Zephyrnet-logo

Hoe het grootste halfgeleiderbedrijf van Frankrijk in het volle zicht werd gestolen

Datum:

Soitec is een bedrijf in halfgeleidermaterialen dat bekend staat om zijn smart cut en Silicon on Insulator (SOI)-technologieën, die van cruciaal belang zijn in de eindmarkten van 5G, Silicon Photonics en Silicon Carbide (EV).

Gisteren maakten ze bekend dat de huidige CEO Paul Boudre met pensioen zal gaan en in juli 2022 zal worden vervangen door Pierre Barnabé. Barnabé is momenteel een SVP bij Atos, een Frans IT-consultingbedrijf. Door deze schijnbaar routineuze CEO-overgang daalde het bedrijfsaandeel met meer dan 15%. Het is niet wat het lijkt.

SOITEC-aandelenprijs

Eerste, het hele bestaande managementteam is tegenHet managementteam stuurde een brief aan het bestuur dat geen blad voor de mond. Vertaald naar het Engels staat er:

Het Directiecomité van Soitec betreurt de overname van Soitec door de Voorzitter van de Raad van Bestuur voor 3 jaar, die vandaag haar hoogtepunt bereikt met de onbegrijpelijke benoeming van een nieuwe CEO.

Wat gebeurt er precies bij Soitec? Laten we eerst maar eens beginnen met het huidige verhaal van de nu vertrekkende CEO, Paul Boudre.

Het verhaal van Soitec (en Paul Boudre)

Soitec was, zoals de meeste bedrijven, niet van de ene op de andere dag een succes. Deze tijdlijn van de geschiedenis van het bedrijf is de beste plek om te beginnen. Soitec streefde oorspronkelijk naar andere markten, maar slaagde er niet in om grip te krijgen. In 2015 heeft het bedrijf Soitec stopte met zonne-energie als onderdeel van een harde spil weg van de bestaande mislukkingen.

De situatie was nijpend. Het bedrijf had meer schulden dan de waarde van zijn marktkapitalisatie.

Voor de context is Soitec vandaag een bedrijf van ~ 5.8 miljard euro

In januari 2015 werd Paul Boudre benoemd tot CEO, met aandelen die werden verhandeld tegen een magere marktkapitalisatie van $ 200 miljoen. Paul kwam aanvankelijk bij het bedrijf van KLA als Executive VP in Sales voordat hij in 2008 overstapte naar COO. Er waren drastische veranderingen nodig.

Soitec is nogal somber 2015

Te midden van aanzienlijke ontslagen in de zonne-energiedivisie, een bedrijf met een fors financieringspakket om het bedrijf overeind te houden, richtte Paul het bedrijf op SOI en maakte het tot wat het nu is.

De details van de ommekeer zijn onbelangrijk, maar de resultaten spreken voor zich: Soitec heeft nu een marktkapitalisatie van ~ $ 5.8 miljard (~ 29x hoger dan aan het begin van zijn ambtstermijn) en heeft een jaarlijkse omzet van meer dan 4x. Dit is een legendarische ommekeer die zeker zal worden bezongen in Semiconductor Valhalla.

Op 63-jarige leeftijd nadert Paul zijn pensioen. Met zo'n staat van dienst, stelt u zich een doordacht proces voor waarbij het bestaande management betrokken is, niet de nachtelijke rompslomp die daadwerkelijk heeft plaatsgevonden. Verder heeft de nieuwe CEO-kandidaat geen ervaring op het gebied van halfgeleiders. Waarom verkoos het bestuur nieuwkomer Pierre Barnabé boven andere gekwalificeerde interne kandidaten?

Om dit te beantwoorden, moeten we meer te weten komen over de voorzitter van de raad van bestuur.

Enter Eric Meurice (en Pierre)

Eric Meurice is vooral bekend als voormalig CEO van ASML. In 2013 werd Eric, na 8 jaar CEO te zijn geweest, benoemd tot voorzitter van de raad van bestuur van ASML. Let op de exacte taal van de aankondiging van de voorzitter.

Eric Meurice wordt voorzitter van ASML Holding en treedt op als adviseur van de nieuwe leiding en de Raad van Commissarissen tot het einde van zijn contract op 31 maart 2014, zorgen voor een soepele en alomvattende overgang van kritieke taken en processen, klantcontacten en relaties met strategische leveranciers.

