Onlangs deelde een collega van mij een verhaal van toen hij op de middelbare school zat. Tijdens een scheikundeles stak zijn leraar toevallig een klein vuurtje in een schaaltje aan en begon er verschillende verbindingen in te roeren. Eerst werd het vuur groen, toen paars en toen blauw. De studenten, die normaal gesproken moeite hadden om deel te nemen aan de cursussen, waren volledig geboeid. Ze begonnen vragen te stellen, hypothesen te vormen en begonnen het onderwerp zelf te onderzoeken. In dat klaslokaal was een vuur aangestoken – zowel letterlijk als figuurlijk.

Verhalen zoals deze herinneren docenten aan de kracht van leerlingbetrokkenheid. Lesgeven is in veel opzichten als het maken van een vuur. Je verzamelt eenvoudig het aanmaakhout (tools en strategieën), creëert een vonk (nieuwsgierigheid) en voegt vervolgens wat houtblokken toe aan het vuur (inhoud). Toch kunnen velen van ons moeite hebben om die wedstrijd te halen. Maar al te vaak kan de houding van onze studenten getemperd worden door apathie of afleiding van buitenaf.

De brand opbouwen 

Dus, hoe creëren we de omstandigheden voor een laaiend vuur van studentenbelang? Ik geloof dat we beginnen door gebruik te maken van hun aangeboren verlangen om te leren. Nieuwsgierigheid is hoe we de wereld om ons heen ontdekken en uiteindelijk navigeren. Door die nieuwsgierigheid tot leven te wekken, kunnen we ook de betrokkenheid van studenten stimuleren.

Hier zijn een paar strategieën om u op weg te helpen:     

De mysteriedoos: Begin uw les door de leerlingen ja/nee-vragen te laten stellen om erachter te komen wat er in een doos zit of om objecten in de doos op te nemen die losjes aansluiten op de inhoud en laat de leerlingen de verbinding tekenen.

Uitzoomen: Maak een foto of screenshot van iets waar de leerlingen over zullen leren. Zoom in op die afbeelding en zoom de hele les uit totdat je het object onthult. Laat de leerlingen bij elke uitzoomen raden wat het object is.