Melody Lewis leeft als een nomade in hartje Denver.

De 57-jarige steekt haar hoofd uit haar groene tent op een recente dag in juni en wijst naar de plek een paar straten verderop waar stadsploegen eerder dit voorjaar haar tent van een trottoir hebben opgepikt en vervangen door landschapsrotsen, omheiningen en borden die indringers waarschuwen om buiten te blijven.

Lewis verhuisde toen slechts een kwart mijl verderop, naar een nieuw gebarsten trottoir, met nieuwe buren en mogelijk, vrezen daklozenadvocaten, nieuwe bronnen van blootstelling aan het coronavirus.

"Waar gaan we anders heen?" vraagt ​​Lewis. "Wat gaan we anders doen?"

Verschillende steden in de VS gaan tegen de aanbevelingen van de Centers for Disease Control and Prevention in door regelmatig kampen voor daklozen te blijven doorzoeken, waardoor het risico bestaat dat het virus zich verder verspreidt in een tijd waarin gezondheidsfunctionarissen de overhand proberen te krijgen op de zich nog steeds uitbreidende pandemie.

Dergelijke strijd met COVID-19 benadrukt het aanhoudende probleem van de natie met huisvesting. En ze laten zien met welke uitdaging volksgezondheidsfunctionarissen worden geconfronteerd: het beheersen van de verspreiding van het coronavirus brengt ook het risico met zich mee van de verspreiding van andere infectieziekten, zoals hepatitis A, die gedijen te midden van de met afval en uitwerpselen bezaaide trottoirs die in sommige kampementen te vinden zijn .

In Denver werden Lewis en honderden anderen eind april en begin mei ontheemd uit uitgestrekte kampementen van blokken lang, als onderdeel van wat volgens stadsambtenaren een voortdurende inspanning is om de straten van de stad periodiek schoon te maken en besmettelijke ziekten binnen de perken te houden. De meeste dakloze kampeerders verplaatsten hun bezittingen slechts een paar straten, waar hun tenten nu meer dan een kwart mijl aan trottoirs staan.

Een uur naar het zuiden, in Colorado Springs, zegt het politiebureau dat het de CDC-richtlijnen blijft volgen om de verspreiding van COVID-19 onder de dakloze bevolking van de stad te voorkomen, maar ook dat het op bepaalde tijden kampeerverboden op openbaar terrein is blijven handhaven, waarbij daklozen worden beboet die kamperen als ze weigeren te verhuizen. Degenen in de kampen zeggen dat een bulldozer ten minste één locatie heeft ontruimd.

En in St. Louis beval de gezondheidsafdeling van de stad de verwijdering van kampen in de buurt van het stadhuis, wat leidde tot protest van pleitbezorgers voor daklozen.

In totaal zijn de afgelopen maanden in minstens een dozijn steden dergelijke kampverhuizingen doorgegaan – wat volgens de CDC-richtlijnen te midden van de pandemie indruist National Law Centre on Homelessness and Poverty.

Terwijl sommige Amerikaanse gemeenschappen doorgaan met heropenen en terwijl bedrijven in het centrum werknemers en klanten weer verwelkomen, vrezen sommige voorstanders van daklozen dat dergelijke sweeps alleen maar erger zullen worden.

"Er is geen strategie", zegt Jacob Wessley, directeur van outreach en engagement voor de Colorado coalitie voor daklozen zegt. "Dat is onze zorg: als ze dit gebied schoonvegen, waar gaan [degenen zonder huizen] dan heen?"

In Denver leverde een dergelijke schoonmaakactie begin mei 9,500 pond afval en meer dan 50 injectienaalden op, volgens Nancy Kuhn, woordvoerder van de afdeling transport en infrastructuur van de stad.

"Denver heeft de verantwoordelijkheid om onveilige, ongezonde en onhygiënische omstandigheden die van invloed zijn op onze gemeenschap aan te pakken", zegt Kuhn.

Sommige steden zeggen dat het tempo van dergelijke sweeps tijdens de pandemie dramatisch is gedaald.

Ambtenaren van Seattle voerden van half maart tot begin juni vier van dergelijke sweeps uit - elk vanwege "extreme omstandigheden", zegt Kevin Mundt, een woordvoerder van de afdeling Human Services van Seattle. Dat is vergelijkbaar met 303 van dergelijke kampverhuizingen in de laatste drie maanden van 2019.

Honolulu heeft een speciaal gebied gecreëerd waar mensen ongeveer twee weken kunnen kamperen en in quarantaine kunnen gaan voordat ze naar opvangcentra verhuizen, voor het geval ze COVID-19 hebben. Maar van sommige dakloze kampeerders die niet verhuisden, werden hun kampen ontmanteld, waardoor ze zich door de gemeenschap verspreidden.

Het doel is om de verspreiding van het virus te beperken en kampeerders aan te moedigen om binnen te verhuizen, zegt Marc Alexander, uitvoerend directeur van het stadskantoor voor huisvesting.

Toch zeggen veel pleitbezorgers voor daklozen dat de richtlijnen van de CDC duidelijk zijn en dat dergelijke inspanningen niet slagen. Als er geen individuele wooneenheden beschikbaar zijn, zegt de CDC, moeten dakloze kampeerders tijdens de pandemie kunnen blijven staan. Tenten moeten minimaal 12 meter uit elkaar staan ​​en kampen met meer dan 10 personen moeten voorzien zijn van handwasstations en handdesinfecterend middel.