De huidige CEO krijgt de baan tijdens het contract van Eric Meurice en de heer Meurice wordt tegen de voorzitter gestoten. Het is vrij gebruikelijk dat de vertrekkende CEO tijd doorbrengt als de huidige voorzitter. Het is minder gebruikelijk om het contract niet te laten verlengen. Niettegenstaande Europese CEO's met kortere ambtstermijnen, dit is atypisch.

Als voormalig CEO van ASML is Eric Meurice nu een ideale kandidaat voor bestuurslidmaatschappen. Hier is een lijst van de weinige boards waar hij deel van uitmaakte.

Laten we inzoomen op Erics tijd bij Soitec. Eric Meurice trad in 2018 toe tot de raad van bestuur van Soitec als voorzitter van het Nominatiecomité. De commissie kreeg de opdracht om een ​​nieuwe voorzitter voor te dragen, dus anders nomineert Eric Meurice behalve hijzelf?

Eric, overgekwalificeerd als hij is, krijgt de baan. Maar dat is niet genoeg. In 2019 vervult hij nog twee belangrijke functies als voorzitter van het Strategisch Comité en: Voorzitter van de Compensatiecommissie. Hij bezit nu zowel de sleutels van het koninkrijk als van zijn schatkist.

Lid worden van een bedrijf, voorzitter van de raad van bestuur worden en vervolgens aanvullende rollen op zich nemen als hoofd van de vergoedings- en strategische comités passen in het typische model van een krachtige leidinggevende. Dat is standaard.

Hoe past de Franse regering in Erics machtsovername?

De buitengewone acties van Eric Meurice

Laten we eens kijken naar de specifieke acties die Eric Meurice ondernam die leidden tot een aanzienlijke reactie van het uitvoerend comité. In de brief van het directiecomité somden ze enkele specifieke klachten op die (belangrijk) falsifieerbaar waren. Hun (vertaalde) lijst van grieven is als volgt:

  • Overname van de interim remuneratiecommissie die definitief is geworden, waardoor een alomtegenwoordigheid ontstaat in alle commissies en aan het hoofd van meerdere commissies
  • Inmenging in de sociale dialoog zonder overleg met het management.
  • Dubbel taalgebruik over de oppositie van het management over de implementatie van PAT (Action Plan for All) in 2021.
  • Vaststelling van een intern reglement dat uitzonderlijk uitgebreide bevoegdheden toekent aan de voorzitter van de raad van bestuur en de sleutels tot zijn overname vastlegt.
  • Wijziging van bewijs in het kader van het onderzoek naar een governance drift.
  • Intimidatie, ergerlijke praktijken jegens leden van het Uitvoerend Comité.

De raad van bestuur verleende zichzelf uitgebreide bevoegdheden door middel van een lijst van besluiten die tijdens de zogenaamde “buitengewone algemene vergadering van aandeelhouders” aan de typische statuten van de vennootschap werd toegevoegd. Het is zeldzaam om een ​​buitengewone resolutie te zien, dus het is ronduit verbijsterend om 35 resoluties te zien. Dit is een van de meest uitgebreide machtsgrepen die ik ooit heb gezien. Laten we een paar van de resoluties bekijken.

Er zijn in totaal 35 resoluties, die elk het bord meer macht geven dan een normaal bord zou hebben.

De resoluties zijn technisch, maar de kern ervan is dat het bestuur nu een hele reeks nieuwe bevoegdheden heeft die normaal gesproken zijn voorbehouden aan de CFO. Ze kunnen aandelen uitgeven, aandelen terugkopen, beslissen wie aandelen krijgt, en al deze bevoegdheden worden rechtstreeks aan het bestuur toegekend. Dit creëert buitengewone macht voor het bestuur en de mensen erop.

Dit verklaart waarom ze 3 CFO's hadden sinds de buitengewone resoluties begonnen. Remy Pierre werd vervangen in September 2019 door Sébastien Rouge die een jaar later werd vervangen door Lea Alzingre. Dat is een hoge omzet voor de baan.

Misschien zijn deze resoluties koosjer, maar de reden dat ze dat niet zijn, is dat alle buitengewone resoluties nieuw zijn voor Soitec. Neem bijvoorbeeld 2017, toen er slechts 6 duidelijke resoluties waren. Iets is veranderd.

6 routinematige resoluties in 2017.

