Tijdens de bevestigingshoorzittingen in de Amerikaanse Senaat op 11 januari van Jerome Powell stelde senator Patrick Toomey een vraag aan de zittende en toekomstige chef van de Federal Reserve: “Als het Congres toestemming zou geven en de Fed zou streven naar een digitale dollar van de centrale bank, is er dan sprake van een digitale dollar van de centrale bank? iets daarover dat zou moeten uitsluiten dat een goed gereguleerde, particulier uitgegeven stablecoin naast een digitale dollar van de centrale bank kan bestaan?”

"Nee. Helemaal niet”, antwoordde de centrale bankier – een reactie die zeker enige opluchting voor de cryptogemeenschap bracht. De Fed was in ieder geval niet van plan om stablecoins te verbieden. Die kogel was blijkbaar ontweken.

Maar Toomey stelde een belangrijke en blijvende vraag: kunnen stablecoins en een digitale dollar van de Federal Reserve echt naast elkaar bestaan? Als individuele Amerikanen retailrekeningen zouden hebben bij de Federal Reserve – zoals Toomey poneerde in wat misschien een overdreven scenario was – ‘en de Fed de retailbankier van Amerika wordt’, waarom heeft men dan überhaupt stablecoins nodig? Of traditionele retailbanken trouwens?

In een discussienota die op 20 januari werd gepubliceerd, stelde de De Fed noemde verschillende potentiële risico's die verbonden zijn aan een digitale dollar, inclusief dat een CBDC effectief het geld van commerciële banken zou kunnen vervangen. Dat artikel was bedoeld om publiek commentaar te ontlokken, terwijl de Fed elders heeft aangegeven geen interesse te hebben in het snel op de markt brengen van een digitale munt, ondanks de inspanningen van andere landen zoals China.

Niet iedereen ging ervan uit dat de twee naast elkaar konden bestaan. “Een breed en gemakkelijk toegankelijke digitale dollar zou de argumenten voor particulier uitgegeven stablecoins ondermijnen”, zegt Eswar Prasad, hoogleraar economie aan de Cornell University en auteur van het boek. De toekomst van geld, vertelde Cointelegraph, hoewel “stablecoins uitgegeven door grote bedrijven nog steeds grip zouden kunnen hebben, vooral binnen de eigen commerciële of financiële ecosystemen van die bedrijven.”

Anderen voorzagen afzonderlijke en verschillende gebruiksscenario's voor stablecoin en digitale valuta van de centrale bank, of CBDC's, een groep die een toekomstige Amerikaanse digitale dollar zou omvatten. "Er zijn zeker een aantal verschillende gebruiksscenario's voor elk," vertelde Darrell Duffie, Adams hoogleraar management en hoogleraar financiën aan de Graduate School of Business van Stanford University, aan Cointelegraph. “Het is bijvoorbeeld onwaarschijnlijk dat de Fed CBDC-rekeningen aan een breed spectrum van buitenlandse consumenten zal geven”, en aan de dollar gekoppelde stablecoins zouden zeer nuttig kunnen zijn voor het uitvoeren van grensoverschrijdende betalingen en afwikkelingen – waarmee ze in een reële zakelijke behoefte voorzien, suggereerde hij.

Verschillende doeleinden?

Zouden er inderdaad verschillende toepassingen zijn voor een digitale dollar en particulier uitgegeven stablecoins – of zullen stablecoins waarschijnlijk uiteindelijk worden vervangen door CBDC’s over de hele wereld?

“Stablecoins verschillen qua constructie en doel van de meeste CBDC’s”, vertelde Matt Higginson, een McKinsey-partner die leiding geeft aan de wereldwijde blockchain- en digitale activa-initiatieven van het adviesbureau, aan Cointelegraph. CBDC’s zijn doorgaans gericht op het verbeteren van de financiële inclusie, het verlagen van de kosten van contant geld en, tot op zekere hoogte, het volgen van financiële transacties (bijvoorbeeld voor antiwitwasdoeleinden). Stablecoins zijn daarentegen aan de dollar gekoppelde tokenized contanten die bedoeld zijn om de snelheid en efficiëntie van betalingen te verbeteren. "Hun uitgangspunten zijn echt heel verschillend, dus er is geen reden waarom ze niet naast elkaar zouden kunnen bestaan", aldus Higginson.

Een digitale dollar gaat niet echt over technologie of efficiëntie, vertelde Jonas Gross, voorzitter van de Digital Euro Association, aan Cointelegraph. Net als bij CBDC’s in het algemeen zou het “efficiënter of stabieler kunnen zijn voor het afhandelen van een hoge doorvoer van retailtransacties, waar DLT niet nodig is, of waar mensen de voorkeur geven aan de veiligheid, soliditeit en interoperabiliteit van een door de centrale bank ondersteunde valuta.”

Stablecoins daarentegen “focusen op de technologische aspecten en maken efficiënte betalingen mogelijk dankzij het verwijderen van tussenpersonen en nieuwe innovatieve bedrijfsmodellen”, aldus Gross. De twee zouden verschillende kiesdistricten kunnen vinden en vermoedelijk naast elkaar kunnen bestaan.

Ook sommige landen zouden er de voorkeur aan kunnen geven hun economieën te dollariseren met een USD stablecoin, voegde Duffie eraan toe. “En sommigen zouden tegen de wens van hun centrale banken in gedollariseerd kunnen worden.” Niet alle CBDC’s hoeven op blockchain gebaseerd te zijn of gebaseerd te zijn op digitale grootboektechnologie, zoals Duffie opmerkte en verder uitlegde:

“Stel dat een CBDC niet gebaseerd is op DLT, en we willen profiteren van slimme contracten of andere DLT-toepassingen, zowel in de groothandel als in de detailhandel. Stablecoins zouden daar een nuttige rol kunnen spelen.”

