Van 2010 tot 2014 Richard Cobbett schreef Crapshoot, een column over het gooien van de dobbelstenen om willekeurige obscure spellen weer aan het licht te brengen. Deze week is het weer die tijd van het jaar - tijd om de liefde, het leven, dure chocolade en al die andere vrolijke dingen te vieren. Bah, teddybeer-met-hart-op.

Ah, alweer een pijnlijke eenzaamheidsdag: onze jaarlijkse duik in de romantische kant van pc-gaming. We hebben gehad een voor de jongens en een voor de meisjes. Dit jaar is het tijd voor een jaar waarin iedereen zogenaamd liefde en gezelschap kan vinden: zolang ze hetero zijn, niet te kieskeurig en op elk moment op het ergste voorbereid. Dit is een spel met een sectie voor "PSYCHOLOGISCHE DIENSTEN" in de aftiteling. De vraag is alleen of ze zijn ingehuurd voor de ontwerper zelf, of voor zijn spel.

Je moet op z'n minst Romantische ontmoetingen punten voor moxie geven. Het is een op tekst gebaseerd spel, meestal door parsers aangestuurd, dat beweert: "Ik ben flexibel genoeg om op alles te reageren." Technisch gezien is dit waar. Zolang je reacties als "Huh?" en "Ik begrijp het niet..." Het wil ook echt als diep worden gezien, met instructies als "Je leven in de Koepel zal worden bepaald door willekeurige factoren van TIJD, LOT, je INPUT en TEMPERAMENT", voegt het ook toe, voordat dat alles doorprikt door toe te voegen "Om het LOT en de TIJD te vermijden en echt valse GOD-achtige krachten over je lot aan te nemen, selecteer G."

Persoonlijk ben ik een grote fan van het hebben van goddelijke krachten over het lot. Het is iets waar ik naar verlang terwijl ik bedenk hoe ik Superman kan verslaan en de Road Runner kan pakken. Toch lijkt het om te beginnen een beetje onnodig. Per slot van rekening is mijn verschrikkelijke romantische staat van dienst duidelijk slechts een reeks toevalstreffers. Ik kan Monkey Island citeren. Kuikens graven dat, zelfs als de kuikens die beweren kuikens te graven die meestal lachen als ze dat zeggen, ze weglopen met een kreet van "En stop met ons kuikens te noemen, teef!"

Voordat je voet in de Dome zet, moet je hem vertellen wie je bent: Man, Vrouw, Gast of Anders. De eerste twee zijn duidelijk. Saying Guest levert gemakkelijk de meest gelikte uitleg van het spel dat een van deze dingen ooit heeft gehad, en legt uit dat dit niet alleen over seks gaat, maar "een kans om te experimenteren met verschillende relaties, om dramatische risico's te nemen in zaken van het hart, om te PROBEREN -ON LOVE in verschillende situaties en instellingen. Het management hoopt oprecht dat uw ervaringen in de DOME uw dagelijkse leven zullen worden, het verbreden en het een rijkere plek voor u maken om te zijn.”

Dit is een spel met serieuze ambities en een hilarisch gevoel van klasse... vooral als je weet wat er gaat gebeuren. Om bijvoorbeeld te navigeren, staat het erop dat je dingen typt als "aanpakbalk". Als je het probeert te behandelen als een standaard tekstavontuur, bijvoorbeeld door 'naar het noorden' te typen, krijg je dit.

En ook, je bent waarschijnlijk niet eens een stropdas dragen, Je Filistijn.

Het is vaak zo sarcastisch. Ga de lift in en vind het juiste commando niet om het bedieningspaneel te openen, en een paar beurten later dwaalt "een ouder echtpaar" naar binnen en doet het voor je. Of als je gewoon rondhangt en niets bereikt, zal een bewaker besluiten dat je achterdochtig bent en je uit de club schoppen. Het is ook beter om het woord 'fuck' helemaal te vermijden. Het is een gevoelig spel. En ook vreemd.

Maar goed, genoeg buiten de bar staan, wachten tot precies de klokslag om naar binnen te gaan, dan doen alsof je een sms leest die niet echt is aangekomen en besluiten om voor de goede orde tot kwart over te wachten - het is tijd om spring in de datingpool en 'rock' deze 'joint'.

