Herziening van 'Forces Goal 2030': Bangladesh's militaire moderniseringsplan onder de nieuwe regering

Like
vond

Datum:

De omvallen van de voormalige premier van Bangladesh, Sheikh Hasina, in een volksopstand heeft de strategische, politieke en sociale dynamiek van de op één na grootste economie van Zuid-Azië veranderd. Gezien de pacifistisch buitenlands beleid motto, wordt vaak over het hoofd gezien dat Bangladesh de derde machtigste strijdkrachten in de regio, alleen achter kernwapens India en Pakistan. Bangladesh is dus militair gezien de machtigste niet-kernwapenstaat in Zuid-Azië.

Gezien het beleid van non-alignment en strategische balancering met internationale en regionale machten, is een leger met professionele mankracht en moderne uitrusting altijd een cruciale ambitie geweest voor het verbeteren van Bangladesh's afschrikking. De nadruk op economische ontwikkeling - en het resulterende gebrek aan fondsen in het defensiebudget - betekende echter dat militaire ambitie nooit werkelijkheid werd. 

Dit veranderde in 2009, toen onder De richting van Hasina, Dhaka heeft zijn eerste geformaliseerde militaire moderniseringsplan, Forces Goal 2030, geïnitieerd. Dit plan – herzien in 2017 – een historische basis gelegd om te voldoen aan de vraag van de strijdkrachten van Bangladesh om te transformeren tot een geavanceerd leger van de 21e eeuw. Na meer dan 15 jaar van dit initiatief zijn de strijdkrachten van Bangladesh (AFB) aanzienlijk verbeterd. 

Nu Hasina's 15-jarige regering voorbij is, heeft de nieuwe interim-regering van Muhammad Yunus plannen geïnitieerd om Hervorming van sleutelsectoren en instellingen van het land, waaronder de politie, de rechterlijke macht en de grondwet. Elke belangrijke stap die tijdens de vorige regering is gezet, is nu onderhevig aan verandering. Daarom staat het niet buiten kijf dat de successen en beperkingen van Forces Goal 2030 ook door de huidige regering opnieuw kunnen worden beoordeeld. 

Bangladesh geschud geopolitiek landschap en veranderende veiligheidsprioriteiten in de post-Hasina-periode vereisen mogelijk een herziening van het huidige militaire moderniseringsplan. Dit vereist ook het veiligstellen van diepere strategische banden met Dhaka's belangrijkste wapenverkopers, zoals China en Turkiye.

AFB-modernisering onder Forces Goal 2030

Het primaire doel van Forces Goal 2023 is om alle drie de armen van de AFB te moderniseren, namelijk het leger, de marine en de luchtmacht. Het plan roept op tot de herconfiguratie van militaire formaties, het vergroten van de mankracht, het creëren van nieuwe eenheden, waaronder moderne wapens met adequate training, het herzien van de militaire doctrine en het vergroten van de defensie industriële basis (DIB) voor inheemse productie, inclusief overdracht van technologieGezien deze doelen kan het worden omschreven als een holistische strategie om de AFB te ontwikkelen tot een capabele strijdmacht voor de 21e eeuw.  

Onder Forces Goal 2030 is de AFB aanzienlijk gerenoveerd. Het leger van Bangladesh heeft moderne Russische BTR-80 en Turkse Otokar Cobra Armed Personnel Carrier (APC's) aangeschaft voor zijn nieuw gevormde gemechaniseerde infanterie-eenheden. Geavanceerde MBT-2000 tanks en VT-5 lichte tanks werden geïntroduceerd bij het Pantserkorps uit China. Het Artilleriekorps werd geïnduceerd met meerdere raketlanceersystemen (MLRS) zoals de Turkse TRG-230 en TRG-300 Kasirga naast de Chinese WS-22. Zelfrijdende artilleriesystemen zoals de Servische Nora B-52 werden ook aan de inventaris toegevoegd. Het Air Defense Artillery (ADA) Corps ontving FM-90 Short Range Air Defense Surface to Air Missiles (SHORAD SAMs), voortkomend uit de erfenis van het alleen gebruiken van verouderde zelfrijdende kanonnen voor luchtverdediging en bescherming van belangrijke puntinstallaties. Turks Bayeraktar TB-2-drones werden gekocht voor Army Aviation, samen met transportvliegtuigen en multifunctionele helikopters van het westen en Rusland. 

Door opeenvolgende juridische overwinningen tegen India en Myanmar over maritieme grenzen, behoudt Bangladesh de soevereiniteit over een groot deel van de Golf van Bengalen (BoB). Dit verhoogde het belang van modernisering voor de marine van Bangladesh. Dhaka verwierf vervolgens twee Onderzeeërs van de Ming-klasse van Beijing en grote schepen voor zijn oppervlaktevloot zoals Type 053H3 en Type 053H2 geleide raketfregatten, en Type 056 stealth-geleide raketkorvetten. Bangladesh kocht ook een paar buiten gebruik gestelde snijmachines uit de Verenigde Staten om zijn marine-aanwezigheid te versterken. In 2011 werd de Naval Aviation Wing van Bangladesh gevormd met vier Duitse Dornier 228 Maritime Patrol Aircraft (MPA) en twee Italiaanse Augusta Westland maritieme helikopters. 

