Today, September 26, a spacecraft moving eight times faster than a speeding bullet will impact an asteroid almost 7 million miles (11 million kilometers) from Earth. To be clear, the asteroid poses no threat to us, either before or after impact. But no one knows exactly how the collision will affect the system otherwise. What scientists learn may just de wereld te redden.

De theorie is dat als astronomen een asteroïde ontdekken die op weg is naar de aarde, we een ruimtevaartuig, of ‘kinetische impactor’, kunnen sturen om hem van zijn pad te duwen. Met voldoende waarschuwing vooraf zou het duwtje niet veel hoeven te zijn voordat een potentiële impactor de aarde volledig zou missen.

De Asteroïdetest met dubbele omleiding (DART) ruimtevaartuig is ontworpen door NASA en gelanceerd op een SpaceX-raket afgelopen november. Na bijna een jaar door de leegte te hebben gereisd, zal DART eindelijk aankomen bij een paar asteroïden, Didymos en Dimorphos. De laatste van de twee asteroïden, een maantje dat in een baan om de grotere Didymos draait, is het belangrijkste doelwit van DART.

Het ruimtevaartuig zelf is in feite een geleid projectiel ter grootte van een bus met een GoPro. Zijn lading bestaat uit slechts één instrument: een camera met hoge resolutie genaamd DRACO.

The camera will livestream images back to Earth at a rate of one image per second. Four hours before impact, when the larger asteroid Didymos will still be but a pixel of light in those images, DART will go on autopilot. The communications delay will be too much for scientists back home to take the controls. About two minutes from impact, DART’s primary target, Dimorphos, will fill the camera’s field of view. It will grow and grow until…the screen goes black. That blank screen will signify the first time humanity has altered the trajectory of a celestial body. (There’s also a chance DART will miss, in which case mission scientists will try to figure out what happened and possibly look for another target.)

NASA zal het evenement live uitzenden met twee streams, de hoofduitzending en een livestream vanuit het perspectief van DART via DRACO (zie hieronder). De livestream van DRACO begint om 5 uur EDT / 30 uur PST, en de hoofduitzending begint om 2 uur EDT / 30 uur PST. (DART zal naar verwachting Dimorphos beïnvloeden om 6 uur EDT / 00 uur PST.)

[UPDATE: The DART mission went off without a hitch. You can still watch the whole broadcast or just DART’s final seconds below.]

[Ingesloten inhoud]

[Ingesloten inhoud]

De details van de impact zullen ons waardevolle gegevens opleveren voor toekomstige planning.

Wetenschappers verwachten dat DART de 12-uursbaan van Dimorphos met een paar minuten zal veranderen. Wat er met Dimorphos zelf zal gebeuren, is een open vraag. Afgelopen jaar, Simulaties van de Universiteit van Maryland voorgesteld dat er, afhankelijk van zijn vorm en waar DART toeslaat, een behoorlijke kans bestaat dat Dimorphos uiteindelijk chaotisch in zijn baan zal gaan tuimelen.

Wetenschappers zullen toekijken om erachter te komen.

DART heeft onlangs een tweede, kleiner ruimtevaartuig ingezet ter grootte van een schoenendoos. Het ruimtevaartuig, genaamd LICIACube, zal beelden van de inslag vastleggen vanuit een baan van ongeveer 55 kilometer boven Dimorphos. Grondtelescopen op aarde en de ruimtetelescopen Hubble en James Webb zal ook de nasleep observeren. En een toekomstige missie van het Europees Ruimteagentschap, Hera, zal een nader onderzoek instellen.

The first and most crucial observation will be a measurement of how Dimorphos’ orbit around Didymos changes after impact. Scientists are hoping to see the length of its orbit verandering met minimaal 73 seconden om te bewijzen dat DART voldoende krachtig was. Hera's waarnemingen zullen meer gegevens over de samenstelling van de asteroïde toevoegen. Alles bij elkaar genomen kunnen wetenschappers meer vertrouwen hebben in hun berekeningen als we ontdekken dat er een asteroïde onze kant op komt.

“Als je ook maar een haartje van de omloopsnelheid afhaalt, heb je de baan van de asteroïde zo veranderd dat wat drie of vier jaar later een inslag zou zijn geweest, nu een complete misser is,” Lindley Johnson, planetaire verdediging officier bij NASA, vertelde IEEE Spectrum.

Tijd is dus onze grootste bondgenoot in de planetaire verdediging. Dat maakt een onderzoek uitvoeren naar alle asteroïden in onze buurt net zo belangrijk als het bestuderen van manieren om ze af te wenden.

Tot nu toe hebben astronomen meer dan 90 procent van alle asteroïden in de buurt van de aarde ontdekt die groter zijn dan 0.6 kilometer in doorsnee. Dit zijn impactors in het bereik van degene die de dinosauriërs heeft weggevaagd. We hebben slechts ongeveer 1 procent van de asteroïden groter dan 40 meter ontdekt. Deze klasse zou ons niet wegvagen, maar zou extreme schade aanrichten als iemand een bevolkt gebied zou raken. In een bepaald jaar is de kans op een verrassende inslag klein, maar de verwoesting kan aanzienlijk zijn als een asteroïde zonder waarschuwing inslaat.

[Ingesloten inhoud]

Het experiment van vandaag en de daaropvolgende observaties zullen wetenschappers de gegevens gaan verschaffen die ze nodig hebben om in de toekomst realistische defensieplannen te maken. In plaats van missies bemand door Bruce Willis, Ben Affleck en enkele kernkoppenMisschien hebben we alleen maar een klein ruimtevaartuig nodig dat net genoeg kracht heeft om gevaarlijke ruimterotsen een duwtje in de rug te geven.

Krediet van het beeld: NASA/Johns Hopkins APL