Zelfs Prasad sloot de mogelijkheid van co-existentie niet uit: “Stablecoins en digitale valuta van de centrale bank kunnen worden gezien als complementaire betalingsmechanismen, zelfs als ze elkaar in die functie op de tenen zouden kunnen trappen.”

Een verandering van hart?

Tijdens zijn bevestigende hoorzitting leek Powell vriendelijker tegenover cryptocurrencies te staan ​​dan in juli 2021, toen hij vertelde wetgevers: “Je zou geen stablecoins nodig hebben; je zou geen cryptocurrencies nodig hebben als je een digitale Amerikaanse munt had”, en gebruikte dat als argument ten gunste van een digitale dollar van de Fed. Wat zou de aanleiding kunnen zijn geweest voor deze grote verandering, ervan uitgaande dat dit het was?

“Amerikaanse instellingen, zoals de Fed en toezichthouders, lijken te hebben begrepen dat stablecoins enorme steun kunnen bieden aan de Amerikaanse dollar”, meende Gross. Waarom? “De grootste stablecoins worden allemaal ondersteund door de Amerikaanse dollar”, en als ze hun positie als betaalmiddel in de crypto-ruimte zouden versterken, “betekent dit dat de Amerikaanse dollar aan belang wint.”

Prasad had een andere mening, aangezien de zachtere houding van de Fed-voorzitter ten aanzien van stablecoins het resultaat zou kunnen zijn van “dat hij troost heeft geput uit acties die door het Congres en verschillende regelgevende instanties worden overwogen om dergelijke particuliere cryptocurrencies onder strenger regelgevend toezicht te brengen.”

Het monetaire beleid ondermijnen?

Crypto-critici hebben zelfs gesuggereerd dat populaire stablecoins uiteindelijk de traditionele monetaire beleidsoperaties zouden kunnen ondermijnen. Hebben ze gelijk? “Als ze in Amerikaanse dollars worden uitgedrukt, zie ik bij stabiliteit geen reden dat stablecoins de transmissies van het monetair beleid zouden ondermijnen,” zei Duffie, en voegde eraan toe: “Eigenlijk zou ik de tegenovergestelde conclusie trekken.”

Prasad was het daar mee eens: “Stablecoins die de ruilmiddelfunctie van centralebankgeld ondermijnen, zouden kunnen bijdragen aan de toch al substantiële onzekerheden in de transmissie van het monetair beleid naar de economische activiteit en de inflatie.”

Higginson van zijn kant beschouwde het idee dat stablecoins het monetaire beleid zouden kunnen beïnvloeden als misleidend. “Stablecoins zijn bijna volledig gereserveerd”, wat betekent dat er voor bijna elke getokeniseerde stablecoin-dollar een echte dollar in reserve wordt gehouden, zei hij, terwijl hij Cointelegraph verder vertelde:

“De voor de hand liggende conclusie hieruit is dat het het monetaire beleid helemaal niet verandert, omdat je het aanbod van dollars in de economie niet verandert.”

“Retailbankier voor Amerika?”

Ten slotte, senator Toomey opgebracht een scenario tijdens de bevestigingshoorzittingen waarbij “individuele Amerikanen retailrekeningen [zouden] hebben bij de Fed, en de Fed de retailbankier voor Amerika wordt.” Zowel hij als Powell waren het erover eens dat deze rol veel verder zou gaan dan de “geschiedenis, expertise, ervaring of capaciteiten” van de Amerikaanse Federal Reserve. Is een dergelijke rol echter ondenkbaar?

“Historisch gezien hebben centrale banken geen directe retailrelaties onderhouden”, vertelde Higginson aan Cointel
egrafie. “Daarom bestaat ons commerciële banksysteem.” Centrale banken geven bijvoorbeeld zelden geld rechtstreeks aan consumenten uit.

Zie ook: Vroege vogels: Amerikaanse wetgevers investeerden in crypto en hun digitale activapolitiek

Bovendien zijn de eigenschappen van stablecoins anders dan die van de meeste huidige of verwachte CBDC’s “in die zin dat stablecoins worden gelanceerd met deze slimme contractfunctionaliteit die ze programmeerbaar maakt”, vervolgde Higginson. Dit opent mogelijkheden voor het gebruik ervan die verder gaan dan waar we aan denken in termen van een traditionele digitale valuta van de centrale bank.

Niettemin zal het idee van een ‘retailbankier voor Amerika’ misschien niet zo gemakkelijk terzijde worden geschoven. Een recent EY-rapport, bijvoorbeeld, noemde dezelfde omstandigheid - inderdaad, beschrijven een CBDC die consumentendeposito’s beschouwde als “een existentiële bedreiging” voor financiële dienstverleners, waaronder retailbanken. schreef EY:

"Als klanten hun geld bij een centrale bank kunnen houden, hebben ze geen retailbank nodig en zullen bedrijven hun rentemarges snel zien inkrimpen."

Toch is niets zeker. “Het Presidents’ Working Group Report on Stablecoins vertelt ons dat de weg naar de introductie van bruikbare en conforme stablecoins verre van duidelijk is”, zei Duffie en concludeerde: “Er kan wetgeving nodig zijn, en dat is geen gemakkelijke of voorspelbare zaak.”

Bron: https://cointelegraph.com/news/does-a-fed-digital-dollar-leave-any-room-for-crypto-stablecoins