"Het opruimen van kampementen kan ertoe leiden dat mensen zich over de gemeenschap verspreiden en verbindingen met dienstverleners verbreken", waarschuwt de CDC-richtlijn. "Dit vergroot de kans op verspreiding van besmettelijke ziekten."

Het coronavirus heeft al enkele mensen besmet die geen permanente huisvesting hebben. In Colorado zijn bijvoorbeeld minstens 483 daklozen positief getest op COVID-19, meldden staatsfunctionarissen op 14 juni. Bijna 80% woonde in Denver.

Het besmettingspercentage in de kampen is echter onduidelijk. Volgens de Colorado Coalition for the Homeless was geen van de 50 dakloze kampeerders in het centrum van Denver die begin juni instemden met testen positief voor het coronavirus. Maar een ander onderzoek een maand eerder gaf aan dat bijna een kwart van de 52 geteste mensen in een nabijgelegen daklozencentrum besmet was met het virus, ondanks dat ze geen symptomen vertoonden.

In de kampementen in het centrum van Denver staan ​​tientallen tenten op elkaar gepakt, vaak minder dan een voet uit elkaar langs trottoirs. Bijna niemand draagt ​​maskers en velen in de tentengemeenschap zeggen dat het virus laag op hun lijst van zorgen staat.

Verschillende handwasstations begeleiden draagbare toiletten in het gebied, elk verzorgd door een lokale belangenbehartigingsgroep. Maar de stations hebben niet altijd water.

Voor sommige dakloze kampeerders is de situatie dat wel beter dan in een asiel verblijven.

Het is 'gezond verstand' om die krappe ruimtes en het bijbehorende risico op ziekte te vermijden, zegt Erin Lorraine, die 19 is en al zeven jaar af en toe dakloos is. Eén veegbeweging bracht haar ertoe dichter bij de South Platte River aan de westkant van het centrum te gaan wonen.

"Dit zijn onze huizen", zegt Lorraine. "We doen niemand pijn."

Niet alle dakloze kampeerders zien de schoonmaakacties van Denver als zo snode. Velen zeggen dat ambtenaren van Denver hen hebben verteld dat ze konden terugkeren nadat stadspersoneel over het trottoir had gespoten.

"Zolang ze het houden waar we worden schoongemaakt, niet geveegd, is het goed", zegt David Scott, 53.

Maar sommige van degenen die ontheemd zijn door eerdere sweeps, zeggen dat het vertrouwen is geschonden.

Melody Lewis was weg van haar tent tijdens een recente schoonmaakbeurt en kwam terug om te ontdekken dat stadspersoneel veel van haar bezittingen in beslag had genomen, waaronder ten minste één tent, een fiets en wat schoenen. Ze weigerde naar een opvangcentrum te gaan, mede vanwege de dreiging van ziekte. Terwijl Lewis haar verhaal vertelt, herinnert een oud bord dat een paar meter verderop aan een lantaarnpaal hangt, aan een eerdere schoonmaakactie in het kamp.

"We proberen het te negeren", zegt Lewis over dergelijke waarschuwingen. "Onze spullen en onze geest zijn nooit veilig."

Om de verspreiding van het coronavirus te beperken, zijn sommige non-profitorganisaties en steden – waaronder enkele van de plaatsen die sweeps houden – creatief geworden door isolatieopvangcentra te openen voor mensen die COVID-symptomen ervaren en sommige bijzonder risicovolle mensen te helpen verhuizen naar betaalde motelkamers.

Recente sweeps hebben ook een gesprek in Denver hernieuwd over het al dan niet creëren van gesanctioneerde kampementen - gebieden waar mensen tenten kunnen opzetten en leven in gemeenschappen met een sociale afstand met de zegen van een stad.

Elders geven dergelijke gereguleerde kampen stabiliteit aan daklozen en vergroten ze de kans dat maatschappelijk werkers hun cliënten kunnen vinden zodra er huisvesting beschikbaar komt, zegt Tom Luehrs, uitvoerend directeur van de St. Franciscuscentrum, een organisatie voor daklozendiensten in Denver.

San Francisco heeft al een paar van dergelijke kampementen tijdelijk gecreëerd, met een totale capaciteit van ongeveer 200 mensen.

"Sommige mensen leven al jaren op straat", zegt Luehrs. "En dat is waar ze zich het beste voelen over het leven, want misschien hebben we ze als gemeenschap geen betere opties gegeven."

Colleen Echohawk, medevoorzitter van Seattle's Continuüm van zorg, een coalitie van agentschappen en non-profitorganisaties die zich inzetten om dakloosheid aan te pakken, zegt dat ze zich inleeft in stadsambtenaren die moeten jongleren met concurrerende bedreigingen voor de volksgezondheid. Seattle is een van de laatste gebieden om een ​​uitbarsting van hepatitis A in zijn daklozengemeenschap onder ogen te zien.

Maar Echohawk vraagt ​​zich af of er meer kan worden gedaan om de impact van sweeps te beperken.

"Wat hier frustrerend aan is, is dat je ze verplaatste, en dat ze vervolgens gewoon naar andere kampementen verhuisden en vervolgens hun COVID-19 meenamen, en ze namen hun hepatitis A mee", zegt Echohawk. "Het is een echt dilemma."

KHN is een non-profit, redactioneel onafhankelijk programma van de Kaiser Family Foundation. KHN is niet aangesloten bij Kaiser Permanente.

Source: https://www.npr.org/sections/health-shots/2020/06/25/881927152/denvers-sweeps-of-homeless-camps-run-counter-to-covid-19-guidance?utm_medium=RSS&utm_campaign=news