De verleiding van de avond begint in de receptie, met beloften van ENCOUNTERS (eerlijk gezegd, het is alsof je Beneath A Steel Sky als wingman hebt) in de Mezzanine Bar, op verdieping 3, het Penthouse en... de parkeergarage? Dat klinkt als een sexy, happening-achtige plek. Of eigenlijk niet.

Aangezien dit zogenaamd een fantasie is, kan de smerige Mezzanine Bar zichzelf neuken. Ik ga naar het Penthouse en sta meteen voor een belangrijk dilemma: ga naar de bar en probeer geluk te hebben, of ga naar de badkamer en plas. Ik begin meteen een beetje nieuwsgierig te worden naar de prioriteiten van de schrijver.

Dat is waarschijnlijk de langste beschrijving van een toilet die ik ooit heb gezien. Als je het daarentegen verlaat, vat je een evenement in de buurt samen als eenvoudig: "Op de verre dansvloer verliest een uitzinnige jonge danseres haar halster, waardoor haar enorme borsten zichtbaar worden. Dit veroorzaakt een bijna rel van plezierige opwinding voor iedereen.” Hip. Maar wat dacht je van dat Armitage Shanks-porselein, hè? Vers gemonteerd, hoor ik. Ze hebben er zelfs drie animes over gemaakt!

Een man in smoking komt naderbij en biedt de hulp aan van een aardige dame, Maxime, die bereid is kennis te maken met beschikbare jonkvrouwen. Ik accepteer, en ben meteen minder dan onder de indruk van haar idee van een hook-up.

"Als het lijkt alsof een meisje je graaft, is ze letterlijk ziek." Bedankt, Maxime.

Van de set hangt er daarna maar één rond: de secretaresse van de Dome, Cathy. Ze vraagt ​​om te praten, en dat lijkt me prima, dus gaan we naar buiten naar een balkon om van het landschap te genieten. Waar ze bijna van af valt, waardoor een snelle vangst nodig zou zijn als het spel het niet automatisch zou doen. Na afloop vraagt ​​ze of het eng was. Ik antwoord van niet, omdat ze niet echt bestaat en daarom zou zorgzaam zijn dom geweest.

Nou, dat is potentieel helemaal niet verontrustend. Om dat te vieren steelt Cathy een fles champagne van haar werkgevers en nodigt me uit op haar kamer. Het is in wezen leeg en ze zwijgt totdat ze een toost uitbrengt met 'Op ons'. Hé. Dan komt ze binnen voor een stevige knijpknuffel om haar aantrekkingskracht op deze ogenschijnlijk knappe vreemdeling te tonen, en het spel waarschuwt streng: "Er is hier niets bijzonders sexy aan."

"Ja, nou, je zou weten dat dingen niet sexy zijn," antwoord ik.

Wie praat of denkt er zo? En het wordt nog erger als je haar daadwerkelijk op haar aanbod van seks ingaat. Nooit was een spel over naar een bar gaan en een one night stand hebben zo... wat dit ook is:

"Noodzakelijke smering." eeeh. Wanneer Ikea Erotiek is net iets te warm. Hoe dan ook, het is duidelijk dat de game dit echt afkeurt, en dat Cathy een gek persoon is die al heeft besloten dat we zielsverwanten zijn die voorbestemd zijn om voor altijd samen te zijn. Ik begrijp de hint en excuseer mezelf beleefd van haar aanwezigheid. Het lijkt een beschaafd ding om te doen, en ze vat het redelijk goed op. 

De nacht eindigt in een buste, maar niet de goede soort, ik ga naar de garage, haal mijn auto op en ga terug naar huis, tevreden dat...

Godverdomme. Dit is waarom ik niet date. Ook het gebrek aan charisma, sociaal zelfvertrouwen en een goed uiterlijk. En weigeren te baden op grond van het feit dat de overheid onze hersenen controleert via de roest in de leidingen.

Nou, laten we het nog eens proberen! Opnieuw in een bres, of in ieder geval, om te proberen...

