De Switch is op de een of andere manier zijn vijfde jaar ingegaan, en ondanks de hevige concurrentie van het Steam Deck de laatste tijd heeft hij zijn glans en positie aan mijn zijde niet verloren, waar ik ook ga: misschien heeft het iets te maken met de immense bibliotheek die ik heb. stapte op dit punt op de mijne, tot de rand gevuld met shmups van alle soorten en maten in wat al lang een specialiteit van het systeem is.

Ooit was het de nieuwigheid om deze dingen onderweg te hebben, plus het gemak van het spelen van verticaal scrollende schietspellen zoals bedoeld in 'tate'-modus met het scherm omgedraaid (en zonder me zorgen te maken over permanente schade zoals ik vroeger deed bij het duwen van een dikke oude CRT op zijn kant om Ikaruga te spelen zoals Treasure het bedoeld heeft). Nu is het gewoon de overvloed aan klassiekers waar je op je gemak in en uit kunt duiken - en wat ik zo leuk vind aan de bescheiden shmup is hoe direct ze zijn, waardoor ze perfect zijn voor korte knallen.

Dus hier is een lijst met enkele persoonlijke favorieten en een overzicht van de shmups die bijna constant in rotatie zijn op mijn Switch. Er zou hier de nadruk moeten liggen op het persoonlijke – er is hier geen wetenschap en er is ontzettend veel voorkeur voor mijn eigen smaak voor eenvoudige, spectaculaire shmups in plaats van die met kieskeurige scoresystemen. Dus er is hier geen Ikaruga, vrees ik — excuses, ik ben er dol op, maar ik ga niet doen alsof ik een meester ben van zijn rigide, op polariteit gebaseerde systeem (wanneer — of als — Radiant Silvergun ooit de Switch haalt je kunt er echter zeker van zijn dat het bovenaan deze lijst staat).

Ook excuses. Ik weet dat de term 'shmup' een lelijk ding is, en ik begrijp dat als het jouw steun krijgt - het de mijne ook doet, maar het feit is dat als ik ze 'STG's' zou noemen, ik zou overkomen als een van die eikels die dringt erop aan het wordt uitgesproken als Moog, eigenlijk. Nou, ik ben een van die eikels, zo blijkt, maar shmups is wat de rest van de wereld ze kent, dus shmups is wat we ze zullen noemen.

G-Darius

Na een paar jaar weg te zijn geweest, terwijl het de mobiele ruimte met enig succes verkende, heeft de legendarische Taito de afgelopen jaren zijn console-activiteiten opgevoerd en is hij goed vertegenwoordigd op de Switch, wat inderdaad iets moois is: er is ook een nieuwe Puzzle Bobble geweest als enkele voortreffelijke geschiedenislessen uit het verleden van het bedrijf, onder leiding van Darius Cozmic-collecties die de kolos met drie schermen ruimschoots op de Switch hebben gedrukt dankzij het handwerk van de altijd briljante M2. Elders vind je een fatsoenlijke poort van het essentiële Laagsectie van City Connection - jammer dat het bijna net zoveel kost als het origineel van Saturn je zal kosten, maar het is nog steeds een handige manier om een ​​klassieker aller tijden te spelen.

Als ik er maar één zou moeten kiezen om je op weg te helpen, zou het een andere M2-verbinding zijn - meer specifiek de uitstekende G-Darius die hier zijn meest luxueuze uitje krijgt. Het is ook een redelijk goed startpunt als je nieuw bent in de Darius-serie — terwijl de gestoorde Darius Gaiden voor mij het hoogtepunt van de serie blijft, is G-Darius waar je een meer benaderbare, opwindend ambitieuze kijk op de serie vindt. statige shmup compleet met duizelingwekkend aantal routes en enkele elektrische decorstukken. Het is ook onderworpen aan een aantal updates, en met ver. 2 door een aantal van de hardere randen glad te strijken, is het nu het complete pakket.

Aleste Collectie

Als je M2 op zijn meest ambitieuze manier wilt uitproberen, is er geen betere aanloophaven dan de Aleste Collection - een verzameling van Compile's geliefde, razendsnelle games die compleet wordt geleverd met een van M2's meest buitensporige inspanningen tot nu toe. Hier krijg je een behoorlijk overzicht van de 8-bits afleveringen van Aleste – shmups die eenvoudige, ongecompliceerde en ongelooflijk snelle genoegens serveren – met het originele Master System plus de twee Game Gear-uitjes die enkele van de beste actie boden die beschikbaar is op Sega's handheld.

Maar wat dacht je van een geheel nieuw Game Gear-uitje voor Aleste, waarin M2 trouw blijft aan de beperkingen van de hardware en zijn 160×144 resolutie, terwijl de intensiteit van de actie tot het uiterste wordt gedreven? GG Aleste 3 is dat alles en is een droom van een game. Het is de moeite waard om de hele collectie alleen te kopen, en het feit dat je bovendien een handvol Compile's uitstekende 8-bits shmups krijgt, maakt Aleste Collection vrijwel essentieel.

Donderkracht 4

Er is een handvol leuke Mega Drive-shmups op Switch, zoals de stijlvolle maar misschien te eenvoudige Gleylancer, en zelfs een aantal Thunder Force-games van Techno Soft om uit te kiezen, maar de keuze van het stel is zeker Thunder Force 4. Misschien is het nostalgie die praat en de eerbied waarmee ik ooit de Mega Drive vasthield - een console die als kind altijd voelde zoals je oudere, coolere broer, maar Thunder Force 4 belichaamde voor mij altijd de strakke styling die Sega's machine zo aantrekkelijk maakte.

