Mangavania is een actieplatformgame die zich afspeelt in 20 levels, ingesteld op een monochroom palet en 8-bits soundtrack. In de spelbeschrijving staat dat de Mangavania het verhaal is van Yuhiko, die door de onderwereld vecht om een ​​remedie voor zijn broer te vinden.

Na het uitspelen van de game moest ik de exacte plot nog opzoeken. De enige stukjes verhaal die overal worden verteld, worden meegedeeld door willekeurige dierenpersonages die je in elk level kunt vinden. Zelfs als je ze vindt, is de dialoog die ze hebben onhandig geschreven. In feite is de enige echte reden om ze te vinden, omdat ze je edelstenen geven, die kunnen worden gebruikt om upgrades te kopen in het hoofdmenu, maar daarover later meer.

Voor het grootste deel zijn de niveaus op een niet-lineaire manier ingedeeld. Om ze te voltooien, moet je een bepaald aantal sprookjesachtige wezens vinden die in het level verborgen zijn en ze vervolgens met een aanval raken. Zodra je ze allemaal hebt geraakt, wordt de deur om het level te verlaten ontgrendeld en kun je er doorheen gaan.

Er zijn vijanden en vallen die het pad blokkeren, maar de gevechten zijn zo onbevredigend dat het beter is om alles als een te vermijden obstakel te beschouwen. Je aanvalsbereik is ongelooflijk kort en het heeft geen zin om vijanden te verslaan. Het kost eigenlijk meer tijd om ze te bevechten dan om ze te ontwijken - en je run is getimed.

Hoe sneller je het level voltooit, hoe beter de rang die je krijgt toegewezen voor dat level. Dit heeft geen invloed op iets anders dan het aantal edelstenen dat je ontvangt, die weer worden gebruikt om upgrades te kopen.

Er zijn vier upgrades om uit te kiezen: een dubbele sprong, een sprint, een pijl-en-boogaanval en als laatste een extra hart. Ik kocht eerst de mogelijkheid om dubbel te springen omdat het een enorme boost is voor de mobiliteit en ik had eerlijk gezegd geen interesse in het kopen van de andere upgrades. Het probleem is dat ik ongeveer halverwege het spel een niveau bereikte dat me vertelde dat ik de boogaanval nodig had om het niveau te voltooien.

Wat hier vervelend aan is, is dat je ook edelstenen kunt gebruiken om runs opnieuw te starten als je daarbij doodgaat. Bovendien verdien je niet veel edelstenen, tenzij je ongelooflijk snel door de levels raast of de eerder genoemde willekeurige dierenpersonages vindt. Ik realiseerde me niet dat de vaardigheden nodig zouden zijn om te ontgrendelen totdat ze nodig waren, dus ik moest het eerste niveau verschillende keren opnieuw spelen om edelstenen te slijpen voor de ontgrendelingen.

Nu kan er een argument worden aangevoerd dat ik beter had moeten spelen en dat dit geen probleem zou zijn geweest, maar er zijn twee dingen die ik daarop moet zeggen. De eerste is dat er geen manier is om de camera te pannen, en er zijn verschillende niveaus waarop het zoomniveau van het spel veel te wensen overlaat.

Veel niveaus hebben putten die je naar beneden kunt laten vallen waardoor je een gezond hart verliest. Er zijn ook veel secties waar je naar een lager niveau moet gaan. Er is absoluut geen manier om te weten welke welke is zonder de sprong te wagen. Dit wordt snel oud, en ik gaf niet echt om de andere vaardigheden, dus ik zag het kwaad niet in om edelstenen uit te geven om gewoon opnieuw te beginnen bij het checkpoint.

Mijn andere reden om zo snel mogelijk door levels te willen rennen, was de soundtrack. Er zijn een handvol nummers die op de achtergrond spelen, elk nummer even repetitief en saai als het vorige. Ik heb royaltyvrije muziek gehoord die een betere achtergrond zou hebben gemaakt.

Muziek en geluidsontwerp zijn een essentieel onderdeel van elke game, en Mangavania valt in beide opzichten plat. Niet alleen is de muziek vervelend, maar zelfs de geluidseffecten van de vijand zijn hinderlijk om naar te luisteren. Gecombineerd maakt het de toch al oninteressante gameplay nog moeilijker om door te zitten.

De ruigste levels zijn de baasgevechten, die volkomen overbodig aanvoelen. Stadia 10 en 20 bevatten beide, ironisch genoeg, baasgevechten, waarbij de baas van fase 10 de moeilijkste van de twee is. Ze nemen allebei een onredelijk aantal treffers om te verslaan, en ik zie eerlijk gezegd geen manier om de gevechten te beëindigen zonder de edelstenen te gebruiken om het gevecht voort te zetten.

Het zonder pardon verslaan van de eindbaas van het spel resulteert in een kredietscherm. Ik denk dat je broer veilig is, of genezen? Ik weet nog steeds niet wat hem mankeerde, of hoe het verslaan van een rare klodderman die gek aan zijn voet aan het plafond hangt hem kan genezen. Maar ik veronderstel dat dat het verhaal van Mangavania is.

De noodzaak om edelstenen te gebruiken om ze te verslaan, komt ook terug in het vorige nummer van mogelijk moeten slijpen voor edelstenen om het spel te beëindigen. De hele situatie wordt vreemder gemaakt door het feit dat je het spel niet start met de mogelijkheid om aan te vallen. Het is te vinden in het eerste level en als je het eenmaal hebt verzameld, heb je het de rest van het spel. Zelfs toen ik het eerste level opnieuw ging spelen, hoefde ik de vaardigheid niet opnieuw te verzamelen.

Ik begrijp niet waarom de rest van de vaardigheden niet op dezelfde manier konden worden gevonden en ontgrendeld. Er hadden gemakkelijk meer optionele upgrades kunnen worden gekocht in de winkel. Dit voorkomt elk risico dat u voor edelstenen moet slijpen.

Over het algemeen is er gewoon een gebrek aan glans in Mangavania, maar gelukkig is het vrij kort en krijg je een makkelijke 1000 Gamerscore in je zak om het af te maken. Als je ongeveer een uur loopt, zul je merken dat dat ongeveer een uur meer is dan je met Mangavania wilt doorbrengen.

• Door SEO aangedreven content en PR-distributie. Word vandaag nog versterkt.
• PlatoAiStream. Web3 gegevensintelligentie. Kennis versterkt. Toegang hier.
• De toekomst slaan met Adryenn Ashley. Toegang hier.
• Koop en verkoop aandelen in PRE-IPO-bedrijven met PREIPO®. Toegang hier.
• Bron: https://www.thexboxhub.com/mangavania-review/