Maar naast de alledaagse buitengewone resoluties die aan het bord worden gegeven, is er meer aan de hand. Ik wil me nu concentreren op de klacht van het uitvoerend comité rond de compensatieraad, omdat dit is waar de andere spelers (Frankrijk) op het toneel verschijnen.

Bestuur macht politiek

Laten we het hebben over de samenstelling van het bestuur. De machtspolitiek van het bestuur is logisch als je kunt zien wie er in welke bestuurscommissies zit. Er zijn 5 bestuurscommissies in Soitec en de beperkte strategische vergadering is een ad-hocgroep voor acquisities of andere evenementen. Er zijn dus eigenlijk 4 vaste commissies en 1 ad hoc commissie. Dit zijn het Strategisch Comité, het Auditcomité, het Benoemingscomité en het Remuneratiecomité.

Deze commissies zijn gevuld met 14 leden, waarvan velen verondersteld worden onafhankelijk te zijn. Dit valt uiteen bij nader onderzoek, aangezien veel van de "onafhankelijken" duidelijk banden hebben met de Franse regering. Laten we nu beginnen met de voorzitters van de vijf commissies.

Erik Meurice is de Voorzitter van de raad van bestuurVoorzitter van de Remuneratiecommissie (machtigste commissie), en de voorzitter van het Strategisch Comité.

Laurence Depy is Voorzitter van de Benoemingscommissie, de leerstoel die Eric Meurice eerder bekleedde voordat hij voorzitter van de raad van bestuur werd. Ze is onafhankelijk, maar zit in alle 5 commissies.

Tot slot, Christophe Gegout is voorzitter van de Audit- en Risicocommissies. Hij wordt verondersteld een onafhankelijk lid te zijn, maar hij werkte vroeger voor CEA oftewel het grote Franse consortium met een belangrijk belang in Soitec. Hij werkt er niet meer, maar ze spelen duidelijk snel en losjes met de definitie van het woord 'onafhankelijk'.

Laten we eens kijken naar de feitelijke samenstelling van de commissies en vaststellen 1) wie in welke commissie zit en 2) welke commissies ertoe doen. Ik heb een eenvoudige afbeelding gemaakt op basis van de indiening met een legende die uitlegt waar ieders loyaliteit ligt. In volgorde van belangrijkheid zijn het de vergoedingen, de nominaties, de strategische en beperkte strategische en tenslotte het auditcomité. Ik heb de bestuursleden in grote lijnen ingedeeld in de 4 "teams", oftewel Team France, Team China, Independent en Employee Directors. Let op de legende in de afbeelding hieronder.

Let op de legende in de bovenstaande foto. Team Blue / Frankrijk is degene om naar te kijken

Laten we achteruit beginnen. Het groene team is werknemersdirecteuren en maakt deel uit van een beweging om vakbondsleiders in het bestuur te krijgen, zodat werknemers meer inspraak hebben in het bedrijf. Omwille van deze analyse beschouw ik ze als niet-spelers, aangezien dit hun eerste jaar in het bestuur is en ze geen commissies hebben.

Het volgende is het team "eigenlijk onafhankelijk". Let daar op Satoshi Onishi werkt voor Shin-Etsu, dus hij is onafhankelijk omdat hij de joint venture van zijn bedrijf met Soitec vertegenwoordigt. Hij is geen grote speler. In Shuo Zhang's geval, Ik kan geen zinvolle connecties maken met iemand anders. Paul Boudre natuurlijk is de vertrekkende CEO. Merk op dat hij niet in belangrijke commissies zit.

Dat brengt me bij Team China. Team China is het NSIG-blok (National Silicon Industry Group), dat destijds 14.5% investeerde, wat nu is verwaterd tot een belang van 10.34% (dit is nu lager) in Soitec in mei 2016. NSIG is, net als veel grote Chinese bedrijven, een uitbreiding van de CCP. Ze hebben twee zetels die ik vertegenwoordig in het rood. Kai Seikku zit eigenlijk in de machtige commissies, ook wel de benoemings- en vergoedingscommissies genoemd. Maar belangrijker: Jeffrey Wang is naar de niet-belangrijke auditcommissie geduwd.

Laatste is Team Frankrijk. Met uitzondering van Françoise Chombar, het zijn allemaal Franse staatsburgers. ik zet Françoise Chombar op Team Frankrijk omdat ze een bord deelt met Erik Meurice at Umicore, dus ik neem aan dat ze in zijn team zit.

