De Legalize Cannabis Party, voorheen bekend als de Help End Marijuana Prohibition (of HEMP) Party toonde verrassend sterke resultaten bij de Australische senaatsverkiezingen deze week. Hoewel het nipt een Senaatszetel in Queensland miste, waar het het beste presteerde (en er zijn de meeste patiënten), boekte de single-issuegroep duidelijk winst en droeg bij aan hun succes vorig jaar toen ze twee zetels in het hogerhuis in de westelijke Australische verkiezingen.
De Legalize Cannabis Party pleit voor “positieve beleidshervorming met betrekking tot cannabis voor zowel de gezondheid als de persoonlijke gebruikers.” Het organiseert sinds het einde van de jaren negentig hervormingen. Ze weten ook hoe ze een slimme grassroots-campagne moeten voeren, wat dit jaar duidelijk zijn vruchten afwierp.
Maar betekent dit succes bij de peilingen - zelfs als een nipte misser op het gekozen kantoor in de Senaat - betekent dat Australië klaar is om cannabis te legaliseren tijdens de ambtstermijn van Anthony Albanese, de 31st premier?
Sommige mensen zijn niet zo zeker— erop wijzend dat ondanks de dramatische toename van de steun in slechts zes jaar heeft dat geleid tot een kleine meerderheid van Australiërs die cannabis willen legaliseren, zijn er andere factoren in het spel. In 2019 zei 78% van de respondenten, ondanks een lichte voorsprong op cannabis in de nationale opiniepeilingen, ook dat ze de drug niet zouden gebruiken, zelfs als het legaal was.
Een soortgelijk scenario speelde zich af bij de nationale verkiezingen van 2020 in Nieuw-Zeeland, toen cannabishervorming ook als referendum op de agenda stond. Het werd nipt verslagen.
Hervormen in stappen
Het is gemakkelijk om te vergeten, vooral wanneer je binnen de industrie werkt, dat zoveel van waar deze verticale lijn over gaat nog vreemd is voor degenen daarbuiten. Ondanks steeds grotere aantallen 'cannacurious', is het tij nog niet helemaal overgeslagen, zelfs niet in de Verenigde Staten of Duitsland - misschien zijn de twee landen die momenteel het dichtst bij volledige en federale recreatieve hervormingen staan.
Veel wetgevers in het bijzonder willen meer bewijs om hun steun te ondersteunen - meestal vragen ze om meer studies of een geleidelijke aanpak die eerst begint met 'medische hervorming'. Dit zorgt wel voor een industriële infrastructuur (zie Duitsland als het beste voorbeeld hiervan). Het probleem, zoals zoveel landen ontdekken (vooral in Europa), is dat dit niet de problemen oplost waarmee patiënten worden geconfronteerd - van betaalbaarheid tot decriminalisering van bezit en beperkte thuiskweek voor persoonlijk gebruik.
Het lost mogelijk ook geen infrastructurele en regelgevende problemen op, zoals ook de Duitse industrie zal ontdekken.
Hoe dan ook, dit is, als er een "conventionele wijsheid" kan zijn over deze tot nu toe ontwrichtende industrie, het traditionele pad dat elk legaliserend land tot nu toe heeft gevolgd. Namelijk dat medische hervorming voorop staat. Of misschien met een twist zoals het VK, vergezeld van een gereguleerde CBD-markt.
Zowel Australië als Nieuw-Zeeland volgen het patroon, bijna precies.
Hoe ver zijn Australië en Nieuw-Zeeland verwijderd van volledige hervorming?
Dat is een goede vraag. Als je kijkt naar het traject in Europa, het kostte Duitsland vijf jaar, plus een nationale verkiezing die de regerende partij wegvaagde, om de vergelijking te veranderen. Dat gezegd hebbende, verwacht zelfs dan vertraging en moeilijkheden. In Duitsland is het wetsvoorstel nog steeds niet ingediend (hoewel het deze zomer zal zijn en tegen het einde van het jaar zal worden aangenomen).
In Canada duurde deze overgang 17 jaar vanaf het moment dat het Hooggerechtshof besliste dat patiënten het recht moeten hebben om zelf te groeien.
In de Verenigde Staten, de medische transitie van Californië in 1996 niet meegerekend, heeft het tot nu toe 8 jaar geduurd voordat er een serieuze discussie in de Senaat was nadat talloze legalisatiewetten in het Huis waren geslaagd.
Een ding is zeker. Het tij is overal gekeerd. En hoewel beide Nieuw Zeeland en nu Australië, beide met ontluikende medische markten van hun eigen land, misschien net de volledige hervorming de rug hebben toegekeerd, groeit het percentage van de bevolking dat dit idee steunt jaarlijks.
Geef het tijd. En gezien het tempo van de hervormingen elders, niet veel meer zo te zien.
