Wanneer zullen deze jongeren leren dat een nacht alleen doorbrengen op zomerkamp zonder toezicht van een volwassene een teken is dat sommigen van jullie kinderen halverwege kunnen sterven, met de kans om door de hoofdpersoon te worden opgeofferd zodat ze aan het einde kunnen leven?

Dat is een van de weinige weetjes die The Quarry achterlaat als herinnering dat elk van de speelbare personages het hoofdpersonage van die playthrough is en dat het niet de sympathieke hoeft te zijn.

Dus wat brengt Supermassive Games vanavond naar het kampvuur? Een intrigerend maar rommelig spel dat mensen zou kunnen verrassen.

Presentatie

De look en feel van The Quarry, als ik het tijdperk van horror-slasher-filmstijl zou kunnen lokaliseren, lijkt meer op de Netflix-filmreeks zoals Fear Street of The Babysitter met wat toegevoegde campy-dingen zoals de originele Friday The 13th, waardoor het best interessant om de moderne en klassieke horrorstijl gecombineerd te zien in een soort moderne versie van dit genre. 

De game zelf ziet er redelijk goed uit, met grote nadruk op de mocap en gezichten van het personage die hier het hoogtepunt zijn, maar het voelt alsof Supermassive ook de Uncanny Valley betreedt bij sommige uitdrukkingen van het personage en zelfs de algehele omgeving op de camping doet dat niet. Het ziet er soms zo scherp uit in vergelijking met de cast, met soms wat textuur-pop-in en filmische vertragingen aan het begin van een hoofdstuk.

En hoewel de muziek wat spanning toevoegt tijdens de meer enge momenten, voelt de nummerselectie soms niet op zijn plaats, zoals een voorbeeld hiervan is het nummer dat wordt afgespeeld na de proloog dat raar aanvoelt in de context, maar ik snap dat het de toon zet van het hele spel.

Gameplay

Op papier voelt het als een voortzetting van hun Dark Pictures Anthology en hun succesvolle game, Until Dawn. De besturing, beweging en zelfs QTE's voelen min of meer hetzelfde aan als voorheen. Er zijn enkele goede toevoegingen aan de toegankelijkheidsopties die geschikt kunnen zijn voor diegenen die een beetje een helpende hand nodig hebben bij deze spellen.  

Er zijn ook gevechten die je kunt doen, misschien opgetild vanuit House of Ashes, waar je je wapenzaklamp op de vijand kunt richten en je personage zal schieten, afhankelijk van waar het is, een goede manier om je nauwkeurigheid te balanceren tijdens intense actie.

Maar een toevoeging die de onderdompeling van een speler in dit spel kan maken of breken, is misschien de toevoeging van Death Rewinds, een Deluxe Edition-functie waarbij als je per ongeluk je favoriete kampbegeleider verliest, je door dit te gebruiken teruggaat naar het punt waar ze stierven, wat een hoofdstuk ervoor kan zijn of het worstcasescenario, op een punt dat ver achter ligt van waar je bent, waardoor je een hoop vooruitgang verliest.

Ik had geen problemen (omdat ze voor mij dood zijn voor het hele spel, geen herhalingen lol) maar er zal een aanstaande oplossing voor zijn als je niet een heel deel van het spel opnieuw wilt spelen, maar laat ze voor nu gewoon doodgaan nadat ze een keuze of fout hebben gemaakt, en wacht misschien tot het ontwikkelteam het heeft opgelost voordat je je geluk beproeft met het redden van je favoriet.

Content

Voor alles wat het waard is, is The Quarry net zo vlezig als zijn oorspronkelijke voorganger, met een verwachte looptijd van ongeveer 10 uur, exclusief de tijden waarop ik snel wil opslaan/laden om het resultaat te zien. En het goede nieuws is dat je de hele cast een beetje kunt doden wanneer het jachtseizoen begint, als je zin hebt in wat speedrunning van de dood van de cast, ala de Friday The 13th-films.

Persoonlijk genot

Ik heb het gevoel dat The Quarry meer in lijn is met het type "spelen met vrienden of kijkers", omdat het verhaal zelf nogal oppervlakkig van aard is als je alleen speelt, vooral wanneer het spel de tween-grappen naar voren brengt en je niet iemand hebben om die ineenkrimping naar toe te stuiteren. 

Zoals zomerkampen, tieners en een mysterieuze steengroeve is niet bepaald nieuw terrein als het gaat om horrorervaringen, maar het had het kamper kunnen maken, zoals ze hebben laten zien in de tutorial-dia's, maar helaas ziet de jongvolwassen cast wel waar de demografie van dit spel gaat voor en ik begrijp het een beetje.

Toch is het een redelijk goede actie-avonturengame voor diegenen die meer willen na de huidige Dark Anthology-releases.

Vonnis

De nieuwste horror-inzending van Supermassive Game levert niet echt een zomerkamp-slasher-game op die ze misschien van plan zijn, maar voor degenen die meer interactieve avonturengames willen spelen, kun je een kijkje nemen en zien of deze je smaak is. Het heeft zijn momenten, maar ze moeten eerst de resterende knikken gladstrijken. Dan is het misschien een slaapklassieker.

Gespeeld op pc, recensie-exemplaar geleverd door 2K Asia.