Rond het middaguur EST op donderdag 17 maart gingen de hoge deuren van NASA's enorme Vehicle Assembly Building (VAB) open en onthulden de eerste volledig geassembleerde Space Launch System (SLS)-raket en Orion-ruimtevaartuig.
Ongeveer zes uur later verliet de enorme raket voor het eerst de VAB en begon aan een reis van 6.4 km naar Pad 39B bovenop Crawler-Transporter 2. Dit is de eerste keer dat een maanraket uit NASA's voertuig is gerold Assemblagegebouw sinds Saturnus V op weg was naar Pad 39A voor Apollo 17 in 1972.
Crawler-Transporter 2 is een voertuig ter grootte van een gebouw dat verantwoordelijk is voor het vervoeren van NASA-raketten - en hun nog massievere 'mobiele lanceerplatforms' - van het assemblagegebouw naar het lanceerplatform. Het voertuig van 6.6 miljoen pond (~3000 ton) heeft een topsnelheid van twee mijl per uur (~3.2 km/u) wanneer hij is gelost en een snelheid van één mijl per uur (~1.6 km/u) wanneer hij is geladen en is ontworpen om een laadvermogen tot 18 miljoen pond (~8100 ton). De crawler heeft uiteindelijk ongeveer 11 uur nodig gehad om SLS, Orion en MLP-1 naar Launch Complex 39B (LC-39B/Pad 39B) te transporteren.
Zodra de raket en MLP-1 volledig zijn geïnstalleerd op Pad 39B en de crawler een veilige afstand heeft verplaatst, zal SLS zijn eerste reeks volledig geïntegreerde tests ondergaan, met als hoogtepunt een natte kledingrepetitie (WDR) in slechts twee weken vanaf nu. Zodra de wet-dress is voltooid, wordt SLS teruggedraaid naar de VAB voor de laatste voorbereidingen voor de lancering, inclusief de laatste verwerking van het Orion-ruimtevaartuig en updates van de vluchtsoftware. de identificatie en reparatie van eventuele problemen of slijtage die tijdens het testen zijn ontstaan.
De raket van het Space Launch System is aangekomen bij LC-39B om te beginnen met de wet-dress-repetitie! Ik kan niet wachten om de lancering van deze enorme raket vast te leggen!
For @Teslarati pic.twitter.com/UVW89KLBly
— Richard Hoek (@RDAnglePhoto) 18 maart 2022
SLS bestaat uit een kerntrap (CS-1), bovenste trap (de Interim Cryogenic Propulsion Stage of ICPS), twee solide raketboosters (SRB's), een onvolledig maar ruimtewaardig Orion-ruimtevaartuig en een nieuw mobiel lanceerplatform (MLP-1 ). Dit specifieke voertuig zal verantwoordelijk zijn voor Artemis-1, een onbemande testvlucht die zal proberen Orion in een baan rond de maan te injecteren. Hoewel de meeste systemen van het ruimtevaartuig aanwezig zijn, zal de Orion van Artemis 1 geen hardware voor levensondersteuning of omgevingsbesturing hebben geïnstalleerd en ook geen docking-adapter.
NASA en zijn SLS/Orion-aannemers hebben delen van de ontwikkeling van de raket en het ruimtevaartuig uitbesteed aan meer dan 1,100 bedrijven verspreid over de VS, evenals aan elk NASA-centrum. De hoofdaannemers van SLS en Orion zijn Boeing, Aerojet Rocketdyne, Northrup Grumman en de United Launch Alliance. Eenmaal voltooid en gekwalificeerd, werd alle hardware verscheept naar Kennedy Space Center, waar de SLS-raket vervolgens volledig werd geassembleerd in de VAB. Alle Artemis 1-hardware arriveerde eind april 2021 bij KSC.
NASA zegt dat het lanceringsdebuut van SLS nu naar verwachting niet eerder zal plaatsvinden dan (NET) mei of juni 2022. Gezien de geschiedenis van vertragingen van het programma, met name rond grote geïntegreerde tests, is het waarschijnlijk dat deze fase van SLS-testen langer zal duren dan verwacht , dus lanceerdata mogen alleen als tijdelijke aanduidingen worden beschouwd totdat de raket de pre-lanceringstests heeft voltooid en is geïnspecteerd en opnieuw gecertificeerd in de VAB.
De post NASA's SLS Moon-raket rolt voor het eerst naar het lanceerplatform verscheen eerst op TESLA-VERHOUDING.
