Appetise is een website voor het bestellen van eten die tussen de 4.8 en 6.8 miljoen dollar wil inzamelen. Hoewel ze op de ASX noteren, zijn ze tot nu toe alleen in Londen gevestigd en hebben ze geen verbinding met Australië. In een trend die de laatste tijd groeit, lijken ze ervoor te hebben gekozen om in Australië op de lijst te staan, puur vanwege de lagere nalevingsvoorschriften en de bijbehorende kosten.
Achtergrond
Alleen al door cijfers lijkt Appetise een van de slechtste IPO's die ik op deze blog heb beoordeeld. Om dit uit te leggen, wil ik een paar simpele feiten geven die in Appetise's eigen prospectus worden gepresenteerd:
Na de start in 2008 werd Appetise in mei 230,000 voor slechts $ 2016 overgenomen door Long Hill, een Amerikaanse investeringsmaatschappij. Na de overname van het bedrijf, stortte Longhill $ 2,260,000 in Appetise om de website van het bedrijf te verbeteren en het aantal restaurants op het platform te vergroten. Ondanks deze investeringen daalde de omzet echter van $91,715 in FY16 tot $49,172 in FY17. Deze IPO waardeert het belang van Long Hill nu op $ 9 miljoen, met een totale marktkapitalisatie op de notering tussen 13.8 en 15 miljoen, meer dan 200 keer hun omzet in 2017. Als de IPO succesvol is, zal dit een investeringsrendement van 261% zijn over 18 maanden voor Long Hill, ondanks dat er geen meetbare verbetering is in de prestaties van Appetise. Als je flashbacks krijgt van Dick Smith op dit moment ben je niet de enige.
Management
Toen Long Hill Appetise kocht, deden ze het gebruikelijke private equity-ding door een volledig nieuw managementteam te installeren en daarbij de oorspronkelijke oprichter kwijt te raken. De nieuw benoemde CEO, Konstantine Karampatsos, heeft ervaring met het opzetten van zijn eigen online bedrijf en een periode bij Amazon, en de CFO Richard Hately heeft een aantal senior functies gehad bij zowel start-ups als gevestigde bedrijven. Hoewel de CEO en CFO beide logische keuzes lijken, leidt het aanstellen van zo'n ervaren managementteam voor een bedrijf van deze omvang tot behoorlijk belachelijke statistieken.
Konstantine Karampatos heeft een jaarsalaris van $ 204,050, na plaatsing, plus een bonus van $ 122,430. Richard Hately, de CFO, zal een salaris hebben van $ 195,888 en een noteringsbonus van $ 81,620. De marketingdirecteur ontvangt een salaris van $ 138,750, maar geen vermeldingsbonus. Al met al zijn dit jaarlijkse kosten van meer dan $ 700,000 voor de drie best betaalde werknemers, voor een bedrijf dat vorig jaar minder dan $ 50,000 aan inkomsten had. Zelfs als de omzet van Appetise in FY17 is gestegen met 1000% in FY18 zou het nog steeds niet in de buurt komen van het salaris van de drie meest senior executives.
Dit is een perfecte demonstratie van waarom een openbare notering in zo'n vroeg stadium een verschrikkelijk idee is. Een bedrijf met een omzet van $50,000 zou ergens uit een garage of kelder moeten worden gerund door een paar toegewijde oprichters op de geur van een olieachtige lap, en niet door contant geld te verbranden aan goedbetaalde leidinggevenden.
Deze kost heeft ook reële gevolgen. Onder hun voorgestelde toewijzing van fondsen, met een minimale verhoging van $ 4.8 miljoen, zal Appetise $ 1.55 miljoen uitgeven aan uitgaven voor directie en hoofdkantoor, versus slechts $ 2.15 miljoen aan marketing. Aangezien hun voornaamste doel de komende jaren is om hun profiel te verbeteren, lijkt dit een belachelijke toewijzing van kapitaal.
Product
Aangezien Appetise momenteel alleen in Engeland actief is, kon ik het product van Apetise het beste testen door enige tijd door te klikken op hun van de. Over het algemeen was het een behoorlijk teleurstellende ervaring. Er zijn drie grote tabbladen die een aanzienlijk deel van de pagina blokkeren, wat het scrollen door opties moeilijk maakt, en het kleurenschema en het algehele ontwerp voelen een beetje standaard aan.
Aan de positieve kant lijken ze enige tijd te hebben geïnvesteerd om de mobiele ervaring goed te laten werken; als er iets is, lijkt de site echt te werken en er beter uit te zien op een mobiele telefoon. Het is ook vermeldenswaard dat, hoewel in het prospectus wordt vermeld dat het bedrijf bij tal van gelegenheden een nationale voetafdruk heeft, hun dekking in Londen vrij minimaal is, en in dit stadium lijken ze zich uitsluitend op de stad Birmingham te concentreren.