Alle anderen werken ofwel voor CEA (Franse commissie voor alternatieve energie en atoomenergie) or Bpifrance (Franse openbare investeringsbank), werkte daar vroeger, of lijkt verdacht verbonden (Laurence Depy is duidelijk belangrijk, maar ik heb geen andere banden dan dat ze bij Alcatel Lucent werkte, waar Pierre vandaan komt). Thierry Sommelet werkt bijvoorbeeld bij Bpifrance.

Belangrijk is dat Team Frankrijk bestaat uit 6 van de 8 leden van de machtigste nominatie- en beloningscommissies. En alle anderen die niet bij Team France zijn aangesloten, zitten handig buiten deze borden, met uitzondering van Kai Seikku, die het krachtige aandeel van ~10.34% van NSIG vertegenwoordigt. Team Frankrijk heeft hier duidelijk de touwtjes in handen en de BPI- en CEA-zetels zijn permanent, met roterende leden maar consistente commissies.

Wat ik probeer te zeggen is dat het bestuur van Soitec wordt bestuurd door een zeer klein aantal spelers, die allemaal aan Frankrijk kunnen worden gekoppeld. Het is duidelijk dat deze leden de belangen van Frankrijk willen beschermen, en wat meer is, de meeste stappen die door het bestuur zijn genomen dateren van vóór de komst van Eric. Het is dus duidelijk niet Eric die de leiding heeft, maar eerder de vertegenwoordigers van Frankrijk die deze bus besturen!

Wat heeft Frankrijk ermee te maken?

Toen ik voor het eerst in het konijnenhol van de overname van Eric Meurice begon, dacht ik dat de motivatie vrij eenvoudig was. De afgezette CEO Eric Meurice was op zoek naar een ander koninkrijk om te regeren en vond het in de vorm van Soitec. Een duidelijke powerplay, zoals blijkt uit de managementletter. We wisten immers dat hij al ambities had om weer in de CEO-stoel te gaan zitten, volgens dit ST Micro-gerucht. In een reeks opeenvolgende bewegingen klom hij op van directeur tot voorzitter en baande hij zich een weg naar de top.

Er zijn een paar problemen met die theorie en het komt in twee gewaagde smaken. Ten eerste was het jaar (juli 2018) dat Eric Meurice als bestuurder in de raad van bestuur werd benoemd, het eerste jaar van uitgebreide buitengewone besluiten. Het voorgaande jaar ging het van 8 in totaal resoluties naar maar liefst 23 nieuwe resoluties. Dus de uitgebreide bevoegdheden van het bord dateren van vóór de komst van Eric op het bord. Eric Meurice was slechts het kanaal voor de controle van het bestuur.

Het tweede was deze uiterst cruciale onthulling over een standstill-overeenkomst met NSIG waardoor ik wist dat er iets anders aan de hand was. Toen NSIG (National Silicon Industry Group alias China) het belang van 14.5% in Soitec kocht, stemden ze in met een standstill-overeenkomst over de aandelen.

De standstill-overeenkomst is destijds een overeenkomst, zodat NSIG (China) niet doorging met het vergroten van hun belang in Soitec en het bedrijf feitelijk overnam. Het is een overnamebepaling waardoor hun grote invloed niet groter werd. De Franse bestuursleden waren zich daar duidelijk van bewust.

Maar die standstill-overeenkomst eindigde op 7 juni 2019, dat was 1 jaar nadat Eric aan de macht kwam. Dit verklaart waarom hij binnenkwam toen hij dat deed. Door dit weetje is echter alles duidelijk(er) geworden met betrekking tot de resoluties.

Mocht NSIG Sunrise S.à.rl eerder aandelen in het bedrijf verwerven? het verstrijken van de Aandeelhoudersovereenkomst aan het einde van de Algemene Vergadering van Aandeelhouders die is bijeengeroepen om de jaarrekening voor het boekjaar dat is afgesloten goed te keuren 31 maart 2021, zou het zijn rechten met betrekking tot het bestuur van het bedrijf verliezen

Team Frankrijk wist dat ze het bedrijf vóór 31 maart 2021 moesten afsluiten vanuit een governance-standpunt, anders riskeren ze verdere invloed van NSIG, ook bekend als China. En Eric Meurice was de perfecte man voor de klus. Win-win.