Vervolgens groeide Dhaka's focus op het verbeteren van de luchtmacht ook vanwege Myanmar's herhaalde en agressieve inbreuken op het luchtruim van Bangladesh. De luchtmacht van Bangladesh ontving vierde-generatie gevechtsvliegtuigen zoals de Russische Yak-130 en Chinese K-8. In licentie geproduceerde F-7BG en F-7BGI gevechtsvliegtuigen werden ook in de luchtvloot geïntroduceerd. De luchtmacht verworven FM-90 SHORAD SAM's voor de verdediging van kleine gebieden en de Italiaanse Selex RAT-31DL geavanceerde 3D-surveillanceradar voor landgebaseerde vroegtijdige waarschuwingssystemen.  

Naast het upgraden van de inventaris, richtte Dhaka ook nieuwe formaties op met meer personeel. Het leger verhoogde drie nieuwe divisies in 15 jaar, namelijk de 7e, 10e en 17e Infanteriedivisies, naast de onlangs gevormde Adhoc Leger Luchtverdedigingskorps. Het enige Para-Commando Bataljon werd in 2016 ook versterkt tot een Para-Commando Brigade. De Bangladesh Navy introduceerde luchtvaarteenheden en de Bangladesh Air Force vormde mobiele SHORAD SAM-eenheden. 

De AFB richtte zich ook op uitbreiding van haar defensie-industrie via haar dochterondernemingen Bangladesh Machine Tools Factory (BMTF) en Bangladesh Ordinance Factory (BOF). De BMTF produceert nu lichte voertuigen zoals Arunima utility trucks, en de BOF levert in eigen land geproduceerde kleine wapens zoals BD-08 geweren, MANPAD's, raketten en granaten. Deze apparatuur wordt voornamelijk in eigen land geproduceerd via de technologieoverdrachtsovereenkomsten met buitenlandse partners. 

De Khulna-scheepswerf, die onder het gezag van de marine van Bangladesh valt, heeft ook succesvol geproduceerd verschillende kleine en licht bewapende Offshore Petrol Vessels (OPV's) in eigen land. Het is van plan om in de toekomst grotere schepen te bouwen, zoals fregatten en korvetten, mogelijk met technische assistentie van China of Turkije, om de binnenlandse productiecapaciteit te versterken.

De reden voor het herzien van het Forces Goal 2030 en de mogelijke herzieningen

De interim-regering in Dhaka kampt nu met extra veiligheidsuitdagingen te midden van een nieuwe geopolitieke realiteit en interne problemen. In de staten Rakhine en Chin in Myanmar zijn rebellen het veroveren van bolwerken, en de grens tussen Bangladesh en Myanmar is veranderd in een actief oorlogsgebied. Het Arakan Army (AA) heeft neergeschoten, ontvoerd en gedood Bengalezen bij de Naf-rivier. Het geweld aan de grens heeft ook nieuwe invallen van Rohingya-vluchtelingen, evenals illegale grensoverschrijdingen door Veiligheidspersoneel van Myanmar om gevangenneming te voorkomen.

De relatie met India is ook gespannen omdat het anti-Bangladesh sentiment in India hoog oploopt, wat culmineert in een vandalisme aanval op de Assistent Hoge Commissie van Bangladesh in Agartala. Topfunctionarissen van de Indiase regering, zoals Amit Shah, hebben publiekelijk opgeroepen tot troepen klaarmaken voor oorlog, verwijzend naar de situatie in Bangladesh. 

Binnen Bangladesh zijn de dreigingen van destabilisatie zichtbaar van niet-statelijke actoren zoals de Kuki-Chin Nationaal Leger (KNA), die steeds sterker wordt en vermeende buitenlandse hulp ontvangt, waaronder wapens, training en een veilige haven. 

De instabiliteit in buurland Myanmar, de oorlogsretoriek die vanuit India wordt verspreid en de vooruitzichten op opstand in de Chittagong Hill Tracts vereisen dat de AFB een sterke troepenmacht opbouwt die in staat is om alle externe en interne bedreigingen af ​​te schrikken en tegen te gaan. Voor dergelijke doeleinden is een sterkere AFB verplicht, wat een herziening van het bestaande moderniseringsplan van de troepenmacht vereist. 

