"Het is erg cliché, maar ik was nooit echt geïnteresseerd in astronomie in het bijzonder totdat ik gedwongen werd om naar de lucht te kijken in de 8e klas", zegt astronoom Wen-fai Fong. "Ik kreeg een project om de fasen van de maan in kaart te brengen, dus ik moest op mijn oprit staan ​​en elke avond gewoon naar de lucht kijken." Tegenwoordig is ze assistent-professor natuurkunde en astronomie en leidt ze een baanbrekende groep ruimtewetenschappers aan de Northwestern University in de VS.

Het team van Fong bestudeert enkele van de meest extreme en gewelddadige gebeurtenissen in het universum, waaronder zwaartekrachtgolven die worden gelanceerd wanneer neutronensterren en zwarte gaten samensmelten, en gammastraaluitbarstingen - de krachtigste kosmische explosies sinds de oerknal met bronnen die tot voor kort in mysterie waren gehuld . Daarnaast houdt ze toezicht op iets veel delicaters: de prille carrières van de volgende generatie astronomen tijdens deze unieke en opwindende tijd in het veld.

Fong, die opgroeide in een buitenwijk buiten Rochester, New York, had tot haar middelbare schoolproject over het tekenen van de maan niet echt aan de sterren gedacht, maar toen ze het zag veranderen, begon haar interesse in astronomie en natuurkunde. Ze legt uit dat hoewel ze werd geïnspireerd door haar familie - haar vader en oudere zussen werken in de geneeskunde - geen van hen veel ervaring had met natuurkunde. Dit betekende dat ondanks een vroege interesse in wiskunde, natuurkunde intimiderend bleef totdat een zomerkamp haar perspectief veranderde.

Het zomerkamp liet me zien dat andere meisjes geïnteresseerd waren in natuurkunde

"Ik ging naar een zomerkamp op de plaatselijke universiteit voor meisjes die geïnteresseerd zijn in natuurkunde, en dat was echt een vormende ervaring voor mij", zegt Fong. “Het werd geleid door vrouwelijke natuurkundestudenten en dat gaf me ook automatische rolmodellen in het veld. Het zomerkamp liet me zien dat andere meisjes geïnteresseerd waren in natuurkunde.”

Voordat je de middelbare school verlaat om een ​​dubbele bachelor in natuurkunde en biologie te volgen aan de Massachusetts Institute of Technology (MIT), begon Fong lokale natuurkundeprofessoren te vragen of ze hen in hun labs mocht schaduwen. Dit leidde tot haar ontmoeting met Judy Pipher, een professor in natuurkunde en astronomie die van 1971 tot 2002 doceerde aan de Universiteit van Rochester. Pipher, die in februari 2021 overleed, zou een grote invloed op Fong worden.

"Ze verwelkomde me in haar lab en ontmoette me één op één", herinnert Fong zich. "Ik denk dat alleen al het hebben van een ouder vrouwelijk rolmodel erg belangrijk was, omdat het bevestigde dat een carrière in de natuurkunde mogelijk is voor iemand zoals ik."

Hierna werkte ze met hoogleraar astrofysica Edo Berger op waarnemingen van gammastraaluitbarstingen, een fenomeen dat tot op de dag van vandaag inherent is aan haar carrière. Na het winnen van een Einstein Postdoctorale Fellowship in 2014 en verhuizen naar de Steward Observatorium van de Universiteit van Arizona, Fong werd bekroond met een Hubble Postdoctorale Fellowship in 2017, wat ertoe leidde dat ze een jaar later toetrad tot de faculteit natuurkunde en astronomie van Northwestern. Op dat moment sloot Fong zich ook aan bij Northwestern's Centrum voor interdisciplinair onderzoek en onderzoek in de astrofysica (CIERA), een belangrijk onderdeel van het CIERA-team worden.

Het was in Northwestern dat ze haar eigen onderzoeksgroep zou vormen, waarbij ze begaafde ruimtevaartstudenten zou begeleiden. Inderdaad, de Fong groep werd al snel een indrukwekkende kracht in ruimtewetenschappelijk onderzoek; en werd ook de antithese van de onevenwichtigheid tussen mannen en vrouwen die Fong tijdens haar opleiding zag, met voornamelijk vrouwelijke onderzoekers die haar leden vormden.

Hopelijk geeft het deze vrouwen kracht om te zien dat zowel hun leeftijdsgenoten als hun mentoren op hen lijken

“Vrouwen zijn nog steeds ondervertegenwoordigd in de natuurkunde, maar daar fixeer ik me nooit op. Ik zeg altijd tegen mijn studenten: 'Je bent hier, concentreer je op de wetenschap' en raad ze aan zich niet te veel te laten beïnvloeden door de stereotiepe vooroordelen van de natuurkunde', zegt Fong. "Hopelijk geeft het deze vrouwen kracht om te zien dat zowel hun leeftijdsgenoten als hun mentoren op hen lijken."