Bovendien was Paul Boudre klaar om te vertrekken. Hij beëindigde een onderbroken arbeidsovereenkomst zodat het bedrijf hem geen opzegvergoeding hoefde te betalen, en ze beloonden hem met een incentive (ik vind dit raar). Hij gaf duidelijk aan dat hij onderweg was. Lezers van de deponeringen hadden zijn pensionering al in 2020 kunnen zien, het was alleen het uitvoerende team dat overrompeld was.

Maar dat brengt ons bij wat er werkelijk is gebeurd. Frankrijk nationaliseerde Soitec door middel van een reeks bestuurswijzigingen, net op tijd voordat de Chinese regering kon aandringen op meer controle. De geplaatste CEO is slechts een tijdelijke aanduiding voor het bestuur.

Nationale kampioenen hebben nationalisatie nodig

Hoe verbaast het ons dat Frankrijk Soitec wilde nationaliseren?! Dit is Frankrijk waar we het hier over hebben! Het is duidelijk dat er een gevestigd belang is om Soitec in Franse handen te houden. De uitgebreide bestuursbevoegdheden breidden ook de invloed van de regering op Soitec uit. Soitec is in feite een staat geworden Owned Gecontroleerde onderneming.

Kijk naar de aandeelhoudersbasis. Het door Frankrijk gecontroleerde blok van ongeveer 17.67% was groot, maar niet volledig dominant gezien het grote NSIG-blok (ook bekend als China). Een Chinese overname van de Franse halfgeleiderster zou verwoestend zijn (en niet te vergeten beschamend). Team Frankrijk kon dit niet laten gebeuren.

Alle acties van de raad van bestuur in combinatie betekenen dat dit waarschijnlijk met voorbedachten rade was gepland door de controlerende aandeelhouders - de staat Frankrijk - om Soitec verder te controleren. De pensionering van Paul was slechts de katalysator om de reeds doorgevoerde veranderingen door te voeren. Dus hoe zit het met onze ondergekwalificeerde CEO-kandidaat, Pierre Barnabe?

Het ding dat ik echt nieuwsgierig vond, was dat Pierre zit in het bestuur van INRIA, of het Instituut voor Onderzoek in Computerwetenschappen en Automatisering. Het is een door de overheid geleide entiteit met als kerndoel het bevorderen van de technologische belangen van Frankrijk. Van de Franse nationale controlelens is Pierre een perfecte CEO.

Dus nu is Frankrijk feitelijk eigenaar van Soitec. Wat gaan ze ermee doen? Paul verliet het bedrijf met een sterke financiële noot en Soitec is een springplank voor andere nationale bezigheden, zoals het vervaardigen van siliciumcarbide. Siliciumcarbide produceren zou verschrikkelijk zijn voor het bedrijf Soitec, maar geweldig voor de nationale ambities van Frankrijk.

Een andere waarschijnlijke optie is dat het bord zijn uitgebreide bevoegdheden kan gebruiken om een ​​fab in Europa te kopen, wat perfect zou zijn aangezien Soitec wafers produceert. Nu produceert Frankrijk wafels en chips! Er is een klein ontwerpteam binnen Soitec, en uitbreiding die ook de Franse nationale belangen zou kunnen bevorderen. Dat is een full-stack halfgeleiderbedrijf met slechts 2 extra acquisities.

Dit alles is logisch in de nu geopolitiek gedreven wereld van halfgeleiders. De laatste tijd zijn er meerdere aankondigingen geweest voor nieuwe mega-fabs, zoals de Intel Ohio fab of de nieuwe TSMC Japan fantastisch. Elk land doet wat het kan om zijn halfgeleideractiviteiten te ondersteunen, en Frankrijk kon China hun nationale kampioen niet laten stelen.

Conclusies en vragen

Soitec wordt effectief genationaliseerd door bestuurscontrole. Het is logisch gezien het feit dat China een raam had om controle te krijgen, dus in plaats daarvan nam Frankrijk de hele zaak over. Frankrijk, de grootste aandeelhouder van Soitec, zette iedereen in een machtspositie om dit te bereiken. Wat leek op een op macht beluste zet van een enkele acteur, Eric Meurice, was echt een gecoördineerde win-winsituatie om het bedrijf voor Frankrijk te controleren.

