De identiteit van de skeletresten van een lid van de Franklin-expeditie in 1845 is bevestigd met behulp van DNA en genealogische analyses door een team van onderzoekers van de University of Waterloo, Lakehead University en Trent University. Dit is het eerste lid van de noodlottige expeditie die positief geïdentificeerd werd door middel van DNA.

DNA dat is geëxtraheerd uit tand- en botmonsters die in 2013 zijn teruggevonden, bleken de overblijfselen te zijn van Warrant Officer John Gregory, ingenieur aan boord van HMS Erebus. De resultaten kwamen overeen met een DNA-monster dat was verkregen van een directe afstammeling van Gregory.

De overblijfselen van de officier werden gevonden op King William Island, Nunavut. "We weten nu dat John Gregory een van de drie expeditiepersoneelsleden was die stierven op deze specifieke locatie, gelegen in Erebus Bay aan de zuidwestkust van King William Island", zegt Douglas Stenton, adjunct-professor antropologie in Waterloo en co-auteur van een nieuw artikel over de ontdekking.

"Dat de overblijfselen van John Gregory als eerste worden geïdentificeerd via genetische analyse is een ongelooflijke dag voor ons gezin, evenals voor iedereen die geïnteresseerd is in de noodlottige Franklin-expeditie," zei Gregory's achter-achter-achter-kleinzoon Jonathan Gregory van Port Elizabeth , Zuid-Afrika. "De hele Gregory-familie is het hele onderzoeksteam enorm dankbaar voor hun toewijding en harde werk, dat zo cruciaal is bij het ontsluiten van stukjes geschiedenis die al zo lang in de tijd bevroren zijn."

De noordwestelijke expeditie van Sir John Franklin in 1845, met 129 matrozen op twee schepen, Erebus en Terror, trok in 1845 de Noordpool binnen. In april 1848 lieten 105 overlevenden hun door ijs gevangen schepen achter in een wanhopige ontsnappingspoging. Niemand zou het overleven. Sinds het midden van de 19e eeuw zijn er skeletresten van tientallen bemanningsleden gevonden op King William Island, maar geen enkele was positief geïdentificeerd.

Tot op heden is het DNA van 26 andere leden van de Franklin-expeditie geëxtraheerd uit overblijfselen die zijn gevonden op negen archeologische vindplaatsen langs de lijn van de retraite van 1848. "Analyse van deze overblijfselen heeft ook andere belangrijke informatie over deze individuen opgeleverd, waaronder hun geschatte leeftijd bij overlijden, gestalte en gezondheid", zegt Anne Keenleyside, hoogleraar antropologie in Trent en co-auteur van het artikel.

“We zijn de familie Gregory enorm dankbaar voor het delen van hun familiegeschiedenis met ons en voor het verstrekken van DNA-monsters ter ondersteuning van ons onderzoek. We willen andere afstammelingen van leden van de Franklin-expeditie aanmoedigen om contact op te nemen met ons team om te zien of hun DNA kan worden gebruikt om de andere 26 individuen te identificeren ”, zegt Stenton.

Genealogische gegevens wezen op een directe vaderlijke relatie van vijf generaties tussen de levende afstammeling en John Gregory. "Het was een geluk dat de verzamelde monsters goed bewaard genetisch materiaal bevatten", zegt Stephen Fratpietro van Lakehead's Paleo-DNA-lab, die co-auteur is.

Voorafgaand aan deze DNA-match was de laatste informatie over zijn reis die de familie van Gregory bekend was in een brief die hij op 9 juli 1845 aan zijn vrouw Hannah vanuit Groenland schreef voordat de schepen het Canadese Noordpoolgebied binnenvielen.

Deze laatste ontdekking helpt om het verhaal van de Franklin-slachtoffers te voltooien, zegt Robert Park, hoogleraar antropologie in Waterloo en co-auteur. “De identificatie bewijst dat Gregory drie jaar heeft overleefd opgesloten in het ijs aan boord van HMS Erebus. Maar hij kwam 75 kilometer ten zuiden om bij Erebus Bay. "

De overblijfselen van Gregory en twee anderen werden voor het eerst ontdekt in 1859 en begraven in 1879. Het graf werd herontdekt in 1993, en in 1997 werden verschillende botten die waren blootgelegd door verstoring van het graf, in een steenhoop geplaatst met een gedenkplaat. Het graf werd vervolgens opgegraven in 2013 en na analyse zijn alle overblijfselen in 2014 teruggebracht naar de locatie en in een nieuwe grotere herdenkingssteen gelegd.

###

DNA-identificatie van een zeeman uit 1845 Franklin Northwest Passage Expedition door Stenton, Park, Fratpietro en Keenleyside werd gepubliceerd in het tijdschrift Polair record. Het onderzoek werd gefinancierd door de regering van Nunavut, Trent University en de University of Waterloo. Afstammelingen van leden van de Franklin-expeditie kunnen contact opnemen met Douglas Stenton of Anne Keenleyside.