Deze prijsniveaus zijn sinds 2008, 14 jaar geleden, niet meer gezien, waarbij olie de grootste stijging in één week sinds het begin van de gegevens heeft gezien.

De aandelen zijn in die week gedaald, terwijl bitcoin terug is naar $ 39,000 na een korte stijging tot $ 45,000.

Die stijging suggereert geen directe correlatie tussen bitcoin en olie, aangezien tal van factoren een rol spelen in de prijs van crypto, inclusief zijn eigen factoren, maar een soort macrocorrelatie is waarschijnlijk voor zover Europeanen en Amerikanen meer zullen uitgeven aan noodzakelijke dingen, en dus zullen hebben minder spaargeld om te investeren in bitcoin.

Als zodanig is wat olie doet misschien wel relevant voor wat bitcoin doet, hoewel in een zwakke en tijdelijke correlatie omdat er andere factoren zijn, waaronder de inbeslagname van nu drie Russische jachten die misschien gebitcoind hadden moeten worden, waarbij Italië de laatste is om er een te grijpen na Duitsland en Frankrijk.

Dat unieke aspect van bitcoin, omdat het ook een soort van goudkwaliteit heeft, maakt elke geïsoleerde analyse complex, maar het is waarschijnlijk veilig om te zeggen dat als mensen meer spaargeld hebben, er meer van in bitcoin zal gaan. En dus, hoewel de olie- of gasprijzen de prijs van bitcoin misschien niet direct zullen veranderen, zou de crypto waarschijnlijk meer of minder stijgen als consumenten niet meer zouden hoeven betalen voor benodigdheden.

We zagen dus een volatiele week in bitcoin toen het steeg als reactie op strikte kapitaalcontroles in Rusland, en vervolgens daalde, misschien als reactie op het besluit van olie om te springen.

Gas steeg ook met 4.34% tot bijna $ 5 dollar, waarbij de tektonische geopolitieke platen zo verschuiven op een manier dat het lijkt alsof het Europa als toeschouwer heeft.

Multipolaire wereld?

"We kijken naar opties die we nu kunnen nemen als we het Amerikaanse verbruik van Russische energie zouden verminderen. Maar wat echt het belangrijkste is, is dat we een constante toevoer van wereldwijde energie behouden', zei Cecilia Rouse, voorzitter van de Amerikaanse Council of Economic Advisers, vrijdag tegen verslaggevers. “We willen die markt niet verstoren.”

Een markt waarin de VS niet alleen zelfvoorzienend is, maar ook een exporteur is in groot contrast met Europa, dat zo'n 35% van zijn gas uit Rusland importeert. Voor sommige landen, zoals Polen, is dit bijna 90%.

Er worden nu plannen gemaakt voor Europese energieonafhankelijkheid, met een zonnedak op elk huis dat 25% van de energiebehoefte dekt.

Maar het continent heeft misschien een meer fundamentele heroverweging nodig om te beslissen of er een Europa is of geen Europa te midden van een opnieuw bevestigend Rusland, een semi-terugtrekkende VS en nieuwe chequeboekjes uit China.

Als er geen Europa is, kunnen Europese burgers heel goed om verwaterd stemrecht vragen bij de verkiezingen in de VS, want zoals de zaken er nu voor staan, lijkt het erop dat Europa niet helemaal iets beslist en de VS alles beslissen, ook wat betreft olie en gas.

De VAE en Saoedi-Arabië weigeren beide de olietoevoer te vergroten, ondanks deze enorme prijsstijging. Sommigen noemen het een neutraliteitsverklaring voor de VAE omdat ze vinden dat de VS niet genoeg heeft gedaan om hen te helpen in de oorlog in Jemen.

ONS. Heeft Europa met hen gesproken? Rusland heeft natuurlijk, terwijl de VS overkomt als niet echt proberend, niet zoveel als ze zouden hebben als ze hoe dan ook van positie zouden ruilen met Europa.

Maar waar is Europa in dit alles? Een gemakkelijke reactie zou natuurlijk iets zijn dat hoe dan ook had moeten gebeuren, een normalisering van de betrekkingen met Iran.