Hoewel ik zeker weet dat de nationalisatie van Soitec teleurstellend zal zijn voor kapitalisten van de vrije markt (waar zijn ze?), is het helemaal niet verrassend gezien het huidige halfgeleiderklimaat. Het is nu een feitelijk gecontroleerd bedrijf. De afhaalmaaltijd: politiek op nationaal niveau blijft van belang in de halfgeleiderindustrie. Dit thema zal niet snel verdwijnen. Soitec is gewoon de nieuwste en beste in de serie. Vaarwel Soitec, hallo Frans nationaal halfgeleiderbedrijf.

Er zijn wat losse eindjes. Hoe denkt NSIG hierover? Wist Paul Boudre hier iets van? Er zijn veel andere interessante onderwerpen in dit hele verhaal, maar het is duidelijk wat er is gebeurd. Frankrijk nationaliseerde hun grootste halfgeleiderbedrijf!

Als je dit stuk leuk vond, overweeg dan om je te abonneren. Zelfs de gratis laag krijgt af en toe berichten. Ik probeer in het algemeen over halfgeleiderbedrijven te schrijven vanuit een investeringsperspectief, dus deze onderzoeksjournalistiek is een beetje anders.

Trouwens, als je een voormalig ASML-medewerker bent tijdens Erics tijd bij ASML of een huidige Soitec-medewerker die graag met je wil praten, dan kun je me bereiken op Doug@fabricatedknowledge.com.

Sommige onafgemaakte zaken

Ik wilde delen van het verhaal bespreken die niet goed pasten bij de rest van de machtspolitiek bij Soitec. De vraag waarvan ik veronderstel dat de meeste mensen zich afvragen, gaat over Pierre Barnabe. Waarom is hij niet weer gekwalificeerd?

Ik had echt een probleem met deze verklaring van het management van Soitec.

Hij put uit een opmerkelijk trackrecord, waaronder een drievoudige omzetstijging bij de Atos Big data en cyberbeveiliging divisie in een tijdsbestek van een paar jaar, in een zeer competitieve markt die diepgaande samenwerking met het ecosysteem.

Een deel van die drievoudige groei was: Aanwinsten 38 onderweg. Is dat executie of is dat gewoon drie keer meer inkomsten kopen? En ook de voorraad en de zaken zijn afschuwelijk. Het is de afgelopen 63 jaar met 5% gedaald en de omzetgroei is op zijn best lauw.

Oh, en STMicroelectronics heeft een diepe bank van Franse nationale halfgeleiderexecutives die perfect bij elkaar zouden passen. Aangezien Pierres bij de regering zat, kreeg Pierre de baan beslist niet op basis van verdienste.

En Paul Boudre?

Een van de vreemdste zijuitgangen is Paul Boudre. Door vrijwillig afstand te doen van zijn contractovereenkomst en vervolgens betaald te worden om dat te doen, denk ik dat Paul lucht had van veranderingen, maar het kon hem niet schelen omdat hij wist dat hij op weg was. En zelfs als Paul dingen wilde veranderen, werd hij buitengesloten van de commissies die er toe doen (vergoeding en benoeming). Hij zou sowieso niet weten wat er is gebeurd.

Ik denk dat de grootste blindside het uitvoerend comité is. Ik begrijp waarom hun reactie zo sterk is, maar ik denk dat hun verontwaardiging over de vervanging van Paul en het gebrek aan interne promotie het grotere nationale belang mist in wat zij dachten dat een routinematige opvolging zou zijn. De COO verwachtte waarschijnlijk promotie en andere leidinggevenden zouden op hun beurt worden gepromoveerd tot COO. Ik heb medelijden met ze, want het is frustrerend om geen deel uit te maken van het bedrijf dat ze duidelijk hebben helpen opbouwen.

Bijlage: Iets meer over SOI

Silicon on Insulator is een technologie die de isolator onder het oppervlak van silicium insluit. Meestal gebeurt dit via ionenimplantatie, een "slimme snede" en een omslag van het substraat, zodat de begraven isolator zich nu onder een apparaatlaag bevindt. Dit verbetert de algehele prestaties aanzienlijk.

Soitec is de enige volumefabrikant ter wereld en hun concurrenten licentiëren hun technologie. Soitec is van mening dat hun marktaandeel in SOI-wafels wereldwijd ~77% is.

Zich abonneren op Gefabriceerde kennis

Deel dit bericht via: Bron: https://semiwiki.com/semiconductor-services/fabricated-knowledge/306953-how-frances-largest-semconductor-company-got-stolen-in-plain-sight/

spot_img

Laatste intelligentie

spot_img