De aanwezigheid van het bedrijf op sociale media is eveneens teleurstellend. In het prospectus wordt veel gesproken over betrokkenheid van sociale media via hun loyaliteitsprogramma, waar gebruikers krediet kunnen krijgen door Appetise op hun sociale netwerk te delen, maar tot nu toe hebben ze op dit gebied niet veel grip gekregen. De Appetise Facebook-pagina lijkt alleen slechte voedselwoordspelingen te plaatsen, en elk bericht krijgt gemiddeld 2 tot 7 likes
(Ik heb ook gemerkt dat een bedrijfsdirecteur en hun marketingmanager twee van hun meest voorkomende Facebook-fans zijn.) Vergelijk dit met: Menulogs pagina, een Australische bestel- en bezorgservice voor eten, waar u inhoud ziet met beschikbare restaurants, iets grappigere woordspelingen en als resultaat een veel grotere betrokkenheid bij klanten. Hoewel Facebook-berichten misschien een triviaal iets lijken om op te hangen in een bedrijfsrecensie, is een van de belangrijkste dingen die het succes van Appetise zullen beïnvloeden, hoe gemakkelijk ze een online aanhang kunnen opbouwen. Het feit dat ze tot nu toe weinig nieuws op dit gebied hebben laten zien, is zeker een reden tot zorg.
Markt
Online eten bestellen is een sector met een enorm groeipotentieel, en dit is waarschijnlijk de belangrijkste reden waarom Long Hill dacht dat ze weg konden komen met de prospectuswaardering waar ze voor hadden gekozen. Appetise heeft echter een ander model dan Menulog of Deliveroo, aangezien Appetise niet deelneemt aan bezorgingen, in plaats daarvan moeten restaurants op het Appetise-platform het eten zelf bezorgen. Het idee is dat ze hierdoor gemakkelijker kunnen opschalen en niet verzanden in logistieke complexiteit. Hoewel ik er niet aan twijfel dat deze aanpak op korte termijn zou kunnen werken (en Just Eat, een succesvol Brits bedrijf met hetzelfde model als Appetise heeft bewezen dat het kan) op de lange termijn een Uber Eats-type model van flexibele contractanten, dat kan worden verzonden waar er vraag is, lijkt veel efficiënter. Nu websites zoals Uber Eats populairder worden en schaalvoordelen beginnen in te spelen, zou het voor restaurants een stimulans zijn om hun bezorgers te ontslaan en van een Appetise-platform naar een Uber Eats-platform te gaan.
Appetise voert het argument aan dat hun platform momenteel goedkoper is, aangezien Uber Eats bezorgkosten in rekening brengt aan klanten, maar net als bij Uber, zou je aannemen dat deze kosten uiteindelijk zullen afnemen naarmate de site in populariteit groeit.
Appetise voert het argument aan dat hun platform momenteel goedkoper is, aangezien Uber Eats bezorgkosten in rekening brengt aan klanten, maar net als bij Uber, zou je aannemen dat deze kosten uiteindelijk zullen afnemen naarmate de site in populariteit groeit.
Vonnis
Appetise's reactie op veel van wat ik hier heb gezegd, zou zijn dat het bedrijf in een unieke positie verkeert om in de nabije toekomst een explosieve groei door te maken. Ze hebben een werkbaar websiteplatform en hun enige grote concurrent in het VK Net Eat heeft aangetoond dat er op deze markt geld te verdienen valt. Terwijl een bedrijf met een omzet van $ 50,00 met een raad van bestuur er nu belachelijk uitziet, zal niemand klagen als hun omzet over 12 maanden dichter bij $ 1,000,000 ligt. Het probleem dat ik heb met dit argument is echter dat het veel geloof vereist met niet veel bewijs. Als Appetise echt in een unieke positie verkeert om zo snel te groeien, waarom zou u het prospectus dan niet een paar maanden uitstellen zodat ze dit kunnen aantonen? Appetise loopt op het einde van het boekjaar in maart, dus hun cijfers voor het eerste halfjaar van 18 zouden nu beschikbaar moeten zijn. Nogmaals, de cynicus in mij denkt dat als de omzet echt zou groeien, deze cijfers in het prospectus zouden worden opgenomen.
Zelfs in een groeiende industrie moet je voorop lopen en een duidelijk onderscheidingspunt hebben om te slagen, en na het lezen van de Appetise-prospectus en het bekijken van hun website zie ik dit gewoon niet voor Appetise. In een van de gemakkelijkere beslissingen die ik tot nu toe met deze blog heb moeten nemen, zal ik niet investeren in de Appetise IPO.
Zelfs in een groeiende industrie moet je voorop lopen en een duidelijk onderscheidingspunt hebben om te slagen, en na het lezen van de Appetise-prospectus en het bekijken van hun website zie ik dit gewoon niet voor Appetise. In een van de gemakkelijkere beslissingen die ik tot nu toe met deze blog heb moeten nemen, zal ik niet investeren in de Appetise IPO.
