Zephyrnet-logo

Koop junkfood, nieuwe organen en kloon jezelf bij het tankstation van de toekomst in Flat Eye

Datum:

De benzinestations in Amerika zijn niet altijd mooi om naar te kijken. Ze kunnen vaak een vuile lens zijn voor de meest elementaire en soms onflatteuze behoeften van mensen. We vertrouwen op hen als we wanhopig op zoek zijn naar een badkamer, of als we junkfood, sigaretten, twijfelachtig bier en een loterijkaartje moeten kopen om hoop en dromen op te vestigen voordat we onze auto voltanken en wegrijden zoals we nooit waren daar om mee te beginnen.

De nieuwe game van ontwikkelaar Monkey Moon, Flat Eye, kijkt naar het tankstation van de toekomst - een zeer geloofwaardige, zelfs dystopische toekomst.

Het speelt zich af in een wereld die op het punt staat een utopie te worden, een waar machines voldoende vervangingen zijn voor menselijke arbeid. Denk aan zelfkassa's, zelfreinigende toiletten, kiosken die uw bestelling opnemen en machines die uw broodje ontbijt maken voordat u het uit een klein raam springt. Het is een wereld waar je zelden oog in oog hoeft te komen met een werkend mens.

In deze alternatieve toekomst zijn benzinestations (gemerkt als Flat Eyes) nog steeds de plek waar je junkfood, benzine en de badkamer gebruikt, maar het is ook waar geheel nieuwe technologie wordt gebruikt en tentoongesteld, dus Flat Eyes wordt ook wel aangeduid als “auto-tankstations en technologische toegangspunten.” Dus naast het tanken van benzine en het kopen van slechte hotdogs, kun je nieuwe organen kopen uit een orgaanautomaat, medische behandeling krijgen van een geautomatiseerde medische module of zelfs jezelf klonen.

De game is een managementsimulator waarbij je de behoeften en uitbreiding van een Flat Eye-locatie over het hoofd ziet, waar je vanuit een bovenaanzicht (hoewel de camera volledig beweegbaar is) aanwijst en klikt, op modules klikt en dingen op hun plaats sleept en neerzet op een rasterachtige lay-out. In mijn korte hands-on demo gaf ik een menselijke medewerker de opdracht om de planken bij te vullen, apparatuur te repareren en nieuwe voorzieningen te installeren, zoals toiletten, zelfkassa's en medische modules, terwijl ik andere klanten in het proces uitbetaalde. De klanten worden afgebeeld als kleurrijke, zij het karakterloze, silhouetten die in en uit rennen om de badkamer te gebruiken of geld te verzilveren.

Flat Eye neemt de toenemende afhankelijkheid van de mensheid van technologie onder de loep. Het schetst een scenario waarin mensen zelf net zo geautomatiseerd en zo mechanisch worden als de machines waarop ze in hun dagelijks leven vertrouwen. Ondanks zijn sombere kijk op een mogelijke toekomst, was ontwikkelaar Monkey Moon duidelijk in het overbrengen dat het uiteindelijk een positief verhaal over de mensheid wilde vertellen. Mensen belichamen meer een machine-achtige aanwezigheid in Flat Eye, opererend op de automatische piloot door een schone, perfect uitziende wereld. Maar het is nog steeds niet zonder zijn verschillende karakters en persoonlijkheden.

Terwijl je Flat Eye beheert, zullen speciale klanten je bezoeken, zodat je met ze kunt praten en vertakkende gesprekken kunt voeren die een glimp opvangen van de levens van degenen die deze pseudo-utopische wereld bewonen. Toen ik me aanvankelijk een zwevende manager voelde die rond een werknemer bestelde, hadden deze vertakkende gesprekken plotseling intiem gevoeld terwijl ik de antwoorden van de werknemer koos. Het is ook tijdens deze gesprekken waar je communiceert met de AI van Flat Eye, een personage dat ik niet zal bederven, maar waarvan ik verwacht dat het een sterke rol zal spelen in het ietwat mysterieuze verhaal van de game.

Het is in de inleiding tot deze AI en het gesprek ermee dat ik het meest nieuwsgierig was om te zien waar Flat Eye vervolgens heen zal gaan. Er is een dubbel verhaal dat hier samenwerkt met een al interessante managementsim.

Aan het einde van elke dag kun je in de gegevens van de productiviteit van de Flat Eye duiken en een algemene score krijgen voor hoe goed je het hebt gedaan. Het is ook tijdens de overgang tussen dagen dat je de mogelijkheid hebt om e-mails van de bedrijfsleiders van Flat Eye te bekijken en berichten binnen het bedrijf te bekijken die tussen andere benzinestations zijn verzonden - een vermenselijkend element in een nogal afstandelijke positie als nederige klerk.

Geen Onderschrift Mits

Ontwikkelaar Monkey Moon ontwikkelt een talent voor het vertellen van verhalen door de lens van arbeiderskarakters die zelden in de schijnwerpers staan ​​in games. In de vorige titel, Night Call, speelde je als taxichauffeur in Parijs, hoorde je de verhalen van zijn passagiers, ging in gesprek en onthulde de fijne kneepjes van de meest intieme verhalen van mensen. Maar net als Flat Eye gaat Night Call verder dan het oppervlakkige niveau, met gelaagde verhalen en thema's die overal spelen.

Ondanks mijn korte tijd met het spel, klikten de concepten, thema's en mechanica meteen. Bovendien werden zaadjes geplant voor een groter overkoepelend verhaal dat lijkt af te stevenen op een verlossende blik op een dystopische toekomst.

spot_img

Laatste intelligentie

spot_img

Chat met ons

Hallo daar! Hoe kan ik u helpen?