Zephyrnet-logo

Nieuwe Parkinson-test ruikt succes

Datum:

De ziekte van Parkinson treft miljoenen mensen over de hele wereld. De degeneratieve aandoening veroorzaakt karakteristieke tremoren, moeite met lopen en gaat vaak gepaard met complicaties zoals dementie, depressie en angst.

Een van de grootste uitdagingen rond de ziekte van Parkinson is de diagnose. Er is geen enkele, algemeen beschikbare test die de ziekte kan bevestigen of uitsluiten. Het kan vooral frustratie veroorzaken, omdat de ziekte in een vroeg stadium het best te behandelen is.

Dat kan echter snel veranderen. Een vrouw identificeerde dat ze schijnbaar het vermogen had om de ziekte te "ruiken" bij de getroffenen, en werkt nu samen met wetenschappers om een ​​test voor de aandoening te ontwikkelen.

Volg je neus

Het menselijke reukvermogen is over het algemeen niet bijzonder indrukwekkend. Het helpt ons te genieten van de geur van vers brood dat in een oven wordt gebakken, of de geur van vers gemaaid gras. Als hulpmiddel om de wereld om ons heen te inspecteren en te leren kennen, schiet het echter echt tekort.

Sommigen van ons zijn echter beter in staat op het gebied van reuk dan anderen. Joy Milne uit Perth, Schotland, is zo'n persoon. Op een dag ontdekte ze een verandering in de karakteristieke geur van haar partner, en twaalf jaar later werd de ziekte van Parkinson vastgesteld.

Het idee dat iemand een verschil zou kunnen 'ruiken' met mensen met de ziekte van Parkinson is eenvoudig te testen. Toen Milne uiteindelijk het idee vatte dat de andere geur die ze opmerkte, misschien verband hield met de toestand van haar man, trok ze al snel de interesse van wetenschappers. Met de hulp van haar partner, een voormalige arts, werkte ze samen met onderzoekers Dr. Tilo Kunath en professor Perdita Barran om verder te onderzoeken.

beeldDelen van een haarzakje. (Openbaar domein, NIH)
” data-medium-file=”https://hackaday.com/wp-content/uploads/2022/09/Hair_follicle-en.png?w=400″ data-large-file=”https://hackaday.com /wp-content/uploads/2022/09/Hair_follicle-en.png?w=673″ loading=”lazy” class=”wp-image-552999 size-medium” src=”https://hackaday.com/wp -content/uploads/2022/09/Hair_follicle-en.png?w=400″ alt width=”400″ height=”371″ srcset=”https://hackaday.com/wp-content/uploads/2022/09 /Hair_follicle-en.png 909w, https://hackaday.com/wp-content/uploads/2022/09/Hair_follicle-en.png?resize=250,232 250w, https://hackaday.com/wp-content/uploads /2022/09/Hair_follicle-en.png?resize=400,371 400w, https://hackaday.com/wp-content/uploads/2022/09/Hair_follicle-en.png?resize=673,625 673w” sizes=”(max -breedte: 400px) 100vw, 400px”>
Anatomie van een haarzakje. (Openbaar domein, NIH)

Het vermoeden was dat de verandering in geur te wijten zou kunnen zijn aan een chemisch verschil in talg, de olieachtige substantie die de talgklieren naar de huid afscheiden. Er werd een test samengesteld waarbij Milne T-shirts moest ruiken die door verschillende mensen werden gedragen. Sommige deelnemers hadden de ziekte van Parkinson, andere niet. Milne was in staat om de shirts correct te identificeren die werden gedragen door degenen met de ziekte. Ook ontdekte ze de kenmerkende geur op een T-shirt van iemand uit de groep zonder Parkinson. Slechts acht maanden later werd ook bij die persoon de ziekte vastgesteld. Het diende als een klinkende indicatie dat er een detecteerbare chemische signatuur van de ziekte van Parkinson kan zijn.

Na jaren van onderzoek heeft een groep onderzoekers onder leiding van Barran een eenvoudige test voor de ziekte ontwikkeld. Een monster wordt genomen door een wattenstaafje op de achterkant van de nek af te vegen. Het monster wordt vervolgens geanalyseerd op moleculen die verband houden met de ziekte van Parkinson. Het dient als een eenvoudig klinisch hulpmiddel om patiënten te helpen identificeren die mogelijk aan de aandoening lijden.

De test werkt door bepaalde zware lipidemoleculen te identificeren die alleen worden aangetroffen bij mensen met de ziekte van Parkinson met behulp van massaspectrometrietechnieken. De test bevindt zich momenteel in een vroeg ontwikkelingsstadium en is met succes uitgeprobeerd in laboratoriumomgevingen. Het heeft als bijkomend voordeel dat de uitstrijktechniek niet-invasief is.

Future Work

De volgende fase is om de talganalysetechniek te ontwikkelen tot een eenvoudige gestandaardiseerde test die kan worden uitgevoerd in typische klinische omgevingen, in ziekenhuizen en doktersklinieken over de hele wereld. Het algemeen beschikbaar hebben van de test kan de sleutel zijn tot vroege identificatie van de ziekte. Milne heeft het vermogen aangetoond om de verandering in talg te ruiken voordat klinische symptomen duidelijk werden; de test zou dus theoretisch hetzelfde kunnen doen. Momenteel kan de diagnose van de ziekte van Parkinson in het VK maanden of jaren duren, dankzij het werk en de achterstand van patiënten in het systeem. Een eenvoudig uitstrijkje zou daar verandering in kunnen brengen, zodat patiënten eerder vroeger dan later bij de juiste specialist worden geholpen.

Milne zet haar werk voort en werkt samen met wetenschappers om te zien of ze andere ziekten door geur kan identificeren. Prime kandidaten zijn onder meer tuberculose en kanker. De laatste van de twee is gevonden detecteerbaar door honden in sommige gevallen, dus Milne's eigen zeer capabele neus kan misschien dezelfde prestatie leveren. Ook in het openbaar ruikt ze af en toe de karakteristieke Parkinson-signatuur. Ze is echter geadviseerd door medisch-ethische professionals dat ze mensen niet kan informeren over haar bevindingen. Milne merkt op dat de meeste huisartsen een patiënt die voor tests kwam, buiten beschouwing zouden laten op basis van de getuigenis van een vrouw die rook dat ze hoe dan ook een ziekte had.

De algemene ontwikkeling van de swab-test laat zien hoe effectief de wetenschap kan zijn bij het testen van buitengewone claims. Toen Milne beweerde de ziekte van Parkinson te kunnen 'ruiken', waren wetenschappers snel in staat om een ​​test te bedenken die bevestigde dat dit het geval was. Van daaruit waren ze in staat om erachter te komen wat er op een laag niveau gebeurde en het om te zetten in echt medisch voordeel. Dat is het voordeel van de wetenschappelijke methode aan het werk!

spot_img

Laatste intelligentie

spot_img