Ze zijn een dictatuur, maar dat geldt ook voor de rest en als ze voor neutraliteit kiezen, is er geen reden voor Europa om niet ook voor neutraliteit te kiezen.

Omdat de oorlog in Oekraïne fundamenteel gaat over zijn olie en gas, vooral de vele reserves die het in de Zwarte Zee zou hebben.

Het gaat ook over een heleboel andere dingen, maar dat olie en gas de prijs is die van de Oekraïners moet worden afgenomen en rechtstreeks naar Moskou moet worden gestuurd om de bevolking van Oekraïne te verarmen, terwijl Moskou meer controle krijgt over de energieleveringen aan Europa.

Of dat zouden ze willen denken, want de tijd is gekomen dat Europa gaat beslissen of er een Europa is of niet.

De Europese Pool

Als er een Europa is, dan zou de kwestie van energie, inclusief de aankoop van olie en gas, op continentaal niveau moeten zijn, omdat dergelijke bronnen veilig moeten worden gesteld.

Als elk land zijn eigen bronnen van olie en gas heeft, hoe kunnen ze die dan veiligstellen als Rusland gewoon besluit om die bron onder eigen controle te brengen, Rusland verder versterkend om de koper dan misschien ook onder zijn eigen controle te brengen.

Olie en gas onder controle op EU-niveau hebben, is echter een belangrijke stap die gepaard moet gaan met het vermogen van de EU om geweld te gebruiken.

Geen van beide betekent noodzakelijkerwijs een ongemakkelijk niveau van soevereiniteitsdelegatie. Ze kunnen allebei worden geregeld via een veiligheidsraad en een energieraad waar vertegenwoordigers van elke lidstaat dergelijke zaken afhandelen, voorgezeten door een door de EU aangestelde.

Of die EU-voorzitter al dan niet door EU-burgers wordt gestemd, is dan een bredere kwestie die zich moet concentreren op de vraag of de voorzitter van de EU-Commissie wordt gestemd of niet, want dat zou de structuur zijn die naar beneden druppelt.

Maar het is niet relevant waar het gaat om het vermogen van Europa om als één geheel op te treden, en zoals we hebben gezien met betrekking tot recente sancties, vormt zich duidelijk een structuur waarin Europa duidelijk in staat is om als één front op te treden.

Nergens echter dichtbij genoeg. Het zou niet de VS moeten zijn die met de VAE praat. Bij gebrek aan reeds bestaande structuren zou het waarschijnlijk de Duitse kanselier Olaf Scholz moeten zijn die met hen praat, maar om Europa in staat te stellen zijn belangen veilig te stellen en te verdedigen, zou de EU-minister van Energie deze zaken moeten behandelen.

De Top over Europa is precies op tijd en daaruit blijkt heel duidelijk dat het Europese publiek als geheel dergelijke structuren op continentaal niveau wil zien, omdat ze kunnen begrijpen dat ze anders niet kunnen concurreren met potentieel tegenstrijdige belangen die China, Rusland , of zelfs de VS zou kunnen hebben.

Voor de laatste hoeft het niet positief tegenstrijdig te zijn voor zover de VS iets zouden kunnen doen, maar negatief tegenstrijdig voor zover ze niet doen wat in het belang van Europa zou zijn om te doen, zou voldoende zijn om negatief van invloed zijn op het nationale belang van Europa.

Een potentieel controversieel voorbeeld hier zou heel goed kunnen zijn dat de VS een zeer botweg nee zeggen tegen een no-flyzone in Oekraïne.

Als Europa zijn eigen defensiecapaciteit had, zouden zij misschien ook nee hebben gezegd, maar hebben ze momenteel realistisch de mogelijkheid om ja te zeggen, zelfs als ze dat zouden willen?

Dit is potentieel existentieel voor Europa, omdat de Verenigde Staten momenteel een vaste verbintenis hebben met de NAVO, maar er zijn veel scenario's waarin dat zou kunnen veranderen, zoals dat de VS ergens in de Stille Oceaan vastloopt of zelfs het Amerikaanse publiek over tien jaar denkt dat Europa is een continent verwijderd en zou zijn eigen problemen moeten oplossen.