Snelle verschijnselen

Het algemene doel van de groep is het bestuderen van krachtige gebeurtenissen en fenomenen die hier op aarde of zelfs in het zonnestelsel niet worden gerepliceerd. "Ik ben geïnteresseerd in het blootleggen van de oorsprong van de snelste explosies in het universum, of de snelste transiënten", legt Fong uit. "We hebben deze explosies zoals gammastraaluitbarstingen en snelle radiouitbarstingen die we zien, maar waarvan we niet weten wat de oorzaak is." Ze voegt eraan toe dat het begrijpen van de oorzaak van deze fenomenen van vitaal belang is voor de vooruitgang van de natuurkunde en dat het unieke onderzoeksmogelijkheden biedt. "Als we grip hebben op wat ze daadwerkelijk veroorzaakt, kunnen we deze zeldzame explosieve gebeurtenissen gebruiken als een manier om natuurkunde te begrijpen die we elders in het universum niet kunnen zien", vervolgt Fong.

Een belangrijke bevinding die onlangs door de groep is geleverd, helpt de manier waarop we denken over deze kortstondige of voorbijgaande gebeurtenissen te veranderen. Eind 2022, Northwestern-promovendus en lid van de Fong-groep Jillian Rastinejadi leidde het team ertoe een lange gammastraaluitbarsting te detecteren – genaamd GRB 211211A – geassocieerd met de samensmelting van twee neutronensterren (NATUUR 612 223). Dit is buitengewoon omdat lange gammastraaluitbarstingen altijd in verband zijn gebracht met de ineenstorting van massieve sterren, en de samensmelting van neutronensterren was tot nu toe uitgesloten als de oorzaak van deze gebeurtenissen.

Het onderzoek illustreert ook wat Fong drijft om gammastraaluitbarstingen te blijven bestuderen, of ze nu van lange of korte duur zijn - het verrassingselement. "Het leuke aan gammastraaluitbarstingen is dat elke keer als ik denk: 'Oh, we weten van gammastraaluitbarstingen, we begrijpen ze', er een komt die helemaal, helemaal gooit ons voor een lus, 'legt Fong uit.

De Northwestern-universitair docent belicht het werk van een andere promovendus in haar groep, astronoom Anya Nugent, die een project leidde om een ​​kolossale catalogus te creëren van sterrenstelsels die werden waargenomen door telescopen op de grond en in de ruimte om korte gammastraaluitbarstingen te ontvangen (ApJ 940 56). "Daar ben ik echt trots op, want het heeft jaren en jaren werk gekost om een ​​snelle radio-burst-catalogus op te bouwen die aan de gouden standaard voldoet", zegt Fong.

De toekomst van de astronomie vormgeven

Naast het bestuderen van enkele van deze fascinerende gebeurtenissen, heeft Fong nog een even cruciale rol binnen haar astronomiegroep bij Northwestern: het begeleiden van de volgende generatie astronomen. “Ik denk dat elke student anders is en dat het belangrijk is om je mentorstijl hierop aan te passen. Een goede mentor kan iemands carrièrepad echt veranderen', zegt Fong. “Door zo ver te komen en een plek te bemachtigen in een prestigieus PhD-programma, hebben ze laten zien dat ze echt geïnteresseerd zijn in astronomie als carrièrepad. Dus mijn rol is om ze te helpen hoeden en die interesse te faciliteren.

Een goede mentor kan iemands carrièrepad echt veranderen

Fong's eigen ervaringen als afgestudeerde student helpen haar haar mentorrol aan te passen. Dit kan de vorm aannemen van zoiets eenvoudigs als haar eraan herinneren dat alleen al de aanwezigheid van een mentor een positieve invloed kan hebben op het werk van een student of postdoc. Fong heeft ook ervaring met het bedriegersyndroom, vooral wanneer ze van de ene fase van haar carrière naar de andere gaat, wat kan leiden tot gevoelens van ontoereikendheid. Ze adviseert haar studenten om loyaliteit met elkaar te vormen voor verdere ondersteuning.

Fong erkent dat haar team met een aantal uitdagingen wordt geconfronteerd die ze in de beginjaren van haar carrière niet heeft meegemaakt, met name de COVID-pandemie die isolatie en frustrerend vertraagd onderzoek veroorzaakte. Dit heeft haar de waarde van empathie in haar mentorrol geleerd, iets dat ook helpt de hoge druk van astronomie te verminderen die voortkomt uit hoe snel het veld kan zijn. Ook geeft ze graag het goede voorbeeld. Aangezien het type astronomie dat het team uitvoert, variabel is in de tijd, betekent dit dat er veel late nachten en observaties 'na sluitingstijd' zijn - iets waar ze aan meedoet, zelfs als ze een kind van negen maanden oud opvoedt.

De Northwestern-onderzoeker is echter duidelijk dat het leiden van de Fong-groep geen eenrichtingsverkeer is. Fong zegt dat ze net zoveel profijt heeft van haar kosten als de studenten en postdocs van de groep van haar ervaring. “Ik herken een stukje van mezelf in elke student die ik heb begeleid, en we motiveren elkaar. Ik heb zoveel van ze geleerd. Het is erg belangrijk om die mentaliteit in de academische wereld vast te houden”, besluit Fong. "Ik hoop dat als ik 60 jaar oud ben en op het punt sta met pensioen te gaan, ik nog steeds die mentaliteit behoud die me in staat stelt om altijd te leren van de jongste leden van de groep."

• Door SEO aangedreven content en PR-distributie. Word vandaag nog versterkt.
• Platoblockchain. Web3 Metaverse Intelligentie. Kennis versterkt. Toegang hier.
• Bron: https://physicsworld.com/a/i-see-a-piece-of-myself-in-every-student-that-ive-mentored-and-we-motivate-each-other-wen-fai-fong-on-supporting-the-next-generation-of-astronomers/