Dit is een getranscribeerd fragment van de "Bitcoin Magazine Podcast", gehost door P en Q. In deze aflevering worden ze vergezeld door Matthew Pins om te praten over het regelgevingslandschap en hoe de overheid zou kunnen proberen om Bitcoin wetgevend te maken.
Bekijk deze aflevering op YouTube Or Gerommel
Luister hier naar de aflevering:
Matthew Pines: Je kunt elk scenario aannemen dat je wilt. Ik kan me een scenario voorstellen waarin zonnevlammen het net wegvagen en het is niet goed voor Bitcoin, maar is dat relevant voor iemands besluitvorming? Ik denk niet dat er een aannemelijk scenario is waarin Elizabeth Warren zelf de uitvoerende macht overneemt en Bitcoin verbiedt.
Ik kan een oneindig aantal van dit soort negatieve scenario's construeren. De vraag is hoeveel geloof je eraan hecht? Ik denk dat het zoiets is als symmetrie. Is er voor elk negatief neerwaarts scenario een even waarschijnlijk opwaarts scenario? Wat zouden de politieke voorwaarden zijn? We maken hier echt een politieke afweging. We maken geen economische beoordeling. We maken geen inschatting over wanneer het volgende blok zal toeslaan, het is een volledig politiek oordeel.
Ik hecht niet veel waarde aan het vermogen van iemand om enige vorm van politieke evolutie te voorspellen. Dus dan is het een kwestie van wat het redelijke, slechte scenario is, wat het redelijk beste geval is en waar we waarschijnlijk ergens in het midden uitkomen.
Ik denk dat je waarschijnlijk, vooral in de regering-Biden, een toenemende bereidheid zult zien om de grenzen van de nationale veiligheidsrechtvaardiging tegen Bitcoin te verleggen, en het klimaatargument tegen Bitcoin. Er is geen verenigd front. Er zijn mensen in veel delen van de regering die neutraal, negatief, positief zijn, en het is een ingewikkeld, rommelig soort bureaucratische machine.
Elk specifiek machtsinstrument is erg losgekoppeld van elk ander instrument. Dus je kunt een beetje onsamenhangend raken, zo niet ronduit onsamenhangende beleidsvorming over verschillende dingen. Ik denk dat we waarschijnlijker een neerwaarts scenario moeten verwachten, zoals Tornado Cash-achtige OFAC-dingen die gewoon veel agressiever worden op Bitcoin.
Dit is om te proberen de kikker stapsgewijs te koken op Bitcoin-mijnwerkers. Ze zullen proberen om ze als het ware in meer een muurtuin te laten komen. Het raakt niet noodzakelijk de applicatielaag, ze proberen de bedrijfslaag te raken.
Er zijn lagen in Bitcoin die verder gaan dan alleen de sociale consensuslaag, de Bitcoin-laag. Er is de politieke, economische en sociale laag van bedrijven, zoals nationale en lokale regelgevende regimes en nationale handhaving. Ik denk dat het een interessante testcase is om te zien hoe ver ze denken dat ze dingen als de OFAC-kracht kunnen pushen, wat echt een unieke kracht is, toch? De Tornado Cash-rechtvaardiging kwam van de Nationale noodsituatiewet en door middel van een afzonderlijke internationale economische handeling, Internationale Emergency Economic Powers Act, waarmee ze in principe buitenlandse eigendommen en entiteiten die verband houden met buitenlands eigendom kunnen sanctioneren.
Ik denk dat er een rechtszaak gaat komen over de vraag in hoeverre slimme contracten kunnen worden beschouwd als een persoon, een eigendom of een entiteit. Dat zou zijn waar ik zou zoeken naar de technocratische "die de sanctiemacht hanteert", en dan echt de naleving bij bedrijven afschrikt - niet noodzakelijkerwijs vereist, maar in feite laat de dubbelzinnigheid open. Dan, zoals we zagen met de Ethereum-dingen, vindt zelfcensuur plaats, toch? Het is dus niet verplicht. Het schrikt een heleboel mensen af die VC's of leidinggevenden zijn die niet in de problemen willen komen en gewoon uit voorzorg zullen handelen en gewoon zelf actie zullen ondernemen, zelfs als dat misschien niet nodig is. Dat is voor mij het meer negatieve scenario.
Ze doen dit en dan een stel uitvoerende Bitcoin-mijnwerkers en andere mensen op de bedrijfslaag, alsof ze terugdeinzen. Ik denk dat dat meer het soort spel is dat je waarschijnlijk zult zien spelen, in tegenstelling tot de grote hamer van de staat die naar beneden zal komen en een stelletje schurken die je hardware-portemonnee gaan stelen. Het gaat niet gebeuren.
Uiteindelijk komen dat soort dingen bij de rechtbank terecht. Het is erg saai, toch? Het is alsof dit soort dingen in rechtszaken eindigen en twee jaar later, na veel rechtszaken, kom je erachter dat er misschien nieuwe jurisprudentie is, misschien niet. Ik denk dat mensen overschatten hoeveel er van een ingrijpende repressie zal komen of zelfs van grote legalisatie houdt, in tegenstelling tot alleen deze willekeurige halfdronken wandeling door een nieuw regelgevingslandschap.