Sommigen denken dat al, waaronder Tucker Carlson die een van de meest bekeken heeft
eigenzinnige politieke show in de VS.

Het is diezelfde Carlson die aantoonbaar het beleid van geen troepen voor de Verenigde Staten heeft gemaakt terwijl de onderhandelingen gaande waren.

Dat is waarschijnlijk een blunder, vooral omdat de VS de sterkste optie zo vroeg in de onderhandelingen met de Amerikaanse president Joe Biden van tafel schoof, misschien bezorgd op het moment dat hij zou worden uitgescholden door Tucker Swanson McNear Carlson.

Goed of fout, behalve dat Europa niet kan verwachten dat de VS de nationale belangen van Europa in dezelfde mate verdedigen als Europa zijn eigen nationale belangen zou willen verdedigen.

Iets dat we nu heel duidelijk zien, vooral in de meer subtiele onderstromen van dit alles, de geopolitiek van olie en gas.

Een derde reactie van de Europese Unie, naast het normaliseren van de betrekkingen met Iran en het continentaal maken van energie en veiligheid, is een serieuze overweging van de hernieuwde vitaliteit van Turkije van zijn aanvraag voor toetreding tot de Europese Unie.

Dat ze moslim zijn, mag natuurlijk helemaal niets uitmaken voor de aanvraag. Wat bepaalde sociale rechten betreft, heb je nog steeds staten in de VS die abortus verbieden, dus op EU-niveau moet er flexibiliteit zijn om rekening te houden met de lokale culturele gezindheid.

Er is dus aantoonbaar, rationeel gezien, geen belemmering om toe te treden, behalve de grotere moeilijkheid om te bepalen of het beter zou zijn voor Europa en Turkije voor Turkije om toe te treden of anderszins. Een pluspunt kan zijn dat er geen spanningen meer zijn met betrekking tot de Griekse eilanden als beide deel uitmaken van de EU. Een negatief punt kan zijn of Turkije evenveel vrijheid zou hebben om te handelen in zijn regio, hoewel de belangen van Turkije ook die van Europa zijn.

Hoe dan ook, in tegenstelling tot Rusland, heeft Turkije duidelijk besloten dat ze Europeaan zijn en hebben ze gekozen voor een alliantie met Europa.

Als zodanig moet er een verhoging van de kernrelaties zijn, want vanuit strategisch oogpunt kan worden gesteld dat Turkije voor de EU, zo niet zo belangrijk als de VS, dan een goede tweede is en misschien zelfs belangrijker dan het VK.

Dat komt omdat Turkije dat hele gebied nabij de zuidoostelijke grens van de EU en zelfs tot aan het zuiden kan beveiligen, samen met Italië, Spanje en Frankrijk.

Dit alles suggereert dat Europa een strategische herziening nodig heeft met de inbreng van de lidstaten om richtinggevende conclusies te trekken over wat de nationale belangen van Europa zijn en hoe Europa deze wil bereiken en verdedigen.

Terwijl het om olie gaat, werden dergelijke pieken meestal gevolgd door een crash, omdat olie, in tegenstelling tot bitcoin, niet echt een vast aanbod heeft en veel goede vervangingen heeft.

Auto's met zonnedak kunnen een voorbeeld zijn van een reactie van de Europese auto-industrie, niet in de laatste plaats omdat ze waarschijnlijk als warme broodjes over de toonbank gaan.

De lente is ook bijna hier, dus vroeg of laat zal het oliekartel waarschijnlijk breken als sommigen proberen zoveel mogelijk euro's van deze hoge prijzen te grijpen voordat ze vallen.

De piek kan daarom tijdelijk zijn, aangezien de actoren zullen reageren op de ontwikkelingen waarbij Europa het meest te winnen heeft bij dergelijke acties en de duidelijke opties heeft welke acties moeten worden ondernomen nu het continent een historisch punt bereikt.