Dit artikel komt uit The Checkup, de wekelijkse biotech-nieuwsbrief van MIT Technology Review. Om het elke donderdag in je inbox te ontvangen, hier aanmelden.

Microplastics zijn vrijwel overal waar je kijkt. Deze kleine stukjes plastic vervuiling, minder dan vijf millimeter doorsnee, zijn gevonden in menselijk bloed, moedermelk en placenta's.

Ja, ze zitten in ons drinkwater en de lucht die we inademen. Maar ze zijn ook gevonden in delen van de planeet die je als ongerept zou kunnen beschouwen, zoals de Franse Pyreneeën, de Galápagos Eilanden, en zelfs de Marianentrog- het diepste deel van de oceaan. Onlangs hebben we gehoord dat het recyclingproces tonnen microplastics in het milieu kan doen vrijkomen.

Gezien hun gruwelijke alomtegenwoordigheid, is het de moeite waard om na te denken over wat we weten over microplastics. Wat doen ze ons aan?

Het korte antwoord is: we weten het eigenlijk niet. Maar wetenschappers zijn begonnen met het opbouwen van een beeld van hun potentiële effecten van vroege studies bij dieren en klompjes cellen.

Deze week kwam ik het tegen een nieuwe studie dat kijkt naar de impact die microplastics kunnen hebben op onze immuuncellen. Het is heel moeilijk om dit soort onderzoek bij mensen te doen - om te beginnen kun je iemand niet ethisch injecteren met kleine stukjes plastic. Dus keken de onderzoekers naar cellen in een schaaltje.

Ze keken met name naar macrofagen - een type witte bloedcel die vreemde indringers doodt en dode cellen helpt verwijderen. Thierry Rabilloud van het Franse Nationale Centrum voor Wetenschappelijk Onderzoek en zijn collega's onderzochten hoe macrofagen reageerden op bolletjes polystyreen.

Tests toonden aan dat sommige soorten macrofagen de plastic kralen volledig verzwelgen. Anderen niet. De cellen die worden volgestopt met plastic gedragen zich anders, wat suggereert dat ze misschien niet zo goed werken als bescherming tegen schadelijke bacteriën en andere indringers die ziekten kunnen veroorzaken.

Rabilloud en zijn collega's schrijven dat microplastics bredere effecten kunnen hebben op het immuunsysteem in het algemeen, evenals op de gezondheid van de lichaamsweefsels waarin de deeltjes infiltreren. 

Een resterende vraag is wat er gebeurt nadat het plastic in onze cellen is gebracht. Het is mogelijk dat ons lichaam een ​​manier kan vinden om het te elimineren. Maar als dat niet het geval is, kan het de rest van ons leven blijven hangen en de cellen die het heeft geïnfiltreerd beschadigen of doden.

Microplastics kunnen andere gevolgen voor de gezondheid hebben. U herinnert zich misschien een recente Tech Review dit artikel bijvoorbeeld over onderzoek naar hun effecten op zeevogels. Deze arme dieren worden vaak blootgesteld aan veel plastic omdat afval op zee ronddrijft en uiterst langzaam vergaat.

Hier kunnen stukjes plastic uiteindelijk verschillende soorten bacteriën verzamelen, die zich aan hun oppervlak hechten. Zeevogels die ze binnenkrijgen, eindigen niet alleen met een maag vol plastic, waardoor ze kunnen verhongeren, maar ze maken ook kennis met soorten bacteriën die ze anders niet zouden tegenkomen. Het lijkt hun darmmicrobioom te verstoren.

Er zijn vergelijkbare zorgen voor mensen. Deze kleine stukjes plastic, die over de hele wereld zweven en vliegen, zouden kunnen fungeren als een "Trojaans paard", waarbij schadelijke, medicijnresistente bacteriën en hun genen worden geïntroduceerd. sommige onderzoekers stellen het.

Het is een diep verontrustende gedachte. Naarmate het onderzoek vordert, leren we hopelijk niet alleen wat microplastics met ons doen, maar ook hoe we het probleem kunnen aanpakken.

Lees meer uit het archief van Tech Review

Het is te simplistisch om te zeggen dat we al het plastic moeten verbieden. Maar we kunnen wel een revolutie teweegbrengen in de manier waarop we het recyclen, zoals mijn collega Casey Crownhart opmerkte in een dit artikel vorig jaar gepubliceerd. 

We kunnen rioolwater gebruiken om de opkomst van antimicrobieel resistente bacteriën te volgen, as Ik schreef in een vorige editie van de Checkup. Op dit moment hebben we alle hulp nodig die we kunnen krijgen...

… mede daarom onderzoeken wetenschappers ook de mogelijkheid van kleine virussen gebruiken om resistente bacteriële infecties te behandelen. Fagen werden ongeveer 100 jaar geleden ontdekt en zijn aan een comeback toe!

Ons immuunsysteem is ongelooflijk ingewikkeld. En seks is belangrijk: er zijn belangrijke verschillen tussen het immuunsysteem van mannen en vrouwen, zoals Sandeep Ravindran schreef deze functie, dat in ons tijdschriftnummer over gender stond.

Het is moeilijk om uit te werken hoe de verontreinigende stoffen in onze omgeving ons zouden kunnen beïnvloeden. Maar exposomics is op de zaak. 

Van overal op internet

Een hulplijn voor eetstoornissen ontsloeg zijn personeel en gebruikte in plaats daarvan een chatbot om mensen te ondersteunen. Binnen enkele weken moest de National Eating Disorder Association de chatbot offline halen - er was vastgesteld dat hij informatie gaf die "schadelijk was en niets met het programma te maken had", zei een woordvoerder. (moederbord)

Leden van de miljardair Sackler-familie zullen worden beschermd tegen toekomstige juridische claims rond de betrokkenheid van hun bedrijf bij het voorschrijven van opioïden. De familie, die eigenaar is van Purdue Pharma, krijgt immuniteit in ruil voor een betaling van $ 6 miljard, die zal worden besteed aan schadevergoeding voor slachtoffers en reddingsmedicatie voor overdoses. (New York Times)

De mensen die in het laboratorium gekweekt vlees maken, beweren misschien dat het beter is voor het dierenwelzijn en het milieu, maar hoe zit het met de religieuze perspectieven van de mensen die het misschien kopen en eten? Volgens onderzoeken zou 68% van de hindoes gekweekte kip eten, en 81% van de ondervraagde boeddhisten zei dat ze gekweekt rundvlees zouden eten. (Natuurvoedsel)

Wat gebeurt er als je een psychedelicum injecteert in de aderen van gezonde vrijwilligers? Alles van mystieke ervaringen en de transcendentie van tijd en ruimte tot misselijkheid, hoge bloeddruk en onbehagen. (Vertaalpsychiatrie)

Koraalriffen behoren tot de meest diverse ecosystemen op aarde. Nu blijkt dat het microbioom van het Pacifische koraalrif net zo divers is als dat van de rest van de planeet samen. Wetenschappers vonden 2.87 miljard genetische sequenties in monsters genomen van 99 riffen. (Nature Communications)