Dit is Jeri, en nogmaals, ik vraag me af of de verteller van dit spel verondersteld wordt een menselijke man te zijn of een of andere kapotte sociologische robot uit de toekomst. Dit is een eerste indruk hier:

...

Oke. In gesprek met haar vraagt ​​de game om een ​​openingszin.

Er is duidelijk maar één mogelijkheid.

Ze kijkt met een halve glimlach op van deze introductie en klinkt verveeld, wat gemakkelijk het meest realistische deel van het spel tot nu toe is. Monkey Island was op dat moment toch nog niet vrijgegeven, dus hoe zou ze aan mijn referentie kunnen komen? Ik keur deze aandacht voor detail goed. Niet iets wat je vaak zag in de jaren '80.

Minder realistisch is dat praten met haar meer resulteert in het openen van haar ogen en een uitnodiging voor de dichtstbijzijnde lounge. Ze bestelt een Tom Collins. Bij vrije keuze bestel ik Klingon Coffee. De ober knijpt niet eens een ooglid, en een nog steeds oplettende Jeri is duidelijk klaar voor meer van mijn zachte technieken.

Euh, had erger kunnen zijn. Het had het oude "Dag van de tentakel"-gambiet kunnen zijn. Hoewel dat een slecht idee is nu iedereen weet van die onbetrouwbare anime-films en zo. 

Een herlaadbeurt later kunnen we het beter met elkaar vinden, praten we een tijdje over tv, en ze knijpt in mijn arm en beland in haar suite. Een kusje later...

Verdorie, zo dichtbij. Maar als Leisure Suit Larry ons iets heeft verteld, dan is het wel seks hebben zonder bescherming wil leiden tot het exploderen van je pik, en dat zou je ook moeten doen nooit toiletten doorspoelen. Hypothetisch echter, als je ermee doorgaat, begint Jeri te huilen, en schopt je dan het appartement uit omdat ze zich de hele tijd een beetje uit haar evenwicht voelde, dat zij het is, niet jij, enzovoort, enzovoort. vooruit en bel nooit, bedankt.

pijn.

Weet je, ik begin een beetje te worden verdacht van dit spel. Wanneer de ene date eindigt in zelfmoord of zich moet onderwerpen aan een emotionele remora, en het einde van de sekse van de andere een holle ervaring is die eindigt met tranen, is het tijd om serieuze vragen te stellen. Of nog beter, gebruik God Mode om vals te spelen.

Met dit menu kun je naar elk deel van het spel gaan en tegelijkertijd laten zien hoe weinig er eigenlijk is, en hoeveel onzin al zijn beweringen dat het meer is dan een Kies je eigen avontuur dat je niet vertelt wat de opties eigenlijk zijn . Je typt het juiste om het verhaal voort te zetten binnen maximaal drie vage prompts, of om het met geweld te laten doorsnijden zoals John Bobbits mannelijkheid.

Er zijn acht vrouwen om mee te ontmoeten: Bobi, Jeri, Tanya, Kitty, Cathy, Julie, Priscilla en Roxy. Roxy is een hoer, iets wat iedereen behalve de held weet, ze herkent haar ogen, haar haar, haar tanden, haar borsten niet, or haar neus. Zoals te verwachten, komt er niets goeds uit die relatie, met haar twee eindes die je woedend eruit schoppen, en met succes de daad doen, maar zonder bescherming te gebruiken - wat leidt tot dit nogal ongebruikelijke stukje introspectie op de rit naar huis.

Aan de positieve kant, misschien wordt hij een burgerwacht en bestrijdt hij de misdaad. Schommels en rotondes.

Bobi is een manager bij de club, die zelf het initiatief neemt - je kust, je bij de penis door haar kantoor sleept, met de seks maakt en dan afgeleid zegt: "Oh, je bent er nog steeds." Mogelijke poging tot sociaal commentaar daar, hoewel ik denk dat we waarschijnlijk kunnen aannemen dat iedereen die dit spel heeft gekocht waarschijnlijk is niet het Barney Stinson-type. Je krijgt seks, maar het is nauwelijks een romantische ontmoeting, vooral wanneer de verteller dit opvolgt met .... lees het maar. Dit zijn woorden die iemand heeft geschreven.

