door meer kleuren in de achtergrond te injecteren terwijl de voorgrond-achtergrondscheiding behouden bleef. Dus nu hebben levels meer pop, meer kleur, en dat is mooi.

Een andere opvallende verandering is hoe strak de sprongen zijn, waardoor je nauwkeuriger moet zijn wanneer je van een helling, rail of muur springt. Het is nog steeds eenvoudig genoeg om het absolute minimum te voltooien dankzij checkpoints.

Maar als je net als ik bent die erop staat om elk niveau zonder checkpoints te doen en dit als één lange combo te doen, zul je grondig worden uitgedaagd. Het handhaven van snelheid en momentum tot het einde is slecht. En ik weet niet of dit toeval is of met de volle bedoeling is gemaakt, maar ik laat de combo op het hele niveau altijd vaker wel dan niet vallen bij de laatste sprong voor de finish.

Het doet zeer. Het doet zoveel pijn, maar het was de moeite waard om de top 5 van de wereldwijde ranglijsten te bereiken bij de pers, het ontwikkelteam en de anderen die vroege toegang hebben tot de uitbreiding.

(Voor de context: mijn hoogste scores schommelen meestal rond de top 1500 of, erger nog, de top 5000. Ik haal niet zo vaak 1 miljoen scores, maar kan gemakkelijk meer dan 500,000 in een level doen.)

Wilde rit

Dat gezegd hebbende, is de aanscherping van de moeilijkheidsgraad via meer platformuitdagingen een probleem in de andere vier niveaus. Deze vier niveaus dienen als "baasgevechten" en daarmee bedoel ik "maak indruk op de buitenaardse skaters met je skatetrucs".

Er zijn geen checkpoints en je moet verschillende uitdagingen aangaan, zoals het raken van drijvende koeien op een zeer lange trekstraal. De eindbaas, die net als Tony Hawk's Underground een reeks zware sprongen en rails heeft die je moet spijkeren zonder te bukken, is behoorlijk uitdagend. Misschien zelfs voor mij te uitdagend.

Sluiting Gedachten

OlliOlli World Void Riders dient als een uitbreiding en geeft meer inhoud aan toegewijde fans die meer tijd en geld willen besteden aan het spel dat ze graag spelen. Void Riders zullen geen nieuwe fans bekeren, vooral niet met een aantal van de precieze platformacties die op sommige niveaus vereist zijn, en dat zou ook niet moeten. En dat is prima.

Maar als je een leaderboard-klimmende speler bent die een nieuwe uitdaging wil die OlliOlli World kan bieden, dan is Void Riders een must-grab. Het tilt het spel naar nieuwe hoogten, hoewel soms de moeilijkheidsgraad te snel stijgt en voor je het weet stoot je je hoofd op de UFO.

Bekijk onze recensie van OlliOlli World hier.

Gespeeld op pc. Review code verstrekt door Private Division.