Dit is een grote, wijd open shooter met levels waarin je kunt verdwalen, geleverd met een agressieve parallax-scrolling die soms duizelingwekkend is in zijn diepte. Het is misschien eerder adequaat dan voortreffelijk om te spelen — excuses als dat heiligschennis is — maar dit is een diep meeslepende shmup, en dat lijkt het punt te zijn. Als je jezelf wilt omringen met de 16-bits stijl van Techno Soft, compleet met FM-synth heavy metal riffs, dan is Thunder Force 4 je beste aanspreekpunt.

Esp.Ra.De Psi

Ik ben nooit slim of bekwaam genoeg geweest om Cave's shmups en hun complexe scoresystemen volledig te waarderen - excuses als dat heiligschennis is, mede shmup-fans, maar het is meer een erkenning van hoe slecht ik ben in deze dingen - maar ik geniet er nog steeds van om door games te rommelen duidelijk in elkaar geknutseld met het hoogste niveau van ambacht. Er is een fijne selectie om door te bladeren op de Switch, van all-timer Mushihimesama door naar de klassiekers DoDonPachi Resurrection en Espgaluda.

Mijn persoonlijke keuze is echter ESP Ra.De. De poort is nog een M2-verbinding, wat betekent dat hij wordt geleverd met allerlei toeters en bellen die helpen de complexiteit van Cave's scoresystemen te deconstrueren, en je door deze subliem knappe shmup te laten spelen, vrijwel op elke gewenste manier. Omdat ik zowel lui als ongeschoold ben, neig ik naar de weg van de minste weerstand, zodat ik de sfeer kan opsnuiven van deze vreemde sci-fi-kogelhel waarin je door gordijnen van kogels danst die bovenop een glorieus gerealiseerd nabij toekomstig neo-Tokio danst.

Devil Engine

Drainus heeft me onlangs gewonnen als een van de beste hedendaagse shmups die spelen met mijn liefde voor side-scrolling klassiekers — en er is nog geen nieuws over een Switch-poort daarvan, maar onthoud dat het gewoon prachtig speelt op SteamDeck — maar daar ' zal altijd een plaats in mijn hart zijn voor Devil Engine.

De release werd helaas overschaduwd door shenanigans van de in ongenade gevallen uitgever Dangen Entertainment, maar dat mag de prestaties van Protoculture Games niet afleiden. Dit is een shmup die met hart en ziel wordt geleverd, plus een kleine hoeveelheid brok - als je wilt dat je actie het scherm doet schudden, dan is Devil Engine iets voor jou. Dit is een explosie van stijl en branie, een student van de klassiekers die niet bang is om dingen een beetje door elkaar te halen en inderdaad een heel goede tijd.

Maandanser

De eShop biedt een hele lading om door te spitten, en het is gemakkelijk om meer bescheiden tarieven over het hoofd te zien. Maar stop daar! Sommige van die onopvallend ogende games bieden een overvloed aan rijkdom van kleinere studio's, en er is een hele reeks ongelooflijke shmups van boetiekoutfits op de Switch; spelletjes zoals Super Hydroah, Earth Atlantis, Steredenn: Binaire sterren of de excellente Danmaku Unlimited 3 - een energieke verticale scroller die net zo goed een toegangspunt is tot shmups als elke andere.

Ik ben onlangs gevallen voor het werk van de kleine Terarin Games — waarvan ik geloof dat het voornamelijk één persoon is, een cyberbeveiligingsingenieur die overdag deze ongelooflijke games omver gooit — wiens volledige output te vinden is in de eShop, als je weet waar moet je kijken. Moon Dancer is net naar de Japanse eShop gekomen en is een goede plek om te beginnen, een onbeschaamd eerbetoon aan RayStorm met een bekende lock-on-monteur die het een aparte smaak geeft, het is ook een plezierige energieke kijk op het genre dat een charme heeft van alle zijn eigen.

Xexex

Als je net zoveel werkeloos door de eShop bladert als ik, zul je bekend zijn met de wekelijkse drops uit de Hamster's Arcade Archives-serie — mogelijk een van de beste services die momenteel in games worden aangeboden, en een constante bron van geneugten en leftfield-schatten. Voor de shmup-fan biedt het een duizelingwekkende reeks ongelooflijke games, waarvan sommige voorheen moeilijk te bereiken waren. Er is SNK en Aicom's wazig Brandende ster, NMK is beperkt maar prachtig Gunnagel en Donder Draak 2, of all-timers zoals Konami's Gradus 3.

Mijn keuze is echter Gradius' naaste verwant Xexex. Ontwikkeld door velen van hetzelfde team achter Gradius 2, het is een psychedelische spin-off die royaal opstijgt van mede-grand dame van het genre R-Type met zijn lading explosie, hoewel het eindigt met een trippy smaak die helemaal van zichzelf is dankzij zijn lysergische esthetiek. Het was moeilijk om eerder aan je handen te komen, beperkt tot een Salamander-verzameling op de PSP of degenen die het geluk hebben een origineel bord te krijgen waarvan de temperamentvolle geluidschip nog steeds werkt. De mijne helaas niet...