Ontvang je? Inman's Agent Edge? Zorg dat je hier geabonneerd bent.

Hoe ziet het pensioen er in de toekomst uit? Voor velen is de leeftijd waarop ze met pensioen wilden gaan, het bereiken van de leeftijd waarop ze met pensioen zouden gaan verder naar buiten geduwd. Degenen die nu moeite hebben om de eindjes aan elkaar te knopen, overwegen misschien om met pensioen te gaan om de inflatie tegen te gaan.

Niemand weet hoeveel geld ze nodig hebben pensioen. We zouden kunnen inschatten als iemand ons zou kunnen vertellen hoe lang we zullen leven en waaraan we zullen sterven. Langzame achteruitgang waarvoor langdurige zorg nodig is, kan erg duur zijn. Sommige mensen sparen voor zo’n gebeurtenis, maar sterven in hun slaap voordat ze 80 wordenth verjaardag.

Niemand praat over met pensioen gaan en onvermoeibaar, toch doen mensen het. Ik denk dat het veilig is om het idee ter discussie te stellen dat pensioen voor altijd moet zijn.

Er is heel veel advies beschikbaar over hoeveel geld iemand nodig heeft om met pensioen te gaan, en het meeste daarvan komt van mensen die hun brood verdienen door mensen te helpen bij het beleggen van pensioenfondsen.

In januari 2021 belde een vriend om hulp. Hij is niet alleen een vriend, hij is een concurrent en een buurman. Hij vertelde me dat hij dat was van plan met pensioen te gaan binnenkort.

Ik vroeg hem waarom hij dat in vredesnaam zou willen doen. Hij is makelaar-eigenaar van zijn eigen bedrijf en hij is de enige persoon in zijn bedrijf. Zijn overheadkosten zijn laag en hij is al tientallen jaren actief in de vastgoedsector.

Hij vertelde me dat hij het werken beu was. Hij wilde zijn cliënten naar mij doorverwijzen. Ik herinnerde hem eraan dat als hij zijn licentie actief hield, hij die klanten naar mij of naar anderen kon verwijzen verwijzingskosten innen. Ik vroeg hem ook waarom hij werkte als hij dat niet wilde. Waarom neem je niet een paar maanden vrij?

Hij besloot niet met pensioen te gaan en nam in plaats daarvan wat vrije tijd. Hij is blij met zijn beslissing. Hij werkt samen met verkopers die hij kent en verwijst de kopers door naar andere makelaars. Hij wil niet de verantwoordelijkheid hebben om toezicht te houden op zijn eigen makelaars en is begonnen met het verkopen van vastgoedbeleggingen.

Wij noemen het gekscherend ‘semi-pensioen’. Hij werkt alleen met de klanten waarmee hij wil werken, en hij werkt niet meer fulltime.

Hij lijkt meer van het leven te genieten en minder te werken. Ook al werkt hij minder, hij bedient zijn klanten goed – en beter dan iemand die onervaren is, het te druk heeft of te gefocust is op het opbouwen van een imperium.

Elke agent die zich voorbereidt op zijn pensioen zou hetzelfde moeten kunnen doen, tenzij de maandelijkse overheadkosten te hoog zijn, de makelaar minimale verkoopvereisten heeft of er franchisekosten zijn. Ik heb agenten gekend die nog aan het werk waren toen ze in de 80 waren. Ik ken veel makelaars en makelaars die halverwege de zeventig zijn en het goed doen.

Ik betwist het verhaal dat oudere, meer ervaren makelaars en makelaars met een gevestigde klantenbasis de sector op de een of andere manier schade zullen toebrengen door met minder klanten te werken voor minder verkopen of door alleen huizenverkopers te vertegenwoordigen.

Elke plannen die ik had voor mijn pensioen veranderde tijdens de Grote Recessie en de huizenmarktcrash. Mijn plannen hadden een fatale fout, namelijk dat ik die recessie niet had gepland. Tijdens de recessie daalde het aantal makelaars en daalde de gemiddelde leeftijd met een paar jaar, wat aangeeft dat oudere makelaars zich terugtrokken uit de vastgoedsector.

Toen het allemaal voorbij was, veranderden mijn prioriteiten. Het afbetalen van het huis werd een prioriteit. Schuldenvrij zijn betekent meer vrijheid en minder verantwoordelijkheid. Ik heb ook de bijdragen aan mijn HSA (ziektekostenspaarrekening) en aan mijn pensioenregeling verhoogd.

Het is veel gemakkelijker om geld op te bergen nadat de kinderen het nest hebben verlaten. De kosten gaan flink omlaag. Het is een geweldige tijd om te werken en te sparen.

Een vriend van mij is afgelopen winter met pensioen gegaan. Ze is advocaat en houdt haar licentie actief. Ze heeft gewoon besloten dat het eigenlijk geen zin meer heeft om te werken. Ze kookt, tuiniert en houdt kippen.

De pandemie maakte haar wakker. Haar ideeën over hoe ze haar tijd wil besteden zijn veranderd. Daar kan ik me wel in vinden. Hoe ik mijn tijd besteed, is nu belangrijker voor mij en geld is minder belangrijk.

We worden aangemoedigd om vanaf onze eerste baan al een pensioenplan te maken. Het hangt boven ons hoofd en veroorzaakt eerder zorgen dan opwinding. Het idee om te sparen voor hun pensioen weerhoudt mensen ervan van het leven te genieten – en zorgt ervoor dat ze een baan behouden die ze haten.

Ik denk niet dat ik ooit voor de lol heb gewerkt en werk al sinds mijn tienerjaren fulltime. Soms heb ik wel plezier, maar mijn idee van plezier beperkt zich niet tot werken en geld verdienen. Een van de redenen dat ik na mijn 55e mijn eigen bedrijf begon, was dat ik enige flexibiliteit en controle zou hebben over wanneer en hoe ik met pensioen ga.

Er bestaat geen one-size-fits-all pensioen. Ik heb gemerkt dat wanneer de werkloosheid hoog is, pensionering wordt aangemoedigd. Als de arbeidsmarkt krap is, worden werken en het uitstellen van de pensionering aangemoedigd en lezen we artikelen over hoe met pensioen gaan slecht voor ons is en ook ongezond.

We weten niet hoe lang we zullen leven of hoe we zullen sterven, wat plannen moeilijk maakt. Het is beter om een ​​verlanglijstje te hebben, enkele doelen en enkele kortetermijnplannen die kunnen worden gewijzigd. Een exitplan is ook nuttig.