Jezus. En zo is hij na seks hebben.

Tanya blijkt de ex-vriendin van de clubmanager te zijn, die met een pistool op jullie tweeën inbreekt. Je hebt twee keuzes: een man zijn en neergeschoten worden, of je rotzooien en ervoor zorgen dat het allemaal een grap blijkt te zijn die elke kans dat je ooit nog waardigheid zult kennen, vernietigt. Niet de grootste keuzes.

Ergens is daar een probleem mee, maar ik kan er de vinger niet opleggen.

Kitty heeft blijkbaar een happy end, hoewel ik niet zeker weet wat je moet typen om het te krijgen. Standaard is het echter net zo griezelig als de rest. Ze neemt je mee naar haar kamer voor wat seks en drugs en heeft waarschijnlijk geen interesse om eerst een aflevering van Adventure Time te zien, gaat prompt naakt en:

Oh, de rauwe passie van jonge liefde. Niet dat je je hierdoor moet laten tegenhouden natuurlijk.

Nou ja, nog steeds gezonder dan 50 Shades Of Grey. Verder gaan. Julie's minnaar ook heeft een pistool en schiet je dood. Wat Priscilla betreft ... nou, Priscilla wil gewoon je botten verzetten om haar ex-vriend terug te pakken, wat leidt tot een serieus sociopathisch stukje interne monoloog van onze vermeende held.

Godverdomme, spel, hou toch al op met dat "smerende" gepraat. En de rest. Dit gaat zogenaamd over fantasieën, en mijn enige op dit moment is dat deze man zijn pik in een houtversnipperaar laat vangen.

Het andere einde is dat je door sommige toeschouwers betrapt wordt op seks in de kast, wat leidt tot de opties "rennen", "verbergen" of, geen grap, "sterven". Ondanks dat dit zogenaamd een spel is over het plaatsvervangend leven door deze vreemde kleine man, zijn er geen "high-fives" of "excuseer me, kunnen we je helpen?" opties. Maar als je besluit dat je gekrenkt zou zijn... neemt de game je letterlijk.

Dus, wat hebben we geleerd? Kortom, nogmaals, zelfs in een virtueel universum waar alles kan gebeuren, ben je de klos... maar dat zal waarschijnlijk niet zo zijn. Alles wat op romantisch succes wijst, zal een valstrik zijn, mogelijk een dodelijke, of eindigen in pijn, verwijten, vernedering en in schaamte naar huis schuifelend.

Semi-gerelateerd, ik verkoop deze fijne overlevingspakketten voor Aching Solitude Awareness Day. £ 25.

Gewoon uit interesse heb ik ook de vrouwelijke kant van het spel gedraaid om te zien of het anders was. Het antwoord: nee, niet echt. De mannen hebben natuurlijk andere namen dan de vrouwen, en er zijn een paar verschillen in de tekst, maar de meeste verhalen en fundamentele resoluties zijn hetzelfde. Een uitzondering is dat waar de man een prostituee kan zien, de vrouw kan worden misleid om voor een prostituee in te vullen. Dus ja.

Een andere houdt in dat je valt voor een charmeur die je uitschakelt, dan stoten je uit en steelt je portemonnee. Je kunt er ook uit worden gegooid omdat je in een gevecht bent verwikkeld, wat resulteert in deze vreemde 'take that' voor gamers.

Vreemd. Ik vind dat de ontwerper teveel protesteert.

Over het algemeen is de boodschap van het spel echter vrij duidelijk: volgens psychologie krijgt niemand de moeite waard om te hebben, en elk bewijs van het tegendeel is slechts een leugen van de wenskaartindustrie om meer hartvormige chocolaatjes te verkopen. Negeer dat dit jaar. Koop de gewone soort, die goedkoper is, gemakkelijk in bulk kan worden gekocht en in je gezichtsgat kan worden geschoven totdat je snot eruit komt als kleine bruine bubbels en je bloed naar glazuur smaakt. Het is de ware betekenis van het seizoen. Rechts?

Rechts. Nou ja, in ieder geval dichtbij genoeg.