Dhaka moet een aantal van zijn hedendaagse tekortkomingen identificeren en kijken hoe het plan verbeterd kan worden. Nieuwe doelen kunnen zijn: diversifiëren van wapenimport, het verwerven van cruciale wapensystemen, het stimuleren van defensiepartners om meer technologie over te dragen, het tegengaan van informatieoorlogvoering door tegenstanders, het formuleren van een doctrine voor onregelmatige oorlogvoering en het verbeteren van op inlichtingen gebaseerde operaties. 

Bovendien kan Dhaka ook zijn tweede laag van territoriale verdediging integreren door soortgelijke moderniseringsplannen te formuleren voor de Border Guard Bangladesh (BGB) en de Bangladesh Coast Guard. Integratie van deze troepen is van vitaal belang, aangezien ze onder de jurisdictie van het Ministerie van Defensie vallen in geval van een nationale veiligheidscrisis zoals oorlog of conflict. 

Vrijwillige basisopleidingen kunnen worden ingevoerd in instellingen voor hoger onderwijs die vergelijkbaar zijn met die van het land. CadettencollegesVia dergelijke programma's kunnen eenheden van de Nationaal Cadetkorps van Bangladesh kan ook worden uitgebreid voor jeugdparticipatie. Dit zal toekomstige kandidaten voor het officierenkorps van de AFB creëren en de bijdrage van jongeren aan de nationale veiligheid bevorderen.

Afhankelijkheid van China en Turkse alternatieven 

De laatste jaren is Turkiye een van de grote leveranciers van wapens naar Bangladesh. Dhaka is een van Ankara's top vier bestemmingen van militair materieel. Dhaka's interesse in het verwerven van Turkse wapens komt voort uit verschillende factoren, zoals de slechte kwaliteit van Chinese uitrusting, het doel om de AFB vertrouwd te maken met wapens van NAVO-kwaliteit, een lager prijskaartje in vergelijking met andere westerse leveranciers en Ankara's bereidheid om inheemse productie te faciliteren door middel van technologieoverdracht. Het strategische partnerschap tussen Bangladesh en Turkije heeft de afgelopen jaren een significante positieve ontwikkeling doorgemaakt, wat een sterke impuls voor beide om de bestaande banden te verdiepen. 

Dit heeft nu de potentie vergroot om China's status als primaire wapenexporteur naar Bangladesh uit te dagen. Het is moeilijk om China's toppositie te vervangen; Beijing is goed voor meer dan tweederde van de totale wapenverkoop aan Dhaka. De officieren van de AFB zijn goed getraind in het bedienen van Beijings oorlogsmaterieel en hebben een diepgewortelde traditie van het gebruik van Chinese apparatuur. Daarom kan de mogelijkheid van selectiebias bij de inkoop niet worden uitgesloten. 

Bovendien heeft de ambassadeur van Beijing al een aantal maatregelen genomen een charmeoffensief met grote politieke partijen en belanghebbenden in Bangladesh. Een positief beeld van China en brouwen anti-India sentiment in Bangladesh zou kunnen resulteren in de verdieping van een strategisch partnerschap tussen Dhaka en Beijing. Dhaka zou er ook de voorkeur aan kunnen geven om kritieke systemen zoals multi-role gevechtsvliegtuigen van Beijing te kopen, gezien de dringende noodzaak om zijn luchtmacht en strategische afschrikking aan te vullen. 

Turkiye en China zijn de belangrijkste leveranciers van kritieke systemen voor Bangladesh. Beide landen hebben ook nieuwe gebieden van strategische samenwerking geopend, zoals gezamenlijke militaire oefeningen en jaarlijkse defensiedialogen met Bangladesh. Zowel Turkiye als China promoten technologieoverdrachten om de defensie-industrie van Bangladesh te helpen ontwikkelen. Daarom zal een verstandige stap voor Dhaka zijn om een ​​evenwicht te vinden tussen beide strategische partners en te grote afhankelijkheid van een enkele leverancier te vermijden. Dit beleid zal ook aansluiten bij Dhaka's buitenlandse beleid van geopolitieke balans, neutraliteit en vreedzame coëxistentie. 

Naarmate complexere relaties met India en Myanmar zich ontwikkelen, wordt de noodzaak om Bangladesh's militaire moderniseringsplan te herzien essentieel. Bangladesh kan ook kiezen voor samenwerking met China en Turkije in dit opzicht. Ongeacht de interne politieke uitkomst lijken de strategische relaties met Ankara en Beijing duurzaam. 

Voor nu heeft Bangladesh, onder leiding van de interim-regering van Muhammad Yunus, een spectaculaire kans om Forces Goal 2030 opnieuw te bekijken. Dit zal de verdedigingscapaciteiten van Dhaka versterken, voldoen aan de hedendaagse krachtvereisten en effectieve afschrikking tegen traditionele en niet-traditionele bedreigingen handhaven. Dergelijke prestaties zijn van vitaal belang voor Bangladesh om interne en geopolitieke stabiliteit te behouden. 

Gerelateerde artikelen

spot_img

Recente artikelen

spot_img